PROJEKT TECHNOLOGII        

BOROWANIA DYFUZYJNEGO 

STALI KONSTRTUKCYJNYCH

Patrycja Boksa
Ilona Bednarczyk
IM, rok III, gr.1 

PLAN PREZENTACJI



POJĘCIE BOROWANIA DYFUZYJNEGO



DOBÓR ODPOWIEDNIEJ STALI



BADANIE MIKROSTRUKTURY



BADANIE STRUKTURY FAZOWEJ 



BADANIE TWARDOŚCI MATERIAŁU

DEFINICJA BOROWANIA

Borowanie - jest to obróbka cieplno - 
chemiczna polegająca na nasycaniu 
powierzchniowej warstwy stali borem. Warstwy 
borowane cechują się bardzo dużą odpornością 
na ścieranie. Borowanie jest wykorzystywane 
także do utwardzania narzędzi, głównie do 
przeróbki plastycznej jak ciągadła, korki, 
matryce, walce itp.

RODZAJE BOROWANIA

1. W OŚRODKACH STAŁYCH – nie wymaga specjalnych urządzeń z 
wyjątkiem skrzynek żaroodpornych, do których ładuje się elementy 
wraz z mieszanką borującą, która składa się zwykle ze 
sproszkowanych składników: węglika boru B4C lub żelazoboru.

2. W OŚRODKACH CIEKŁYCH czyli kąpielach solnych - nagrzewanie 
przeprowadza się przez zanurzenie elementu na krótki czas w kąpieli 
solnej lub metalowej, po czym następuje ostudzenie w wodzie. 
Grubość warstwy zahartowanej reguluje się czasem zanurzenia w 
kąpieli.

3. W OŚRODKACH GAZOWYCH - przeprowadza się w szczelnych w 
okrągłych naczyniach (retortach) w atmosferze złożonej z chlorku boru 
lub borowodoru B2H6 oraz gazu nośnego. Temp procesu 1100°C. 
Borowanie gazowe jest uważane za metodę nowoczesną i 
energooszczędną, ale wymaga kosztownych urządzeń. Ma też wady: 
nie można stosować bezpośredniego hartownia, gazowe związki boru 
są bardzo toksyczne.

Warstwy powstałe w wyniku borowania 
dyfuzyjnego cechują się:



 

Żaroodpornością do temperatury 800°C,



 Odpornością korozyjną w wielu roztworach 
kwaśnych

    i alkaicznych,



 Odpornością na działanie stopionych metali i 
stopów

BIBLIOGRAFIA



M. Blicharski, Inżynieria Materiałowa. Stal, 
Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa, 2008.



K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, Wydawnictwo 
Naukowe AKAPIT, Kraków 2012