ZASADY PROJEKTOWANIA 

ZASADY PROJEKTOWANIA 

ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

1. ZADANIA ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

1. ZADANIA ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

2. WYMAGANIA STAWIANE ŚCIANOM ZEWNĘTRNYM.

2. WYMAGANIA STAWIANE ŚCIANOM ZEWNĘTRNYM.

3. PODZIAŁ, TYPY I RODZAJE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

3. PODZIAŁ, TYPY I RODZAJE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

4. ŚCIANY JEDNOMATERIAŁOWE.

4. ŚCIANY JEDNOMATERIAŁOWE.

5. ŚCIANY WARSTWOWE PEŁNE.

5. ŚCIANY WARSTWOWE PEŁNE.

6. ŚCIANY WARSTWOWE SZCZELINOWE.

6. ŚCIANY WARSTWOWE SZCZELINOWE.

7. LEKKIE ŚCIANY OSŁONOWE.

7. LEKKIE ŚCIANY OSŁONOWE.

8. ZŁĄCZA BETONOWYCH ŚCIAN PREFABRYKOWANYCH.

8. ZŁĄCZA BETONOWYCH ŚCIAN PREFABRYKOWANYCH.

9. OCIEPLANIE MOSTKÓW TERMICZNYCH.

9. OCIEPLANIE MOSTKÓW TERMICZNYCH.

10. FAKTURY NA ŚCIANACH.

10. FAKTURY NA ŚCIANACH.

 

 

1. ZADANIA ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH. 

1. ZADANIA ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH. 

   Ściana zewnętrzna w budynku jako ważny ustrój budowlany ma dwa 
zadania do spełnienia:

 

oddzielenie 

mikroklimatu 

wnętrza 

od 

środowiska 

zewnętrznego,

 przenieść obciążenia na fundament lub konstrukcję wsporczą.

Aby  jednoznacznie  rozumieć  stosowane  określenia  zdefiniowano 
niektóre pojęcia:

      Ściana  zewnętrzna  jest  ustrojem  budowlanym  stanowiącym  pionową 
przegrodę 

oddzielającą 

środowisko 

wewnętrzne 

budynku 

od 

zewnętrznego a równocześnie przekazująca obciążenia na nią działające 
na fundamenty lub pośrednie konstrukcje wsporcze.

      Ściana  jednomateriałowa  to  ściana  wykonana  z  tego  samego 
materiału 

w 

postaci 

betonu, 

elementów 

drobnowymiarowych, 

prefabrykatów itp. 

      Ściana  warstwowa  pełna  to  ściana  składająca  się  co  najmniej  z  dwu 
lub więcej warstw (nie licząc warstw fakturowych) z różnych materiałów 
ściśle przylegających do siebie.

   Ściana warstwowa szczelinowa to ściana składająca się co najmniej z 
dwu  warstw  materiałowych,  nie  uwzględniając  warstw  fakturowych, 
rozdzielonych szczeliną (warstwą) powietrzną.    

 

 

2. WYMAGANIA STAWIANE SĆIANOM ZEWNĘTRZNYM.

2. WYMAGANIA STAWIANE SĆIANOM ZEWNĘTRZNYM.

     

      Warunki  pracy  ściany  na  granicy  dwu  środowisk,  mikroklimatu 
wnętrza  i  środo-wiska  atmosferycznego  zewnętrznego,  określają 
wymagania stawiane ścianom zewnętrznym. 

      Mikroklimat  wnętrza  kształtuje  przeznaczenie  budynku  względnie 
pomieszczeń  i  można  założyć  ze  są  stałe.  Klasyfikacje  pomieszczeń  i 
parametry mikroklimatu pokazuje tablica.

      Środowisko  zewnętrzne  w  naszej  strefie  klimatycznej  cechuje  się 
zmiennością kilku czynników:

  wahania  temperatury zewnętrznej (dobowe, roczne itp.),

  nagrzewanie słoneczne – promieniowanie UV (w okresie lata)

  działanie wiatru – parcie i infiltracja

  opady deszczu i śniegu (deszcze ukośne).

      Ścianom  zewnętrznym  stawiamy  wymagania  ochrony  akustycznej, 
przeciw-pożarowej, oddziaływania na środowisko oraz trwałości.

 

 

KLASYFIKACJA POMIESZCZEŃ W ZALEZNOŚCI OD ICH MIKROKLIMATU.

.

L.P.

L.P.

Przeznaczenie pomieszczeń.

Przeznaczenie pomieszczeń.

Temperat

Temperat

ura.

ura.

[

[

 o 

 o 

C ]

C ]

Ciśnienie pary 

Ciśnienie pary 

wodnej w 

wodnej w 

pomieszczeni

pomieszczeni

u.

u.

[ Pa]

[ Pa]

Klasyfikacja 

Klasyfikacja 

pomieszcze

pomieszcze

ń.

ń.

1.

1.

2.

2.

3.

3.

4.

4.

5.

5.

6.

6.

1.

1.

Kotłownie, hale pieców, 

Kotłownie, hale pieców, 

koksownie

koksownie

>23

>23

>40

>40

>1060

>1060

Suche

Suche

2.

2.

Siłownie, odlewnie

Siłownie, odlewnie

>23

>23

40-60

40-60

1060-1600

1060-1600

Średnio 

Średnio 

wilgotne

wilgotne

3.

3.

Bielarnie, farbiarnie, pralnie, 

Bielarnie, farbiarnie, pralnie, 

kryte pływalnie, hale 

kryte pływalnie, hale 

papierni, garbarni, rzeźnie 

papierni, garbarni, rzeźnie 

itp.

itp.

>23

>23

60-75

60-75

1600-2130

1600-2130

Wilgotne

Wilgotne

4.

4.

Biura, szkoły, sale widowiskowe, 

Biura, szkoły, sale widowiskowe, 

pomieszczenia handlowe, 

pomieszczenia handlowe, 

budynki z suchą produkcją

budynki z suchą produkcją

18-23

18-23

>45

>45

<1060

<1060

Suche

Suche

5.

5.

Pomieszczenia mieszkalne

Pomieszczenia mieszkalne

18-22

18-22

45-60

45-60

1080-1330

1080-1330

Średnio 

Średnio 

wilgotne

wilgotne

6.

6.

Kuchnie, pomieszczenia 

Kuchnie, pomieszczenia 

sanitarne, mleczarnie, 

sanitarne, mleczarnie, 

niektóre obiekty przemysłu 

niektóre obiekty przemysłu 

włókienniczego

włókienniczego

28-22

28-22

60-75

60-75

1331-1865

1331-1865

Wilgotne

Wilgotne

7.

7.

Umywalnie, naparzalnie, różne 

Umywalnie, naparzalnie, różne 

obiekty z mokrą produkcją

obiekty z mokrą produkcją

28-22

28-22

>75

>75

1600-2400

1600-2400

Mokre

Mokre

8.

8.

Hale montażowe i obróbki 

Hale montażowe i obróbki 

mechanicznej

mechanicznej

12-16

12-16

<50

<50

<933

<933

Suche

Suche

9.

9.

Różne obiekty przemysłowe

Różne obiekty przemysłowe

12-16

12-16

50-75

50-75

933-1330

933-1330

Średnio 

Średnio 

wilgotne

wilgotne

10.

10.

Budynki inwentarskie, 

Budynki inwentarskie, 

betoniarnie itp.

betoniarnie itp.

12-16

12-16

>75

>75

1060-1600

1060-1600

Wilgotne

Wilgotne

11.

11.

Magazyny, garaże

Magazyny, garaże

<8

<8

<50

<50

<533

<533

Suche

Suche

12.

12.

Obiekty różne    

Obiekty różne    

<8

<8

50-70

50-70

<800

<800

Średnio 

Średnio 

wilgotne

wilgotne

13.

13.

Przechowywalnie produktów 

Przechowywalnie produktów 

rolnych

rolnych

<8

<8

>75

>75

<1600

<1600

Wilgotne

Wilgotne

Wilgotność 

Wilgotność 

względna 

względna 

powietrza

powietrza

[%]

[%]

 

 

   Ściana zewnętrzna ze względu na zadania jakie ma do spełnienia musi 
sprostać  wielu  często  wykluczającym  się  wymaganiom.  Dlatego  też 
stawiamy im wymagania:

 izolacyjności cieplnej  U  

U  [W/(m

2.

K)]

,

  braku  kondensacji  pary  wodnej  na  powierzchni  wewnętrznej  i  we 

wnętrzu,

 izolacyjności akustycznej dla dźwięków powietrznych i uderzeniowych 

R

R

‘

‘

w 

w 

; L

; L

‘

‘

n,w

n,w

 

 

 

 

stopnia odporności ogniowej,

 szczelności na przenikanie powietrza,

 izolacyjności przeciwwilgociowej i przeciwwodnej,

 nośności i sztywności,

 trwałości („projektowanie na trwałość”),

  zdrowotne  i  ochrony  środowiska  (emisja  substancji,  podatność  na 

rozwój  pleśni,  emisja  radonu,  wydzielanie  niebezpiecznych  gazów  w 
wypadku pożaru itp.).

Projektując  i  wykonując  ścianę  należy  przewidzieć  możliwość 
dokonywania  zmian  w  trakcie  eksploatacji  nie  tylko  ze  względów 
funkcjonalnych ale i estetycznych.

 

 

3. PODZIAŁ, TYPY I RODZAJE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

3. PODZIAŁ, TYPY I RODZAJE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH.

   

   Podziału można dokonywać z uwagi na usytuowanie, prace statyczną, 
izola-cyjność, sposób wykonania i zastosowane materiały.

   Z uwagi na sposób i technologię wykonania ściany możemy podzielić 
na:

  wykonane  z  elementów  drobnowymiarowych  (cegła  i  pustaki 

ceramiczne, wyroby wapienno-piaskowe, bloczki gazobetonowe itp.)

 monolityczne (beton zwykły, beton lekki kruszywowy itp.)

  prefabrykowane  (systemy  ścian  osłonowych,  wielki  blok,  wielka 

płyta itp.)

   Ze względu na popularność zastosowań omówimy niektóre typy ścian 
a będą to:

• ściany jednomateriałowe,

• ściany warstwowe pełne,

• ściany warstwowe szczelinowe,

• lekkie ściany osłonowe.

Ściany  zewnętrzne  odznaczają  się  różnorodnością  stosowanych 
materiałów,  konstrukcją  oraz  masą.  Ściany  o  masie  powyżej  100  kg/m

2

 

zaliczamy do ciężkich, natomiast poniżej 100 kg/m

2

 do lekkich.

 

 

4. SCIANY JEDNOMATERIAŁOWE.

4. SCIANY JEDNOMATERIAŁOWE.

Ściany jednomateriałowe dzielimy na:

• jednomateriałowe jednorodne,
• jednomateriałowe niejednorodne.

     

Ściana  jednomateriałowa  jednorodna

Ściana  jednomateriałowa  jednorodna  to  ściana  wykonana  z  elementów 

drobnowy-miarowych  z  tego  samego  materiału  z  jednego  rodzaju  elementów 
murowych na całej grubości muru, połączonych zaprawą murarską.

   

Ściana jednomateriałowa niejednorodna

Ściana jednomateriałowa niejednorodna to ściana wykonana z elementów 

z  tego  sa-mego  materiału,  ale  przeważnie  z  dwóch  rodzajów  elementów 
murowych połączonych zaprawą. 

      Ściany  jednomateriałowe  jednorodne  wykonywane  są  z  cegieł 
ceramicznych,  pustaków  ceramicznych,  bloczków  gazobetonowych  itp. 
Ich  izolacyjność  termiczna  oraz  wytrzymałość  na  ściskanie,  preferują 
zastosowanie na ściany zewnętrzne nośne dla budynków niskich.

      Ściany  jednomateriałowe  niejednorodne  (mieszane),  wykonane  są  z 
różnych  materiałów  przy  zachowaniu  pełnego  przekroju  pracującego. 
Przykładem  są  ściany  z  pustaków  ceramicznych  przewiązanych  z 
elementami elewacyjnymi np. cegłą klinkierową. 

 

 

      Właściwości  ścian  jednomateriałowych  zależą  od  rodzaju  użytego 
materiału  i  sposobu  ich  wykonania.  Współczynnik  przenikania  ciepła 
ściany U

U

, rozkład tem-peratur w jej przekroju zależą głównie od wartości 

współczynnika  przewodności  cieplnej  λ

λ

  materiału  i  grubości  przegrody 

d

d

.

 

 

Faktura wewnętrzna 

Faktura zewnętrzna

Materiał ściany

jednorodnej.

d

Pewne  cechy  ścian,  jak  opór  dyfuzyjny  r

r

,  nasiąkliwość  sorpcyjną, 

szczelność na przenikanie powietrza itp.  można modyfikować stosując 
odpowiednie materiały na warstwy fakturowe.

L.P

Materiały ściany

Grubość

[cm]

Wsp. U

0

[w/

(m

2.

K)]

1.

Cegła pełna ceramiczna 

38

2,04

2.

Cegła dziurawka

38

1,63

3.

Cegła kratówka

38

1,47

4.

Pustak ceramiczny 

drążony

POROTERM 44 P+W         

       

44

O,36

5.

Pustak ceramiczny

POROTERM 30 P+W

30

O,68

6.

Bloczki gazobetonowe 

Odm. 400 (z tynkiem)

33

0,37

7.

Bloczki gazobetonowe 

Odm. 400 (z tynkiem)

39

O,31

8.

Pustaki ALFA 

Keramzytobetonowe.

40

0,96

9.

Luksfery 

5

4,68

10.

Pustaki szklane

8

2,58

IZOLACYJNOŚĆ TERMICZNA WYBRANYCH 

IZOLACYJNOŚĆ TERMICZNA WYBRANYCH 

RODZAJÓW ŚCIAN.

RODZAJÓW ŚCIAN.

 

 

5. ŚCIANY WARSTWOWE PEŁNE.

5. ŚCIANY WARSTWOWE PEŁNE.

      Ściany  warstwowe  pełne  składają  się  z  dwóch  lub  więcej  warstw 
przylegających  do  siebie,  przy  czym  jedne  warstwy  spełniają  tylko 
funkcję  konstrukcyjną,  a  inne  tylko  termoizolacyjną.  Przy  poprawnym 
rozwiązaniu  konstrukcyjnym  i  materiało-wym,  takie  rozdzielenie  funkcji 
czyni  te  ściany  lżejszymi  od  jednomateriałowych,  mającymi  lepszą 
izolacyjność cieplną przy małej grubości, co osiąga się przez ocieplenie 
ich efektywnymi materiałami izolacyjnymi.

  Właściwości ścian warstwowych zależą od układu i grubości warstw, ale 
wartość współczynnika  U

U

 nie zależy od układu warstw. Mają one wpływ 

na inne cechy ścian.

t

t

i

i

=20

=20

º

º

C

C

t

t

e

e

=-

=-

10

10

º

º

C

C

t

t

i

i

=20

=20

º

º

C

C

t

t

e

e

=-

=-

10

10

º

º

C

C

U

U

1

1

U

U

2

2

U

U

1

1

=U

=U

2

2

Głębokość strefy

przemarzania

Głębokość strefy

przemarzania

2.

2.

1.

1.

 

 

   Taki rozkład temperatur ma wpływ na proces kondensacji pary wodnej 
w  ścianie.  W  ścianie  „1”  kondensacja  nie  występuje,  w  „2”  para 
dyfunduje  przez  warstwę  ocieplającą  i  skrapla  się  na  styku  warstwy 
„zimnej” np. beton, cegła, pustaki itp. 

      W  pomieszczeniach  suchych  ilość  kondensatu  jest  mała,  ale  przy 
ciśnieniu  pary  wodnej  w  powietrzu  powyżej  1200  Pa,  tak  ocieplone 
ściany  (wariant  „2”)  ulegają  zawilgoceniu.  Aby  zapobiec  kondensacji 
potrzebna jest paroizolacja od strony ciepłej.

paroizolacja od strony ciepłej.

      Ściany  ocieplone  od  wewnątrz  mają  małą  stateczność  cieplną

małą  stateczność  cieplną

.  W 

warstwie  zewnętrznej  o  dużej  pojemności  cieplnej,  w  zależności  od 
warunków zewnętrznych występują duże wahania temperatury. Ilustrują 
to wykresy temperatur.

      Porównując  oba  warianty  ocieplenia  widoczne  są  wady  ocieplania  od 
wewnątrz:

 kondensacja pary wodnej w przegrodzie,

 zmniejszenie pojemności cieplnej (mała stateczność cieplna ).

      Należy  też  zapobiegać  kondensacji  wilgoci  na  wewnętrznej 
powierzchni ściany, która zależy od:

  temperatury wewnętrznej powierzchni ściany

  wilgotności względnej powietrza wewnętrznego.

 

 

20

10

0

-10

-20

-30

-40

30

40

50

60

70

80

T

E

M

P

E

R

A

T

U

R

A

 [

ºc

]

t

t

i

i

t

t

i

i

t

t

e

e

t

t

e

e

ZIMA

ZIMA

ZIMA

ZIMA

LATO

LATO

LATO

LATO

+55

+55

+60

+60

-20

-20

-20

-20

+20

+20

+20

+20

a)

a)

b)

b)

Zmiany temperatury w ścianach o różnym układzie warstw:
     a) ściana ocieplona od wewnątrz,
     b) ściana ocieplona od zewnątrz.

 

 

Ściana 

budynku

Klej do 

styropian

u

Płyta 

styropianowa

Klej do 

siatki

Siatka 

podtynkow

a

Klej do siatki

(druga 

warstwa)

Tynkarska 

wyprawa 

elewacyjna

SCHEMAT SYSTEMU 

SCHEMAT SYSTEMU 

OCIEPLEŃ

OCIEPLEŃ

(METODA LEKKA)

 

 

Warstwa 

ocieplając

a

Ściana 

budynku

Warstwa 

osłonowa z 

fakturą

Kotwa 

mocując

a

System ocieplenia 

System ocieplenia 

metodą ciężką.

metodą ciężką.

(Wełna mineralna, ścianka 

osłonowa z cegły.)

 

 

Materiał 

izolacyjny

(styropian)

Żelbetowa 

warstwa 

osłonowa

Pręty kotwiące 

stalowe

Warstwa 

konstrukcyjna

(żelbetowa)

SCHEMAT WARSTWOWEJ 

SCHEMAT WARSTWOWEJ 

BETONOWEJ ŚCIANY 

BETONOWEJ ŚCIANY 

PREFABRYKOWANEJ.

PREFABRYKOWANEJ.

(WIELKA  PŁYTA.)

 

 

6. ŚCIANY WARSTWOWE SZCZELINOWE.

6. ŚCIANY WARSTWOWE SZCZELINOWE.

      Przy  zaostrzających  się  rygorach  izolacyjności  termicznej  ścian, 
szczeliny  powietrzne  pozwalają  na  pewną  jej  poprawę.  Szczeliną 
powietrzną  rozdzielamy  dwie  warstwy.  Sama  szczelina  może  być 
zamknięta (niewentylowana) lub otwarta (wentylowana).

POWIERZCHNIA CIEPŁA

SZCZELINY

POWIERZCHNIA 

CHŁODNA

SZCZELINY

Schemat ruchu powietrza w ścianie 

Schemat ruchu powietrza w ścianie 

ze szczeliną zamkniętą.

ze szczeliną zamkniętą.

W  szczelinie  odbywa  się  ruch 

W  szczelinie  odbywa  się  ruch 

po-wietrza 

– 

po 

stronie 

po-wietrza 

– 

po 

stronie 

chłodniejszej 

powietrze 

chłodniejszej 

powietrze 

ochładza  się  i opada  w  dół,  po 

ochładza  się  i opada  w  dół,  po 

stronie  przeciwnej  styka  się  z 

stronie  przeciwnej  styka  się  z 

powierzchnią 

cieplejszą 

i 

powierzchnią 

cieplejszą 

i 

nagrze-wając  się  unosi  się  do 

nagrze-wając  się  unosi  się  do 

góry.  Inten-sywność  konwekcji 

góry.  Inten-sywność  konwekcji 

jest  tym  większa,  im  grubsza  i 

jest  tym  większa,  im  grubsza  i 

wyższa  jest  szczelina.  Z  tego 

wyższa  jest  szczelina.  Z  tego 

powodu 

nie 

celowe 

jest 

powodu 

nie 

celowe 

jest 

robienie  szczelin  grubszych  od 

robienie  szczelin  grubszych  od 

6,0  cm,  a  ich  wysokość  nie 

6,0  cm,  a  ich  wysokość  nie 

powinna przekraczać 2,5

powinna przekraczać 2,5

÷

÷

3,0m.

3,0m.

 

 

Grubość

warstwy 

powietrza

[mm]

Opór cieplny

warstwy

[m

2.

K/W]

5

0,11

7

0,13

10

0,15

15

0,17

25

0,18

50

0,18

100

0,18

300

0,18

Opór cieplny warstwy 

Opór cieplny warstwy 

niewentylowanej. 

niewentylowanej. 

(Kierunek przepływu 

(Kierunek przepływu 

poziomy.)

poziomy.)

Warstwa

nośna

Warstwa

ocieplając

a

Warstwa 

powietrzna

wentylowa

na

Warstwa

zewnętrzn

a

(osłonowa

)

Poprawny

 

 sposób 

ocieplenia

ściany szczelinowej.

 

 

    W  celu  poprawienia  izolacyjności  szczelinę  zapełnia  się  częściowo 
materiałem  izolacyjnym  –  od  strony  ciepłej.  Stosuje  się  też  folie 
niskoemisyjne (np. błyszcząca folia  aluminiowa) wykładając najczęściej 
obie powierzchnie szczeliny.
      W  ścianie  jak  na  rysunku  para  wodna  dyfundując  przez  przegrodę, 
trafia  do  szczeliny  skąd  dzięki  zwentylowaniu  jej  jest  wydalana  na 
zewnątrz.

 

 

   Popularnym rozwiązaniem jest dwuwarstwowa ściana (warstwa nośna 
i  izolacji  termicznej)  osłonięta  okładziną  lub  specjalną  płytą  (panelem) 
elewacyjną.

      Warstwę  nośną  wykonuje  się  jako  monolityczną,  z  cegły,  pustaków 
ceramicz-nych,  bloczków  gazobetonowych  itp.  Do  niej  mocuje  się 
warstwę  ocieplającą,  która  osłonięta  jest  np.  profilowaną  blachą 
stalową,  powlekaną,  aluminiową,  panelami  z  tworzyw  sztucznych,  lub 
elementami szklanymi.

   Między izolacją termiczną a okładziną, (o dużym oporze dyfuzyjnym), 
należy  wykonać  szczelinę  wentylacyjną  odprowadzającą  wilgoć.  Jako 
ocieplenie za okła-dziną, najlepsza jest wełna mineralna w postaci płyt. 

      Izolację  termiczną  i  ruszt  stalowy  lub  drewniany  pod  okładzinę, 
mocuje  się  do  ściany  łącznikami.  Panele,  blachę  lub  inne  elementy 
osłonowe mocuje się do rusztu wkrętami, blachowkrętami itp.

   Ocieplanie ścian od zewnątrz, po ich wymurowaniu, z zastosowaniem 
okładzin  ma  szereg  zalet.  Przy  takich  rozwiązaniach  nie  ma  mostków   
termicznych, złącza i styki są osłonięte i niema obawy przecieków wody 
deszczowej,  elementy  konstrukcyjne  są  też  zasłonięte  przed  zmianami 
temperatury,  a  przez  to  nie  odkształcają  się  termicznie.  Wszystko  to 
uzasadnia szerokie stosowanie tego rodzaju rozwiązań.

 

 

Warstwa 

konstrukcyj

na

Materiał 

ocieplając

y

Listwy drewniane

(mocowane do 

ściany)

Płyta elewacyjna 

osłonowa, mocowana 

do rusztu

Pustka (szczelina) 

powietrzna, 

wentylowana

Ściana ocieplona, z okładziną 

Ściana ocieplona, z okładziną 

elewacyjną na ruszcie i 

elewacyjną na ruszcie i 

wentylowaną szczeliną 

wentylowaną szczeliną 

powietrzną.

powietrzną.

 

 

7. LEKKIE ŚCIANY OSŁONOWE.

7. LEKKIE ŚCIANY OSŁONOWE.

      Lekki  ściany  osłonowe  stosuje  się  do  obudowy  konstrukcji 
szkieletowych,  zarówno  stalowych  jak  i  żelbetowych.  Osłaniają  one 
wnętrze  budynku  przed  wpływami  atmosferycznymi,  hałasem  itp. 
Przenoszą  tylko  parcie  wiatru  i  ciężar  własny  na  konstrukcję  wsporczą. 
Ich zalety to: 

 mały ciężar,

 mała grubość,

 nie mają wilgoci technologicznej (początkowej), 

 szybki montaż, przy każdej pogodzie.

   Mają również wady, między innymi małą stateczność cieplną co może 
powodować  wahania  temperatury  wnętrza  przy    zmianie  warunków 
pogodowych.  Dlatego  też  budynki  z  taką  obudową  wymagają 
sprawnych instalacji ogrzewczych z automatyczna regulacją.

      Lekkie  prefabrykowane  ściany  osłonowe  najczęściej  składają  się  z 
trzech  warstw  połączonych  ze  sobą  przez  sklejenie.  Warstwy 
powierzchniowe mają wystarczającą wytrzymałość między innymi dzięki 
odpowiedniemu  wyprofilowa-niu.  Warstwa  termoizolacyjna  to  głównie 
styropian, poliuretan spieniony itp. 

 

 

Materiał 

wypełnienia 

(styropian, pianka 

poliuretanowa itp.)

Materiał 

wypełnienia 

(styropian, pianka 

poliuretanowa, 

wełna mineralna 

itp.)

Płyty okładzinowe 

klejone do 

ocieplenia

Szkielet 

drewniany, 

metalowy itp.

Płyty 

okładzinowe 

mocowane do 

szkieletu

a)

a)

b)

b)

SCHEMAT LEKKICH ŚCIAN OSŁONOWYCH

SCHEMAT LEKKICH ŚCIAN OSŁONOWYCH

a) Element 
warstwowy.

b) Element 
szkieletowy.

 

 

      Duży  opór  dyfuzyjny  płyt  okładzinowych  wewnętrznych  i 
zewnętrznych zapobiega wykropleniu się pary wodnej w wewnętrznych 
warstwach  ściany,  co  pozwala  na  stosowanie  ich  do  pomieszczeń  o 
dużym  ciśnieniu  pary  wodnej.  Dyfuzja  pary  wodnej  przez  taką 
przegrodę jest utrudniona. 

  W systemach ścian tego typu istotne jest wykonanie styków i obrzeży 
z  uwagi  na  mostki  termiczne  i  odcięcie  dostępu  pary  wodnej  do 
wnętrza,  która  zostaje  tam  uwięziona  i  jest  przyczyną  zawilgoceń  i 
korozji.

Systemy  ścian  osłonowych  mają  też  specjalne  mocowania  do 
konstrukcji 

wsporczych 

zapobiegające 

powstawaniu 

mostków 

termicznych.

      Stosowane  są  też  systemy  ścian  osłonowych  z  możliwością 
odprowadzania  pary  wodnej  z  wnętrza  budynku.  Wówczas  płyta 
okładziny  wewnętrznej  ma  mały  opór  dyfuzyjny,  zewnętrzna  jest 
szczelna a parę wodną wyprowadza wentylowana szczelina powietrzna.

   Ścian osłonowe wentylowane stosowane są do pomieszczeń o niskiej 
wilgot-ności powietrza (budynki mieszkalne, biurowe, itp. ) Istotnym jest 
uszczelnienie  złączy,  ocieplenia  mostków  termicznych  i  poprawne 
wentylowanie szczelin powietrznych.

      Wadą  tych  ścian  jest  nagrzewanie  powierzchni  zewnętrznych  od 
słońca latem.

 

 

Ściana osłonowa wentylowana

Okładzina 

wewnętrzna

(np. płyta gipsowa)

Warstwa 

termoizolacyj

na

Wentylowana 

pustka 

powietrzna

Szczelna okładzina 

zewnętrzna

    Nagrzewanie  się  ściany  latem  zależy  w 
dużym  stopniu  od  koloru  powierzchni 
zewnętrznej.  Po-wierzchnie  o  kolorach 
jasnych  a  szczególnie  białym  nagrzewają 
się 

mniej, 

dlatego 

też 

okła-dziny 

zewnętrze  nie  powinny  być  wykonywane 
w  kolorach  ciemnych,  gdyż  powoduje  to 
ich na-grzewanie się w dni upalne latem. 

      Najbardziej  nagrzewają  się  ściany 
mające  okładzinę  zewnętrzną  z  płyt 
szklanych. 

Szkło 

przepuszcza 

promieniowanie  słoneczne,  dlate-go  też 
najwyższa  temperatura  osiągana  jest  w 
szczelinie pod szkłem. 

      Na  następnym  slajdzie  pokazano 
rozkład  temperatur  w  trzech  różnych 
ścianach  w  sło-neczny  dzień  latem. 
Widoczny  jest  wpływ  okładziny  oraz 
sposób wentylowania szczeliny.

 

 

20

30

40

50

60

70

80

90

Te

m

p

e

ra

tu

ra

  

ºC

59ºC

39º

C

30ºC

76ºC

34ºC

35ºC

87ºC

89ºC

80ºC

34ºC

20ºC

25ºC

70ºC

34ºC

S

z

c

z

e

li

n

a

 

z

a

m

k

n

ię

ta

ROZKŁAD TEMPERATUR W ŚCIANACH OSŁONOWYCH ZE 

ROZKŁAD TEMPERATUR W ŚCIANACH OSŁONOWYCH ZE 

SZCZELINĄ POWIETRZNĄ.

SZCZELINĄ POWIETRZNĄ.

ŚCIANA Z OKŁADZINĄ 

ŚCIANA Z OKŁADZINĄ 

SZKLANĄ

SZKLANĄ

ŚCIANA Z OKŁADZINĄ 

ŚCIANA Z OKŁADZINĄ 

SZKLANĄ 

SZKLANĄ 

ŚCIANA Z OKŁADZINĄ Z 

ŚCIANA Z OKŁADZINĄ Z 

BLACHY  MALOWANEJ NA 

BLACHY  MALOWANEJ NA 

BIAŁO

BIAŁO

 

 

8. ZŁĄCZA BETONOWYCH ŚCIAN PREFABRYKOWANYCH.

8. ZŁĄCZA BETONOWYCH ŚCIAN PREFABRYKOWANYCH.

   Złącza prefabrykowanych ścian betonowych powinny zapewnić:

 szczelność na przenikanie wody deszczowej i powietrza,

 wymaganą izolacyjność cieplną,

  odkształcalność  termiczną  elementu  bez  utraty  szczelności 

złącza.

    Stosowane  są  dwa  rodzaje  złączy  elementów  ścian  betonowych 
prefabrykowanych:

 złącza wypełnione,

 złącza niewypełnione.

      Złącza  wypełnione  wykonuje  się  w  ścianach  z  elementów 
wielkoblokowych,  których  wymiary,  a  tym  samym  i  odkształcenia 
termiczne są niewielkie, dzięki czemu nie powstają w nich rysy.

      Złącza  poziome  elementów  wielkoblokowych  mają  przeważnie 
przekrój  płaski.  Ustawia  się  je  na  warstwie  zaprawy  cementowej,  ze 
spoiną od strony zewnętrznej wypełnioną kitem. W złączach pionowych 
elementów  są  dwie  bruzdy,  wewnętrzna  zapełniona  ciepłą  zaprawą, 
zewnętrzna uszczelniona kitem.

 

 

1

1

2

2

3

3

4

4

5

5

1 – beton elementu,
2 – warstwa 
fakturowa,
3 – zaprawa spoiny,
4 – uszczelka 
5 – kit trwale 
plastyczny

Przykład złącza wypełnionego w elemencie 

Przykład złącza wypełnionego w elemencie 

wielkoblokowym.

wielkoblokowym.

a) złącze 
poziome

b) złącze
    pionowe

 

 

      Złącza  niewypełnione  wykonuje  się  przeważnie  w  elementach 
wielkopłytowych. Mają one różny kształt geometryczny. Złącza pionowe 
i  poziome  są  różne.  Złącza  poziome  są  na  zewnątrz  otwarte,  przed 
przenikaniem  wody  zabezpieczone  są  progiem  a  przed  przenikaniem 
powietrza chroni je uszczelka i beton, wypełniający złącze od środka. 

Przykład złącza poziomego z 
progiem

1

2

3

6

6

4

5

2

1

3

1 – warstwa nośna ściany,

2 – warstwa osłonowa ściany,

3 – warstwa styropianu,

4 – zaprawa wypełniająca 
złącze,

5 – płyta stropowa,

6 – wkładka elastyczna.

 

 

1

1

1

2

3

4

5

6

SPOSÓB USZCZELNIENIA ZŁĄCZ PIONOWEGO W ELEMENCIE 

WIELKOPLYTOWYM.

1 – element ścienny,

2 – folia samoprzylepna uszczelniająca,

3 – wkładka styropianowa,

4 – szczelina dekompresji,

5 – wkładka uszczelniająca, (pierwsze 
uszczelnienie )

6 – beton wypełniający złącze.

 

 

9. OCIEPLANIE MOSTKÓW TERMICZNYCH.

9. OCIEPLANIE MOSTKÓW TERMICZNYCH.

   

   Mostki termiczne to:

 dodatkowe straty ciepła,

  wykraplanie  się  pary  wodnej  przy  spadku  temperatury 

powierzchni,

 zabrudzenie i niszczenie wilgotnych powierzchni.

  Zasady ocieplania mostków termicznych:

• stosować efektywny materiał izolacyjny,
• ocieplać mostek od strony zewnętrznej (chłodniejszej),
•

 

 poszerzać pas ocieplenia mostka,

• ocieplenie od wewnątrz tylko w wypadkach szczególnych.

   

    Oprócz  mostków  liniowych  straty  ciepła  mogą  powodować  łączniki 
przebijające  warstwę  izolacji  termicznej.  Aby  mostek  punktowy 
zlikwidować,  popularne  jest  zastępowanie  ich  łącznikami  z  tworzyw 
sztucznych, przecinanie ich fragmentami wykonanymi z termoizolatorów 
itp.

 

 

Sposób ocieplenia słupa betonowego w ścianie z gazobetonu.

Brak ocieplenia.

Źle ocieplone

Ocieplenie poprawne

F

F

1

1

F

F

2

2

F

F

2

2

>

>

F

F

1

1

m

in

 5

0

 c

m

Sposób ocieplenia naroża ściany.

Brak 

ocieplenia

Ocieplenie 

poprawne

 

 

Ocieplenie 

nadproża i stropu 

nadwieszonego.

Brak izolacji.

Izolacja podłogi 
i stropu piwnicy 
nie likwiduje 
mostka.

Mostek 
likwiduje 
izolacja wieńca 
i części ściany 
piw-nicy.

 

 

10. FAKTURY NA ŚCIANACH. 

10. FAKTURY NA ŚCIANACH. 

    Warstwy  fakturowe,  zarówno  wewnętrzne  jak  i  zewnętrzne,  wykonuje 
się  nie  tylko  w  celu  poprawienia  estetyki  i  wyglądu,  ale  mają  one 
znaczenie w stosunkach wilgotnościowych przegrody. 

      Wykończenie  wewnętrznej  powierzchni  ścian  oprócz  walorów 
użytkowych, powinno charakteryzować się:

 małym oporem dyfuzyjnym,

 zdolnością akumulowania i oddawania wilgoci.

Takimi  cechami  charakteryzują  się  tynki  wapienne,  cementowo-
wapienne, gip-sowe itp. wyprawy porowate.

Powłoki malarskie z farb emulsyjnych, klejowych i tapety papierowe nie 
wywierają  prawie  żadnego  wpływu  na  właściwości  wilgotnościowe 
przegrody.  Powłoki  z  farb  olejnych,  podobnie  jak  tapety  zmywalne  (z 
tworzyw  sztucznych)  są  paroszczelne  przez  to  eliminują  wchłanianie 
pary  wodnej  oraz  wody  ale  jednocześnie  utrudniają  wysychanie. 
Powinno się je wykonywać po wyschnięciu ścian.

      Należy  przestrzegać  zasady  aby  na  wilgotnych  ścianach  nie 
wykonywać  powłok  szczelnych  (o  dużym  oporze  dyfuzyjnym),  które 
zatrzymają w ścianie wilgoć technologiczną.

 

 

Zewnętrzne warstwy fakturowe powinny :

  umożliwiać wysychanie wilgoci technologicznej (początkowej),
  chronić przed zawilgoceniem wodą opadową,
  nie powodować kondensacji pary wodnej w przegrodzie.

   W warstwy fakturowe nie powinna wnikać woda deszczowa, powinna 
po  niej  spływać  co  jest  możliwe  gdy  jest  ona  szczelna  i  nie  podciąga 
wody. Jednocześnie nie mogą one utrudniać wysychania wilgoci i dyfuzji 
pary  wodnej  przez  przegrodę.  Wymagania  te  są  ze  sobą  częściowo 
sprzeczne i trudno je spełnić jednocześnie. 

   Szerokie zastosowanie znajdują cienkie wyprawy o grubości 1÷3mm z 
dyspersji  wodnych  polimerów.  Najczęściej  stosowana  jest  żywica 
akrylowa  lub  jej  kopolime-ry.  Polimerowe  masy  tynkarskie  stanowią 
kompozycje  dyspersji  wodnych  żywic  syntetycznych,  wypełniaczy 
mineralnych  (o  różnym  uziarnieniu),  pigmentów  oraz  dodatków.  Zaletą 
tych  mas  jest  duża  jednorodność,  szybkość  wysychania,  szeroki 
asortyment 

kolorów 

oraz 

zabezpieczenie 

powierzchni 

przed 

zawilgoceniem  dzięki  właściwościom  hydrofobowym.  Do  hydrofobizacji 
stosuje się roztwór żywicy silikonowej. 

      Wyprawy  zawierające  w  swoim  składzie  żywice  syntetyczne 
charakteryzują  się  dużym  współczynnikiem  rozszerzalności.  Ważną 
cechą jest więc przyczepność do podłoża, dla gazobetonu min 30 N/cm

2

. 

 

 

      Warstwy  fakturowe  z  płytek  okładzinowych  stanowią  zewnętrzną 
warstwę  ściany  z  materiałów  o  regularnych  kształtach,  dekoracyjnym 
wyglądzie i odpornych na wpływy atmosferyczne. Na okładziny stosuje 
się  najczęściej  materiały  kamienne,  ceramiczne  oraz  różnego  rodzaju 
kompozyty materiałowe.

   Okładziny z płytek drobnowymiarowych wykonuje się na ścianach, na 
podłożach mrozoodpornych, mocując je do podłoża zaprawą klejącą też 
mrozoodporną.  Między  płytkami  zostawiamy  spoinę  wypełnioną 
specjalną  zaprawą  do  spoinowania.  Przez  spoiny  odbywa  się 
wysychanie  wilgoci,  dlatego  ich  grubość  nie  może  być  zbyt  mała  i 
powinna  wynosić  od  kilkunastu  do  dwudziestu  kilku  procent 
powierzchni, w zależności od rodzaju i wielkości płytek okładzinowych.

1

2

3

4

1 – ściana o mrozoodpornym

      podłożu,

2 – płytka okładzinowa,

3 – mrozoodporna zaprawa 

      klejąca,

4 – spoina przez którą 

       wysycha ściana.