Anna Pawlik
III „b”
Kościół Pokoju w Świdnicy
– „kościół bez gwoździ”
Protestancki Kościół Pokoju
wybudowali śląscy ewangelicy
Jego budowa była ograniczona
wieloma warunkami:
kościół musiał być lokowany
poza murami miasta, oddalony
od nich na odległość strzału
armatniego,
nie mógł mieć dzwonnicy,
nie mógł posiadać szkoły
parafialnej,
nie mógł mieć bryły
przypominającej kościół,
musiał być zbudowany z
materiałów nietrwałych
(drewna, słomy, piasku, gliny),
okres budowy nie mógł
przekroczyć 1 roku.
Kościół Pokoju w Świdnicy
został wzniesiony w
systemie szachulcowym
Wybudowany został na
planie krzyża greckiego,
Świątynia posiada ogromną
powierzchnię wewnętrzną,
ponieważ była budowana z
myślą o pomieszczeniu jak
największej liczby osób, co
było ważne zwłaszcza w
czasach ograniczania
wolności wyznania dla
protestantów, ponieważ
była to jedna z dwóch
świątyń protestanckich na
obszarze księstwa
świdnicko-jaworskiego.
Szachulec –
typ ściany
szkieletowej drewnianej, której
wypełnienie
stanowi glina wymieszana i
zarobiona z sieczką,
z trocinami lub wiórami czy też
zarzucona na plecionkę z witek z
łozy lub łodyg trzciny.
Wyposażenie:
Barokowa ambona ( ze scenami
biblijnymi,
rzeźbionymi alegoriami: Wiary,
Nadziei i Miłości, oraz z rzeźbą
Jezusa Dobrego Pasterza.
Ołtarz główny - umieszczona
jest tam niewielka płaskorzeźba
przedstawiająca Ostatnią
Wieczerzę. W centrum znajduje
się "Chrzest Chrystusa" oraz
postaci Mojżesza, arcykapłana
Aarona oraz apostołów Piotra i
Pawła. Powyżej, spoczywa fryz
z niem. napisem "To jest syn
mój umiłowany, którego sobie
upodobałem„. Na szczycie
ołtarza, stoi baranek z
chorągwią.
Zabytkowe organy
Kamień węgielny pod
budowę kościoła w
Świdnicy położono 23
sierpnia 1656 r.
Pierwsze nabożeństwo w
nowym świdnickim
kościele odprawiono 24
czerwca 1657 r.
W 1708 r. obok kościoła
wybudowano dzwonnicę i
szkołę ewangelicką. Oba
budynki zachowały się do
dziś.
W 2001 r. Kościół Pokoju
w Świdnicy został wpisany
na listę światowego
dziedzictwa UNESCO.
W Parku Miniatur
W świdnickim kościele znajdują się:
Biblie z XVII wieku, pamiętniki, zapisy
nutowe, księgi metrykalne, a nawet
rękopis sztuki teatralnej.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ!!