Magdalena Czachorowska

Żararaka to rodzaj jadowitego węża z

rodziny żmijowatych i podrodziny
grzechotnikowatych, obejmujący 48
gatunków bardzo jadowitych węży.

Występowanie: Ameryka Środkowa i

Południowa

Żararaka występuje w miejscach o

bogatej roślinności (plantacje, skraje lasów,
zalesione wybrzeża morskie).

Żararaka pospolita

Wygląd

Żararaki Pospolitej

• Długość nawet do 160 cm
• Głowa duża, wąska
• Pysk zaostrzony
• Szyja długa i cienka
• Ciało masywne
• Barwa szarozielona, szara lub czarna, z rzędami
czarnych trójkątów w jasnej obwódce na bokach
• Brzuch żółtawy z ciemniejszymi plamami
• Aktywna o zmroku i w nocy

Żararaka Urutu

Żararaka Urutu

• dł. ciała przeciętnie 80-120cm
• Ubarwienie grzbietu

czerwonobrunatne z plamami w
kształcie litery C

• zęby 2 cm
• Jest wężem nocnym dzięki posiadaniu

receptorów podczerwieni

• Żywi się małymi ssakami i młodymi

ptakami.

Żararaka rogata (Schlegela)

Żararaka Rogata

• Jest wężem nadrzewnym
• Wyspecjalizowana w polowaniu na

ptaki

• Pstre ubarwienie umożliwiające

kamuflaż wśród bujnej zieleni

• Jedyny wąż potrafiący nagłym

wyrzutem głowy upolować
przelatującego ptaka

Żararaka Lacentowana

(Kajsaka)

Żararaka Lacentowana

• Naziemny tryb życia
• Barwa ciała żółtobrązowa,

zielonkawa lub brązowa z ciemnymi
trójkątami w jasnej obwódce

• Osiąga 200cm długości

Wszystkie żararaki są jadowita i bardzo
agresywne.
Ukąszenie, nawet leczone surowicą,
prowadzi do rozległych martwic
tkanek.