1
Diagnoza i ewaluacja w pracy
socjalnej
Barbara Szatur-Jaworska
©
2
Literatura
E.A.Mazurkiewicz, Diagnostyka w pedagogice społecznej
(w:) T.Pilch, I.Lepalczyk (red.), Pedagogika społeczna, wyd.
2.
B.Szatur-Jaworska, Diagnozowanie w polityce społecznej,
Warszawa 2005, s.183-207.
E.Wysocka, Człowiek a środowiska życia. Podstawy
teoretyczno-metodologiczne diagnozy, Warszawa 2007.
J.Brzeziński, Elementy metodologii badań psychologicznych,
Warszawa 1980, rozdz.9.
S.Rychliński, Lustracje społeczne, Warszawa 2001.
J.Staręga-Piasek, A.Hryniewicka (red.), O potrzebie
ewaluacji w pomocy społecznej, Warszawa 2008.
B.Szatur-Jaworska (red.), Ewaluacja w służbach
społecznych, Warszawa 2010 (publikacja w druku).
3
DIAGNOZA
CELE
PROGRAM
PLAN
REALIZACJA
(PROWADZENIE DZIAŁAŃ)
KONTROLA
EFEKTÓW
DIAGNOZA
ETAPOWA
POSTDIAGNOZA
schemat 4
Miejsce diagnozy i ewaluacji w działaniu służb
społecznych
Ewaluacja ex ante
Ewaluacja bieżąca
(mid-term; on-going)
Ewaluacja
ex-post
4
Diagnoza
5
Podstawowe techniki diagnozy w pracy socjalnej i
pedagogicznej
Metoda indywidualnych przypadków i rodzin: wywiad
środowiskowy, obserwacja, analiza dokumentów
urzędowych
Metoda grupowa: wywiady indywidualne i grupowe,
obserwacja, techniki socjometryczne, techniki
psychodramatyczne
Metoda środowiskowa: lustracja społeczna, wywiady
fokusowe
6
Diagnozy cząstkowe wg Stefana Ziemskiego
1.
klasyfikacyjna
2.
genetyczna
3.
znaczenia
4.
fazy
5.
prognostyczna
7
Wywiad środowiskowy – pytania badawcze
Jaki jest rodzaj i zakres kłopotów badanych osób i rodzin?
Jakie są niezaspokojone potrzeby jednostek i rodzin?
Jakie są przyczyny zaburzeń w funkcjonowaniu jednostek i
rodzin? Które z nich mają charakter endogenny (wynikają z
cech, postaw jednostek), a które egzogenny (wynikają z
warunków środowiskowych)?
Jakie są „silne” cechy badanych jednostek i rodzin oraz „silne”
cechy środowiska, do których można by się odwołać
prowadząc pracę socjalną czy wychowawczą?
Jaki jest wpływ stwierdzonych kłopotów i zaburzeń na
całokształt funkcjonowania jednostek i rodziny?
Na jakim etapie są zaobserwowane procesy będące źródłem
zagrożeń dla społecznego funkcjonowania badanych?
8
Kwestionariusze wywiadów
Kuratorzy sądowi: Dz.U. 2003, nr 108,
poz.1018.
Pomoc społeczna (rodzinny wywiad
środowiskowy): Dz.U. 2005, nr 77, poz.
672.
9
Ewaluacja
1
0
Co to jest ewaluacja?
Ocena wartości projektu z zastosowaniem określonych
kryteriów w celu jego usprawnienia, rozwoju lub
lepszego rozumienia.
Zbieranie, analiza oraz interpretacja danych na temat
znaczenia i wartości projektu przy zwróceniu uwagi na
zagadnienia istotne dla zainteresowanych.
Ocena wartości interwencji publicznej dokonana przy
uwzględnieniu odpowiednich kryteriów i standardów.
1
1
Kryteria ewaluacji
Spójność
Racjonalność
Efektywność
(ekonomiczność,
wydajność)
Skuteczność
Trwałość
Oddziaływanie/
wpływ (impact)
Trafność
Użyteczność
Etyczność
1
2
Rodzaje ewaluacji
Ex ante
Mid-term; on-going (bieżąca, korygująca)
Ex-post (podsumowująca)
1
3
Zagadnienia
Przedmiot ewaluacji interwencji społecznej.
Funkcje ewaluacji w służbach społecznych.
Uczestnicy ewaluacji programów społecznych.
Typy ewaluacji.
Przykłady ewaluacji w służbach społecznych.
1
4
Ewa Marynowicz – Hetka
Narzędzie pomiaru zagrożenia wydolności
wychowawczej rodziny niepełnej
1
5
Przykład zastosowania GAS w ewaluacji kontraktu
socjalnego
Poziom oczekiwanego wyniku
Cel 1:
Podejmowanie
decyzji
Cel 2:
Samoocena
Cel 3:
Izolacja
Czas osiągnięcia celu
wynik „dużo-lepszy-niż-spodziewany”
(+2)
Robi plany. Postępuje
zgodnie z nimi,
modyfikuje je,
jeśli trzeba,
osiąga cel.
Wyraża realistyczne,
pozytywne
uczucie na temat
siebie.
Aktywnie uczestniczy
w działaniach
grupowych i
społecznych.
Wynik „lepszy-niż-spodziewany”
(+1)
Robi plany. Postępuje
zgodnie z nimi
bez pomocy,
chyba, że plan
wymaga zmian.
Wyraża więcej
pozytywnych niż
negatywnych
uczuć na temat
siebie.
Bierze udział w
„aktywnościach”,
czasem inicjuje
kontakty z
innymi.
Wynik „spodziewany”
(0)
Robi plan i postępuje
zgodnie z nimi
dzięki pomocy i
przypominaniu.
Wyraża po równo
pozytywnych i
negatywnych
uczuć na temat
siebie.
Wychodzi z domu i
odwiedza
centrum socjalne,
zapytany
odpowiada.
Wynik „gorszy-niż-spodziewany”
(-1)
Robi plan, lecz nie
podejmuje
żadnych działań,
aby go
realizować.
Wyraża więcej
negatywnych niż
pozytywnych
uczuć na temat
siebie.
Wychodzi z domu
okazjonalnie, nie
utrzymuje
kontaktów
społecznych.
wynik „dużo-gorszy-niż-spodziewany”
(-2)
Potrafi rozważyć
alternatywy, ale
nie decyduje się
na zrobienie
planu.
Wyraża wyłącznie
negatywne
uczucia na temat
siebie.
Nie licząc oficjalnych
spotkań, czas
spędza w domu.
1
6
Ocena jakości życia w domu rencisty
R.Vercauteren,
J.Chapeleau
(Francja)
Oprac. B.Szatur-Jaworska, Starość i ludzie starzy w polityce społecznej