Integracja
Jest to proces zacieśniania i pogłębiania
więzi oraz nawiązywania nowych relacji
pomiędzy państwami.
Przejawem integracji jest zakładanie
organizacji międzynarodowych.
Najbardziej zaawansowane procesy
integracyjne mają miejsce w Europie
(UE i NATO).
Integracja ekonomiczna
Polega na znoszeniu barier w wymianie
gospodarczej między państwami
Strefa wolnego handlu
Unia celna
Wspólny rynek
Unia gospodarcza i walutowa
Pełna integracja gospodarcza
Historia integracji
europejskiej
Geneza:
1.
Przyczyny polityczne:
1.
Konieczność załagodzenia antagonizmu
niemiecko-francuskiego
2.
Kontrola zbrojeń i chęć uniknięcia konfliktów
zbrojnych
3.
Budowanie przeciwwagi dla bloku państw
komunistycznych
2.
Przyczyny ekonomiczne
1.
Konieczność odbudowy Europy ze zniszczeń
wojennych
2.
Potrzeba przyspieszonego rozwoju
gospodarczego
„Ojcowie Europy”
Robert
Schumann –
minister
spraw
zagranicznyc
h Francji
Konrad
Adenauer –
kanclerz
Niemieckiej
Republiki
Federalnej
Alcide de
Gasperi –
premier
Włoch
Jean Monnet
- Francuski
polityk i
finansista –
„zakulisowy”
współautor
wielu
projektów
europejskich
, m.in.
deklaracji
Schumana.
Historia integracji
europejskiej
Początki:
1.
1950 – deklaracja Schumana – projekt
wspólnoty europejskiej
2.
1951 rok – traktat paryski – Europejska
Wspólnota Węgla i Stali
3.
1957 rok – traktaty rzymskie – Europejska
Wspólnota Gospodarcza i Europejska
Wspólnota Energii Atomowej - łącznie
określane, jako „Wspólnoty Europejskie”
4.
1965 r. – Traktat „fuzyjny” ustanawiający
Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot
Europejskich.
Historia integracji
europejskiej
1.
1979 r. – pierwsze wybory do Parlamentu
Europejskiego.
2.
1986 r. – Jednolity Akt Europejski –
pierwszy krok do ujednoliconego rynku
europejskiego
3.
1992 – traktat z Maastricht – Unia
Europejska – „polityczna czapa” nad
Wspólnotami
4.
1995 r. – wchodzi w życie Układ z
Schengen.
5.
2002 r. – wchodzi w życie wspólna waluta
12 (dziś 18) krajów – euro
6.
2009 – wejście w życie traktatu
lizbońskiego – powołanie organizacji o
nazwie Unia Europejska, „prezydenta” i
„ministra spraw zagranicznych” UE
Współczesne „twarze”
Europy
Donald Tusk – były premier Polski
(PO – Europejska Partia Ludowa),
przewodniczący Rady Europejskiej,
powołany na mocy traktatu
lizbońskiego, na wyrost nazywany
„prezydentem UE” Kadencja trwa
2,5
roku z jednokrotną możliwością
odnowienia.
Federica Mogherini
, – włoska polityk o
lewicowych poglądach, była minister
spraw zagranicznych Włoch (Partia
Europejskich Socjalistów), obecnie:
Wysoki przedstawiciel Unii do spraw
zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
(kadencja – 5 lat).
Poprzednie „twarze”
Europy
Herman van Rompuy – były
premier Belgii, przewodniczący Rady
Europejskiej, powołany na mocy
traktatu lizbońskiego, na wyrost
nazywany „prezydentem UE”
Catherine Margaret Ashton, baronessa
Ashton of Upholland, Lady Ashton –
Brytyjska polityk o lewicowych
poglądach, była Wysoki przedstawiciel
Unii do spraw zagranicznych i polityki
bezpieczeństwa
Historia integracji
europejskiej
Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:
Państwa założycielskie:
Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg,
Niemcy, Włochy
Historia integracji
europejskiej
Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:
1973: Pierwsze rozszerzenie – Dania,
Irlandia, Wielka Brytania
Historia integracji
europejskiej
Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:
1981: drugie rozszerzenie – Grecja
Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:
1986: Trzecie rozszerzenie – Hiszpania,
Portugalia
Historia integracji
europejskiej
Historia integracji
europejskiej
Rozwój terytorialny UE:
1995: czwarte rozszerzenie: Austria,
Finlandia, Szwecja
Historia integracji
europejskiej
Rozwój terytorialny UE:
2004: piąte rozszerzenie: Cypr,
Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa,
Malta, Polska, Słowacja, Słowenia,
Węgry
Historia integracji
europejskiej
Rozwój terytorialny UE:
2007: szóste rozszerzenie – Bułgaria,
Rumunia
Historia integracji
europejskiej
Rozwój terytorialny UE:
2013: siódme rozszerzenie – Chorwacja
• Kolor niebieski – kraje
UE
• Kolor seledynowy –
oficjalni kandydaci
• Kolor pomarańczowy
–
wniosek o członkostwo
wycofany, lub
zamrożony
• Kolor żółty –
potencjalni kandydaci
Trzy filary Unii Europejskiej
(według traktatu z Maastricht – model świątyni)
Symbole integracji
Europejskiej
Obywatelstwo UE
Obywatelem Unii jest każdy, kto posiada
obywatelstwo kraju członkowskiego.
Upoważnia do:
opieki dyplomatycznej krajów członkowskich,
jeśli w państwie poza UE, własny kraj nie
posiada przedstawiciela
Brania udziału w wyborach do Parlamentu
Europejskiego i samorządów lokalnych na
terenie UE
Flaga Europy:
Dwanaście gwiazd
pięcioramiennych na
tle
błękitu.
Symbole integracji
Europejskiej
Hymn UE:
„Oda do radości” (fragment finałowej kantaty IX
symfonii van Beethoveena) Zwyczajowo śpiewa
się tekst Friedricha von Schillera:
O Radości, iskro bogów, Kwiecie Elizejskich Pól
Święta na twym świętym progu
Staje nasz natchniony chór.
Jasność twoja wszystko zaćmi
Złączy co rozdzielił los
Wszyscy ludzie będą braćmi
Tam gdzie twój przemówi głos.
Kto przyjaciel, ten niech zaraz
Stanie tutaj pośród nas,
I kto wielką miłość znalazł
Ten niech z nami dzieli czas.
Z nami ten, kto choćby jedną
Duszę rozpłomienić mógł.
Ale kto miłości nie zna,
Niech nie wchodzi tu na próg.