ŚWIAT MIĘDZY ZIMNĄ WOJNĄ

A POKOJOWYM WSPÓŁISTNIENIEM

Urodził się 18 grudnia (6 grudnia
starego stylu) 1878 roku w Gori
(Gruzja) – formalnie pełnił obieralne,
kadencyjne funkcje sekretarza
generalnego KPZR i jej
poprzedniczek oraz premiera ZSRR,
a faktycznie był dożywotnim
dyktatorem Związku Radzieckiego,
posiadającym nieograniczoną
władzę i stosującym w celach
wyznawanej idei walki klasowej jako
metodę rządzenia masowy,
państwowy wewnętrzny i
zewnętrzny terror, który pochłonął
według różnych ocen od kilku do
kilku dziesiątków milionów ofiar
śmiertelnych.

JÓZEF STALIN

Zgodnie z oficjalnym

komunikatem

Józef Stalin zmarł 5 marca 1953

roku

na wylew krwi do mózgu o 21:50

ŚMIERĆ
STALINA

Uroczysty wiec na Placu Czerwonym w dniu pogrzebu J. W.
Stalina, 1953 r.

Uroczysty wiec na Placu Czerwonym w dniu pogrzebu J. W.
Stalina, 1953 r.

Byli współpracownicy dyktatora,

jakim był Józef Stalin, rozpoczęli

między sobą rozgrywkę o władzę.

Byli to:

WALKA O
WŁADZĘ

kierujący

Ministerstwem

Spraw

Wewnętrznych

ŁAWRIENTIJ
BERLA

pełniący

funkcję

premiera

GIEORGIJ
MALENKOW

Minister

Spraw

Zagraniczny

ch

WIACZESŁAW
MOŁOTOW

partyjny

dygnitarz,

wcześniej m.in.

realizujący

terror

stalinowski na

Ukrainie

NIKITA
CHRUSZCZOW

Przełomowy zjazd partii komunistycznej w ZSRR w

lutym 1956. Pierwszy zjazd po śmierci J. Stalina,

który zapoczątkował proces destalinizacji ZSRR.

Doprowadził do potępienia kultu jednostki oraz

wyrzeczenia się terroru jako formy polityki

wewnętrznej w ZSRR. I sekretarz KC KPZR N.

Chruszczow w tajnym referacie wygłoszonym w nocy

z 24 na 25 lutego 1956 przeprowadził ostrą krytykę

stalinizmu i osoby Stalina. Zjazd miał również

znaczny wpływ na politykę wewnątrzpartyjną i

wewnątrzpaństwową pozostałych krajów bloku

wschodniego.

XX ZJAZD KPZR

I JEGO

NASTĘPSTWA

Pałac Zjazdów - Sala obrad
Zjazdu KPZR

 odrzucenie tezy Stalina, że do socjalizmu można

dojść tylko przez rewolucję zbrojną, dyktaturę

proletariatu, oraz kolektywizację rolnictwa i

centralne planowanie.

 proklamowanie tezy, że każdy naród może dojść

do socjalizmu własną drogą.

 wzywanie do propagowania tezy o pokojowym

współistnieniu państw o różnych systemach

społeczno-ekonomicznych.

 rozwiązanie Kominformu (Biuro Informacyjne

Partii Komunistycznych i Robotniczych)

 uznanie samodzielności poszczególnych partii
 zaostrzenie dyskusji na temat komunizmu.

GŁÓWNE

POSTANOWIENIA

ZJAZDU

Gamal Abdel Naser
(urodził się 15 stycznia
1918 w Aleksandrii, a
zmarł 28 września 1970 w
Kairze)

– egipski oficer i polityk,
prezydent Egiptu w latach
1954-1970, uważany za
jednego z
najwybitniejszych
przywódców arabskich w
historii.

KRYZYS SUESKI

Naser wśród wiwatującego tłumu po ogłoszeniu
nacjonalizacji Kanału Sueskiego, 26 lipca 1956 r.

Wojna sueska

Na początku lat 50., w okresie trwania wojny

koreańskiej oraz ujawnionych przypadku

działalności szpiegów radzieckich, w Stanach

Zjednoczonych nasiliło się poczucie zagrożenie

komunistycznego. Na zagrożenie takie wskazywał

Joseph Raymond McCarthy.

PROBLEMY

STANÓW

ZJEDNOCZONYCH

(ur. 14 listopada 1908
w Grand Chute,
Wisconsin, zm. 2 maja
1957 w Bethesda,
Maryland)

– polityk amerykański,
przez dwie kadencje
(w latach 1947-1957)
był senatorem z
ramienia Partii
Republikańskiej ze
stanu Wisconsin.

JOSEPH McCARTHY

kierunek w polityce wewnętrznej USA w 1. połowie lat

50. XX w.; zainicjowany w atmosferze zimnej wojny

przez senatora J.R. McCarthy'ego, miał na celu

przeciwstawienie się rzekomej infiltracji komunistycznej

amerykańskiego aparatu władzy i środowisk

opiniotwórczych; wsparty przez prezydenta H. Trumana

(Internal Security Act z 1950), wyraził się w działalności

skierowanej przeciwko personelowi instytucji

państwowych (zwłaszcza Departamentów Stanu i

Obrony), armii, osobistościom życia politycznego,

kulturalnego oraz intelektualistom, oskarżanym o

sprzyjanie komunizmowi (a w zasadzie o jakąkolwiek

lewicowość); potępienie 1954 przez Senat działalności

McCarthy'ego położyło kres maccartyzmowi.

MACCARTYZM

(ur. 14 października
1890 w Denison, zm.
29 marca 1969 w
Waszyngtonie)

– generał armii
amerykańskiej, 34.
prezydent USA w
latach1953-1961.

DWIGHT D. EISENHOVER

 wprowadził program zwany nowoczesnym

republikanizmem (polegający między innymi na

ograniczeniu władzy federalnej).

 zwolennik militarnej i politycznej obecności USA

w świecie

 współtwórca paktu bagdadzkiego i SEATO

 uważał NATO i ANZUS za szansę na rzecz odnowy

Europy

 w 1953 roku zakończył wojnę w Korei

 celem nadrzędnym polityki Eisenhowera było

ograniczenie "zimnej wojny„

 po śmierci Stalina podjął działania polityczne na

rzecz odprężenia w stosunkach z ZSRR

(ur. 29 maja 1917 w
Brookline, zm. 22
listopada 1963 w
Dallas)

– 35. i jedyny katolicki
prezydent Stanów
Zjednoczonych.

JOHN F. KENNEDY

22 listopada 1963
rozpoczynając swoją
kampanię wyborczą udał się
wraz z żoną Jackie do
Dallas, w stanie Teksas.
Podczas przejazdu limuzyną
marki Lincoln do
prezydenta oddano kilka
strzałów. Kennedy został
trafiony w szyję i w głowę,
poważnie ranny został
także gubernator Texasu
John Connally. Rannego
prezydenta odwieziono do
Parkland Hospital w Dallas
gdzie zmarł punktualnie o
13:00

ZAMACH NA
PREZYDENTA

Fragment audycji radiowej pt. „Sensacje XX wieku - Tajemnica

Dallas”

autorstwa Bogusława Wołoszańskiego w Radio Zet

OKOLICZNOŚCI ZAMACHU NA

PREZYDENTA

(ur. 15 stycznia 1929 w
Atlancie, zm. 4 kwietnia
1968 w Memphis)

– pastor baptystyczny,
działacz na rzecz
równouprawnienia,
zniesienia dyskryminacji
rasowej, laureat pokojowej
Nagrody Nobla.
Z powodu swojej
działalności zamordowany 4
kwietnia 1968 r.

MARTIN LUTHER KING

Stany zjednoczone traktowały Amerykę Łacińską

jako kontynent swoich wpływów politycznych I

ekonomicznych. Wpływy te szczególnie silne

były w małych państwach Ameryki Środkowej

(tzw. republikach bananowych) oraz na

Karaibach. Władze w Waszyngtonie często

popierały miejscowych dyktatorów. Formalną

płaszczyzną współdziałania państw Ameryki

Łacińskiej oraz Stanów Zjednoczonych była,

powołana w 1848 roku, Organizacja Państw

Amerykańskich (OPA).

KONFLIKT WOKÓŁ

KUBY

(ur. 13 sierpnia 1926 w Biránie)

- prawnik, od 1 stycznia 1959 do
24 lutego 2008 prezydent i
premier Republiki Kuby, pierwszy
sekretarz Komunistycznej Partii
Kuby i przywódca rewolucji
kubańskiej (El Máximo Lider). Z
racji przewodzenia Armii
Powstańczej w latach 1956-1959
popularnie nazywany El
Comandante. Jego władza
praktycznie nie podlega
ograniczeniom, stąd często
określany bywa mianem
dyktatora.

FIDEL CASTRO

MAO TSE-TUNG

(ur. 26 grudnia 1893, zm. 9
września 1976)

– chiński przywódca
komunistyczny; od 1943 r.
szef biura politycznego
Komunistycznej Partii Chin
oraz Przewodniczący
Komitetu Politycznego
Komunistycznej Partii Chin aż
do śmierci.

CHIŃSKA REPUBLIKA

LUDOWA

Mała czerwona książeczka -
była "biblią" hunwejbinów w
okresie rewolucji kulturalnej
(1966-1976).

Każdy Chińczyk był
zobowiązany do jej
studiowania, a cytaty pełniły
rolę pozdrowienia na ulicy, w
pracy, czy podczas rozmowy
telefonicznej.

MAŁA CZERWONA

KSIĄŻECZKA

KONIEC

Dziękujemy za

uwagę.