Normalizacja i
konformizm
Wstęp do psychologii
społecznej II
I rok studiów
wykład 3, 08-09.03.2005
Marek Cielecki
Mechanizmy wpływu społecznego:
• Wpływ informacyjny a wpływ
normatywny
• Trzy poziomy ulegania wpływowi
– uleganie
– identyfikacja
– internalizacja
Formy wpływu społecznego w małej
grupie:
• Normalizacja - kształtowanie się normy
(model: eksperyment Sherifa)
• Polaryzacja - przesuwanie się normy
• Konformizm - podporządkowywanie się
normie większości (model:
eksperyment Ascha)
• Innowacja - wpływ mniejszości
Normalizacja - paradygmat
eksperymentalny Sherifa:
• Niejasne zadanie - efekt autokinetyczny
• Wynik - uśrednienie norm
indywidualnych
• Dokładny kształt efektu zależy od
składu grupy (atrakcyjność, status)
• Trwałość efektu zależy od składu
społecznego (spójności) grupy
• Efekt utrzymuje się nawet przez rok
• Sztuczna norma utrzymuje się nawet
przez 11 pokoleń eksperymentalnych
Eksperyment
Sherifa
Wielkość
ruchu
punktu
świetlnego
Kolejne próby
I
G1
G2
G
3
Konformizm - paradygmat
eksperymentalny Ascha:
• Jasne zadanie - porównywanie odcinków
• Wynik - przyjęcie stanowiska większości
• Stopień konformizmu zależy od
– cech grupy
– cech zadania
– cech osób poddawanych naciskowi
grupowemu
Eksperyment Ascha
X
A
B
C
Poziom konformizmu - cechy grupy:
• liczebność (do 4-7 osób)
• atrakcyjność
• jednomyślność
• obecność fizyczna vs symboliczna
Poziom konformizmu - cechy
zadania:
• niejasność
• trudność
• odpowiedź prywatna vs publiczna
Poziom konformizmu - cechy osób:
• zdolność myślenia twórczego (-)
• abstrakcyjność myślenia (-)
• poczucie kompetencji w zakresie
zadania (-)
Poziom konformizmu - cechy osób -
c.d. :
• pozycja socjometryczna w grupie
–
konformizm prywatny - średnio akceptowani
– konformizm publiczny - najmniej
akceptowani
• potrzeby aprobaty, afiliacji, otrzymywania
i udzielania pomocy, niska samoocena
• płeć
• osobowość autorytarna
• indywidualizm, kolektywizm,
indywiduacja, dezindywiduacja
Dwie formy oporu wobec nacisku na
konformizm:
Konformiz
m
Niezależn
ość
Antykonformi
zm
Motywy oporu wobec nacisku
społecznego :
• kontrola
– teoria reaktancji
• ograniczenie swobody wyboru powoduje
tendencję do podejmowania eliminowanego
działania, wzrostu atrakcyjności eliminowanej
alternatywy i reagowania złością/agresją na
źródło ograniczenia
• reaktancja tym silniejsza, im ważniejsze
poczucie swobody wyboru, większy nacisk,
większa rozbieżność między zachowaniem
wymaganym a preferowanym
• w konsekwencji im bardziej jawny nacisk,
większe kompetencje i autorytet źródła,
bardziej atrakcyjna grupa, większa rozbieżność
stanowisk, tym silniejsza reaktancja
Motywy oporu wobec nacisku
społecznego -c.d. :
• reaktancja może prowadzić do oporu za cenę
odstąpienia od własnego stanowiska
• zwiększa się, jeśli nacisk spostrzegany jest
jako trwały, a zmniejsza - jeśli pozwoli się
przedtem na niezależność
• prowadzi do spadku atrakcyjności wybranej
alternatywy
• tożsamość
• wartość
• Oddzielenie mechanizmów oporu
pochodnych od poczucia kontroli,
tożsamości i wartości jest
empirycznie trudne.