"Pocieszajcie,  pocieszajcie  mój lud!"

- mówi Wasz Bóg.

(Iz 40,1)

 

 

Moje dziecko! 

Czy kiedykolwiek widziałeś 
małe dziecko, które się 
przewróciło i zdarło sobie 
kolano?
Na szczęście niedaleko był 

rodzic, podniósł dziecko i 
powiedział: "Tatuś jest przy 
tobie" lub "Mamusia jest z 
tobą. Wszystko w 
porządku".

 

 

 

Im stajemy się starsi, tym 
usilniej wpaja się nam 
przekonanie, że nie 
należy płakać.
Od nastolatków oczekuje 
się, aby grali, że są 
"cool". Od dorosłych 
wymaga się ukrywania 
zranień.

 

 

 

Problem polega na tym, że 
wszyscy doświadczamy 
smutków i potrzebujemy 
pocieszenia.

 

 

 

Ponieważ ludzie 
nauczyli się 
udawać, że są 
zadowoleni wtedy, 
kiedy nie są, pełni 
są ukrytych 
zranień i cichych 
łez. 

 

 

Chcę, abyś 
wiedział, że widzę 
twój ból i troszczę 
się o ciebie. 

 

 

Czekam, aby cię 
podnieść i 
pocieszyć. 

 

 

Czekam, aby 
powiedzieć: 
"Wszystko w 
porządku, twój 
Tatuś jest z Tobą".

 

 

 

Twój Pocieszyciel 
Bóg