Układ scalony
Co to układ scalony
• Układ scalony jest zminiaturyzowanym układem
elektronicznym, który może zawierać w sobie miliony
elementów elektronicznych. Płytki krzemowe bo na nich
najczęściej budowane są układy scalone stanowią podłoże
półprzewodnikowe dla elementów elektronicznych jak diody,
kondensatory, tranzystory lub rezystory.
To tylko część z wymienionych elementów elektronicznych,
które mogłyby zostać umieszczone na płytkach układów
scalonych, a ich zastosowanie ma o wiele szerszy zakres. Po
zamontowaniu wszystkich elementów płytka zostaje
umieszczona w hermetycznie zamkniętej obudowie z
tworzywa sztucznego, szkła bądź metalu. Wyróżniane są
cztery istotne funkcje systemów elektronicznych w których
mogą znajdować się układy scalone: prostowanie,
przełączanie, wzmacnianie i generowanie sygnałów.
Układ scalony znajduje zastosowanie w każdym urządzeniu
elektronicznym; w komputerze, zegarkach, mikrofalówkach,
lodówkach, telewizorach, telefonach komórkowych etc.
Układ scalony
Historia
• Prekursorem współczesnych układów scalonych była
wyprodukowana w 1926 lampa próżniowa Loewe 3NF
zawierająca wewnątrz jednej bańki trzy triody (dwie
sygnałowe i jedną głośnikową), dwa kondensatory i
cztery rezystory, całość była przeznaczona do pracy
jako jednoobwodowy radioodbiornik reakcyjny.
• Pierwszą osobą która opracowała teoretyczne podstawy
układu scalonego był angielski naukowiec Geoffrey
Dummer, nie udało mu się jednak zbudować
pracującego układu. W 1958 Jack Kilby z Texas
Instruments i Robert Noyce z Fairchild Semiconductor
niezależnie od siebie zaprojektowali i zbudowali
działające modele układów scalonych. Kilby
zademonstrował swój wynalazek 12 września 1958 (za
co otrzymał |Nagrodę Nobla z fizyki w 2000), Noyce
zbudował swój pierwszy układ scalony około pół roku
później.
Budowa
• Zwykle zamknięty w hermetycznej obudowie – szklanej,
metalowej, ceramicznej lub wykonanej z tworzywa
sztucznego.
• Ze względu na sposób wykonania układy scalone dzieli się na
główne grupy:
• monolityczne, w których wszystkie elementy, zarówno
elementy czynne jak i bierne, wykonane są w
monokrystalicznej strukturze półprzewodnika
• hybrydowe – na płytki wykonane z izolatora nanoszone są
warstwy przewodnika oraz materiału rezystywnego, które
następnie są wytrawiane, tworząc układ połączeń
elektrycznych oraz rezystory. Do tak utworzonych połączeń
dołącza się indywidualne, miniaturowe elementy
elektroniczne (w tym układy monolityczne). Ze względu na
grubość warstw rozróżnia się układy:
• cienkowarstwowe (warstwy ok. 2 mikrometrów)
• grubowarstwowe (warstwy od 5 do 50 mikrometrów)
Budowa
• Większość stosowanych obecnie układów scalonych jest
wykonana w technologii monolitycznej.
• Ze względu na stopień scalenia występuje, w zasadzie
historyczny, podział na układy:
-małej skali integracji (SSI – small scale of integration)
-średniej skali integracji (MSI – medium scale of
integration)
-dużej skali integracji (LSI – large scale of integration)
-wielkiej skali integracji (VLSI – very large scale of
integration)
-ultrawielkiej skali integracji (ULSI – ultra large scale of
integration)
Budowa
• Ponieważ w układach monolitycznych praktycznie wszystkie
elementy wykonuje się jako tranzystory, odpowiednio tylko
przyłączając ich końcówki, dlatego też często mówi się o
gęstości upakowania tranzystorów na mm².
•
Układ AMD AM9080ADC / C8080A CPU 8080
Motorola
68030
• W dominującej obecnie technologii wytwarzania
monolitycznych układów scalonych (technologia CMOS)
często używanym wskaźnikiem technicznego zaawansowania
procesu oraz gęstości upakowania elementów układów
scalonych jest minimalna długość kanału tranzystora (patrz
Tranzysto polowy) wyrażona w mikrometrach lub
nanometrach – długość kanału jest nazywana rozmiarem
charakterystycznym i im jest on mniejszy, tym upakowanie
tranzystorów oraz ich szybkość działania są większe. W
najnowszych technologiach, w których między innymi
produkowane są procesory firm Intel i AMD, minimalna
długość bramki wynosi 90 nm. W roku 2005 wdrożono do
masowej produkcji układy wykonane w technologii 65 nm, a
w 2008 r. Intel wyprodukował pierwszy procesor w
technologii 45 nm.
Budowa
• Zarejestrowane topografie układów scalonych poddają
ochronie, przy czym według prawa własności
przemysłowej układem scalonym jest wytwór
przestrzenny, utworzony z elementów z materiału
półprzewodnikowego tworzącego ciągłą warstwę, ich
wzajemnych połączeń przewodzących i obszarów
izolujących, nierozdzielnie ze sobą sprzężonych, w celu
spełniania funkcji elektronicznych.
Układ AMD AM9080ADC /
C8080A CPU 8080
Motorola 68030
Technologia planarna
• W procesie produkcji monolitycznego układu scalonego
można wyróżnić ok. 350 operacji technologicznych, poniżej
zostanie przedstawiony tylko zarys czynności koniecznych do
wyprodukowania układu.
Przybliżone wymiary pręta
półprzewodnikowego oraz
podłoża (w technologii
planarnej
)
Wytworzenie podłoża
• Z pręta (walca) monokrystalicznego półprzewodnika
wycinane są piłą diamentową plastry (dyski) o grubości
kilkuset mikrometrów.
• Krawędź plastra jest ścinana, by możliwe było
określenie jego orientacji w dalszych etapach.
• Plaster następnie podlega szlifowaniu oraz polerowaniu
stając się podłożem dla układów scalonych.
Proces epitaksji
• Na podłożu wytwarzana jest cienka warstwa epitaksjalna
półprzewodnika o przeciwnym typie przewodnictwa niż
podłoże. Warstwa ta ma grubość kilka-kilkadziesiąt
mikrometrów i charakteryzuje się dużą jednorodnością i
gładkością powierzchni.
Maskowanie
• Maskowanie – celem tego etapu jest wytworzenie maski,
która umożliwi selektywne domieszkowanie warstwy
epitaksjalnej
• Warstwa epitaksjalną jest utleniana – na jej powierzchni
wytwarza się cienka warstwa dwutlenku krzemu – warstwa
maskująca; jej grubość wynosi mikrometr lub mniej, nawet
kilka warstw atomów. Dwutlenek krzemu charakteryzuje się
dużą wytrzymałością mechaniczną oraz chemiczną, a także
dużą rezystancją.
• W warstwie maskującej wykonywane są otwory. Istnieją dwie
techniki:
• Fotolitografia:
• na warstwę maskującą nakładana jest emulsja światłoczuła
• nakładana jest maska fotograficzna
Maskowanie c.d
• następuje naświetlenie światłem ultrafioletowym (wysoka
częstotliwość ultrafioletu pozwala uzyskać wysoką
rozdzielczość)
• emulsja w miejscach naświetlonych podlega polimeryzacji
• emulsja niespolimeryzowana zostaje wypłukana
• dwutlenek krzemu w miejscach odsłoniętych jest wytrawiany,
odsłaniając fragmenty warstwy epitaksjalnej
• na końcu pozostała emulsja jest usuwana (chemicznie albo
mechanicznie)
• Wycinanie wiązką elektronową
• Precyzyjnie sterowana wiązka elektronów wycina w
dwutlenku krzemu otwory. Jest technika bardziej precyzyjna,
ale droższa niż fotolitografia.
Domieszkowanie
• Odsłonięte części warstwy epitaksjalnej są domieszkowane.
Robi się to dwiema metodami:
• Dyfuzja domieszek – w wysokiej temperaturze (ok. 1200
stopni) domieszki niesione przez gaz szlachetny dyfundują w
odsłonięte miejsca półprzewodnika; można bardzo precyzyjnie
określić koncentrację nośników i głębokość domieszkowania.
Dyfuzja domieszek jest powolnym procesem.
• Implantacja jonów – zjonizowane domieszki są przyspieszane i
"wbijane" w półprzewodnik. Proces jest szybki i precyzyjny,
ale drogi.
Wykonanie połączeń
• Całość jest ponownie maskowana dwutlenkiem krzemu.
• W tlenku wykonywane są niezbędne otwory połączeniowe.
• Napylane są warstwy przewodzące. Jako przewodnik stosuje
się aluminium lub miedź.
Montaż
• Cięcie podłoża na indywidualne
układy piłą diamentową lub
laserem.
• Indywidualne układy są testowane
testerem ostrzowym.
• Wykonywane są połączenia
struktury z wyprowadzeniami
zewnętrznymi za pomocą cienkich
drucików aluminiowych lub
złotych.
Producenci
• Zgodnie z badaniami w 2007 roku, największym producentem
układów scalonych jest firma Intel. Kolejne miejsca zajmują:
Samsung, Toshiba i Texa Instruments.
Intel
• Intel (NASDAQ: INTC) – największy na świecie producent
układów scalonych oraz twórca mikroprocesorów z rodziny
x86, które znajdują się w większości komputerów osobistych.
Firmę założyli 18 lipca 1968 r. Gordon E. Moore oraz Robert
Noyce, a nazwa pochodzi od słów "Integrated Electronics".
Wkrótce dołączył do nich Andrew Grove, późniejszy wieloletni
prezes firmy . Siedziba główna znajduje się w Santa Clara w
stanie Kalifornia w Stanach Zjednoczonych. Oprócz
mikroprocesorów wytwarza między innymi płyty główne,
chipsety do płyt głównych, zintegrowane układy graficzne,
pamięci Flash, mikrokontrolery, procesory do systemów
wbudowanych (embedded), sprzęt sieciowy (np. karty
sieciowe, chipsety WiFi i WiMAX), systemy zarządzania
pamięcią masową (SAN, NAS, DAS). O sile firmy stanowią
zdolność projektowania zaawansowanych procesorów, których
kolejne generacje zwiększają swoją moc obliczeniową zgodnie
z prawem Moore'a oraz bardzo wysoki poziom zdolności
produkcyjnych. Początkowo znana wśród inżynierów i
technologów, dzięki przeprowadzonej w latach 90. udanej
kampanii marketingowej "Intel Inside", sama firma oraz
marka procesorów Pentium stały się powszechnie znane.
Intel
• We wczesnym okresie działalności Intel produkował
przede wszystkim pamięci RAM. Pierwszym
procesorem był zaprezentowany w 1971 roku i4004. 10
lat później procesor Intel 8088 został wykorzystany
przez firmę IBM do budowy komputera IBM PC. W
1985 roku Intel zaprzestał produkcji pamięci RAM ze
względu na bardzo silną konkurencję i związany z tym
stale zmniejszający się udział w tym rynku. W tym
czasie procesory z rodziny x86 były już najważniejszym
produktem firmy. W latach 90. Intel mocno inwestował
w projektowanie nowych mikroprocesorów i promował
rozwój rynku komputerów osobistych. Dzięki temu stał
się dominującym dostawcą mikroprocesorów dla tych
komputerów. Dziś jest jedną z największych na świecie
firm działających na rynku IT. Na koniec 2006 roku
zatrudniał 94000 pracowników, a jego roczny przychód
za 2006 rok wyniósł 31,5 miliardów dolarów.
Intel
• Obecnie rodziny jej procesorów to: Pentium – wersje M
[do laptopów], wersje podstawowe 2,3,4, wersja D –
dwurdzeniowa, Celeron – wersje M [do laptopów] i D,
Xeon – procesor do serwerów, Itanium, Core oraz Core
2 – najnowszy procesor dwurdzeniowy (i
czterordzeniowy). Konkurencją są produkty firm AMD,
VIA, IBM i Motorola.
• W 2005 r. wraz ze zmianą strategii marketingowej,
Intel zmienił logo firmowe na nowe. Poprzednie logo
było zaprojektowane w 1968 r. przez samych założycieli
Intela.
Siedziba firmy Intel