Temat:

Zaufaj

Mi

Szefie, ja dla pana wszystko!

Ale nie będę przecież zrywał

się

o siódmej rano, rezygnował

z meczu, jadł obiad

o siedemnastej…

Zapisz

Starożytne ludy pogańskie składały ofiary z ludzi.

Abraham i jego potomkowie wierzyli, że tylko Bóg
może rozporządzać życiem człowieka, które jest
Jego darem, dlatego składali ofiary ze zwierząt.

Izaak, jedyny syn Abrahama, był dzieckiem

obietnicy. Ofiara z Izaaka stała się dla Abrahama
próbą wiary oraz zaufania Bogu.

Abraham nazywany ojcem wszystkich wierzących

jest wzorem posłuszeństwa w wierze: dobrowolnie
wypełnił usłyszane od Boga słowo, bo Mu zaufał.

Kochający Bóg zwraca się do ludzi jak do

przyjaciół
i zaprasza ich do wspólnoty. Właściwą odpowiedzią
na to zaproszenie jest wiara.

Rdz 22, 1b-13

Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego:

„Abrahamie!” A gdy on odpowiedział: „Oto jestem” -powiedział:
„Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do
kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki
ci wskażę”. Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osła, zabrał
z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do
spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości,
o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham,
spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł
do swych sług: „Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec
pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do
was”. Abraham, zabrawszy drwa do spalenia ofiary, włożył je na
syna swego Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się
oddalili.

Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: „Ojcze mój!” A

gdy ten rzekł: „Oto jestem, mój synu” - zapytał: „Oto ogień i
drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?”

Abraham odpowiedział: „Bóg upatrzy sobie jagnię

na całopalenie, synu mój”. I szli obydwaj dalej. A gdy
przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham
zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy
syna swego Izaaka, położył go na tych drwach na
ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić
swego syna.

Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i

rzekł: „Abrahamie, Abrahamie!”. A on rzekł: „Oto
jestem”. [Anioł] powiedział mu: „Nie podnoś ręki na
chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że
boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego
jedynego syna”.

Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł

barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc,
wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast
swego syna.

Ofiara całopalna

(hebrajskie olah),

- zwana także całkowitą, ponieważ palono całe zwierzę w celu

wyrażenia najwyższej czci względem Boga. Każdego dnia rano i
wieczorem zabijano jagnię tak, że ofiara ta musiała się palić
przez cały dzień i całą noc: „Dalej Pan powiedział do Mojżesza:
«Rozkaż Aaronowi i jego synom, co następuje: Oto prawo
odnoszące się do ofiary całopalnej: ofiara całopalna będzie na
palenisku, na ołtarzu całą noc aż do rana, a ogień ołtarza będzie
na nim płonął. Potem kapłan włoży szatę lnianą i spodnie lniane
na ciało, usunie popiół z ofiary całopalnej, którą ogień strawił na
ołtarzu, i wysypie go obok ołtarza. Następnie zdejmie ubranie,
włoży inne szaty i wyniesie popiół poza obóz na miejsce czyste.
Ogień na ołtarzu będzie stale płonąć - nigdy nie będzie wygasać.
Na nim kapłan każdego poranka zapali drwa, na nim ułoży ofiarę
całopalną, na nim zamieni w dym tłuszcz ofiar biesiadnych.
Ogień nieustanny będzie płonąć na ołtarzu - nigdy nie będzie
wygasać!” (Kpł 6,1-6). Nigdy nie mogła być przerwana i dlatego
nazywała się tamid – ofiarą nieustanną.

Spróbuj utożsamić się

z Abrahamem, którego Bóg

wezwał do złożenia Izaaka w

ofierze. Wymień argumenty za

i przeciw podporządkowaniu

się woli Boga. Jak myślisz, co

skłoniło Abrahama do podjęcia

takiej, a nie innej decyzji?

Pytam was

Drodzy młodzi, tak jak pierwsi uczniowie - pójdźcie za

Jezusem! Nie bójcie się zbliżyć do Niego, przekroczyć
progu Jego domu, rozmawiać z Nim twarzą w twarz, jak
z przyjacielem. Nie bójcie się „nowego życia”, które On
sam wam ofiarowuje: On sam daje wam możliwość
przyjęcia Go
i praktykowania z pomocą Jego łaski i dzięki darowi Jego
Ducha.

Pytam was - czy lepiej zgodzić się na życie

pozbawione ideałów, na świat zbudowany wyłącznie na
obraz i podobieństwo człowieka, czy ofiarnie szukać
prawdy, dobra, sprawiedliwości, pracować dla świata,
który będzie odbiciem piękna Bożego, nawet za cenę
ciężkich prób, którym trzeba stawić czoło?

Fragment Orędzia bł. Jana Pawła II na XII Światowy Dzień Młodzieży, 1997

Do c

zeg

o w

ezw

ał

Do c

zeg

o w

ezw

ał

mło

dyc

h b

ł. Ja

n P

aw

eł

mło

dyc

h b

ł. Ja

n P

aw

eł

II?

II?

Od

pow

ied

z n

a

Od

pow

ied

z n

a

pyt

anie

za

wa

rte

w

pyt

anie

za

wa

rte

w

jeg

o O

ręd

ziu

.

jeg

o O

ręd

ziu

.