SPOŁECZNY OBIEG
SPOŁECZNY OBIEG
INFORMACJI
INFORMACJI
SPOŁECZNY OBIEG
SPOŁECZNY OBIEG
INFORMACJI
INFORMACJI
Zdecydowana
większość
aktywności
komunikacyjnej ludzi odbywa się w ich
miejscach
pracy
lub
nauki,
czyli
w
organizacjach.
Organizacje mają głównie strukturę
hierarchiczną, a co za tym idzie, sposoby
inicjowania tak zwanej komunikacji
formalnej (procesy porozumiewania się w
strukturach zorganizowanych) można
przedstawić za pomocą trzech schematów.
1
. KOMUNIKACJA PIONOWA „W
. KOMUNIKACJA PIONOWA „W
DÓŁ”
DÓŁ”
Zwierzchnik
Zwierzchnik
Podwładny
Podwładny
Komunikacja o kierunku góra – dół
dotyczy
przede
wszystkim
wiadomości
skierowanych przez przełożonych do swoich
podwładnych.
Może dotyczyć dwóch osób, np. polecenie
szefa, ażeby dana osoba posegregowała
faktury
lub
przechodzić
przez
kilka
odrębnych szczebli, np. ogólna dyrektywa w
sprawie nowej strategii organizacji.
Innym
dobitnym
przykładem
komunikacji formalnej w kierunku
„góra – dół” jest wydawanie rozkazów
w wojsku.
2. KOMUNIKACJA PIONOWA „ W
2. KOMUNIKACJA PIONOWA „ W
GÓRĘ”
GÓRĘ”
Zwierzchnik
Zwierzchnik
Podwładny
Podwładny
Komunikacja o kierunku dół - góra dotyczy
informacji przekazywanych przez podwładnych
swoim
bezpośrednim
lub
pośrednim
przełożonym.
Do
najbardziej
typowych
informacji
przekazywanych tą drogą należą raporty,
sprawozdania lub propozycje usprawnień oraz
sugestie i opinie o trudnościach albo prośby i
skargi.
3. KOMUNIKACJA POZIOMA
3. KOMUNIKACJA POZIOMA
PRACOWNICY RÓWNORZĘDNI
PRACOWNICY RÓWNORZĘDNI
A B
A B
W komunikacji poziomej przepływ
informacji
odbywa
się
pomiędzy
pracownikami tego samego szczebla, między
pracownikami określonych grup w firmie.
Formalne kontakty między pracownikami w
ramach komunikacji poziomej dają okazję do
nawiązywania kontaktów koleżeńskich o
charakterze nieformalnym.
Pojęciem przeciwstawnym do komunikacji
formalnej
jest
pojęcie
komunikacji
nieformalnej.
Najczęściej przyjmuje ona postać poziomego
obiegu
i
dotyczy
przede
wszystkim
porozumiewania się w kontaktach koleżeńskich,
przyjacielskich czy sąsiedzkich.
Dotyczy ona wymiany informacji pomiędzy
pracownikami tego samego szczebla, a w
każdym razie ten obieg pomija zupełnie
hierarchiczne zasady podporządkowania.
Nieformalny obieg
komunikacji służy nie
tylko efektywniejszemu
wykonywaniu zadań,
ale również przyczynia
się do powstawania i
podtrzymywania więzi
interpersonalnych
pomiędzy
pracownikami, które
dają im oparcie
społeczne i
emocjonalne.
Przydatność komunikacji nieformalnej w życiu
społecznym wynika przede wszystkim z tego,
że jest ona szybsza, zawiera więcej informacji
niż komunikacja formalna i odbywa się w
sposób bezpośredni – twarzą w twarz.
Wielość schematów komunikacji nieformalnej
powoduje, że nie da się uogólnić w sposób
tak prosty jak było w przypadku komunikacji
formalnej.
Nieformalne sieci komunikacji nazywane są
przez Amerykanów winoroślą, gdyż mogą być
tak splątane i rozgałęzione jak ta roślina.
W związku z tym, informacje przekazywane z
ust do ust mogą „po drodze” ulegać pewnym
zniekształceniom.
Oto
niektóre
rodzaje
Oto
niektóre
rodzaje
zniekształceń:
zniekształceń:
niwelacja –
niwelacja – relacja staje się „uszczuplona”, z
każdym kolejnym przekazem ubywa w niej
szczegółów
zaostrzenie –
zaostrzenie – wyolbrzymienie elementów,
które utrzymały się w przekazie
asymilacja –
asymilacja – dostosowanie relacji do tego, co
jest znane i zrozumiałe odbiorcom poprzez
nadawanie niezrozumiałym elementom własnej
uproszczonej interpretacji oraz wprowadzanie
nowych elementów
przekręcanie –
przekręcanie – zmianom ulegają liczby, nazwy
własne, kolejność relacjonowanych zdarzeń