

Zespół żyły głównej górnej



Tamponada serca



Ostra niewydolność oddechowa



Popromienne zapalenie płuc



Wzrost ciśnienia środczaszkowego



Kompresja rdzenia kręgowego



Niedrożność przewodu pokarmowego



Ostra niewydolność nerek



Zespół rozsianego wykrzepiania
śródnaczyniowego

Jest to zespół objawów klinicznych

spowodowanych uciskiem żyły
głównej górnej i przylegających
struktur przez guzy śródpiersia.

Może być objawem powikłań

zakrzepowych związanych z
cewnikiem podobojczykowym
stosowanym niekiedy w czasie
leczenia chorób nowotworowych.

-obrzęk i sinica twarzy, szyi i górnej części tułowia,

niepulsującym i poszerzeniem żył szyjnych i
krętym przebiegiem żył ściany klatki piersiowej

-zaburzeniami oddechowymi- dusznością ,sinica,

kaszlem, chrypka , niekiedy stridorem. Czasem
objawy zespołu Hornera (zapadniecie gałki
ocznej ,opadniecie powieki , zwężenie źrenicy i
szpary powiekowej

Objawy:
-obrzęk i sinica twarzy, szyi, górnej częsci

tułowia, niepulsujące poszerzenie żył ściany
klatki piersiowej.

-zaburzenia oddechowe-duszność, sinica, kaszel,

chrypka, czasem stridor, zespół
Hornera(zapadnięcie gałki ocznej, opadnięcie
powieki, zwężenie źrenicy i szpary powiekowej)

-objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego-

ból głowy, senność, stupor, śpiączka, drgawki,
obrzęk tarczy nerwu wzrokowego.

-leczenie ze wskazań życiowych: radioterapia z

jednoczesnym stosowaniem
glukokortykoidów (dexametason/ prednison).

-

Ewentualnie chemioterapia

-jeśli w ciągu 2-3 dni brak poprawy, to guz

śródpiersia nie jest pochodzenia neo lub
niedrożność ż.g.g jest spowodowana
zakrzepicą- rozważyć leczenie trombolityczne
( streptokinaza, urokinaza).

-zespół ostrych zaburzeń krążenia

spowodowanych nagłym wzrostem ciśnienia w
worku osierdziowym.

przyczyna- krwawienie lub szybkie

gromadzenie się wysięku w worku
osierdziowym.

Decydującą rolę w powstawaniu tamponady

osierdzia odgrywa szybkość gromadzenia się
płynu w osierdziu, a nie jego ilość .

Objawy: mała amplituda ciśnienia tętniczego i

znacznie podwyższone ciśnienie żylne.

rtg klatki piersiowej- bardzo mała amplituda

skurczów serca.

-odbarczenie osierdzia-drogą operacyjną lub

przez nakłucie osierdzia i aspiracja płynu.

-jeśli natychmiastowe odbarczenie osierdzia

nie jest możliwe , można zyskać na czasie
przez zwiększenie wypełnienia układu
żylnego szybką podażą płynów.

Podawanie leków moczopędnych w

tamponadzie serca jest przeciwskazane.



Rozwija

się

w

następstwie

napromienienia okolicy klatki piersiowej.
Chorzy po chemioterapii są bardziej
podatni na popromienne zapalenie płuc



Klinicznie

wyróżnia

się

trzy

fazy

popromiennego zapalenia płuc:

•

Fazę ostrą (1-2 miesiące po napromienieniu)

•

Fazę pośrednią (2-9 miesięcy po napromienieniu)

•

Fazę

przewlekłą

(po

9

miesiącach

po

napromienieniu)

Faza ostra popromiennego zapalenia

płuc nie musi przejść w fazę
przewlekłą.

Objawy kliniczne :
-kaszel, duszność, gorączka
-w rtg klatki piersiowej obecność

nacieku w obszarze , który był
napromieniowany.

Leczenie :

-

-Stosowanie glukokortykoidów.

-

-antybiotykoterapia- w przypadku
nałożenia się zakażenia bakteryjnego.

-obserwuje się głównie w nowotworach

śródczaszkowych- w przypadku krwotoku do guza
lub nagłym zablokowaniu przepływu płynu
mózgowo-rdzeniowego. Wzrost ciśnienia
środczaszkowego zagraża wystąpieniem
wgłobienia mózgu do otworu potylicznego
wielkiego.

Objawy wskazujące na zagrożenie wgłobieniem

mózgu:

-postępujące upośledzenie świadomości.
-objawy źreniczne ( zwężenie lub rozszerzenie).
-obustronny objaw Babińskiego.
-zaburzenia oddychania.

Stan naglący , który może doprowadzić do

porażenia kończyn dolnych, pęcherza
moczowego i odbytu.

Objawy kliniczne wskazujące na

niebezpieczeństwo ucisku rdzenia kręgowego:

-ból grzbietu i miejscowa bolesność uciskowa

kręgosłupa.

-zaostrzenie bólu przy próbie Valsalvy (wydech

przy zamkniętej głośni).

-zwiększone napięcie mięśni kończyn dolnych i

utrata czucia.

-obustronne objawy korzeniowe.
-nietrzymanie moczu i stolca.

•

Podanie deksametazonu-100mg dożylnie.

•

Wykonanie badań dodatkowych w trybie
pilnym –mielografii.

•

W przypadku potwierdzenia ucisku
rdzenia kręgowego –leczenie chirurgiczne
lub radioterapia



Może wystąpić w każdym odcinku – od przełyku
po odbyt. Najczęściej dotyczy jelita cienkiego i
jelita grubego.



Onkolog spotyka się najczęściej z niedrożnością
mechaniczną. Polega ona na zatrzymaniu
pasażu treści pokarmowej przez nowotwory,
zrosty pooperacyjne lub zwężenia popromienne.



Objawy kliniczne:

•

Ból o charakterze kolki, wymioty.

•

Przy osłuchiwaniu brzucha –metaliczne szmery
perystaltyczne.

•

Liczne poziomy płynu w rtg przeglądowym jamy brzusznej



Jest zespół ostrych zaburzeń metabolicznych
pojawiających się w wyniku rozpadu neo ,
rozwijający się w ciągu 2-3 dni od rozpoczęcia
chemioterapii.



Jest najczęściej związany z neo
hematologicznymi: białaczki, chłoniaki złośliwe,
czasem u chorych z neo litymi np. rak
drobnokomórkowy płuca, rak sutka.



Masywny rozpad tkanki nowotworowej
powoduje:

•

Wzrost stężenia kwasu moczowego i fosforanów, które
wiążą się z jonami wapnia w nierozpuszczalny fosforan
wapnia. Wytrącanie się fosforanów wapnia i moczanów w
cewkach nerkowych może doprowadzić do wystąpienia
ostrej niewydolności nerek.



Niektóre leki cytostatyczne –cisplatyna,
mitomycyna C, wywołują ostra nefropatię
cewkowo-śródmiąższową, której może
towarzyszyć ostra niewydolność nerek.



Leki –antybiotyki aminoglikozydowe
(gentamycyna, tobramycyna, amikacyna)
niesterydowe leki przeciwzapalne .



Może być związana z:

•

Powikłania procesu neo-krwawienia,odwodnienie.

•

Po lekach przeciw-neo.

•

Tzw. zespół lizy guza.

•

Ostra niedrożność dróg moczowych.



Leczenie powikłań związanych z chorobą
neo-

•

Utrzymanie prawidłowej objętości płynów, leczenie
wymiotów, biegunek, zatrzymanie krwawienia.

•

Unikanie stosowanie leków nefrotoksycznych

Dobre nawodnienie chorego przed

leczeniem cytostatycznym.

W przypadku niedrożności układu

moczowego –leczenie urologiczne.



Z tkanki neo mogą uwalniać się substancje
aktywujące krzepnięcie krwi. W wyniku
krzepnięcia zużywają się czynniki krzepnięcia i
płytki krwi, jednocześnie uruchamia się
fibrynoliza z tworzeniem FDP ( produkty
degradacji fibryny), które hamują krzepnięcie .



Jeśli ten proces nie zostanie przerwany – może
on zużyć czynniki krzepnięcia w stopniu
prowadzącym do krwawienia.



Występuje po zabiegach operacyjnych –ca
prostaty, żołądka, okrężnicy, płuca.



Leczenie stały wlew heparyny, przetaczanie
osocza.