To byla jedna z tych ponurych,deszczowych

nocy.Oni dwoje byli calkiem sami w tym

wielkim domu…

 

 

Burza nadeszla gwaltownie i nieoczekiwanie..

 

 

Przy kazdym blysku i grzmocie ona drzala

a on czule na nia spogladal..

 

 

Ona spogladala niesmialo w jego strone,

podziwiala jego piekne,silnie zbudowane cialo..

 

 

Marzyla zeby wzial ja w swoje ramiona,

mocno przytulil i powiedzial “ze mna jestes

bezpieczna”

 

 

Ale kiedy ona tak marzyla z otwartymi oczami,

zgaslo nagle swiatlo!

 

 

Zaczela krzyczec!!!

 

 

On szybko podpiegl do kanapy na ktorej ona

siedziala i nie zastanawiajac sie ani chwili 

mocno przycisnal ja do siebie..

 

 

Wiedzial ze takie zblizenie jest im zabronione

i oczekiwal ze ona karze mu odejsc..

 

 

Byl zaskoczony i wzruszony ze ona jeszcze

mocniej przycisnela go do siebie..

 

 

Burza nabierala sily,tak jak ich

namietnosc…

 

 

Oddali sie jej w koncu bez opamietania 

i jakichkolwiek hamulcow!!!

 

 

chociaz wiedzieli ze ich rodziny nigdy nie

zaakceptuja ich zwiazku..

 

 

Byli tak  zajeci soba ze nie zauwazyli jak nagle

otworzyly sie drzwi..

 

 

Ktos zapalil swiatlo,znowu byl prad!