Transport masy
w spiekaniu
Ewa Litwinek
Karolina Lechwar
1
Mechanizmy przenoszenia
masy:
• przegrupowanie ziaren,
• procesy dyfuzyjne:
- dyfuzja objętościowa,
- dyfuzja po granicach międzyziarnowych,
- dyfuzja po swobodnych powierzchniach,
- dyfuzja przez fazę gazową,
• płynięcie makroskopowe
(lepkościowe).
2
Mechanizmy przenoszenia
masy
Cechy:
miejsce z którego następuje
przemieszczenie masy,
miejsce do którego masa jest
przemieszczana,
droga transportu masy,
sposób transportu masy.
Są to procesy samorzutne,
uzasadnione spadkiem potencjału
termodynamicznego
o ile na układ nie działają siły
zewnętrzne.
3
Mechanizmy przenoszenia
masy
Rys. 1 Zmiany w porowatym zbiorze kulistych ziaren jednej fazy
w kolejnych stadiach spiekania, któremu nie towarzyszą ani
reakcje chemiczne ani przemiany fazowe.
4
Dyfuzja po granicach
międzyziarnowych (1)
Wraz z dyfuzją
objętościową odgrywa
kluczową rolę
w zagęszczaniu materiału
podczas spiekania.
Granice ziaren są
znacznie bardziej
zdefektowane niż
objętość struktury
krystalicznej. Zaburzona
struktura granic ziaren
czyni je uprzywilejowaną
drogą dla dyfuzji w
porównaniu z dyfuzją w
objętości struktury
krystalicznej.
Rys. 2 Główne cechy struktury granic ziaren w
przypadku regularnej struktury krystalicznej.
5
Dyfuzja po granicach
międzyziarnowych (2)
E
v
=E
v,0
±σΩ
E
v
- energia tworzenia wakancji,
E
v,0
– energia tworzenia wakancji w obszarach nie naprężonych
Stężenie względne wakancji:
[V]≈exp(-E
v
/kT)
k- stała Boltzmana
T- temperatura bezwzględna
Δ[V]=[V]
+
-[V]
-
=2[V
0
]σΩ/kT
6
Dyfuzja po granicach
międzyziarnowych (3)
• Gradient stężenia wakancji
Gdzie:
d- rozmiar ziarna
d/2 – odległość od przecięcia granicy z
porem do centrum kontaktu ziaren
dkT
V
d
V
d
V
]
[
4
]
[
]
[
0
7
Dyfuzja po granicach
międzyziarnowych (4)
Różnice pomiędzy dyfuzją
objętościową a dyfuzją
po granicach
międzyziarnowych:
- droga przemieszczania
atomów,
- niższa energia aktywacji
dla dyfuzji po granicach
międzyziarnowych,
- dyfuzja po granicach
ziaren dominuje nad
dyfuzją objętościową do
temperatur rzędu 0,5-0,6
T
top
Rys. 3 Zbliżanie się centrów ziaren
8
Dyfuzja po swobodnych
powierzchniach (1):
- chaotyczny ruch pojedynczych
atomów i/lub defektów znajdujących
się na powierzchni ziaren,
- adatomy- atomy na występach
tarasów powierzchni, załamaniach
tych występów,
- większa energia adatomów i
częstsze uczestnictwo w ruchu
dyfuzyjnym niż pozostałych atomów.
9
Dyfuzja po swobodnych
powierzchniach (2)
Rys. 4 Model powierzchni krystalitów
1, 2-występy w tarasach, 5-atom przy występie,
3-atom na załamaniu występów,4-atom na powierzchni
tarasu,
6,7-wakancje
10
Dyfuzja po swobodnych
powierzchniach (3)
σ+
σ-
Rozkład naprężeń na powierzchni ziaren charakteryzuje się
występowaniem znacznych naprężeń rozciągających na powierzchni
szyjki oraz niewielkich naprężeń ściskających pod wypukłymi
powierzchniami pomiędzy utworzonymi szyjkami.
11
Dyfuzja po swobodnych
powierzchniach (4)
Potencjał chemiczny atomów na powierzchniach
wypukłych:
Potencjał chemiczny atomów na wklęsłych
powierzchniach:
0
R
sg
0
0
r
sg
0
r
R
r
r
R
sg
sg
sg
Ω-objętość atomowa
γ- energia
powierzchniowa
μ
0
–potencjał chemiczny
atomów na płaskich
wycinkach powierzchni
R- wyjściowy promień
ziarna kulistego
r- promień szyjki
μ- potencjał chemiczny
atomów na
zakrzywionych
wycinkach powierzchni
12
Dyfuzja po swobodnych
powierzchniach (5)
Zależy od:
- temperatury,
- rozwinięcia powierzchni w układzie,
- chemicznego stanu powierzchni
ziaren.
13
Dyfuzja po swobodnych
powierzchniach (6)
Gradient potencjału
chemicznego prowadzi
do przemieszczenia
atomów
z powierzchni ziaren
na powierzchnię szyjki,
co powoduje
powiększenie przekroju
szyjki, nie zmienia
jednak odległości
między centrami
ziaren, nie powoduje
zatem skurczu.
Rys. 5 Model zmian wywołanych przez dyfuzję powierzchniową w
zbiorze gęsto ułożonych ziaren
14
Dyfuzja przez fazę gazową
(1)
p
p
kT
g
s
g
0
)
(
0
)
(
0
)
(
0
ln
W warunkach równowagi (dla powierzchni nienaprężonej lub o
pomijalnie małych naprężeniach):
p
0
–prężność równowagowa
p - wielkość skalująca
15
Dyfuzja przez fazę gazową
(2)
Dla powierzchni szyjki:
Dla fazy gazowej w równowadze z
powierzchnią szyjki:
Dla powierzchni wypukłej:
0
)
(s
p
p
kT
g
ln
)
(
p
p
kT
ln
0
0
)
(s
p
-
-równowagowa
prężność atomów nad
powierzchnią wklęsłą
16
Dyfuzja przez fazę gazową
(3)
Dla fazy gazowej w równowadze z
powierzchnią wypukłą:
Przyjmując μ
0
jako wspólny dla obu faz
potencjał odniesienia można napisać:
p
p
kT
g
ln
)
(
p
p
kT
p
p
kT
p
p
kT
ln
ln
ln
0
0
kT
e
p
p
p
+
> p
-
>
p
0
EFEKT: poszerzenie szyjki ale brak zagęszczenia
p
+
-równowagowa prężność atomów
nad powierzchnią wypukłą
17
Dyfuzja przez fazę gazową
(4)
Powiększenie powierzchni szyjek także w tym
przypadku powoduje spadek potencjału
termodynamicznego
ΔG =Δa(γ
ss
-cγ
sg
),
c-stała, zależy od kształtu ziarn Δa-
zmniejszenie rozwinięcia ss
Może być procesem niepożądanym- zmniejsza
siłę napędową dyfuzji objętościowej.
Rys. 6 Przenoszenie masy
przez fazę gazową wskutek
różnic prężności par nad
różnymi wycinkami
powierzchni stałych ziaren.
18
Dyfuzja przez fazę gazową a dyfuzja
powierzchniowa:
• takie same przyczyny,
• takie same skutki,
• nigdy nie zachodzą równocześnie:
- dyfuzja powierzchniowa - niskie
temperatury,
- parowanie-kondensacja –temperatury
bliskie temperaturze topnienia
substancji.
19
Płynięcie lepkościowe
• płynięcie materii pod wpływem
naprężeń
w szyjce,
• zasadniczy mechanizm podczas
spiekania materiału szklistego,
• deformacja ziaren, zbliżanie środków
ziaren, powiększenie przekroju szyjki,
• szybkość procesu zależy od lepkości,
wielkości naprężeń.
20
Możliwe mechanizmy przenoszenia
masy podczas spiekania
Sposób przenoszenia masy
Mechanizm
Ruch pojedynczych atomów:
-po swobodnych powierzchniach,
-po granicach ziaren,
-w objętości ziaren.
dyfuzja powierzchniowa
dyfuzja po granicach ziaren
dyfuzja objętościowa
Ruch całych ziaren
Poślizg po granicach ziaren
Ruch dyslokacji
Odkształcenie plastyczne
struktury ziaren
Ruch atomów i cząsteczek w fazie
ciekłej
Dyfuzja i płynięcie lepkościowe w
fazie ciekłej, rozpuszczanie i
krystalizacja
Ruch atomów i cząsteczek w fazie
gazowej
Przenoszenie masy przez fazę
gazową drogą odparowania-
kondensacji
21
Mechanizmy przenoszenia masy
w toku spiekania w układzie jednofazowym
1. D. powierzchniowa
2. D. objętościowa
3. D. po granicach
ziaren
4. Dyfuzyjne pełzanie
lepkościowe
5. Poślizg po
granicach ziaren
6. Odkształcenie
plastyczne
7. Przenoszenie masy
przez fazę gazową.
Procesy 2,3,4,5,6 powodują zwiększenie się przekroju szyjki i
zbliżenie centrów ziarn do siebie, pozostałe natomiast
powiększają przekrój szyjki, ale odległości między środkami ziarn
się nie zmieniają, nie ma skurczu układu.
22
Zmiany mikrostruktury w
spiekaniu
Etap
Podstruktura
ziaren
Dominujące
mechanizmy
przenoszenia masy
Proszek wyjściowy
Ziarna spojone siłami
dyspersji
-
Stadium początkowe
Ziarna połączone
szyjkami, wzrost
liczby szyjek
Przegrupowanie
ziaren
Stadium środkowe
Powiększenie
powierzchni szyjek
Dyfuzja objętościowa
Stadium końcowe
Krawędzie na styku
trzech ziaren,
powstawanie naroży
Dyfuzja, rozrost
ziaren
Polikryształ
Ziarna wypełniają
przestrzeń
-
23
Bibliografia
1. Prof. dr hab. inż. S.Jonas „Wykłady z
podstaw inżynierii materiałowej”
2. F.Nadachowski, S.Jonas, W.Ptak
„Wstęp do projektowania technologii
ceramicznych”
3. J.Lis, R.Pampuch „Spiekanie”,
Kraków 2000
4. R. Pampuch, „Zarys nauki o
materiałach. Materiały ceramiczne”,
Warszawa 1977
24
Dziękujemy za uwagę ;)
25