JAK
ZBUDOWAĆ
PLAN
WYNIKOWY ?
Plan wynikowy jest
dokumentem
nauczycielskim, który
powinien zastąpić dawne
rozkłady materiału.
Czym jest planowanie
wynikowe?
Planowanie wynikowe jest
pojęciem ściśle związanym
z ewaluacją osiągnięć
uczniów oraz standardami
wymagań. Istotą
planowanie wynikowego
jest pomoc przy ocenianiu
ucznia
.
Planowanie wynikowe jest
częścią
trzyetapowego planowania
pracy nauczyciela:
- planowanie kierunkowe -
obejmuje planowanie roczne
lub semestralne
- planowanie wynikowe -
obejmuje dział/większą
jednostkę tematyczną
- planowanie metodyczne -
dotyczy konkretnej jednostki
lekcyjnej
Opiera się na jasno
i realistycznie określonych
wymaganiach
programowych.
Jest nastawiony na wynik
rozumiany jako nabycie
umiejętności.
Działanie to przynieść
może wiele korzyści:
wspomaga efektywność procesu
kształcenia,
pozwala lepiej wykorzystać
potencjał zarówno ucznia jak i
nauczyciela,
zapewnia rytmiczność osiągania
założonych celów.
Miejsce planu wynikowego
w strukturze dokumentów
szkolnych.
Plan wynikowy jest
najniższym
w całej strukturze
dokumentów szkolnych,
dotyczących dydaktyki,
wchodzących w skład
szkolnego systemu
zapewnienia jakości. Musi
on powstać jako część tego
systemu i być powiązany z
dokumentami wyższego
rzędu.
Ponieważ plan wynikowy jest
podrzędny w stosunku do
innych dokumentów, takich
jak podstawa programowa,
program nauczania,
wewnątrzszkolny oraz
przedmiotowy system
oceniania musi być zgodny
z ich założeniami.
Cechy dobrego planu:
CELOWY- jego wykonanie powinno
prowadzić do osiągnięcia zamierzonego celu,
WYKONALNY- cechujący się dużym
prawdopodobieństwem realizacji,
SPÓJNY, ZGODNY WEWNĘTRZNIE- bez
wewnętrznych sprzeczności utrudniających
jego realizację,
OPERATYWNY- łatwy w stosowaniu,
przejrzysty, czytelny,
GIĘTKI, ELASTYCZNY, PODATNY NA
ZMIANY- wrażliwy na konieczne zmiany i
modyfikacje, plastyczny, zwrotny,
SZCZEGÓŁOWY- należycie ograniczony w
detalach,
DŁUGODYSTANSOWY, DŁUGOFALOWY-
z właściwym zasięgiem czasowym,
CAŁOŚCIOWY, ZUPEŁNY- obejmujący całość
zadania,
TERMINOWY- zawierający termin osiągnięcia celu,
RACJONALNY- ugruntowany poznawczo, zgłębiony,
PROSTY W BUDOWIE - nieskomplikowany,
ZROZUMIAŁY DLA WSZYSTKICH
ZAINTERESOWANYCH - napisany prostym,
zrozumiałym, klarownym językiem; o przejrzystej
strukturze wewnętrznej.
Po co planować:
Nowoczesne planowanie pracy dydaktycznej
powinno zapewniać nauczycielowi:
zwiększenie skuteczności nauczania
i wychowania,
lepsze wykorzystanie zasobów (wiedzy,
motywacji, środków własnych i uczniów),
świadomą kontrolę nad przebiegiem i
wynikami kształcenia,
ochronę przed przypadkowością
i chaotycznością działań i decyzji,
upodmiotowienie ucznia w procesie
kształcenia, większa jego aktywność i
partnerstwo,
rytmiczność osiągania celów i zadań
,
racjonalność i profesjonalizm
pedagogiczny,
zdolność do modyfikowania i
unowocześniania kształcenia,
koordynację i integrację kształcenia w
szkole,
ochronę przed rutyną i monotonią
dydaktyczną,
samoocenę pracy dydaktycznej.
W jaki sposób
planować?
Planujący stawia sobie lub zakłada jakiś cel i
obmyśla środki do tego celu - mawiał „spec
od dobrej roboty”, prakseolog Tadeusz
Kotarbiński.
Celem jest wysoka jakość kształcenia.
Cel zostanie osiągnięty, kiedy na koniec
semestru (roku, etapu edukacji) uczeń
okaże się człowiekiem dobrze wykształconym
osiągającym pozytywne, oczekiwane zarówno
przez niego, jak i przez nauczyciela wyniki
kształcenia; mającym sukcesy.
Aby to osiągnąć trzeba postawić temu
uczniowi wymagania, spełniwszy które,
wykaże się owymi osiągnięciami.
Wymagania edukacyjne
Są one opisem pożądanych przez nauczyciela
zmian w wiedzy, umiejętnościach i postawach
ucznia.
Precyzyjnie zarysowują zakres opanowanej
przez niego treści kształcenia, ukazując,
czego powinien się nauczyć.
Wymagania edukacyjne to zmiany w uczniach
opisywane z punktu widzenia nauczyciela,
natomiast osiągnięcia szkolne to te same
zmiany opisane z punktu widzenia ucznia.
Tym samym należy przyjąć, że spełnione
wymaganie jest osiągnięciem.
ETAPY ANALIZY WYMAGAŃ:
B. Niemierko „Między oceną szkolną a dydaktyką”
dobór zakresu treści nauczania,
sformułowanie czynności uczniów - celów
operacyjnych,
określenie kategorii celów według taksonomii,
ocena czynności (celów operacyjnych) według
kryteriów wymagań,
podjęcie decyzji i wyodrębnienie wymagań: np.
P PP lub P R D.
sprawdzenie zupełności i hierarchii wymagań,
sprawdzenie wymagań - weryfikacja
praktyczna.
Kryteria wyznaczania
wymagań
programowych
Co jest podstawą
konstrukcji planu
wynikowego?
podstawą konstrukcji planu wynikowego jest
czynnościowy model treści nauczania:
- cele nauczania opisują zamierzone
osiągnięcia ucznia - są precyzyjnym opisem
umiejętności ucznia (sklasyfikowane m.in.
przez B. Blooma i
B Niemierko), nazywane TAKSONOMIĄ ABC
- wymagania programowe, które formułujemy
na podstawie programu nauczania,
różnicujemy zakładając, że nie uda się
utrzymać dostatecznie wysokiego poziomu
wobec wszystkich uczniów.
Cele kształcenia
Bolesław Niemierko (Między oceną szkolną..., s. 80)
wyróżnia dwa rodzaje celów
cele ogólne, formułowane jako
kierunki dążeń pedagogicznych,
cele operacyjne, formułowane jako
zamierzone osiągnięcia.
Należy pamiętać, iż wszystkie cele
operacyjne są celami szczegółowymi,
ale nie wszystkie cele szczegółowe są
celami operacyjnymi. By się nimi
stać, muszą bowiem spełniać
odpowiednia kryteria, tj. powinny
być: odpowiednie, jednoznaczne,
wykonalne, obserwowalne,
mierzalne, upodmiotowione,
komunikatywne, określone czasowo.
Operacjonalizacja celów to zamiana
celów ogólnych na operacyjne.
Czego dotyczą
poszczególne cele
nauczania ABC
Cele poszczególnych kategorii
dotyczą:
A - zapamiętywania wiadomości
B - rozumienia wiadomości
C - stosowania wiadomości
w sytuacjach typowych
D - stosowania wiadomości
w sytuacjach problemowych
Lista popularnych
czasowników operacyjnych:
w zakresie zapamiętywania
wiadomości:
nazwać
zdefiniować
wymienić
zidentyfikować, wyliczyć ...
w zakresie zrozumienia wiadomości:
wiedzieć
wyjaśnić
zilustrować, rozróżnić ...
w zakresie stosowania wiadomości
w sytuacjach typowych:
rozwiązać
skonstruować
zastosować
porównać
sklasyfikować, scharakteryzować
zmierzyć, zaprojektować ...
w zakresie stosowania wiadomości
w sytuacjach problemowych:
dowieść, przewidzieć
ocenić, zaproponować
Co oznaczają
standardy osiągnięć
poziomu P i PP?
Plany wynikowe zostały podzielone
na dwa poziomy - podstawowy P
i ponadpodstawowy PP, które
zawierają poszczególne cele
operacyjne (czyli to, co uczeń musi
opanować) oznaczone wg taksonomii
ABC prof. B. Niemierki.
Uczeń spełniający standardy poziomu
P może otrzymać najwyżej ocenę
dostateczną, a standardy poziomu PP
od oceny dobrej wzwyż.
Czy plany wynikowe zawsze
mają taką sama formę?
Nie, plany wynikowe nie muszą
mieć zawsze takiej samej formy.
Zależą od indywidualnych
możliwości uczniów, specyfiki
zespołu klasowego, ilości godzin
zajęć dydaktycznych, określających
zakres realizowanego materiału
i innych czynników, warunkujących
realizację programu nauczania.
Planowanie metodyczne
dotyczy jednostki lekcyjnej lub
metodycznej
powinno być wynikiem wcześniej
podjętych decyzji dydaktycznych. Na
tym etapie planowania, nie jest już
trudne wyobrażenie sobie, jakie
zmiany w wyniku tej lekcji powinny
wystąpić w uczniu (w jego wiedzy —
rozumowaniu, umiejętnościach oraz
zachowaniach i postawach), co
wyrażone jest w celach operacyjnych,
Planowanie
metodyczne
jest projektowaniem przebiegu
zajęć dydaktycznych
umożliwiających uczniom
uzyskanie przewidywanych
osiągnięć. Czynności nauczyciela
są w nim podporządkowane
czynnościom uczniów
zmierzającym do tych osiągnięć
.
Planowanie
metodyczne
obejmuje więc następujące punkty:
-
temat lekcji- zgodny z podstawa
programową i programem nauczania,
-
cele ogólne
- cele operacyjne
- metody i techniki- dzięki, którym
nauczyciel osiągnie zaplanowane
cele,
- formy organizacyjne- muszą być
dostosowane do zadań
dydaktycznych, wieku i możliwości
uczniów,
- środki dydaktyczne, które mają być
zastosowane przy realizacji
przewidzianych treści w
poszczególnych etapach lekcji
- porządek (tok) lekcji wraz z
rozbiciem na poszczególne części:
wstępną, główną i końcową,
- układ czynności dydaktycznych
charakteryzujący to, co robi
nauczyciel w trakcie nauczania i co
robią uczniowie ucząc się,
Po zakończeniu lekcji
wpisujemy:
- mocne strony- sukcesy
- słabe strony- porażki
- wnioski do dalszej pracy
Bibliografia:
„Między ocena szkolną a dydaktyką”
B. Niemierko
„Ocenianie szkolne bez tajemnic”
B. Niemierko
„Planowanie pracy dydaktycznej
nauczyciela” - J. Ochenduszko
Jak zbudować plan wynikowy - Zofia
Lisiecka
Więcej informacji na temat
planu wynikowego na stronie
internetowej:
http://www.wszpwn.com.pl
Opracowanie: Elżbieta Marchwacka, Maria Woźniak,
ODN Kalisz