1)

Wielka biała polska (wbp)

2)

Polska Biała zwisłoucha

(pbz).

3)

Wielka biała angielska
(wba)

4)

Duńska krajowa
uszlachetniona

5)

Wietnamska zwislobrzucha

Rasy Świń

Wielka biała polska (wbp).



Rasa ta powstała na przełomie XIX i XX
w. w wyniku krzyżowania świń
miejscowych z rasami: wielką i średnią
białą angielską oraz niemiecką
szlachetną



Świnie tej rasy zaliczają się do typu
mięsnego, szybko rosną i późno
dojrzewają, przeznaczone do chowu
wielkostadnego w intensywnym
systemie produkcji.



Mają mocny i długi tułów, o szerokim,
równym grzbiecie i krzyżu. Nogi
mocne, proste, dość wysokie i szeroko
rozstawione. Umaszczenie jest białe,
uszy małe i stojące.



Świnie tej rasy są określane jako późno
dojrzewające. Dorosłe knury w
kondycji hodowlanej osiągają masę
300-350kg , a lochy 250-300kg.



Cechują się dużą plennością (od 10 do
12 prosiąt w miocie); dobrą
mlecznością i zadowalającą
odpornością.

Polska Biała zwisłoucha (pbz).



Rasa bardzo popularna w Polsce, powstała
w wyniku krzyżowania świń miejscowych
długouchych i importowanych na przełomie
XIX i XX



Rasa ta należy do typu mięsnego, odznacza
się dużym tempem wzrostu, a jej tusze są
dobrze umięśnione, Nieco słabsza
konstytucja i pewna podatność na stres
powodują, że świnie tej rasy bardziej
nadają się do chowu drobnotowarowego niż
wielkostadnego.



Świnie pbz cechuje białe umaszczenie,
skóra na ogół bez pigmentu, pokryta białą
szczeciną, długi tułów, szeroki grzbiet, uszy
duże, zwisające.



Świnie

te są zróżnicowane pod względem

szybkości

dojrzewania

, choć określa się je

jako dość szybko dojrzewające. Zwykle

knury

w wieku 3 lat osiągają masę ciała

300 - 350 kg, zaś

lochy

w tym samym

wieku 250-300 kg.



Cechują się wysoką płodnością - 9,5 do 12
żywo urodzonych prosiąt w jednym miocie.

Lochy

wykazują dobrą troskliwość o

potomswo i dużą mleczność.

Wielka biała angielska (wba)



Powstała w wieku XIX w wyniku
krzyżowania angielskich świń
prymitywnych ze świniami azjatyckimi
i śródziemnomorskimi. Zajmuje
czołowe miejsce wśród ras
hodowanych na całym świecie.



Rasa typu miesnego, charakteryzują
się dużymi przyrostami



Świnie tej rasy mają białą skórę
pokrytą białą szczeciną. Profil głowy
mają lekko wklęsły, uszy duże, szeroko
ustawione, stojące. Tułów jest długi,
prostokątny, o jednakowej szerokości i
prawie równoległych do siebie liniach
grzbietu oraz brzucha, długi grzbiet i
wysoko osadzony ogon. Szynki są
długie i szerokie, nisko schodzące.
Nogi są mocne i stosunkowo długie..



Masa ciała wyrośniętych świń wynosi: u
knurów 300-400 kg, a u loch - 350-300 kg.



Lochy należą do plennych i troskliwych
matek.

Duńska krajowa uszlachetniona



Powstała w drugiej połowie wieku XIX w
wyniku krzyżowania pierwotnych świń
duńskich z rasą wielką białą angielską



Celowa i odpowiednio prowadzona praca
hodowlana w kierunku mięsno-bekonowym
doprowadziła do wyhodowania znakomitej
świni bekonowej.



Zwierzęta tej rasy są średniej wielkości, ale
bardzo długie, o umaszczeniu jednolicie
białym. Charakteryzują się lekką głową i
łopatką, płytką, lecz długą klatką piersiową
oraz bardzo długim tułowiem. Grzbiet,
lędźwie oraz uda są szerokie i dobrze
wypełnione. Szynka jest duża, szeroka i
nisko schodząca, kończyny delikatne. Uszy,
zarówno pod względem wielkości, jak i
kształtu nie są jednolite; przeważają
osobniki o uszach niezbyt długich,
pochylonych ku przodowi.



Jest to rasa późno dojrzewająca i szybko
rosnąca, osiągająca masę 250-300 kg.



Lochy odznaczają się dużą plennością
(10,4 prosiąt w miocie) i dużą mlecznością,
przy tym są łagodne i troskliwe.

Wietnamska zwislobrzucha



Pochodzi z Azji południowo-wschodniej.
Do Europy pierwsze osobniki
sprowadzono z Wietnamu w 1866r. z
okazji otwarcia ogrodu zoologicznego w
Budapeszcie.



rasą o wysokich walorach
konsumpcyjnych, jednakze w naszym
kregu kulturowym jest glownie trzymana
jako zwierzatko domowe.



Ze względu na bardzo krótkie nogi,
obszerny brzuch, łagodny grzbiet, ugięcie
tylnych nóg, brzuch u tych świń prawie
dotyka ziemi. Głowa mała, z krótkimi
stojącymi uszami. Ryj krótki, a między
czołem, a ryjem charakterystyczne
wklęśnięcie. Skóra ciemno
pigmentowana, gruba i pofałdowana.
Pokryta jest ciemną szczeciną, chociaż
spotyka się także osobniki łaciate.



Inne cechy tej rasy to nieduże rozmiary:
wysokość w kłębie 40–66 cm, waga 45–
90 kg.



Duża plenność - w ciągu roku można
uzyskać dwa mioty od lochy liczące
powyżej 10 szt. prosią