To byla jedna z tych ponurych,deszczowych

nocy.Oni dwoje byli calkiem sami w tym

wielkim domu…

Burza nadeszla gwaltownie i nieoczekiwanie..

Przy kazdym blysku i grzmocie ona drzala

a on czule na nia spogladal..

Ona spogladala niesmialo w jego strone,

podziwiala jego piekne,silnie zbudowane cialo..

Marzyla zeby wzial ja w swoje ramiona,

mocno przytulil i powiedzial “ze mna jestes

bezpieczna”

Ale kiedy ona tak marzyla z otwartymi oczami,

zgaslo nagle swiatlo!

Zaczela krzyczec!!!

On szybko podpiegl do kanapy na ktorej ona

siedziala i nie zastanawiajac sie ani chwili

mocno przycisnal ja do siebie..

Wiedzial ze takie zblizenie jest im zabronione

i oczekiwal ze ona karze mu odejsc..

Byl zaskoczony i wzruszony ze ona jeszcze

mocniej przycisnela go do siebie..

Burza nabierala sily,tak jak ich

namietnosc…

Oddali sie jej w koncu bez opamietania

i jakichkolwiek hamulcow!!!

chociaz wiedzieli ze ich rodziny nigdy nie

zaakceptuja ich zwiazku..

Byli tak zajeci soba ze nie zauwazyli jak nagle

otworzyly sie drzwi..

Ktos zapalil swiatlo,znowu byl prad!