GRUPA I
W skład tej grupy wchodzą
produkty zbożowe:
Mąki
Kasze
Makarony
Pieczywo
Bułka tarta
Okrywa owocowo-
nasienna
Warstwa aleuronowa
Bielmo
Zarodek
Produkty zbożowe są
najważniejszymi podstawowymi środkami
żywności człowieka. Jako nośniki energii
zawierają przede wszystkim węglowodany
w postaci skrobi, substancje białkowe,
niewiele tłuszczu, witaminy z grupy B,
prawie wszystkie minerały ( zwłaszcza
żelazo) i dużo ciał balastowych.
Z punktu widzenia fizjologii odżywiania
najkorzystniejszy jest owies. Proso zawiera z
kolei wyjątkowo dużo fluoru i kwasu
krzemowego. Oleje z kiełków, szczególnie
kukurydzy i pszenicy, są cennym źródłem
aminokwasów egzogennych (dostarczanych
z zewnątrz, a nie wytwarzanych przez
organizm). Podczas produkcji mąki zboże
zostaje często pozbawione znacznej ilości
substancji odżywczych, przede wszystkim
ciał balastowych (włókna roślinne; zaliczane
do polisacharydów, zwykle niestrawne) . Z
tego względu zaleca się kupowanie
produktów pełnoziarnistych, jeśli są one
dobrze tolerowane przez organizm. Surowe
zboże jest ciężkostrawne, przetwarza się je
zatem na takie produkty, jak pieczywo,
ciasta, płatki śniadaniowe, makarony…
MĄKI
Jest to produkt sypki, powszechnie
stosowany do wyrobu ciast i
pieczywa. Powstaje poprzez silne
rozdrobnienie ziarna zbóż lub innych
roślin. Podstawowym celem produkcji
mąki jest wyizolowanie z ziaren
bielma, którego zawartość określa
rodzaj mąki.
Mąki można podzielić na różne sposoby.
Mogą to być mąki chlebowe i niechlebowe,
jasne i ciemne, produkowane ze zbóż i
innych niż zboża roślin.
Do mąk chlebowych zaliczamy mąki
pszenne i żytnie, są one zgodnie z nazwą
wykorzystywane do wypieku chleba, ale
także różnych innych wyrobów.
Wśród mąk niechlebowych znajdują się
zarówno mąki zbożowe jak i produkowane
z innych roślin. Do mąk tego rodzaju
należą m.in.: pszenżytnia, jęczmienna,
owsiana, kukurydziana, sojowa, gryczana.
MĄKA PSZENNA – jest to rodzaj mąki robionej z pszenicy.
Jest dobrym źródłem błonnika, witamin z grupy B, witaminy E
i różnych soli mineralnych. Niektóre wartościowe składniki ,
takie jak błonnik, mogą jednak zostać usunięte z pszenicy w
procesie przemiału. Wykorzystywana m.in. do produkcji ciast,
sosów, pieczywa.
Tradycyjne określenie rodzaju mąki jest tzw. wyciąg mąki –
określany w procentach jako stosunek masy wyprodukowanej
mąki na 100 kg zużytego ziarna (resztę stanowiły usunięte
otręby). Większy wyciąg charakterystyczny był dla mąki
razowej (z ziarna raz mielonego), w której otręby usuwane są
w niewielkim stopniu.
Obecnie używanym sposobem określenia rodzaju mąki jest
jej podział na typy. Typ mąki określany jest poprzez pomiar
masy składników mineralnych (popiół), pozostałych po
spaleniu (teoretycznym) próbki 100 kg danego typu mąki w
znormalizowanych warunkach. Wielkość ta wyrażana jest w
gramach. W praktyce masa popiołu określa zawartość w
mące otrąb i innych części niebędących bielmem ziarna.
MĄKI CHLEBOWE
MĄKA ŻYTNIA –
polecana do
wypieku ciemnego pieczywa i
sporządzania żuru. Duża
zawartość błonnika, witamin z
grupy B, E, A oraz składników
mineralnych : potasu, fosforu,
wapnia i magnezu sprawia, że
jest ona szczególnie ceniona w
kuchni.
Otręby – otoczka zbóż np. pszenicy, owsa
lub żyta, która pozostała z przemiału ziarna
na mąkę.
Otręby zawierają dużą ilość błonnika,
witamin i makro- oraz mikroelementów.
Przyczyniają się do sprawniejszego
funkcjonowania układu pokarmowego.
Pomagają w profilaktyce schorzeń przewodu
pokarmowego (rak jelita grubego, rak
żołądka) oraz przy chronicznych zaparciach.
Otręby są również propagowane jako
składnik zdrowej diety. Stanowią dodatek do
pieczywa, płatków, musli itp. Używane są
też jako swoisty "wypełniacz" dla osób
stosujących diety niskokaloryczne – w dużej
części są nieprzyswajalne przez organizm, a
powodują uczucie sytości.
MĄKI NIECHLEBOWE
MĄKA JĘCZMIENNA - pieczywo z czystej mąki
jęczmiennej nie cieszy się powodzeniem, gdyż
mała zawartość glutenu w tej mące powoduje,
że chleb jest ciężki, ma zbity miękisz i mączysty
smak. Jednakże przymieszka mąki jęczmiennej,
w ilości 10 do 15 procent, wzbogaca smak
pszennego czy żytniego chleba na zakwasie,
a nawet zwykłego pszennego
pieczywa na rozczynie
drożdżowym.
MĄKA KUKURYDZIANA – jest żółta. Używana
jest do pieczywa spulchnianego nie drożdżami, ale
proszkami do pieczenia. Zawiera białka, witaminy z
grupy A, B, E oraz błonnik pokarmowy, który jako
niestrawiony węglowodan ułatwia proces trawienia.
Mąka kukurydziana zawiera także znaczne ilości
składników mineralnych, a wśród nich : fosfor,
magnez, selen, kobalt, potas. Ponieważ nie zawiera
glutenu trzeba ją prawie zawsze łączyć z mąką
pszenną.
MĄKA OWSIANA – nie jest tak łatwo dostępna jak
kaszki i płatki owsiane. Dodana do pszennej mąka
owsiana dodaje pieczywu aromatu i wartości
odżywczych.
MĄKA SOJOWA – bardzo
odżywcza i prawie nie
zawierająca skrobi, ma lekki
posmak migdałów. Dodawana
jest niekiedy do mąki pszennej,
ponieważ wzbogaca pieczywo w
białko i opóźnia jego
czerstwienie.
MĄKA GRYCZANA – szaro-brązowa,
pstra mąka ma charakterystyczny
smak, z lekką goryczą i używana jest
głównie do ciasta na naleśniki, przy
czym z reguły miesza się ją z mąką
pszenną. Niewielka domieszka mąki
gryczanej w cieście chlebowym nadaje
pieczywu bardziej intensywny smak.
MĄKA Z PROSA – jest bogata w białko,
witaminy i sole mineralne, ale ma
niewielką zawartość glutenu, toteż
zwykle łączy się ją z mąką pszenną.
Mąka ziemniaczana - zwana także skrobią
ziemniaczaną. Nie ma zapachu ani smaku, ma
za to zdolność nadawania potrawom
"kisielowatej" konsystencji (jeśli niewielką jej
ilość zmieszamy z zimnym płynem i wlejemy
do wrzącego dania). Przydaje się nie tylko do
robienia domowego kisielu czy budyniu, ale
także np. do warzywnych sosów w kuchni
chińskiej.
Można z niej zrobić krochmal,
skutecznie łagodzący odparzenia
i podrażnienia skóry...
• Najpopularniejsza mąka to ta z tzw. drobnego
przemiału – jasna, drobno mielona, którą
uzyskuje się z samego środka ziarna
( bielma ). Taka mąka jest jednak uboższa w
składniki odżywcze, choć ma więcej skrobi.
Najwięcej enzymów, witamin, substancji
mineralnych, wysokowartościowych tłuszczów
znajduje się bowiem w łusce i zarodkach
ziarna. Stąd też im grubiej mielona mąka, tym
więcej w niej składników odżywczych. Z tego
powodu ostatnio coraz większą popularność
zdobywają tzw. mąki pełne – przygotowywane
z całego ziarna. Mają one jednak poważną
wadę – łatwo się psują i tracą wartość.
KASZE
– jadalne nasiona zbóż, często w
postaci lekko rozdrobnionej (lecz nie
tak bardzo jak mąka) lub tylko
pozbawionej twardej łuski. Od
wieków używane jako jeden z
podstawowych składników
kulinarnych w wielu kuchniach
świata. Dzięki wysokiej zawartości
skrobi posiadają wysoką wartość
odżywczą.
Znane są różne rodzaje kasz:
• Kasza gryczana,
• Kasza jaglana,
• Kasza jęczmienna (m.in. pęczak, kasza
perłowa),
• Kasza kukurydziana,
• Kasza manna,
• quinoa (kasza z nasion komosy ryżowej
uprawianej m.in. w Peru i Ekwadorze),
• kasza z pszenicy na kutię.
• Kasza gryczana - kasza wytwarzana z
gryki. Zawiera: białka ( 8,1g), tłuszcze
( 1,6g), węglowodany (71,3g) i składniki
mineralne ( K, P, Mg, Ca). Białka tej
kaszy są cenniejsze niż białka zbóż, a
zbliżone wartością i strawnością do
białek roślin strączkowych. Zawiera
także witaminy B1 i PP . Odwar z kaszy
podawano przy biegunkach. Kasza
gryczana często stosowana jest jako
dodatek do gorących dań zarówno
mięsnych, jak i wegetariańskich. Może
także stanowić pełnowartościowy
posiłek, jeśli uzupełni się go sosem i
surówkami.
• Kasza jaglana (jagły) - kasza z łuskanego ziarna
prosa.
Zawartość składników odżywczych kaszy jaglanej jest
zbliżona do kaszy jęczmiennej i innych zbóż, z
wyjątkiem błonnika, którego w kaszy jęczmiennej jest
znacznie mniej niż w innych kaszach. Jest dobrym
składnikiem energetycznym (320 - 340 kcal/100 g),
głównym składnikiem energetycznym jest skrobia
(około 65%). Kasza zawiera około 10 - 11% białka
(mniej niż jęczmienna i pszenna), nie zawiera glutenu.
Szczególnie nadaje się dla małych dzieci, oraz osób na
lekkostrawnej diecie, na diecie bezglutenowej.
Obfituje w witaminy z grupy B, lecytynę oraz
substancje mineralne: Ca, P, K, Fe. Najkorzystniejszy
jest chyba tutaj skład aminokwasowy. Kasza ta zawiera
bowiem znaczną ilość tryptofanu. Polecana jest w
chorobach trzustki, wątroby, jelit i nerek oraz w
wyziębieniu organizmu. Kasza jaglana zawiera rzadko
występującą w produktach spożywczych krzemionkę,
mającą zbawienny leczniczy wpływ na stawy.Korzystnie
wpływa również na wygląd skóry, paznokci i włosów.
• Kasza jęczmienna – rodzaj kaszy
wyrabianej z jęczmienia. Obecnie produkuje
się 3 typy kasz jęczmiennych: pęczak, kaszę
jęczmienną perłową i kaszę jęczmienną
łamaną. Zawiera ok. 338kcal, 10,4g białka,
1,4g tłuszczów, 71,0g węglowodanów oraz
związki mineralne ( K, P, Mg).
• Do produkcji kasz lepiej nadaje się ziarno
jęczmienia wielorzędowego -jest ono
łatwiejsze w obróbce (nie rozkrusza się),
otrzymana z niego kasza zachowuje sypkość
po ugotowaniu i ma wyższą wartość
odżywczą
(zawiera więcej białek).
• Kasza kukurydziana
-
produkowana z kukurydzy w postaci
drobnego i grubego grysiku.
Ma lekko gorzkawy smak. Dostarcza
błonnika, witamin B1 i PP oraz beta-
karotenu. Zawiera takie minerały jak P i K,
339kcal, 8,8g białka, 1,1g tłuszczu, 73,5g
węglowodanów.
Kaszę kukurydzianą dodaje się do gulaszów,
zup. Przyrządza się z niej zapiekanki - dobrze
komponuje się z cebulą i żółtym serem.
Jest bardzo popularna w Ameryce
Południowej i Środkowej, gdzie robi się z niej
placki i tortillę.
• Kasza manna (grysik) - drobnoziarnista kasza
otrzymywana z pszenicy.
• Jeden z najstarszych produktów spożywczych i
jedna z najbardziej popularnych kasz, najczęściej
stosowana w dietach małych dzieci oraz osób z
nadwrażliwością układu pokarmowego, gdyż jest
lekkostrawna. Jest jednak niedozwolona w dietach
bezglutenowych.
• Dobra jakościowo kasza manna powinna być biała
z odcieniem żółtawym. Zawiera niewiele błonnika,
minerałów i witamin, jednakże ma większą
zawartość jodu od innych rodzajów kasz. Zawiera
również dużo skrobi.
• Kasza manna gotowana na parze ma indeks
glikemiczny o wartości 55.
ZDROWOTNE WALORY KASZ
-
Podaje się je cierpiącym na choroby przewodu
pokarmowego, wątroby, dróg żółciowych, nerek
oraz rekonwalescentom po operacjach. Jest to
danie lekko strawne, a przy tym dostarczające
węglowodanów.
- W walce z zaparciami -działają jak naturalny
środek przeczyszczający. Zawarte w nich włókna
polepszają perystaltyką jelit.
- Według najnowszych badań płatki i otręby
owsiane należą do grupy pokarmów mających
zdolność obniżania poziomu cholesterolu.
- Owies zawiera też substancje psychoaktywne,
które pomagają w przezwyciężeniu stanów
depresyjnych.
- Przetwory z tego zboża powinni jadać starający
się zerwać z nałogiem palenia.
Najwartościowsze są kasze gruboziarniste. Kasze drobne są
lekkostrawne. Dostarczają cennych składników:
- Błonnik - oczyszcza organizm ze szkodliwych substancji, chroni
przed nowotworem układ trawienny , obniża poziom cholesterolu.
- Witaminy z grupy B - likwidują stres, zapobiegają zmęczeniu i
depresji, korzystnie wpływają na układ odpornościowy.
- Magnez - wzmacnia układ nerwowy i krwionośny, hamuje
rozwój osteoporozy.
- Rutyna - walczy z wolnymi rodnikami, zapobiega starzeniu się
organizmu , wzmacnia naczynia krwionośne.
- Węglowodany - kasze zawierają najwięcej węglowodanów ze
wszystkich produktów spożywczych, są łatwo przyswajalne i
dostarczają energii.
- Białko roślinne białko pochodzenia roślinnego jest również
łatwo przyswajalne. Warto więc kaszami uzupełniać produkty
białkowe pochodzenia zwierzęcego (drób, jajka, mleko).
MAKARONY
•
Makaron - produkt żywnościowy wytwarzany na
bazie mąki, wody i niekiedy jaj (mówimy wtedy o
makaronie jajecznym) o szerokiej gamie
kształtów i zastosowań.
•
W warunkach przemysłowych makaronom
nadaje się różnorodne kształty: wstążki, rurki,
muszelki, świderki, nitki, kokardki itp. Makaron
jest półproduktem, co oznacza, że przed
spożyciem należy go odpowiednio przyrządzić.
Wrzuca się go na gorącą osoloną wodę i gotuje,
w zależności od formy, od kilku do kilkunastu
minut. Makaron stanowi zarówno podstawę
niektórych dań, jak np. spaghetti, zapiekanka
itp., lub bywa dodatkiem do zup.
• Dla figury
Przez wiele lat uważano, że makaron tuczy. Dziś jest
podstawowym elementem piramidy żywienia. To znaczy, że
powinniśmy go jadać codziennie. To dzięki węglowodanom
złożonym nasze mięśnie i mózg mogą funkcjonować prawidłowo
i z maksymalną mocą. Według dietetyków właśnie
węglowodany powinny pokrywać 60 proc. dziennego
zapotrzebowania na energię. Chodzi o to, że nasz organizm
bardzo wolno trawi skrobię. Jeśli więc jemy makaron, łatwiej
nam zadbać o sylwetkę.
• Na zdrowie
Ponieważ makaron pomaga utrzymać stały poziom cukru we
krwi, może być również dietetycznym daniem dla chorych na
cukrzycę.
Niektóre rodzaju makaronu są zrobione z dietetycznej mąki.
Może to być mąka gryczana, razowa, a nawet ryżowa. Takie
makarony poleca się osobom, które są na diecie bezglutenowej
(kukurydziany lub ryżowy), cierpią na zaparcia (razowy z
dodatkiem otrąb) czy nie mogą jeść pszenicy (gryczany).
Na humor
• Makaron jest całkiem niezłym źródłem witamin B1, B6 , które
wspomagają trawienie i są odpowiedzialne za nasz dobry stan
ducha. Ponadto zawiera magnez. Pierwiastek ten, jak wiadomo,
chroni nas przed niekorzystnymi skutkami stresu, czyli
uczuciem zmęczenia oraz skurczami mięśni. Magnez sprzyja
także prawidłowej pracy mózgu i serca oraz zmniejsza apetyt
na słodycze!
Makaron pełnoziarnisty, surowy
( w 100g) zawiera:
- Ok. 343 kcal
- 15,0 g białka
- 3,0 g tłuszczu
- 64,0 g węglowodanów
- Minerały: P i K
PIECZYWO
• Surowce wchodzące w jego skład to mąka, woda i/lub
mleko, środki spulchniające (zakwas, drożdże, proszek
do pieczenia), sól kuchenna i różne dodatki, zależne
od rodzaju pieczywa np. dodatki zapachowo-smakowe,
przyprawy ziołowe, mak, sezam, dynia, słonecznik,
soja, śliwki suszone.
• Do pieczywa z grubego przemiału należy :
- pieczywo razowe
- pieczywo typu graham
- pumpernikiel
W Polsce spożycie pieczywa wynosi około 100
kilogramów pieczywa rocznie na osobę.
Najzdrowsze jest pieczywo z mąki razowej ( pszennej
lub żytniej), ponieważ mąka, z której się go piecze,
powstaje ze zmielenia ziarna bez usuwania jego
zewnętrznej osłonki. Zawiera błonnik, niezbędny do
prawidłowej pracy jelit, białko, tłuszcz, sole mineralne i
witaminy.
Pieczywo wyprodukowane z białej mąki posiada
bardzo niewielką wartość odżywczą, gdyż mąka ta
została prawie pozbawiona składników
mineralnych, białka, witamin i błonnika.
Najwłaściwszym wyborem jest spożywanie różnych
gatunków pieczywa a głównie chleba mieszanego
pszenno-żytniego, które zawiera dużo składników
odżywczych i stosunkowo mało zanieczyszczeń.
Szczególnie cenne ze względu na dużą zawartość
błonnika, witamin i składników mineralnych są
chleby z dodatkiem całych ziaren: słonecznika,
dyni, sezamu, lnu, soi, maku, kminku. Dodatek
nasion roślin oleistych wzbogaca pieczywo w
nienasycone kwasy tłuszczowe.
Wartość odżywcza pieczywa.
• O wartości odżywczej pieczywa decyduje jego
skład chemiczny uzależniony od składników
ciasta (mąka, mleko, cukry, tłuszcze, jaja).
Pieczywo jest jedynym z podstawowych
źródeł kalorii i wielu składników odżywczych.
Zawiera sole mineralne: żelazo, magnez,
miedź, cynk, mangan, witaminy z grupy B
( B1, B2, B6, PP) oraz witaminę E. Jest również
źródłem białka oraz błonnika. Błonnik to
nierozpuszczalna w wodzie część pożywienia,
która obniża wartość energetyczną diety, daje
uczucie sytości, pozytywnie wpływa na
perystaltykę jelit. Efektem spożywania
błonnika jest zmniejszenie ryzyka rozwoju
chorób cywilizacyjnych takich jak cukrzyca,
miażdżyca czy otyłość.
• PIECZYWO DIETETYCZNE
Chleb dietetyczny wysoko białkowy produkuje się z mąki
graham, maki wysoko glutenowej, mąki sojowej, twarogu
chudego, drożdży, lecytyny, margaryny i solo. Chleb ten ma
lepki miękisz. Można go przechowywać do siedmiu dni w
temperaturze pięciu stopni Celsjusza i do trzech dni w
temperaturze osiemnastu stopni Celsjusza. Chleb wysoko
białkowy jest przeznaczony dla osób chorych na cukrzycę.
Chleb glutenowy charakteryzuje się dużą zawartością białka, a
małą węglowodanów. Jest przeznaczony dla osób chorych na
cukrzycę. Produkuje się go z glutenu witalnego i mąki pszennej
graham w postaci proszku, który po dodaniu wody wchłania ją i
charakteryzuje się odpowiednimi właściwościami fizycznymi.
Wypieka się w mocno zaparowanej komorze pieca w
temperaturze około 180-190 stopni Celsjusza przez około
pięćdziesięciu, sześćdziesięciu minut. Dietetyczne niskosodowe
pieczywo powinno być stosowane w diecie chorych z
nadciśnieniem tętniczym, niewydolnością krążenia, marskością
wątroby i niektórymi chorobami nerek związanymi z
koniecznością ograniczenia sodu.
BUŁKA TARTA
• Bułka tarta - produkt spożywczy powstały
wskutek zmielenia bądź starcia suchego pieczywa.
• Stosowana jest m.in. jako składnik panierki. Używa
się jej również do posypywania formy na ciasto
(ma zapobiegać jego przywieraniu). Dosypywanie
pewnej ilości tartej bułki do półgotowych
produktów kulinarnych zwiększa ich gęstość i
spoistość (mięso mielone).
• Pomimo nazwy, bułka tarta niekoniecznie musi być
przygotowana z bułek. Do jej produkcji mogą być
wykorzystane suchary, chleb, biszkopty, itp.
Zwykle bułka tarta kupowana w sklepie zawiera
jedynie dodatek bułek - głównie jest to tarty chleb.
GRUPA II
W skład tej grupy wchodzą:
Mleko słodkie
Mleko kwaśne
Kefir
Jogurt
Sery twarogowe, żółte, topione
Mleko i produkty mleczne są
wartościowymi artykułami
żywnościowymi i jako takie
powinny na stałe zagościć w
naszym jadłospisie. Zalecane
zapotrzebowanie dzienne na
mleko wynosi od 0,25 do 0,5 litra
Grupy ludności (płeć i wiek) i dzienne spozycie
mleka
Dzieci 1-3 lata - 850 ml (3,4 szklanki)
Dzieci 4-6 lat - 900 ml (3,6 szklanki)
Dzieci 7-12 lat - 950 ml (3,8 szklanki)
Młodzież męska 13-20 lat - 1150 ml (4,6
szklanki)
Młodzież żeńska 13-20 lat - 1100 ml (4,4
szklanki)
Mężczyźni 21-64 lat - 950 ml (3,8 szklanki)
Kobiety 21-59 lat - 900 ml (3,6 szklanki)
Ludzie w podeszłym wieku - 800 ml (3,2
szklanki)
Kobiety ciężarne - 1350 ml (5,4 szklanki)
Kobiety karmiące - 1500 ml (6 szklanki)
Źródło: Instytut Żywności i Żywienia
MLEKO SŁODKIE
Białko mleka zawiera wszystkie
egzogenne ( nie produkowane przez
organizm) aminokwasy. Tłuszcz mleka
jest lekkostrawny, a cukier zawarty w
mleku przyczynia się do regulacji
czynności jelit. Ponadto oprócz
licznych pierwiastków śladowych
mleko zawiera takie minerały, jak
wapń, potas, sód
Litr mleka dostarcza 1250mg wapnia i
pokrywa tym samym dzienne
zapotrzebowanie osoby dorosłej w 150
procentach. Mleko jest więc głównym
źródłem wapnia. W mleku, oprócz
niewielkich ilości witamin rozpuszczalnych
w tłuszczach- A, D i E, występują wszystkie
witaminy rozpuszczalne w wodzie. Nie
przetworzone mleko zawiera od 3 do 4,5%
tłuszczu. W handlu sprzedawane jest
mleko o zawartości tłuszczu 0,5%, 2%,
2,5%, 3,5% i powyżej 3,5%.
Zawartość cholesterolu w 100 gramach
mleka pełnego wynosi 10 do 15
miligramów.
MLEKO KWAŚNE
Dobrze sporządzone zsiadłe, kwaśne mleko
(także przetwory z niego np. twarożek) jest dużo
bardziej wartościowsze biologicznie od jogurtów i
innych mlecznych specjałów z mleczarni.
Sporządzone z zsiadłego mleka napoje
doskonale regulują pracę układu pokarmowego,
jelit. Można je także wykorzystać do
odbudowania zniszczonej flory bakteryjnej w
jelitach i do odtruwania organizmu.
KEFIR
Kefir - jeden z najstarszych mlecznych
napojów fermentowanych, który z
uwagi na swoje właściwości jest
produktem mleczarskim o
najwyższych właściwościach
odżywczych w grupie napojów
fermentowanych.
JOGURT
• Jogurt– produkt mleczarski o dość gęstej
konsystencji, sporządzany z mleka, w którym
przez 4-8 godzin w temperaturze ok. 40°-50°C
rozwijają się bakterie Streptococcus thermophilus
oraz Lactobacillus bulgaricus.
Zazwyczaj używa się mleka krowiego. Czasem
powstaje z dodatkiem probiotyków - wtedy
produkt zazwyczaj nosi nazwę bio-jogurt
Wyróżnia się jogurty :
jogurty naturalne - zawierające dodatki
pochodzenia mlecznego, jak: mleko
w proszku, mleko zagęszczone.
jogurty smakowe - mogą zawierać takie dodatki,
jak: środki aromatyzujące, barwniki, stabilizatory i
emulgatory.
Jogurt zawiera około 3,3% białka, 2
do 6% tłuszczu, 3,1% cukru, 0,8%
kwasu mlekowego, śladowe ilości
alkoholu. W jednej szklance jogurtu
znajduje się 415 miligramów
bardzo dobrze przyswajalnego
wapnia
( w mleku odtłuszczonym – 302
mg), witaminy i inne biopierwiastki.
Zawiera od 35 do 145kcal.
SERY TWAROGOWE
Twaróg, zwany również "serem białym" - to
produkt wytwarzany z mleka, zaliczany do
serów świeżych, o białej barwie i
grudkowatej bądź kremowej konsystencji,
zależnej od zawartości tłuszczu w mleku.
Śmietankowy twaróg zawiera ok. 144kcal,
9,0g białka, 10,3g tłuszczu i 3,2g
węglowodanów.
• W zależności od ilości tłuszczu
twarogi dzieli się na:
• pełnotłuste(45-50% tłuszczu
w suchej masie),
• tłuste (40-44%),
• półtłuste (20-30%),
• chude (poniżej 10%).
SERY ŻÓŁTE
Sery żółte są najlepszym źródłem wapnia
wśród wszystkich przetworów mlecznych.
Zawierają od 6 do 10 razy więcej wapnia niż
sery twarogowe, co wynika z zastosowania
innych procesów technologicznych podczas
ich produkcji. Zawierają jednak dużo
tłuszczu (30-80%), nie powinny być
więc spożywane zbyt często przez
osoby z podwyższonym poziomem
cholesterolu. Sery tłuste są
ciężkostrawne.
Ser gouda- ok. 350kcal, 22,7g białka,
28,0g tłuszczy, 0g węglowodanów.
SERY TOPIONE
• Ser topiony - produkt pochodny sera,
wytworzony przez topienie go z dodatkiem
topników. Jako topniki używane są: kwas
cytrynowy, kwas winowy, kwas mlekowy i ich
sole. Nazwy serów topionych pochodzą od
serów z których zostały wytworzone, w ich
składzie musi być co najmniej 30% sera
podstawowego (takiego od którego dany ser
nosi nazwę). Ser przetapiany jest obecnie w
temperaturach 90-99°C. Zaletą sera
topionego jest długi okres przydatności do
spożycia. Zawierają od 100 do ok. 350 kcal,
od 10 do 30g białka, 3- 30g tłuszczy i 0- 50g
węglowodanów
Rola serów w żywieniu człowieka
• Przetwory mleczne są istotnym elementem w żywieniu
człowieka i dlatego nie powinno ich zabraknąć w diecie.
Wśród produktów z tej grupy należałoby zwrócić uwagę na
sery z uwagi na ich walory odżywcze.
• Produkty te cechuje przyjazny dla organizmu skład
chemiczny. Białka w nich występujące są białkami
pełnowartościowymi, a także dobrze przyswajalnymi.
• Podobna sytuacja dotyczy tłuszczu, który dzięki swojemu
składowi nie obciąża wątroby. Poza tym jest doskonałym
oraz szybkim źródłem energii. Z tym składnikiem związana
jest obecność cholesterolu. Wbrew powszechnym opiniom
nie jest to element, który należy rygorystycznie
wyeliminować z jadłospisu, zwłaszcza w przypadku małych
dzieci, a także kobiet w okresie ciąży czy laktacji.
Wyjątkiem są sytuacje, kiedy stan zdrowia wymaga
ograniczenia tłuszczu w diecie.
• Wśród witamin należałoby wymienić te z grupy B oraz
rozpuszczalne w tłuszczach tj. A i D. Obecność witaminy D
jest czynnikiem umożliwiającym lepszą przyswajalność
wapnia występującego w serach. Należałoby zaznaczyć, że
lepszym źródłem tego składnika mineralnego są sery żółte
aniżeli sery twarogowe.
Źródło: Instytut Żywności i Żywienia
Lidia Nikodem
C2