Integracja



Jest to proces zacieśniania i pogłębiania
więzi oraz nawiązywania nowych relacji
pomiędzy państwami.



Przejawem integracji jest zakładanie
organizacji międzynarodowych.



Najbardziej zaawansowane procesy
integracyjne mają miejsce w Europie
(UE i NATO).

Integracja ekonomiczna

Polega na znoszeniu barier w wymianie

gospodarczej między państwami



Strefa wolnego handlu



Unia celna



Wspólny rynek



Unia gospodarcza i walutowa



Pełna integracja gospodarcza

Historia integracji
europejskiej

Geneza:

1.

Przyczyny polityczne:

1.

Konieczność załagodzenia antagonizmu

niemiecko-francuskiego

2.

Kontrola zbrojeń i chęć uniknięcia konfliktów

zbrojnych

3.

Budowanie przeciwwagi dla bloku państw

komunistycznych

2.

Przyczyny ekonomiczne

1.

Konieczność odbudowy Europy ze zniszczeń

wojennych

2.

Potrzeba przyspieszonego rozwoju

gospodarczego

„Ojcowie Europy”

Robert
Schumann –
minister
spraw
zagranicznyc
h Francji

Konrad
Adenauer –
kanclerz
Niemieckiej
Republiki
Federalnej

Alcide de
Gasperi –
premier
Włoch

Jean Monnet
- Francuski
polityk i
finansista –
„zakulisowy”
współautor
wielu
projektów
europejskich
, m.in.
deklaracji
Schumana.

Historia integracji
europejskiej

Początki:

1.

1950 – deklaracja Schumana – projekt
wspólnoty europejskiej

2.

1951 rok – traktat paryski – Europejska
Wspólnota Węgla i Stali

3.

1957 rok – traktaty rzymskie – Europejska
Wspólnota Gospodarcza i Europejska
Wspólnota Energii Atomowej - łącznie
określane, jako „Wspólnoty Europejskie”

4.

1965 r. – Traktat „fuzyjny” ustanawiający
Jedną Radę i Jedną Komisję Wspólnot
Europejskich.

Historia integracji
europejskiej

1.

1979 r. – pierwsze wybory do Parlamentu

Europejskiego.

2.

1986 r. – Jednolity Akt Europejski –

pierwszy krok do ujednoliconego rynku

europejskiego

3.

1992 – traktat z Maastricht – Unia

Europejska – „polityczna czapa” nad

Wspólnotami

4.

1995 r. – wchodzi w życie Układ z

Schengen.

5.

2002 r. – wchodzi w życie wspólna waluta

12 (dziś 18) krajów – euro

6.

2009 – wejście w życie traktatu

lizbońskiego – powołanie organizacji o

nazwie Unia Europejska, „prezydenta” i

„ministra spraw zagranicznych” UE

Współczesne „twarze”
Europy

Donald Tusk – były premier Polski
(PO – Europejska Partia Ludowa),
przewodniczący Rady Europejskiej,
powołany na mocy traktatu
lizbońskiego, na wyrost nazywany
„prezydentem UE” Kadencja trwa

2,5

roku z jednokrotną możliwością
odnowienia.

Federica Mogherini

, – włoska polityk o

lewicowych poglądach, była minister
spraw zagranicznych Włoch (Partia
Europejskich Socjalistów), obecnie:
Wysoki przedstawiciel Unii do spraw
zagranicznych i polityki bezpieczeństwa
(kadencja – 5 lat).

Poprzednie „twarze”
Europy

Herman van Rompuy – były
premier Belgii, przewodniczący Rady
Europejskiej, powołany na mocy
traktatu lizbońskiego, na wyrost
nazywany „prezydentem UE”

Catherine Margaret Ashton, baronessa
Ashton of Upholland, Lady Ashton –
Brytyjska polityk o lewicowych
poglądach, była Wysoki przedstawiciel
Unii do spraw zagranicznych i polityki
bezpieczeństwa

Historia integracji
europejskiej



Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:



Państwa założycielskie:



Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg,
Niemcy, Włochy

Historia integracji
europejskiej



Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:

1973: Pierwsze rozszerzenie – Dania,

Irlandia, Wielka Brytania

Historia integracji
europejskiej



Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:

1981: drugie rozszerzenie – Grecja



Rozwój terytorialny Wspólnot
Europejskich:

1986: Trzecie rozszerzenie – Hiszpania,

Portugalia

Historia integracji
europejskiej

Historia integracji
europejskiej



Rozwój terytorialny UE:

1995: czwarte rozszerzenie: Austria,

Finlandia, Szwecja

Historia integracji
europejskiej



Rozwój terytorialny UE:

2004: piąte rozszerzenie: Cypr,

Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa,
Malta, Polska, Słowacja, Słowenia,
Węgry

Historia integracji
europejskiej



Rozwój terytorialny UE:

2007: szóste rozszerzenie – Bułgaria,

Rumunia

Historia integracji
europejskiej



Rozwój terytorialny UE:

2013: siódme rozszerzenie – Chorwacja

• Kolor niebieski – kraje

UE

• Kolor seledynowy –
oficjalni kandydaci

• Kolor pomarańczowy

–

wniosek o członkostwo
wycofany, lub
zamrożony

• Kolor żółty –

potencjalni kandydaci

Trzy filary Unii Europejskiej

(według traktatu z Maastricht – model świątyni)

Symbole integracji

Europejskiej



Obywatelstwo UE



Obywatelem Unii jest każdy, kto posiada
obywatelstwo kraju członkowskiego.



Upoważnia do:



opieki dyplomatycznej krajów członkowskich,
jeśli w państwie poza UE, własny kraj nie
posiada przedstawiciela



Brania udziału w wyborach do Parlamentu
Europejskiego i samorządów lokalnych na
terenie UE



Flaga Europy:

Dwanaście gwiazd
pięcioramiennych na
tle
błękitu.

Symbole integracji
Europejskiej



Hymn UE:



„Oda do radości” (fragment finałowej kantaty IX

symfonii van Beethoveena) Zwyczajowo śpiewa

się tekst Friedricha von Schillera:



O Radości, iskro bogów, Kwiecie Elizejskich Pól

Święta na twym świętym progu

Staje nasz natchniony chór.

Jasność twoja wszystko zaćmi

Złączy co rozdzielił los

Wszyscy ludzie będą braćmi

Tam gdzie twój przemówi głos.

Kto przyjaciel, ten niech zaraz

Stanie tutaj pośród nas,

I kto wielką miłość znalazł

Ten niech z nami dzieli czas.

Z nami ten, kto choćby jedną

Duszę rozpłomienić mógł.

Ale kto miłości nie zna,

Niech nie wchodzi tu na próg.