Magdalena Czachorowska

   Żararaka to rodzaj jadowitego węża z 

rodziny żmijowatych i podrodziny 
grzechotnikowatych, obejmujący 48 
gatunków bardzo jadowitych węży.

   Występowanie: Ameryka Środkowa i 

Południowa

      Żararaka występuje w miejscach o 

bogatej roślinności (plantacje, skraje lasów, 
zalesione wybrzeża morskie). 

Żararaka pospolita

Wygląd

Żararaki Pospolitej

• Długość nawet do 160 cm
• Głowa duża, wąska
• Pysk zaostrzony
• Szyja długa i cienka
•  Ciało masywne
• Barwa szarozielona, szara lub czarna, z rzędami
czarnych trójkątów w jasnej obwódce na bokach
• Brzuch żółtawy z ciemniejszymi plamami
• Aktywna o zmroku i w nocy

Żararaka Urutu

Żararaka Urutu

• dł. ciała przeciętnie 80-120cm
• Ubarwienie grzbietu 

czerwonobrunatne z plamami w 
kształcie litery C

• zęby 2 cm
• Jest wężem nocnym dzięki posiadaniu 

receptorów podczerwieni

• Żywi się małymi ssakami i młodymi 

ptakami.

Żararaka rogata (Schlegela)

Żararaka Rogata

• Jest wężem nadrzewnym
• Wyspecjalizowana w polowaniu na 

ptaki

• Pstre ubarwienie umożliwiające 

kamuflaż wśród bujnej zieleni

• Jedyny wąż potrafiący nagłym 

wyrzutem głowy upolować 
przelatującego ptaka

Żararaka Lacentowana 

(Kajsaka)

Żararaka Lacentowana

• Naziemny tryb życia
• Barwa ciała żółtobrązowa, 

zielonkawa lub brązowa z ciemnymi 
trójkątami w jasnej obwódce

• Osiąga 200cm długości

Wszystkie żararaki są jadowita i bardzo 
agresywne.
Ukąszenie, nawet leczone surowicą, 
prowadzi do rozległych martwic 
tkanek.