Słowo

Życia

Grudzień

2008

„Nie moja wola, lecz

Twoja niech się

stanie”

(Łk 22, 42)

Wyrażają całe natężenie dramatu,

jaki rozgrywa się w duszy Jezusa,

wewnętrzne rozdarcie wywołane

sprzeciwem Jego ludzkiej natury

wobec śmierci, której chciał Ojciec.

Czy pamiętasz te słowa,

które wypowiada Jezus w

Ogrodzie Oliwnym? Nadają

one sens Jego Męce, po

której nastąpi

zmartwychwstanie.

Ale Chrystus nie czekał do tego momentu, aby

dostosować swoją wolę do woli Boga. Czynił to całe

życie.

Jeżeli Chrystus

tak postępował,

tak samo

powinien

postępować

każdy

chrześcijanin.

Ty też masz

powtarzać w

życiu:

„Nie moja wola, lecz

Twoja niech się

stanie”

Może dotychczas nie myślałeś o tym, choć byłeś

ochrzczony, choć byłeś dzieckiem Kościoła.

Może to zdanie, które wypowiada się, kiedy już nic

innego nie można zrobić, jest dla ciebie wyrazem

rezygnacji? Ale nie taka jest jego prawdziwa treść.

Posłuchaj! W życiu możesz wybrać dwie drogi: albo

kierować się wolą swoją, albo dobrowolnie wybrać

pełnienie woli Boga.

W pierwszym wypadku czeka cię rozczarowanie,

ponieważ będziesz chciał osiągnąć życiowe szczyty z

pomocą swoich ograniczonych idei, swoich własnych
środków, swych ubogich marzeń i własnych tylko sił.

Wcześniej czy później doświadczysz monotonii

życia, któremu nie obca jest nuda, pustka, szarość,

czasami rozpacz.

W końcu przyjdzie śmierć, która nie wywrze na nikim

większego wrażenia: kilka łez, a potem bezlitosne,

całkowite zapomnienie.

Inne doświadczenie czeka cię, jeżeli także ty będziesz

powtarzał:

Twoje życie stanie się płaskie, nawet gdy będziesz

usiłował uczynić je barwnym, i nigdy nie zaspokoi ono

twych najgłębszych pragnień. Musisz to przyznać, nie

zaprzeczysz!

„Nie moja wola, lecz

Twoja niech się

stanie”

Spójrz, Bóg jest jak słońce. Od tego słońca

rozchodzi się wiele promieni, które otulają

każdego człowieka. Są one dla niego wolą

Bożą.

Chrześcijanin, a także każdy człowiek dobrej woli, został

powołany, by zdążać w kierunku tego słońca, za światłem

swego własnego promienia, różnego i odrębnego od

innych. Zostanie w ten sposób zrealizowany

zadziwiający plan, który Bóg specjalnie dla tego człowieka

przeznaczył.

Jeżeli i ty będziesz tak czynił, poczujesz

się wciągnięty w Bożą przygodę, o jakiej

nigdy nawet nie marzyłeś. Zostaniesz

aktorem i zarazem widzem czegoś

wielkiego, co Bóg działa w Tobie, a

poprzez ciebie – w ludzkości.

Wszystko co cię spotka: cierpienia i radości, łaski i nieszczęścia,

sprawy ważne (sukcesy i powodzenie, nieszczęśliwe wypadki czy

śmierć bliskich osób), sprawy mało znaczące (codzienne zajęcia

domowe, praca w biurze czy w szkole) wszystko, wszystko

nabierze nowego znaczenia, ponieważ wszystko podarował ci

Bóg, który jest Miłością.

On pragnie, albo dopuszcza każdą rzecz dla twego

dobra. I jeżeli będziesz w to wierzył, zobaczysz

oczyma duszy złotą nić łączącą wydarzenia i sprawy,

układającą się we wspaniały wzór, który właśnie

jest planem, jaki Bóg ma wobec ciebie.

Może cię ta perspektywa pociąga. Może szczerze

pragniesz nadać głębszy sens swojemu życiu.

A więc posłuchaj. Powiem ci, kiedy masz czynić wolę

Bożą:

Przeszłość minęła i już jej nie zawrócisz. Nie pozostaje ci

nic innego, jak pozostawić ją miłosierdziu Bożemu.

Przyszłości jeszcze nie ma. Będziesz ją przeżywał, kiedy

nadejdzie. W ręku masz tylko chwilę obecną. I w niej masz

się starać, by realizować słowa:

„Nie moja wola, lecz

Twoja niech się

stanie”

Kiedy jesteś w podróży – a życie jest właściwie podróżą –

siedzisz spokojnie na swoim miejscu. Nie przychodzi ci do

głowy chodzić wzdłuż wagonu tam i z powrotem. Takiego

podróżnego przypomina ktoś, kto żyje tylko myślą o

przyszłości, której jeszcze nie zna, albo o

przeszłości, która nigdy nie wróci.

Czas sam płynie. Trzeba trzymać się mocno

teraźniejszości, a wypełnimy to, co do nas należy.

Zapytasz: ale w jaki sposób odróżnić wolę Bożą od

własnej? Nietrudno jest poznać, jaka jest wola Boża,

kiedy żyjemy chwilą obecną. Wskażę ci sposób.

Wsłuchaj się w swoje wnętrze:

odzywa się tam delikatny głos, może

często przez ciebie zagłuszany i już

prawie niesłyszalny. Ale wsłuchaj się:

to głos Boga. To on ci mówi, że teraz

jest czas na naukę, na pracę, by

komuś pomóc, by

przezwyciężyć pokusę albo wypełnić

obowiązki chrześcijanina czy

obywatela.

Ten głos zaprasza cię

do słuchania kogoś,

kto mówi do ciebie

w imieniu Boga, do

tego, byś z odwagą

stawił czoła trudnym

sytuacjom.

\

Wsłuchaj się: nie uciszaj tego
głosu, jest on najcenniejszym

skarbem jaki posiadasz.

Idź za nim!

I wtedy, chwila po

chwili, będziesz

tworzyć swoją

historię, która będzie

historią ludzką

i  boską zarazem,

ponieważ będziesz ją

tworzył we

współpracy z

Bogiem. I zobaczysz

cuda: zobaczysz,

co może zdziałać Bóg

w człowieku, który

swoim życiem mówi:

“Parola di Vita”, pubblicazione mensile del Movimento dei

Focolari.

Testo di: Chiara Lubich (8/1978)

Grafica di

Anna Lollo

in collaborazione con don

Placido D’Omina

(Sicilia - Italia)

„Nie moja wola, lecz

Twoja niech się

stanie”

Pomoc Duchowa

www.adonai.pl