Prawo a kosmetyki:

Europejskie prawo:



rygorystycznie reguluje :



bezpieczeństwo kosmetyków,



oznakowanie,



skład,



warunki produkcji i obrotu,



dokumentację,



wykonywanie testów na zwierzętach,



sposób nadzorowania przez władze.

Polska:



przepisy prawa dotyczące kosmetyków zawarte
są:



w 

ustawie o kosmetykach 

z dnia 30 marca 2001

roku,



Ustawa powstała poprzez adaptację do
polskiego prawa przepisów dyrektywy
kosmetycznej, czyli 

dyrektywy Rady 76/768/EWG

.



prawo dotyczące kosmetyków:



identyczne we wszystkich krajach Unii Europejskiej.



pozwala na zapewnienie identycznego poziomu
bezpieczeństwa we wszystkich krajach,



na swobodną wymianę towarów w obrębie UE,

Polska:

wyłączną odpowiedzialność za zgodność

produktu z przepisami prawa i jego

bezpieczeństwo ponosi producent, czyli firma,

która wprowadza kosmetyk do obrotu na

terenie UE.

Skład kosmetyków:



regulowany jest poprzez 

system list

:



listę substancji niedozwolonych do stosowania w
kosmetykach



listy substancji dozwolonych z ograniczeniami, w
tym listy: barwników, konserwantów i filtrów UV.

Skład kosmetyków:



substancje niedozwolone do stosowania w
kosmetykach m.in.



substancje pochodzące z ciała ludzkiego,



rakotwórcze,



mutagenne i działające szkodliwie na rozrodczość,



substancje promieniotwórcze,



narkotyki, 



wiele alkaloidów, antybiotyki,



wiele naturalnych wyciągów roślinnych i inne.

Skład kosmetyków:



substancje dozwolone z ograniczeniami m.in.:



mogą być stosowane tylko zgodnie z
określonymi warunkami np.:



maksymalne dozwolone stężenia,



ostrzeżenia, które należy umieścić na opakowaniu.

Skład kosmetyków:



Nie istnieje lista substancji dozwolonych do
stosowania w kosmetykach.



Pozostałe składniki, które nie podlegają
uregulowaniom są skrupulatnie analizowane
podczas oceny bezpieczeństwa kosmetyku.

Skład kosmetyków:



W kosmetyku mogą się znajdować śladowe ilości
substancji niedozwolonych do stosowania, ale tylko
wtedy, gdy substancji tych nie można
wyeliminować w procesie produkcji oraz gdy
kosmetyk zawierający takie substancje jest
bezpieczny.



podczas oceny bezpieczeństwa kosmetyku
obecność tych substancji musi zostać dokładnie
przeanalizowana przez tzw. safety assessora.
(osobę przeprowadzającą ocenę bezpieczeństwa).



zanieczyszczenia kosmetyku nie są składnikami
kosmetyku, nie są uwzględniane w wykazie
składników na opakowaniu.

Bezpieczeństwo kosmetyków



wieloetapowa procedura, której główne
elementy oceny to:



analiza danych toksykologicznych dla
poszczególnych składników kosmetyku,



wyniki badań gotowego produktu.



sposób i miejsce aplikacji czyli jak i na jaki obszar
ciała kosmetyk będzie stosowany



grupa odbiorców, dla których jest on
przeznaczony,



w sposób szczególny ocenia się kosmetyki do
higieny intymnej oraz przeznaczone dla dzieci
poniżej trzeciego roku życia.

Bezpieczeństwo kosmetyków

ocena bezpieczeństwa



obowiązkowo wykonuje się dla każdego
kosmetyku, który trafia na rynek,



Za ocenę odpowiada producent kosmetyku,



wykonuje ją specjalista (safety assessor),
który musi posiadać obszerną wiedzę i
doświadczenie w zakresie:



przepisów prawa, oceny ryzyka substancji chemicznych,
dermatologii i fizjologii, toksykologii, w tym farmakologii
i toksykokinetyki, chemii, w tym fizykochemii, chemii
organicznej i nieorganicznej, kosmetologii, mikrobiologii,
farmakognozji, botaniki, biologii i wielu innych dziedzin.

Oznakowanie kosmetyków:



Informacje umieszczane obowiązkowo, są to:



nazwa kosmetyku



adres producenta



numer partii kosmetyku



ilość nominalna (nie ma jej tylko na niektórych bezpłatnych próbkach i
produktach o pojemności poniżej 5 g lub 5 ml)



termin trwałości lub znak PAO (takiego oznakowania nie ma tylko w
wyjątkowych przypadkach, np. na produktach jednorazowych i
aerozolach)



skład jakościowy, czyli wykaz składników kosmetyku. Wykaz ten powinien
także znajdować się na opakowaniu lub w miejscu sprzedaży,



funkcja kosmetyku, jeżeli nie wynika ona jednoznacznie z jego prezentacji



dodatkowe ostrzeżenia,np. kosmetyki zawierające kwas salicylowy muszą
nosić ostrzeżenie „nie stosować dla dzieci poniżej trzech lat”, zaś
kosmetyki zawierające 

chlorek

benzalkonium muszą posiadać ostrzeżenie

„unikać kontaktu z oczami”.

Testy na zwierzętach



obowiązuje całkowity zakaz testowania kosmetyków
na zwierzętach oraz sprzedaży kosmetyków, które
były w ten sposób badane.



zakaz dotyczy testowanie składników kosmetyków.



od 11 marca 2009 zakazane są wszystkie testy
składników kosmetyków na zwierzętach, z wyjątkiem
badań toksyczności dawki powtarzanej,
toksykokinetyki i wpływu na rozrodczość.



11 marca 2013 wejdzie w życie całkowity zakaz
testowania składników kosmetyków na zwierzętach,
niezależnie od dostępności metod alternatywnych,
czyli całkowicie zastępujących wykorzystanie
zwierząt.

Testy na zwierzętach



Zakaz wykonywania testów na zwierzętach nie
dotyczy np.



leków, suplementów diety i innych produktów.



samych substancji chemicznych.

•

Większość istniejących na rynku związków
chemicznych została w przeszłości przetestowana
na zwierzętach, aby mogły być wprowadzone do
obrotu niezależnie od ich późniejszych
zastosowań.

Testy na zwierzętach



Niektóre firmy wciąż umieszczają na
kosmetykach oznakowanie „Nie testowane na
zwierzętach”.



Wynika to m.in. z niskiej świadomości
społecznej w zakresie obowiązującego zakazu
testowania kosmetyków na zwierzętach.



firmy, które zrezygnowały z oznakowania
odbierały od konsumentów negatywne sygnały:
„zniknęło oznakowanie – dlaczego zaczęliście
testować wasze produkty na zwierzętach?”.

Nie obowiązuje

Wprowadzanie kosmetyków do
obrotu:



Każdy kosmetyk, który trafia na rynek musi zostać przebadany i
oceniony pod względem bezpieczeństwa.



musi posiadać skompletowaną dokumentację.



przed wprowadzeniem na rynek każdy kosmetyk musi zostać
zarejestrowany w 

Krajowym Systemie Informowania o Kosmetykach

.



dane o kosmetykach gromadzone w tym systemie dostępne są tylko dla
inspektorów Państwowej Inspekcji Sanitarnej i służą do celów nadzoru.



w systemie gromadzone są dane dotyczące przypadków niepożądanych,
zgłaszane przez lekarzy,



producent ma obowiązek udostępniania informacji na żądanie
konsumentów:



zawartość substancji niebezpiecznych (czyli klasyfikowanych jako
niebezpieczne zgodnie z ustawodawstwem chemicznym) ,



ich ilość (zakresy stężeń),



informacje o przypadkach niepożądanych wynikających z użycia danego
produktu kosmetycznego.

Kosmetyki - sposób nadzoru:

Producenci kosmetyków i produkty kosmetyczne podlegają

organom nadzoru:



Państwowej

Inspekcji Sanitarnej ,



Państwowej Inspekcji Handlowej,



kontrolują warunki produkcji oraz bezpieczeństwo
produktu na każdym etapie wytwarzania.



dokumentacja każdego kosmetyku jest w każdym
momencie dostępna na żądanie inspekcji.



dokumentacja jest dostępna we wskazanym na
opakowaniu miejscu, na terenie UE.



jeżeli firma lub produkt nie spełnia wymagań określonych
w ustawie, stosowane są odpowiednie sankcje prawne
adekwatne do rodzaju wykroczenia.
 

Kosmetyk-nie spełnia wymagań
prawnych:



niezgodność może dotyczyć bezpieczeństwa
produktu, na przykład:



kosmetyk nie posiada oceny bezpieczeństwa lub
ocena bezpieczeństwa została przeprowadzona
nierzetelnie,



kosmetyk zawiera składniki niedozwolone do
stosowania w kosmetykach,



kosmetyk zawiera składniki dozwolone z
ograniczeniami, których ograniczenia zostały
przekroczone (np. zbyt duże stężenie
konserwantu),



produkt jest tzw. imitacją, czyli swoim wyglądem i
innymi cechami przypomina produkt spożywczy.

RAPEX:



– system szybkiego informowania o produktach niebezpiecznych.
utworzony dla zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia
i bezpieczeństwa konsumentów na obszarze Unii Europejskiej,



zapewnienie szybkiej wymiany informacji między państwami
członkowskimi i Komisją Europejską na temat produktów
stwarzających zagrożenie oraz działań, jakie zostały podjęte w
danym kraju, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu
produktu niebezpiecznego i użytkowaniu tego produktu przez
konsumentów,



obejmuje większość produktów nieżywnościowych
przeznaczonych dla konsumentów, w tym kosmetyki.



Produkty zgłaszane są poprzez punkty kontaktowe ustanowione
w każdym kraju Unii Europejskiej.



W Polsce punktem kontaktowym jest Departament Nadzoru
Rynku w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów.