

Występujące powszechnie trwałe poszerzenia

drobnych naczyń krwionośnych
(włosowatych), umiejscowione najczęściej w
skórze kończyn dolnych



Pajączki żylne są najczęściej występującym

defektem kosmetycznym u kobiet. Stwierdza
się je u ponad 50% z nich w wielu dojrzałym, a
niekiedy nawet u nastoletnich dziewcząt.



Etiologia teleangiektazji nie

jest dokładnie poznana,
podkreśla się w niej jednak
rolę czynnika dziedzicznego i
estrogenów.



Anatomicznie teleangiektazje

są obwodową częścią układu
żył powierzchownych

Przyjmując za kryterium szerokość

żyłek,

podzielono je na:



teleangiektazje, czyli pajączki żylne (0,1-

2,0 mm) delikatne żyłki małego kalibru

tzw. „czerwone pajączki



venulektazje (1,0-2,0 mm) są większych

rozmiarów i koloru niebieskiego



żyły siatkowate (2,0-4,0 mm)- żylaki

siatkowate zaś są większe od

wenulektazji, położone podskórnie i mało

rozgałęzione



liniowe - nie tworzące widocznych połączeń

między sobą i umiejscowione najczęściej na
przyśrodkowej powierzchni uda, nieco powyżej
stawu kolanowego

Biorąc pod uwagę wygląd,
teleangiektazje dzielimy na:

•

drzewkowate (krzaczaste) -przypominające

konary drzewa i umiejscowione zazwyczaj na
bocznej powierzchni uda

•

pajączkowate - rozchodzące się promieniście

na boki od centralnego punktu

•

guzkowe - rozsiane nierównomiernie



Tendencja do rozszerzania się naczyń

krwionośnych pojawia się zwykle już w
dzieciństwie, ale wyraźne zmiany zaczynają być
widoczne po dwudziestym roku życia.



Pierwszym symptomem są często

zaczerwienione policzki, nos i broda, na skutek
np. zjedzenia ostrej potrawy, gorącego posiłku,
wypicia kawy, mocnej herbaty czy alkoholu.
Może je wywołać także wzruszenie lub
zdenerwowanie.



Początkowe objawy mają charakter

przemijający, ale z upływem czasu skłonność do
ich utrwalania nasila się pod postacią zmian
rumieniowych i tzw. teleangiektazji (naczynia
są trwale rozszerzone).

Przyczyny powstawania
teleangiektazji



Rozszerzone naczyńka mogą powstać przy każdym

typie skóry, ale najbardziej narażona na tę

dolegliwość jest skóra delikatna, cienka i wrażliwa.



Nie bez znaczenia jest też głębokość jej

unaczynienia.



Przyczyniają się m.in. skłonności genetyczne

(cienkie i kruche naczynia).



Zaburzenia hormonalne (np. stosowanie środków

antykoncepcyjnych zawierających estrogeny).



Problemy z krążeniem.



Długotrwałe stosowanie maści sterydowych.



Czynniki zewnętrzne, np. intensywne zmiany

temperatury, duża wilgotność, mrozy, nadmierne

kąpiele słoneczne, korzystanie z sauny, solarium, itd.

Pielęgnacja cery naczynkowej

Ten typ cery jest bardzo trudny w codziennej pie
lęgnacji. Ale odpowiednia i konsekwentna troska
poz woli nie tylko zmniejszyć już istniejące zmiany,
lecz także zapobiec powstawaniu następnych.

Zalecenia:



bezwzględna ochrona przed promieniowaniem
ultrafioletowym - stosowanie kremów z filtrami o
wysokiej protekcji (SPF 50 i więcej) podczas ekspozycji
na słońce, a także wtedy, gdy pracuje się przy świetle
jarzeniowym, zrezygnowanie z korzystania z solarium;



używanie na co dzień specjalnych preparatów do
mycia twarzy oraz kosmetyków pielęgnacyjnych dla
cery naczyniowej i bardzo wrażliwej;



stosowanie kremów ochronnych zabezpieczających
skórę przed zimnem, mrozem i wiatrem;



unikanie sauny, gorących kąpieli;



odpowiednia dieta, należy zrezyg­nować­z­ostrych,
pikantnych potraw, kawy, alkoholu, bo nasilają
powstawanie rumienia.

Do pielęgnacji skóry powinno się

stosować preparaty zawierające:



Witaminę K, która uszczelnia naczynia krwionośne,

zmniejsza nadmierne krwawienie z uszkodzonego

naczynia, działa przeciwobrzękowo oraz zapobiega

powstawaniu siniaków.



Witaminę C, która pobudza syntezę kolagenu (ważnego

składnika ścian naczyń), przez co wzmacnia ścianki

naczyń włosowatych.



Witaminę PP, która zmniejsza rozszerzalność naczyń

krwionośnych oraz przepuszczalność ich ścian, a zatem

w konsekwencji zmniejsza zaczerwienienie skóry.



Witaminę E, która jest silnym przeciwutleniaczem, przez

co wzmaga działanie innych aktywnych składników.



Retinaldehyd (pochodna witaminy A), który pogrubia

naskórek i hamuje wytwarzanie nowych naczyń

Leczenie



Najczęściej proponuje się pacjentowi

zastosowanie kilku metod
jednocześnie, ponieważ zwiększa to
szansę na poprawę stanu skóry,
wzmocnienie kruchych naczynek oraz
zapobiega tworzeniu się stanów
zapalnych, które mogą przyczynić się
np. do rozwoju trądziku różowatego.



Elektrokoagulacja - czyli leczenie prądem o

wysokiej częstotliwości. Dermatolog specjalną
igiełką, przez którą płynie prąd, dotyka
każdego naczyńka, powodując jego
zamknięcie na skutek wysokiej temperatury.



Kriochirurgia - jest to usuwanie naczyń niskimi

temperaturami przy użyciu ciekłego azotu.



Jonoforeza - polega na wprowadzaniu przy

użyciu prądu stałego leków powodujących
obkurczenie rozszerzonego naczynia (np.
witaminy C).



Laseroterapia - usuwanie laserami lub/i IPL

rozszerzonych naczynek (najbardziej
skuteczna ze stosowanych obecnie metod)

Rozszerzone naczynia na kończynach
dolnych



Rozszerzone naczyńka na nogach to

popularnie zwane „pajączki".



Często towarzyszą im żylaki oraz obrzęki nóg.



Skłonność do ich występowania zależy

przede wszystkim od predyspozycji
genetycznych, ale może być także objawem
niewydolności układu żylnego.



Powstawaniu pajączków na nogach sprzyja

praca w jednej pozycji, np. stojącej lub
siedzącej.



Do czynników ryzyka należą: otyłość oraz

niska aktywność fizyczna.



Rozszerzone naczyńka na nogach

usuwa się za pomocą lasera lub
stosuje się metodę zwaną
skleroterapią.



Skleroterapia polega na

wstrzykiwaniu do rozszerzonego
naczynia krwionośnego substancji
chemicznej powodującej jego
kontrolowany stan zapalny i w
konsekwencji zamknięte naczynie
przestaje być widoczne

Czego powinny unikać osoby z
rozszerzonymi naczyniami



stosowania ciepłych kąpieli



korzystania z sauny oraz solarium



depilowania nóg gorącym woskiem



picia alkoholu



jedzenia pikantnych potraw



stresu



nadmiernego wysiłku fizycznego