Hyoscyamus niger

Lulek czarny

Roślina: jednoroczna o wysokości 30-60 cm i niemiłej woni.
Łodyga: wzniesiona, gałęzista, tępokanciasta, lepka w dotyku.
Liście:

gęsto ustawione, szerokie, siedzące, barwa: liści jasnozielonożółtawa

Kwiaty: brudnożółte z fioletowymi żyłkami, liczne w kątach liści. Kielich
zrośnięty w rurkę, owłosiony. Kwitnie od czerwca do września, zapylany jest
przez trzmiele.
Nasiona: liczne, jasnobrązowe, matowe, w zarysie okrągłe.

Substancje farmakoaktywne

• Wszystkie części rośliny są trujące
• Najbardziej trujące są korzeń oraz nasiona

(niebezpieczne przy omyłkowym spożyciu)

• Zawiera trujące alkaloidy:

skopolaminę,
atropinę,

L-hioscyjaminę (izomer atropiny, dwa razy
silniejsze działanie)
kuskohigrynę,

Skopolamina:

• działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy
• Mała dawka powoduje uspokojenie, senność i

otępienie,

• duża dawka objawia się znacznym

rozszerzeniem źrenicy i paraliżem mięśni oka
oraz halucynacjami

• Jest substancją silnie toksyczną,

przedawkowanie może skutkować majaczeniem,
dezorientacją, halucynacjami, paraliżem i
śmiercią.

Atropina

• Zmniejsza częstotliwość bicia serca
• Wazokonstrykcyjnie (obkurczająco) na

naczynia skóry.

• Zahamowanie czynności gruczołów (brak

potu -wzrost temperatury).

• Zwalnia perystaltykę jelit.
• Rozszerza źrenicę, wywołuje to światłowstręt.
• Rozkurcz mięśni pęcherza moczowego i

moczowodów (zatrzymanie moczu).

Zastosowanie w medycynie

• Wykorzystywany jako surowiec

(liście) w przemyśle
farmakologicznym – otrzymywanie
skopolaminy i atropiny.

• Nie jest używany bezpośrednio

lecznictwie z uwagi na wysoką
toksyczność.

Dziękuję za uwagę