Tramwaje

w

Grenoble

Prezentację opracowano na podstawie strony

internetowej Jacka Wesołowskiego:

http://historia.arch.p.lodz.pl/jw37/urbtr/trsh-

grenoble.html

uzupełnionej o informacje oraz ilustracje z

innych stron:

http://en.wikipedia.org/wiki/Tramway_de_Greno

ble

http://www.railfaneurope.net/pix_frameset.

html

Sieć tramwajowa - stan na rok 2008

• 4 linie:

A

(1987),

B

(1990),

C

(2006),

D

(2007)

• 32 km tras

Avenue Alsace Lorraine - początek strefy pieszej przy dworcu

kolejowym z linią tramwajową przechodzącą przez centrum, ruch

kołowy nie jest zupełnie zabroniony ale ograniczony, stoliki

kawiarniane tuż obok torowiska

Typowy design przystanku - ponieważ pojęcie ścisłej strefy pieszej

było jeszcze cały czas aktualne w momencie przywrócenia tramwaju

(1987 r.), projektanci starali się utrzymać wrażenie jednorodności

powierzchni ulicy, pomimo istnienia torów tramwajowych

Na skrzyżowaniu z Cours Jean Jaurès (dużą arterią) tramwaje często

muszą czekać na zielone światło, pomimo istnienia tutaj sygnalizacji

wzbudzanej

Rue Poulat - torowisko pośród uczęszczanej strefy handlowej

Rue St-Jacques - zaraz za rogiem, pełne przestrzennej finezji miejsce

na linii śródmiejskiej

Place Ste-Claire - tutaj jezdnię zachowano i poprowadzono za wiatami

Place Notre Dame -

tramwaje na linii B

przejeżdżają

pomiędzy katedrą i

fontanną, metr lub

dwa od basenu

Rue Taulier widziana w kierunku Place Notre-Dame - po lewej widać

front zespołu katedry katolickiej

Detal nawierzchni torowiska zespolonej z przestrzenią ulicy

Rue Général Marchand, linia A (z południa) - klasyczny wagon GEC

Alstom, ten sam typ znalazł zastosowanie w Paryżu i w Rouen

Place de la Gare - tramwaje przekraczają tereny kolejowe tunelem

Tor środkowy jest ślepy - był używany, gdy dworzec kolejowy stanowił

krańcówkę jednej z linii

Tramwaje obsługują dworzec tak blisko, jak to możliwe ...

... po czym robią wielki zawijas ...

... aby wjechać na Avenue Alsace Lorraine

Przejście między głównym wejściem do dworca a przystankami

tramwajów

Podjazd pod dworzec widziany z drugiej strony peronów

Cours Berriat - detal

nawierzchni na węźle

linii A i B.

Rue Pierre Semard w Europole - po drugiej stronie dworca kolejowego

Przystanek przy gmachu sądów (Palais de Justice)

Linia przy osiedlu

Linia tramwajowa w południowych dzielnicach powojennych,

wzniesionych w metropolitarnej skali - mała architektura na Avenue

Général Champon

Boulevard Maréchal Joffre - w oddali Tour Perret

La Tronche - przystanek Grand Sablon z kompleksem użyteczności

publicznej i parkingiem P+R

La Tronche - most tramwajowy linii B na Izerze

Miasteczko uniwersyteckie (Domaine Universitaire) na pograniczu

gmin Saint-Martin-d'Hères i Gières, główny przystanek - Bibliothèques

Universitaires

Jak zwykle we współcześnie projektowanych sieciach tramwajowych,

linia bezpośrednio wchodzi do centrum zespołu, który jest właściwie

strefą pieszą

Obsługa nowych osiedli na obrzeżach miasta polega również na

"głębokim wejściu" w strukturę, które często znacznie wydłuża trasę

tramwaju

Plan okolicy na przystanku na Rue d'Alsace w Échirolles

Widok trasy na Rue de Normandie

Échirolles - przyjazne pieszym okolice przystanku na Rue d'Alsace

Échirolles, Avenue de 8 Mai 1945 - przykład urbanistyki zorientowanej

na tramwaj (na dachach budynków po prawej znajdują się parkingi)

Częstotliwości na większości linii są imponujące (jak niemal wszędzie

na współczesnych sieciach tramwajowych we Francji) - aż do trzech

minut w dzień powszedni

Rue Poulat - tutaj tramwaj przejeżdża średnio co minutę

Plany rozwoju sieci

tramwajowej