PRZEŻYWANIE SWOJEGO ŻYCIA JAKO
DARU DLA INNYCH
Dla Jana Pawła II być
człowiekiem, żyć dobrze, to
służyć innym, uczynić ze swego
życia dar dla innych.
"Sensu życiu nadaje miłość. Tylko ten, kto
umie kochać aż do zapomnienia o sobie, by
oddać się bratu, realizuje w pełni swoje
życie i daje najwyższy wyraz wartości
swojego ziemskiego istnienia."
„
Być osobą to znaczy
dążyć do samospełnienia,
które nie może dokonać się
inaczej, jak tylko poprzez
bezinteresowny
dar
samego siebie”…
„Nie ma przyszłości narodu
i człowieka bez miłości”…
SZACUNEK WOBEC KAŻDEGO
CZŁOWIEKA
Według Jana Pawła II każdemu
człowiekowi, niezależnie od
pochodzenia, wieku, koloru
skóry czy poglądów, należy się
szacunek i miłość. Tej prawdy
niestrudzenie uczył innych i
według niej zawsze
postępował.
„
Przykazanie miłości konkretyzuje się w
poszanowaniu drugiego, poszanowaniu
jego osobowości, jego sumienia”…;
„
Każdy człowiek, choćby najuboższy, jest
stworzony na obraz i podobieństwo Boże i
nic nie może go pozbawić tej godności …”
UMIŁOWANIE PRAWDY
Jan Paweł II to wielki apostoł Prawdy.
Uważał, że prawda powinna być
fundamentem życia człowieka.
„Poza prawdą wolność nie jest wolnością.
Jest pozorem.”
„
Szukajcie prawdy tam, gdzie ona
rzeczywiście się znajduje! Jeśli trzeba, bądźcie
zdecydowani iść pod prąd obiegowych
poglądów i rozpropagowanych haseł! Nie
lękajcie się miłości, która stawia człowiekowi
wymagania…”
Człowiek winien jest światu prawdę. Przez
poznanie prawdy o świecie, rzeczywistości, o
Stwórcy i o stworzeniu człowiek spłaca ten
dług, a równocześnie urzeczywistnia samego
siebie.
CIEKAWOŚĆ ŚWIATA I WSZECHSTRONNOŚĆ
ZAINTERESOWAŃ
Jan
Paweł
II
był
człowiekiem
o
wszechstronnych zainteresowaniach. Grał
w teatrze, chodził po górach, jeździł na
nartach i rowerze, pływał kajakiem, grywał
w piłkę i hokeja. Inicjował spotkania
współczesnych uczonych i ludzi kultury i
brał w nich aktywny udział. Mówił płynnie
kilkoma
językami
a
przemawiał
w
sześćdziesięciu.
PRACOWITOŚĆ I OBOWIĄZKOWOŚĆ
Jan Paweł II otrzymał od Boga wiele
talentów, ale Jego wielkość była także
owocem systematycznej pracy. Był
jednym z najlepszych uczniów i
studentów. Umiał cieszyć się pięknem
przyrody, prowadził głębokie życie
duchowe i towarzyskie, realizował wiele
swoich pasji, ale także dużo pracował.
„Przez pracę człowiek nie tylko przekształca
przyrodę, (...) ale też urzeczywistnia siebie
jako człowiek, a także poniekąd bardziej staje
się człowiekiem.”
/Encyklika Laborem exercens, 1981r./
PATRIOTYZM
Jan Paweł II wielokrotnie podkreślał, że
ukształtowała
go
polska
kultura,
tradycja, nauka. Był dumny z polskiego
dziedzictwa. Tego dziedzictwa bronił,
uczył o nim, rozwijał je. Prawdziwie
kochał swoją Ojczyznę i uczył innych
miłości do własnego kraju.
„Czuwam to znaczy czuję się odpowiedzialny
za to wielkie wspólne dziedzictwo, któremu na
imię Polska. To imię nas wszystkich określa. To
imię nas wszystkich zobowiązuje. To imię nas
wszystkich kosztuje.”
„Te słowa mówi do was człowiek, który swoją
duchową formację zawdzięcza od początku
polskiej kulturze, polskiej literaturze, polskiej
muzyce, plastyce, teatrowi - polskiej historii,
polskim tradycjom chrześcijańskim, polskim
szkołom, polskim uniwersytetom.”
„Pozostańcie wierni temu dziedzictwu!
Uczyńcie je podstawą swojego wychowania!
Uczyńcie je przedmiotem szlachetnej dumy!
Przechowajcie to dziedzictwo!
Pomnóżcie to dziedzictwo!
Przekażcie je następnym pokoleniom!”
OTWARCIE NA INNE KULTURY I TRADYCJE
Jan Paweł II był prawdziwym patriotą a
zarazem człowiekiem otwartym na inne
kultury i tradycje. Był Polakiem,
Europejczykiem, obywatelem świata.
PRYMAT DOBRA MORALNEGO W KAŻDEJ
DZIAŁALNOŚCI CZŁOWIEKA
Całym swoim życiem uczył, że człowiek
we wszystkim, co robi, powinien
kierować się dobrem moralnym. Etyka
ma pierwszeństwo przed ekonomią,
zyskiem, sukcesem, Życie pozbawione
dobra, miłości, jest puste i nie przyniesie
człowiekowi szczęścia.
TROSKA O ROZWÓJ I DOSKONALENIE CAŁEGO
CZŁOWIEKA
Jan Paweł II patrzył na człowieka całościowo.
Troszczył się o stały rozwój i doskonalenie
rozumu, duszy i ciała. Pokazywał jak nie
poddawać się przeciwnością życia, walczyć ze
słabościami. Słowem i czynem uczył jak
stawać
się
lepszym
i
piękniejszym
człowiekiem.
WIARA W BOGA I WIARA W DOBRO
CZŁOWIEKA
Nie da się zrozumieć Jana Pawła II, tego,
co czynił i mówił, nie uwzględniając Jego
wiary. Bezgranicznie potrafił w swoim
życiu zaufać Panu Bogu. Jego wielkość i
siła wypływały z wiary. Wielka wiara w
Boga, który jest dobry, sprawiała, że
wierzył w dobro każdego człowieka.
„Wstańcie, chodźmy!”. Chodźmy ufni w
Chrystusie. On będzie towarzyszył nam w
drodze, aż do celu, który zna tylko On.”
„
Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry!
Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara!
Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być
wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba
niż w jakiejkolwiek epoce dziejów.”
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ
NA PODSTAWIE PUBLIKACJI
PREZENTACJĘ WYKONAŁA JOLANTA BAUSMER - CEGLAREK