Wkład przedstawicieli

szkoły austriackiej w rozwój

teorii ekonomii

Szkoła austriacka

, zwana też

szkołą wiedeńską oraz prakseologiczną –
jedna ze szkół ekonomii. Prezentuje
podejście subiektywno-marginalistyczne.
Za założycieli właściwej szkoły austriackiej
uważa się dziś przede wszystkim autora
teorii

użyteczności

krańcowej

Carla

Mengera oraz twórcę subiektywnej teorii
procentu

Eugena

von

Böhm-Bawerka.

Powstała na uniwersytecie w Wiedniu w
latach 70. XIX w.
Opublikowane w 1871 roku przez Carla
Mengera Zasady ekonomii są po dziś dzień
jednym z ważniejszych dzieł rewolucji
marginalistycznej

.



Główne założenia szkoły austriackiej:



zasada subiektywizmu metodologicznego



zasada indywidualizmu metodologicznego



rezygnacja z matematycznego modelowania zjawisk gospodarczych



podkreślanie roli niepewności w zjawiskach gospodarczych



podkreślanie roli wiedzy i informacji dla przebiegu procesów
rynkowych

Zgodnie z powyższym wyliczeniem, przedstawiciele tego nurtu
uważają, że procesy gospodarcze charakteryzują się dużą dozą
niepewności i stałymi zakłóceniami równowagi. W tych warunkach
najlepszym rozwiązaniem koordynującym działalność podmiotów
(jednostek) gospodarujących okazuje się wolny rynek. Umożliwia on
pozyskiwanie informacji oraz ich stosowną weryfikację i interpretację
(„uczenie się”), głównie poprzez mechanizm cenowy. Niezbędna jest
do tego celu swoboda kształtowania się cen, która to z kolei,
uzależniona jest od swobodnej konkurencji. Instytucje państwowe
nigdy nie będą w stanie zastąpić wolnego rynku jako mechanizmu
optymalnej alokacji dóbr, ponieważ będą miały zbyt ubogi zasób
informacji, a pewnych ich kategorii nie posiądą najpewniej w ogóle.

Założenia:



Zasady ekonomii Carla Mengera



Indywidualizm i porządek ekonomiczny
Friedricha Hayeka



Kapitał i zysk z kapitału Eugena von Böhm-
Bawerka



Ludzkie działanie Ludwiga von Misesa



Złoto, banki, ludzie Murraya Rothbarda

Dzieła:

Carl Menger

Carl Menger (ur. 23 lutego 1840 w Nowym

Sączu, zm. 27 lutego 1921 w Wiedniu) – austriacki

ekonomista, twórca austriackiej szkoły ekonomii.

Syn Antona i Karoliny z d. Gerzabek. W roku 1871

opublikował Zasady ekonomii, których wydanie

uznaje się za początek szkoły austriackiej.

Stworzył teorię wartości i ceny. Opracował

prakseologiczną metodologię badań. Szczególną

rolę w ekonomii odegrał jego wkład w rozwój

koncepcji krańcowej użyteczności, dzięki której

mógł odrzucić laborystyczną teorię wartości

Adama Smitha i Davida Ricardo.

Pracę Mengera kontynuowali jego uczniowie, z

których najbardziej znani to Eugen von Boehm-

Bawerk i Friedrich von Wieser



Ludwig von Mises pisał o Zasadach ekonomii, że po ich przeczytaniu
stał się ekonomistą. Joseph T. Salerno, że Menger (…) opracował i
konsekwentnie wykorzystywał prawidłową, prakseologiczną metodę
prowadzenia teoretycznych badań ekonomicznych. Tym samym w
metodzie i rdzeniu teoretycznym, austriacka teoria zawsze
pozostanie ekonomią mengerowską. Joseph Schumpeter pisał, że
„Menger nie był niczyim uczniem, a to, co stworzył, nie traci na
aktualności (…) teoria wartości, ceny i dystrybucji Mengera jest
najlepszą, jaką dysponujemy do dnia dzisiejszego”.



Peter G. Klein z uniwersytetu W Missouri w przedmowie do wydania
Zasad Ekonomii z 1976 roku, wskazując na aktualność dzieła, pisał:
„Podczas gdy w większości współczesne traktaty ekonomiczne są
nadęte i nudne, książka Mengera jest niezwykle łatwa do czytania
nawet dzisiaj. Jej język jest klarowny, analiza jasna i logiczna, a
przykłady jasne i pouczające”. We wstępie do tego samego wydania
Friedrich von Hayek pisze, że „co jest wspólne dla członków szkoły
austriackiej, co determinuje ich odrębność i podstawę ich
późniejszych prac, to akceptacja nauk Carla Mengera

Wpływ Mengera na szkołę
austriacką



Friedrich von Wieser(ur. 10 lipca 1851, zm.
22 lipca 1926) Urodził się w Wiedniu jako
syn wysokiego urzędnika w ministerstwie
wojny. Studiował na uniwersytecie
Wiedeńskim, wraz z Eugenem von Böhm-
Bawerkiem uczęszczał na wykłady Carla
Mengera, po którym przejął katedrę w roku
1903. Był szwagrem Böhm-Bawerka. W
1917 r. został austriackim ministrem
finansów.

Friedrich von Wieser



Ważnym wkładem Wiesera w rozwój myśli
ekonomicznej było wykazanie wpływu wartości
dóbr konsumpcyjnych na ceny czynników
produkcji. Opisywany przezeń proces nosi
miano imputacji. W przeciwieństwie do
ekonomistów klasycznych, utrzymywał iż
jedynym czynnikiem wpływającym na cenę
czynników produkcji jest użyteczność
krańcowa.



Jako pierwszy zaczął używać sformułowania
”użyteczność krańcowa”.

Koszty a czynniki wytwórcze



Eugen von Böhm-Bawerk (ur. 12 lutego
1851 w Brnie, zm. 27 sierpnia 1914 w
Wiedniu lub w Kramsach) - ekonomista
austriacki, który poczynił duży wkład w
rozwój szkoły austriackiej. Uzyskał doktorat
z prawa na Uniwersytecie Wiedeńskiem,
gdzie czytał Zasady ekonomii Carla
Mengera.



W 1900 roku Uniwersytet Jagielloński
przyznał mu tytuł doktora honoris causa.