Przyczyny zadowolenia i

niezadowolenia z pracy

Praca może być traktowana na dwa sposoby:
 może zajmować najważniejsze miejsce w

hierarchii wartości, stanowić cel sam w sobie,
źródło satysfakcji osobistej oraz drogę do
samorealizacji i aktywności, z którą jednostka
może osobiście się identyfikować;

  może być również środkiem do osiągnięcia

innych ważnych celów, np. pozycji społecznej,
prestiżu, dóbr materialnych itp.

Wyznaczniki zadowolenia i niezadowolenia z pracy,

które przedstawimy, mają wymiar społeczno-
ekonomiczny i psychologiczny.

Zadowolenie z pracy

Jest to:
„przyjemny stan emocjonalny, będący rezultatem

percepcji przez jednostkę swojej pracy jako
realizującej lub dającej okazję do realizacji
istotnych wartości dostępnych w pracy pod
warunkiem, że te wartości są zbieżne z jej
potrzebami” [Edwin A. Locke – twórca tego
terminu]

Powody do zadowolenia z pracy mogą być

następujące:

Relatywnie dobre zarobki –

wystarczające na życie

- wystarczająca płaca;
- wynagrodzenie zgodne z posiadanym

stanowiskiem;

- wynagrodzenie dopasowane do

wykonywanych obowiązków

- bodźce motywujące, np.: premie, diety,

trzynastki.

Miła atmosfera w pracy



dobre stosunki między pracownikami;

 dobre i jasne relacje pracodawca –

pracownik;

 jasno określony zakres obowiązków;
 sprawiedliwa ocena pracy;
 dopasowana organizacja pracy;
 ograniczona możliwość stresowania się.

Bezpieczeństwo

 umowa na czas nieokreślony;
 wieloletnia pewna posada;
 stabilizacja;
 odpowiedni program świadczeń

ubezpieczeniowych i emerytalnych;

 dobre warunki pracy zapewniające

bezpieczeństwo i wygodę pracującemu.

Możliwość rozwoju

o szanse na awans;
o duża samodzielność na stanowisku;
o kształtowanie i doskonalenie kompetencji;
o szkolenia, kursy.