BHP w pracy

kinezyterape

uty

BHP - definicja

BHP to powszechnie
używana nazwa
określająca zarówno zbiór
zasad dotyczących
bezpiecznego i
higienicznego
wykonywania pracy, jak
również osobna dziedzina
wiedzy zajmująca się
kształtowaniem
właściwych warunków
pracy.

BHP, a kinezyterapia

W kinezyterapii
zasady
bezpieczeństwa i
higieny pracy należy
traktować bardzo
poważnie, gdyż
odnoszą się one
zarówno do
bezpieczeństwa
prowadzącego
ćwiczenia, jak i
samego pacjenta.

BEZPIECZNE WYKONYWANIE

PRACY PRZEZ KINEZYTERAPEUTĘ



Bezpieczeństwo ćwiczących jest podstawą
prowadzenia zajęć leczniczego
usprawniania.



Ponieważ poważne wypadki zdarzają się
najczęściej z (pozornie tylko) błahych
powodów, analiza przyczyn, okoliczności
zaistnienia wypadków jest działaniem
zapobiegającym wypadkom. Prowadzący
ćwiczenia kinezyterapeuta odpowiada za
zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta.

W praktyce wyróżnia się następujące
rodzaje ochrony:



bezpośrednie dotykanie i lub
chwytanie ćwiczącego, przez co
pomaga się mu w wykonaniu
ćwiczenia



podtrzymywanie- zabezpiecza się
tylko dotykiem, bez pomagania



ochrona właściwa- obserwacja i
gotowość do udzielenia pomocy



samo ochrona - zdolność samego
ćwiczącego do wyjścia z
niebezpiecznej sytuacji



samo asekuracja - jest obroną
przed upadkiem
niekontrolowanym. Nauka padów
ćwiczona nie tylko przez osoby
zdrowe, ale także przez osoby np. z
niedowładem kończyn dolnych,
chroni przed urazem.

Wszystkie rodzaje ochrony określa się
mianem asekuracji ćwiczącego.

Podane powyżej sposoby ochrony

muszą być bezwzględnie

przestrzegane!!!

Kinezyterapeuta powinien
pamiętać również o tym że:



sposób chwytu
asekurowanego wyznacza
położenie ciała przy
wykonywaniu ćwiczenia



sposoby ochrony zależą też
od różnych indywidualnych
cech ochraniającego i
ćwiczącego, jak: wzrost, siła,
szybkość reakcji



zawsze równolegle z
nauczaniem ćwiczeń należy
uczyć sposobów ochrony;
ochrona powinna stwarzać u
ćwiczącego poczucie
bezpieczeństwa

Ćw. ogólnokondycyjne

Często specjalnej ochrony i czujności
prowadzącego wymagają ćwiczenia
ogólnokondycyjne, np. w rzutach - nawet
lekka piłka może uszkodzić nogę
ćwiczącego, przy słabym jej zroście lub
odwapnieniu, nawet gdy ćwiczenia
odbywają się w siadzie płaskim
(szczególnie u dzieci).

Ćw. bierne

Należy zachować szczególną ostrożność
przy ćwiczeniach biernych z pacjentami
unieruchomionymi przez długi czas,
leżącymi, gdyż bardzo często dochodzi u
nich do demineralizacji kości (także u
dzieci). W takich przypadkach, w trakcie
ćwiczeń nawet przy niewielkiej sile
ćwiczącego może dojść do złamania u
pacjenta

Przestrzeganie
bezpieczeństwa
osób
niepełnosprawnych
wymaga dodatkowo
wzbogacenia wiedzy
z zakresu
kinezyterapii.

HIGIENICZNE WYKONYWANIE

PRACY PRZEZ KINEZYTERAPEUTĘ

Podstawowym obowiązkiem
kinezyterapeuty w dziedzinie higieny
pracy jest przestrzeganie przepisów.

W szczególności kinezyterapeuta jest zobowiązany:



znać przepisy i zasady higieny pracy, brać udział w
szkoleniu i instruktażu z tego zakresu,



dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i
sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy
(szczególnie ważne jest utrzymywanie porządku w
UGULu, odwieszanie podwieszek i linek na ustalone
miejsce, z którego można potrzebny sprzęt łatwo
dosięgnąć i szybko użyć)



stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać
przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz
odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich
przeznaczeniem (używać rękawiczek jednorazowych,
obuwie powinno być wygodne i nieśliskie, przy czym
nie może być to obuwie typu drewniaki, w których
bardzo łatwo o uraz przy wykonywaniu ćwiczeń z
pacjentem)



poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz
innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się
do wskazań lekarskich



poddawać się profilaktycznym szczepieniom
ochronnym przeciwko HBV, z uwagi na pracę w
środowisku zwiększonym ryzyku zachorowalności na
WZW typu B

Istotnym elementem
przestrzegania
higieny na
stanowisku pracy
kinezyterapeuty jest
mycie i dezynfekcja
rąk przed i po
ćwiczeniach z
każdym pacjentem.

Kinezyterapeuta musi wiedzieć, kiedy nie wolno mu podejmować
ćwiczeń z pacjentem:



przypadki pourazowe po złamaniach o niepełnym zroście (zrost po
3-4 miesiącach)



stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych



stany bezpośrednio po zwichnięciach i innych urazach stawowych



stany zapalne żył



rany skóry, mięśni i tkanek miękkich



stany po zabiegach operacyjnych przed wyjęciem szwów
(konsultacja z lekarzem)



występowanie bólu przy ćwiczeniach (silne nie ustępujące
dolegliwości)



temperatura ciała pow.388̊ C



spoczynkowe ciśnienie rozkurczowe powyżej 100, a skurczowe
powyżej 160



ogólny stan ciężki pacjenta



stan po tomografii komputerowej z kontrastem



stan po nakłuciu dolędźwiowym

Niezastosowanie się do

powyższych zasad może

prowadzić do pogorszenia

stanu zdrowia pacjenta!!!

ZAGROŻENIA

ZAWODOWE

1.

schorzenia narządów ruchu – w następstwie
przewlekłych przeciążeń fizycznych narządów
ruchu – najczęściej zespoły bólowe kręgosłupa
na tle zmian zwyrodnieniowo-
dyskopatycznych

2.

choroby układu krążenia

3.

następstwa urazów (wypadków)

WŁAŚCIWE WARUNKI

PRACY

Pomieszczenia pracy i ich

wyposażenie



powinny zapewniać pracownikom
bezpieczne i higieniczne warunki pracy



pomieszczeniach pracy należy zapewnić
oświetlenie naturalne i sztuczne,
odpowiednią temperaturę, wymianę
powietrza oraz zabezpieczenie przed
wilgocią, niekorzystnymi warunkami
cieplnymi i nasłonecznieniem, drganiami
oraz innymi czynnikami szkodliwymi dla
zdrowia i uciążliwościami

Podłogi



Podłogi w pomieszczeniach oraz na drogach znajdujących się w
obiektach powinny być równe, nieśliskie, niepylące i odporne na
ścieranie oraz nacisk, a także być przystosowane do łatwego
utrzymania w czystości.



W pomieszczeniach, w których mogą wystąpić mieszaniny
wybuchowe palnych par, pyłów lub gazów z powietrzem,
powierzchnie podłóg powinny być wykonane z materiału
niepowodującego iskrzenia mechanicznego lub wyładowań
elektrostatycznych.



Jeżeli podłoga jest wykonana z materiału będącego dobrym
przewodnikiem ciepła lub jeżeli przy wykonywaniu pracy występuje
jej zamoczenie w przejściach oraz w miejscach do stania i siedzenia
powinny znajdować się podesty izolujące od zimna lub wilgoci albo
powinny być stosowane inne środki izolujące.

Podłogi c.d.



Podesty muszą być stabilne, wytrzymałe,
zabezpieczające przed poślizgiem i potknięciem
oraz łatwe do utrzymania w czystości.



Do pomieszczeń i stanowisk pracy położonych na
różnych poziomach powinny prowadzić
bezpieczne dojścia stałymi schodami lub
pochylniami.



Nawierzchnie schodów, pomostów i pochylni nie
mogą być śliskie, a w miejscach, w których może
występować zaleganie pyłów – powinny być
ażurowe.

Ściany i sufity



Ściany i sufity pomieszczeń pracy, w których wydzielają się
substancje szkodliwe dla zdrowia pracowników lub pyły
niebezpieczne pod względem wybuchowym powinny mieć
pokrycie ochronne, zabezpieczające przed adsorpcją i
gromadzeniem się pyłu oraz powinny być przystosowane
do łatwego czyszczenia lub zmywania.



Jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanych robót lub
rodzaj stosowanych urządzeń może zachodzić
niebezpieczeństwo wybuchu, stropy, dachy i ściany
pomieszczeń pracy powinny być wykonane zgodnie z
wymaganiami bezpieczeństwa dla tego rodzaju robót lub
znajdujących się tam urządzeń oraz zgodnie z przepisami
techniczno-budowlanymi.

Oświetlenie dzienne

Oświetlenie dzienne, zgodne z
wymaganiami. Należy zapewnić we
wszystkich pomieszczeniach stałej pracy,
chyba że jest to niemożliwe lub
niewskazane.

Oświetlenie elektryczne

Oświetlenie elektryczne należy zapewnić
we wszystkich miejscach na terenie
zakładu pracy, w których mogą przebywać
pracownicy w porze nocnej lub jeżeli
oświetlenie dzienne jest niewystarczające.

Oprócz wszystkich danych i wytycznych
technicznych, jakim sprostać musi osoba
wykonująca zawód kinezyterapeuty
niezwykle ważne są cechy osobiste, takie
jak :



empatia



wrażliwość



umiejętne podejście do cierpiącego
pacjenta

SZKOLENIE BHP



Szkolenie BHP i Ppoż. na stanowisku pracy.



Zapoznanie się z regulaminem obowiązującym w danej placówce.



Zapoznanie z głównym katalogiem zadań realizowanych przez
jednostkę.



Zapoznanie z trybem i specyfiką pracy poszczególnych jednostek
organizacyjnych.



Zapoznanie ze sposobami rejestracji pacjentów oraz
archiwizowaniem danych.



Wykorzystanie do pracy komputera, faksu, ksera, itp.



Omawianie problemów terapeutycznych, przypadków
chorobowych.



Poznanie zasad podstawowej opieki pielęgnacyjnej prowadzonej w
poszczególnych ośrodkach (mycie, karmienie, ubieranie).

Przygotowal
i:

Szkutnik Agnieszka
Świątkowski Damian