background image

Fizjologicznie 
ważne produkty 
pochodzące z 
aminokwasów

background image

Do fizjologicznie ważnych 
pochodnych aminokwasów zaliczamy:

Hem

Puryny i pirymidyny

Hormony

Neuroprzekaźniki 

background image

Hem – pochodna glicyny

Hem jest grupą 
prostetyczną wielu 
enzymów, występuje 
m.in. w hemoglobinie, 
mioglobinie oraz w 
cytochromach.

background image

Biosynteza hemu 

background image

Dwoma związkami wyjściowymi w syntezie hemu i innych 
porfiryn są: sukcynylo-CoA, pochodzący z cyklu kwasu 
cytrynowego i glicyna. Produktem reakcji kondensacji tych 
substratów jest kwas α-amino-β-ketoadypinowy, który 
natychmiast jest dekarboksylowany do kwasu δ-
aminolewulinowego
 (ALA). 

Reakcje te katalizuje syntaza ALA.

background image

Przy udziale syntazy porfobiligenowej (dehydrataza ALA) dwie 
cząsteczki ALA 
kondensują ze sobą, tworząc porfibilinogen (PGB) 
i dwie cząsteczki wody.
Cztery cząsteczki PGB kondensują liniowo, tworząc łańcuchowy 
tetrapirol – hydroksymetylenobilan. Katalizatorem tej reakcji jest 
syntaza uroporfirygenowa I (deaminaza PGB).

background image

Następnie:

Hydroksymetylenobilan  uroporfirynogen III (cyklizacja 
pod wpływem syntazy uroporfirygenowej III)

Uroporfirynogen III  koproporfirynogen III (dekarboksylacja 
łańcuchów kwasu octowego do grup metylowych – 
katalizatorem jest dekarboksylaza uroporfirygenowa)

Koproporfirynogen III  protoporfirynogen III 
(dekarboksylacja i utlenienie dwóch łańcuchów kwasy 
propionowego pod wpływem oksydazy 
koproporfirygenowej)

Protoporfirynogen III  protoporfiryna III (utlenianie pod 
wpłyem oksydazy protoporfirygenowej)

Końcowy etap syntezy hemu polega na wbudowaniu żelaza(II) 
do protoporfiryny w reakcji katalizowanej przez syntazę 
hemową, czyli ferrochelatazę.

background image

Puryny i pirymidyny

W biosyntezie puryn de novo dawcami atomów są 
m.in. glicyna, asparaginian (N1) i glutamina (N3 
oraz N9).

Z kolei do prekursorów pirymidyn należą m.in. 
glutamina i asparaginian.

background image

Hormony aminokwasowe

Adrenalina i noradrenalina

Tyroksyna

Melatonina

background image

Adrenalina i noradrenalina

Wpływają na różne tkanki i narządy za pośrednictwem 
receptorów adrenergicznych, powodując m.in.

przyspieszenie częstości skurczów serca i wzrostu ich siły, 
skurcz tętniczek krążenia skórnego, nerkowego i trzewnego z 
jednoczesnym rozkurczem tętniczek mięśniowych i 
wieńcowych,

 pobudzenie glikogenolizy w wątrobie, wzmożenie lipolizy, 
pobudzenie glukoneogenezy, 

pobudzenie wydzielania glukagonu i zahamowanie uwalniania 
insuliny, 

zwiększenie wentylacji płuc, hamowanie agregacji płytek krwi, 
regulowanie uwalniania reniny i pobudzanie aktywności 
ośrodkowego układu nerwowego. 

Aminy katecholowe powstają w komórkach 
chromochłonnych kory nadnerczy w szeregu reakcji: 
tyrozyna → DOPA → dopamina → noradrenalina (NA) → 
adrenalina (A).

background image

Katalizatorami w poszczególnych reakcjach są: 
1. 3-monooksygenaza tyrozynowa
2. Dekarboksylaza DOPA
3. β-oksydaza dopaminowa
4. Transferaza N-metylofenyloaminowa

background image

Tyroksyna

Pobudza procesy utleniania w tkankach 
oraz rozpad tłuszczów do kwasów 
tłuszczowych i glicerolu

Wzmaga wchłanianie glukozy z przewodu 
pokarmowego i jej zużycie przez komórki

Zwiększa wydzielanie i efekty działania 
somatotropiny i glikokortykoidów, 
wpływa na czynność gruczołów 
płciowych

Tyroksyna powstaje w komórkach 
pęcherzykowych tarczycy, substratem 
wyjściowym jest aminokwas – tyrozyna.

background image

Melatonina

Jest hormonem koordynującym 
pracę nadrzędnego zegara 
biologicznego u ssaków 
regulującego rytmy 
okołodobowe, m.in. snu i 
czuwania.

Powstaje z tryptofanu w 
pinealocytach szyszynki. Jej 
produkcja hamowana jest 
działaniem światła słonecnego.

background image

Neuroprzekaźniki pochadzące od 
aminokwasów:

Kwas γ-aminomasłowy

Serotonina

Histamina

Dopamina, adrenalina i noradrenalina.

background image

GABA

Pełni funkcję głównego neuroprzekaźnika o działaniu 
hamującym w całym układzie nerwowym - odpowiada 
za zmniejszenie pobudliwości i rozluźnienie mięśni.

Cząsteczka γ-aminomaślanu powstaje w wyniku 
dekarboksylacji L-glutaminianu, w reakcji 
katalizowanej przez enzym zależny od fosforanu 
pirydoksalu, dekarboksylazę L-glutaminową. Enzym 
ten znajduje się w tkankach ośrodkowego układu 
nerwowego, głównie w substancji szarej.

background image

Serotonina (5-
hydroksytryptamina)

Jest ważnym czynnikiem zwężającym naczynia krwionośne i 
stymulatorem skurczu mięśni gładkich.

Serotonina powstaje na drodze enzymatycznych przemian 
aminokwasu L-tryptofanu:

1.

Pierwszy krok, przeprowadzany przez hydroksylazę 
tryptofanową
, polega na addycji grupy hydroksylowej do 
tryptofanu, przez co powstaje 5-hydroksytryptofan.

2.

Drugi krok polega na dekarboksylacji powstałego 5-
hydroksytryptofanu. Reakcję przeprowadza 
dekarboksylaza 5-hydroksytryptofanu.

background image

Histamina

Pełni funkcję mediatora procesów zapalnych, 
neuroprzekaźnika oraz pobudza wydzielanie kwasu 
żołądkowego.

W organizmie ludzkim powstaje w wyniku 
dekarboksylacji (w obecności fosforanu pirydoksalu) 
histydyny. Jej produkcja zachodzi w wielu miejscach. 
Najwyższe stężenia obserwuje się w płucach, skórze, 
błonie śluzowej nosa i żołądka.

background image

Dopamina

Ważny katecholaminowy neuroprzekaźnik syntezowany i uwalniany 
przez dopaminergiczne neurony ośrodkowego układu nerwowego.

TYROZYNA

                 Hydroksylaza tyrozyny

DOPA (dihydroksyfenyloalanina)

                Dekarboksylaza DOPA

DOPAMINA

Odgrywa odmienną rolę w zależności 
od miejsca swego działania: 

• w układzie pozapiramidowym jest 

odpowiedzialna za napęd 
ruchowy, koordynację oraz 
napięcie mięśni - w chorobie 
Parkinsona występuje niedobór 
dopaminy; 

• w układzie limbicznym jest 

odpowiedzialna za procesy 
emocjonalne, wyższe czynności 
psychiczne oraz w znacznie 
mniejszym stopniu procesy 
ruchowe;

• w podwzgórzu jest związana 

głównie z regulacją wydzielania 
hormonów, a szczególnie 
prolaktyny i gonadotropin.


Document Outline