CHROMOSOMOWA
TEORIA
DZIEDZICZNOŚCI
THOMASA MORGANA
Thomas Morgan udowodnił, że
nośnikami genów są
chromosomy. W 1908r. Morgan
zaczął eksperymenty na
owadach Drosophila
melanogaster (muszka
owocowa). W 1915r. wraz z
zespołem współpracowników
opublikował tzw. chromosomową
teorię dziedziczności, a w 1926r.
teorię genów.
Morgan opierał swoją teorię na
rozległych wiadomościach
dotyczących budowy komórki i
na badaniach w zakresie
genetyki.
Podstawowym
obiektem badań
Morgana i jego
następców była ( i
jest) muszka
owocowa (Drosophila
melanogaster), którą
charakteryzowały:
duża zmienność,
nieduża liczba
chromosomów- 4
pary, duża
rozrodczość i krótki
cykl rozwojowy (14
dni),dobra
widoczność
chromosomów pod
mikroskopem oraz
łatwa dostępność
muszek.
KARIOTYP MUSZKI: A-SAMICY,
B-SAMCA.
Chromosomy Drosophila można podzielić na dwie
grupy. Pierwszą tworzą trzy pary chromosomów.
Chromosomy te są takie same u obu płci. Między innymi
nazwano je autosomami, a cechy determinowane przez
leżące w nich geny określa się jako autosomalne.
Drugą tworzy tylko jedna para chromosomów,
odmiennych u samca i u samicy. Nazwano je więc
chromosomami płci (heterochromosomami). Różnica
pomiędzy płciami polega na tym, że samice w każdej
komórce mają dwa tak samo wyglądające, pałeczkowate
chromosomy X, natomiast samce w swoich komórkach
mają jeden chromosom X i jeden chromosom Y (ten
ostatni jest charakterystycznie wygięty).
Kariotyp muszki owocowej można umownie
zapisać następująco:
dla samicy 2n = 2A + XX =8
- dla samca 2n = 2A + XY =8, gdzie A
oznacza podstawowy komplet autosomów.
MORGAN WYKAZAŁ W
SWOICH PRACACH ŻE:
geny (czyli tzw. czynniki
dziedziczne) mieszczą się w
chromosomach,
geny ułożone są w chromosomie
liniowo,
geny występują w tej samej
kolejności w chromosomach
homologicznych,
Każdy z genów ma swoje miejsce
występowania, tzw. locus,
allele (czyli różne postacie tego samego
genu) znajdują się więc również w tych
samych miejscach pary chromosomów
homologicznych,
podczas koniugacji chromosomów
homologicznych (proces mejozy) może
zachodzić wymiana odcinków
chromatydy, tzw. crossing-over,
podczas crosing-over (i tylko wtedy)
może wystąpić zjawisko wymiany
genów między chromosomami
homologicznymi,
w wyniku tego procesu powstają
rekombinanty (osobniki o innej kombinacji
układu genów), co tłumaczy dlaczego geny
znajdujące się w jednym chromosomie nie
zawsze dziedziczą się wszystkie razem, lecz
czasem mogą występować oddzielnie,
dwa geny dziedziczą się niezależnie, jeżeli
położone są na 2 oddzielnych
chromosomach,
geny lezące w jednym chromosomie blisko
siebie są sprzężone i dziedziczą się zależnie
(są mniej podatne na crossing-over),
geny leżące w jednym chromosomie daleko
od siebie z reguły nie są sprzężone i
dziedziczą się niezależnie (są bardziej
podatne na crossing-over).
Proces CROSSING-OVER
Zrozumienie tego procesu wymaga znajomości
przebiegu mejozy. Kluczowym momentem jest ten etap
mejozy, kiedy chromosomy homologiczne układają się
obok siebie w pary. Wtedy są one podwojone, a więc
każdy chromosom jest zbudowany z dwóch
identycznych chromatyd (tzw.siostrzanych),
połączonych w rejonie zwanym centromerem. Taką
parę chromosomów homologicznych stanowią 4
chromatydy. Może wówczas dochodzić do pęknięć
ramion chromosomów i wymiany odcinków pomiędzy
chromosomami. Ten proces wymiany odcinków, czyli
crossing-over, zachodzi między dwiema chromatydami
niesiostrzanymi chromosomów homologicznych. W ten
sposób dochodzi do rozerwania istniejących sprzężeń i
powstania nowych kombinacji genów, wcześniej w
badanym materiale.
Morgan określił położenie wielu genów
na chromosomach i stworzył mapy
genów na następującej podstawie:
częstość crossing-over jest stała dla
danej pary genów, można więc przyjąć,
że odsetek crossing-over jest miarą
wzajemnego położenia genów na
chromosomie (mniejsza lub większa
podatność zależnie od odległości
między genami). Jeżeli dla genów a i b
otrzymamy 5% rekombinantów, to
częstość rekombinacji (crossing-over)
równa się 5%, a za względną miarę
odległości między genami przyjęto 1%
wymiany genów (tzw. jednostka
Morgana).
- crrosing-over prowadzi do
powstania nowych układów
genów( rekombinacja genetyczna)
co w efekcie daje nową
kombinację cech organizmu
Jeżeli skrzyżujemy czerwonooką samicę z białookim samcem, to w
pokoleniu F
1
wszystkie osobniki żeńskie i męskie będą czerwonookie,
natomiast w pokoleniu F
2
wszystkie samice będą czerwonookie, a
samce w połowie będą białookie i w połowie czerwonookie.
Schemat dziedziczenia barwy oczu muszki owocowej, gdy
skrzyżujemy samca białookiego z samicą czerwonooką: W - allel
warunkujący barwę czerwoną oczu, w – allel warunkujący barwę
białą oczu.
Gdy skrzyżujemy białooką samicę z czerwonookim
samcem, sytuacja będzie mastępująca.
Schemat dziedziczenia barwy oczu muszki owocowej, gdy skrzyżujemy
samicę białooką z samcem czerwonookim; W- allel na barwę czerwoną
oczu, w- allel na barwę białą oczu.
DZIĘKUJEMY ZA
UWAGĘ