PROJEKT TECHNOLOGII

BOROWANIA DYFUZYJNEGO

STALI KONSTRTUKCYJNYCH

Patrycja Boksa
Ilona Bednarczyk
IM, rok III, gr.1

PLAN PREZENTACJI



POJĘCIE BOROWANIA DYFUZYJNEGO



DOBÓR ODPOWIEDNIEJ STALI



BADANIE MIKROSTRUKTURY



BADANIE STRUKTURY FAZOWEJ



BADANIE TWARDOŚCI MATERIAŁU

DEFINICJA BOROWANIA

Borowanie - jest to obróbka cieplno -
chemiczna polegająca na nasycaniu
powierzchniowej warstwy stali borem. Warstwy
borowane cechują się bardzo dużą odpornością
na ścieranie. Borowanie jest wykorzystywane
także do utwardzania narzędzi, głównie do
przeróbki plastycznej jak ciągadła, korki,
matryce, walce itp.

RODZAJE BOROWANIA

1. W OŚRODKACH STAŁYCH – nie wymaga specjalnych urządzeń z
wyjątkiem skrzynek żaroodpornych, do których ładuje się elementy
wraz z mieszanką borującą, która składa się zwykle ze
sproszkowanych składników: węglika boru B4C lub żelazoboru.

2. W OŚRODKACH CIEKŁYCH czyli kąpielach solnych - nagrzewanie
przeprowadza się przez zanurzenie elementu na krótki czas w kąpieli
solnej lub metalowej, po czym następuje ostudzenie w wodzie.
Grubość warstwy zahartowanej reguluje się czasem zanurzenia w
kąpieli.

3. W OŚRODKACH GAZOWYCH - przeprowadza się w szczelnych w
okrągłych naczyniach (retortach) w atmosferze złożonej z chlorku boru
lub borowodoru B2H6 oraz gazu nośnego. Temp procesu 1100°C.
Borowanie gazowe jest uważane za metodę nowoczesną i
energooszczędną, ale wymaga kosztownych urządzeń. Ma też wady:
nie można stosować bezpośredniego hartownia, gazowe związki boru
są bardzo toksyczne.

Warstwy powstałe w wyniku borowania
dyfuzyjnego cechują się:



Żaroodpornością do temperatury 800°C,



Odpornością korozyjną w wielu roztworach
kwaśnych

i alkaicznych,



Odpornością na działanie stopionych metali i
stopów

BIBLIOGRAFIA



M. Blicharski, Inżynieria Materiałowa. Stal,
Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa, 2008.



K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, Wydawnictwo
Naukowe AKAPIT, Kraków 2012