SPAWANIE ŁUKIEM KRYTYM (POD

TOPNIKIEM)

SAW- Submerged Arc Welding

Charakterystyka metody
Spawanie łukiem krytym jest procesem, w którym trwałe
połączenie uzyskuje się w wyniku stopienia obszaru spawania i
elektrody ciepłem łuku elektrycznego, jarzącego się w obszarze
osłoniętym warstwą topnika między podawaną w sposób ciągły
elektrodą topliwą a spawanym przedmiotem. Podczas spawania
łuk spawalniczy nie jest widoczny, nie ma więc rozprysku metalu,
a ilość tworzących się dymów spawalniczych jest bardzo mała.
Topnik po przejściu w stan ciekły pod wpływem ciepła łuku
spawalniczego jest utrzymywany nad obszarem spawania w
czaszy postaci żużlowo-topnikowej tworzącej komorę spawania,
wypełnioną

gazami

i

parami

metali

pod

niewielkim

nadciśnieniem. Skład chemiczny topnika jest tak dobierany, aby
spełniał funkcje metalurgiczne i spawalnicze, podobnie jak
otulina

elektrod

do

spawania

ręcznego.

Jednakże

w

przeciwieństwie do otuliny ilość tworzących się gazów przy
stapianiu topnika powinna być minimalna, tak by nie następowało
przebijanie czaszy żużlowo-topnikowej nadmiernym ciśnieniem
gazów tworzących się w wyniku reakcji w komorze spawania.

Podstawowe parametry spawania łukiem krytym:
rodzaj i natężenie prądu w A,

•napięcie łuku w V,

•prędkość spawania w m/min,

•średnica elektrody w mm,

•długość wolnego wylotu elektrody w mm,

•grubość i szerokość warstwy topnika w mm,

•kąt pochylenia elektrody lub złącza spawanego w
stopniach.

Parametry spawania
Dobór podstawowych parametrów spawania łukiem
krytym jest zwykle prowadzony w celu wykorzystania
podstawowej cechy tego procesu - dużej wydajności
spawania. W przypadku materiałów wymagających
ograniczonej energii liniowej spawania, takich jak stale
o dużej wytrzymałości, stale austenityczne itd., dobór
parametrów musi być kompromisem między
wydajnością spawania a jakością złącza.

Podstawowymi zadaniami topnika są:

•rafinujące oddziaływanie na ciekły metal spoiny,

•regulacja składu chemicznego spoiny,

•zwiększenie jonizacji, a przez to stabilności jarzenia
się łuku,

•zwiększenie odporności na działanie wilgoci i rdzy,

•formowanie powierzchni lica spoiny.

Spawanie łukiem krytym może być prowadzone
prądem stałym z biegunowością ujemną lub dodatnią
oraz prądem przemiennym. Spawanie prądem stałym
jest najpowszechniej stosowane, gdyż zapewnia
dokładniejszą regulację

Topnik jest dobierany w zależności od składu
chemicznego

materiału

spawanego,

materiału

elektrody oraz wymaganych parametrów spawania.
Topniki

mogą

być

neutralne,

czyli

nie

wprowadzające pierwiastków stopowych do spoiny,
aktywne, wprowadzające do spoiny Mn i Si w
postaci

żelazostopów,

oraz

topniki

stopowe,

wprowadzające do spoiny różne pierwiastki stopowe.
Topniki produkowane są jako topione (szkliste),
aglomerowane i mieszane mechanicznie.