RYSUNEK

TECHNICZN

Y

BUDOWLAN

Y

Wykłady dla

studentów

kierunku

budownictwo

Wojskowa Akademia
Techniczna

Opracował : dr inż. W.

Młodożeniec

Wydział Inżynierii Lądowej i

Geodezji

Warszawa 2010

RZUTY I PRZEKROJE

RZUTOWANIE I PRZEKROJE RYSUNKOWE

Zgodnie z normą elementy i obiekty

budowlane

(ich kształt i położenie w przestrzeni)

można

przedstawić na płaszczyźnie rysunku za

pomocą:

 rzutowania poprzez rzuty prostokątne,

 rzut aksonometryczny,

 rzut perspektywiczny.

RZUTOWANIA POPRZEZ RZUTY

PROSTOKĄTNE

Zgodnie z metodą europejską E, poszczególne rzuty figury rysuje

się na ścianach sześcianu, przy założeniu że figura ustawiona

jest między okiem rysującego a odpowiednią rzutnią.

Rzut z

przodu

Rzut z dołu

Rzut z góry

Rzut z tyłu

Zgodnie z normą rzuty przedmiotu na

poszczególne rzutnie mają następujące nazwy:

Rzuty główne - elewacje

elewacja południowa

elewacja wschodnia

Elewacj

e

Przekroje rozmieszcza się zgodnie z zasadą rzutowania
prostokątnego wg metody europejskiej E. Przekroje pokazujące
budowę wewnętrzną elementu lub obiektu budowlanego
powstają przez przecięcie elementu (obiektu budowlanego)
płaszczyzną (wyobrażalną) przekroju i odrzucenie tej części
elementu (obiektu), która znajduje się przed płaszczyzną
przekroju, tzn. części od strony obserwatora.

WYKONYWANIE I OZNACZANIE PRZEKROJÓW

A

A

A

A

WYKONYWANIE I OZNACZANIE PRZEKROJÓW

Przekrój łamany

Linię grubą umieszcza się w
miejscu zmiany położenia
płaszczyzny przekroju

WYKONYWANIE I OZNACZANIE PRZEKROJÓW

 Rzuty główne obiektu (elewacje, plany) opisuje się
nazwami, np. elewacja wschodnia.

 Widoki zaleca się opisywać literami w kolejności
alfabetycznej (nie należy stosować liter I, O, R, Q, X),
pokazując kierunki rzutowania strzałkami.

 Wg normy zaleca się opisywać przekroje kolejnymi
numerami (stosując cyfry rzymskie lub arabskie).
Najczęściej jednak przekroje obiektów budowlanych
oznacza się zwyczajowo dużymi literami (tak jak
przedstawiono na poprzednich slajdach), natomiast
przekroje elementów budowlanych - cyframi arabskimi.
 Wysokości liter i cyfr opisujących przekroje powinny
być równe 2-krotnej wysokości liczb wymiarowych na
danym rysunku. Oznaczanie przekroju (np. 1-1)
umieszcza się nad odpowiednim rysunkiem (bez
podkreślania).

OZNACZANIE RZUTÓW I PRZEKROJÓW

WYKONYWANIE I OZNACZANIE PRZEKROJÓW

GRUBOŚCI LINI

Wykonując rysunki przekrojów obiektów lub elementów
budowlanych należy posługiwać się następującymi
grubościami linii:
 linią grubą - przy wykreślaniu krawędzi obiektu
przeciętych
wyobrażalną płaszczyzną przekroju;
 linią cienką ciągłą - przy wykreślaniu widocznych
krawędzi
(zarysów) leżących za płaszczyzną przekroju;
 linią cienką przerywaną - przy wykreślaniu
niewidocznych
krawędzi (zarysów) leżących za płaszczyzną przekroju;
 linią dwupunktową cienką - pokazując krawędzie
(zarysy) obiektu
leżące przed wyobrażalną płaszczyzną przekroju (np.
zarysy
otworu w stropie).

WYKONYWANIE I OZNACZANIE PRZEKROJÓW

GRUBOŚCI LINI

URYWANIE

PRZERYWANIE

Urywanie oznacza się linią
falistą cienką lub linią ciągłą
zygzakową, wychodzącą poza
zarys przedmiotu na długość 2-
4 mm, albo ograniczając
kreskowanie do nie
narysowanej linii prostej.

Przerwanie elementu zaznacza się
linią falistą cienką, linią ciągłą
zygzakową lub doprowadzając
kreskowanie do nie narysowanej linii
prostej

Zazwyczaj „urywanie" i „przerywanie" elementów i

obiektów budowlanych rysuje się linią ciągłą

zygzakową.

RYSOWANIE POWTARZAJĄCYCH SIĘ ELEMENTÓW

W przypadku cyklicznie powtarzających
się elementów rozmieszczonych na prostej
albo okręgu lub rozmieszczonych
symetrycznie, można narysować tylko
jeden z nich, a pozostałe zaznaczyć osiami
na linii punktowej cienkiej.

6 x

Symetrię przedmiotów należy oznaczać linią
punktową cienką, przeciągniętą poza obrys
przedmiotu.
Przedmioty symetryczne względem jednej
płaszczyzny symetrii można przedstawić jako
półwidok lub półprzekrój rysując dwie
równoległe krótkie kreski (linią ciągłą cienką)
na końcach osi symetrii.

RYSOWANIE POWTARZAJĄCYCH SIĘ ELEMENTÓW

W przypadku rysowania elementów konstrukcyjnych
symetrycznych, należy pokazywać je w zakresie ograniczonym
do płaszczyzny symetrii, uzupełniając rysunek schematem całej
konstrukcji (w mniejszej podziałce). Schemat umieszcza się nad
zredukowanym rysunkiem konstrukcji .

Podobnie - rysując elementy konstrukcyjne wieloprzęsłowe -
należy uprościć rysunek przez przerwanie i pomijanie przęseł
powtarzalnych,
a nad rysunkiem należy umieścić schemat całej konstrukcji.
Wymiarując taki rysunek, podaje się liczbę przęseł

KŁADY PRZEKROJÓW

Kład przekroju jest to pokazanie przekroju przedmiotu

bezpośrednio na jego widoku (po obrocie płaszczyzny

przekroju o 90°).

Kład miejscowy

należy umieszczać na widoku przedmiotu

(jeżeli to nie pogorszy czytelności rysunku), a jego zarys
rysować linią ciągłą cienką

Kład przesunięty

należy

umieszczać poza rzutem przedmiotu, a zarys rysować linią
ciągłą grubą.

Kład umieszcza się na osi zgodnej z położeniem płaszczyzny
przekroju, blisko rzutu przedmiotu lub w innym położeniu (z
podaniem kierunku rzutowania i jego oznaczeniem literowym).
Powierzchnie kładów kreskuje się, a gdy pola przekroju są wąskie
- zaczernia. Kłady przekrojów wykonuje się najczęściej na
rysunkach kratownic.

SZCZEGÓŁY I DETALE

Szczegół przedmiotu należy ograniczyć na rysunku
podstawowym okręgiem (linią cienką) i oznaczyć na linii
odniesienia wielką literą. Takie samo oznaczenie literowe
podaje się nad odpowiednim powiększeniem szczegółu
przedmiotu z podaniem podziałki powiększenia. Wszystkie
elementy projektu, które nie zostały jednoznacznie
przedstawione na rzutach, przekrojach i widokach, należy
uzupełnić rysunkami detali, np. gzymsu, sposobu
zabezpieczenia tarasu itp.

Odpowiednią czytelność rysunków detali najczęściej

zapewniają podziałki 1:20, 1:10, 1:5 i 1:2.

OZNACZANIE PÓL PRZEKROJÓW

Oznaczanie graficzne ogólne bez
uwzględnienia rodzaju materiału realizuje się
poprzez kreskowanie linią cienką.

Na przekrojach o dużym polu powierzchni
dopuszcza się fragmentaryczne nanoszenie
oznaczeń graficznych tylko w pobliżu linii
przedstawiającej zarys lub krawędź przedmiotu.

Jeżeli na rysunku
budowlanym nie ma
wątpliwości, że dany rzut
jest przekrojem, to
zwyczajowo zamiast
kreskowania pole przekroju
obwodzi się linią grubą

W przypadku wąskich przekrojów (o szerokości
na rysunku mniejszej niż 2 mm) przekroje
można zaczerniać.

OZNACZANIE PÓL PRZEKROJÓW

Dopuszcza się podcieniowanie pola przekroju, co
jest często stosowane w rysunkach konstrukcji
żelbetowych.

Na długich i wąskich przekrojach oraz na
kładach oznaczenia graficzne można nanosić
tylko na ich końcach i w pobliżu krawędzi
otworu.

W przypadku przekrojów i kładów,
których szerokość na rysunku jest
mniejsza niż 2 mm, zaczernia się
płaszczyzny przekrojów złączonych
elementów, rozsuwając je minimalnie
do optycznie widocznej przerwy.

OZNACZANIE PÓL PRZEKROJÓW

kreskowanie

Linie kreskowania przekroju prowadzone są pod kątem 45°,
30° lub 60°
do krawędzi lub osi symetrii elementu. Pochylenie 30° lub
60° stosowane jest wówczas gdy pochylenie 45° pokrywa
się z zarysem, krawędzią lub osią symetrii.

OZNACZANIE PÓL PRZEKROJÓW

kreskowanie

Linie kreskowania
prowadzone są
konsekwentnie na wszystkich
przekrojach elementów
znajdujących się na danym
arkuszu rysunkowym.

Sposoby prowadzenia linii
kreskowania przekrojów lub
kładów dwóch lub więcej
stykających się części
przedmiotu.

Oznaczenia graficzne materiałów

Beton lub kamień

Powierzchnia gruntu

Beton lekki

Cegła, pustaki na
zaprawie wapiennej
albo bloki

Jw. na zaprawie
cementowo –
wapiennej

jw. na zaprawie
cementowej

Drewno - w

poprzek

włókien

Podsypka, tynk,
zaprawa

Beton zbrojony (żelbet)

Beton lekki zbrojony

Drewno - wzdłuż

włókien

Sklejka

Oznaczenia graficzne materiałów

Metale

Materiały
termoizolacyjne
i przeciwakustyczne

Materiały izolacyjne
lub przeciwwilgociowe

Szkło

Tworzywa sztuczne