Wpływ zabiegów
wodoleczniczych
na ustrój
Paulina Chitruszko
Agnieszka Brzozowska
Gr.1
Wodolecznictwo
Obszerny dział fizykoterapi, którego
zasadniczą cechą jest wykorzystywanie
oddziaływania wody na ustrój. W tym celu
używa się wody we wszystkich jej stanach
wody skupienia, tj. postaci lodu, cieczy, pary
wodnej. Podstawową rolę w zabiegach
wodoleczniczych odgrywa czynnik termiczny.
Wpływ bodźców termicznych
na ustrój zależy od:
natężenia bodźca termicznego,
możliwości termoregulacyjnych ustroju,
czasu działania bodźca,
zmian natężenia bodźca w czasie,
powierzchni ciała, na którą działa bodziec,
właściwości fizycznych otoczenia.
Istotne znaczenie w praktyce zabiegów
wodoleczniczych ma odczuwanie przez
człowieka temperatury wody. Skala
odczuwania bodźców termicznych jest
zawarta między oczuciem zimna i
ciepła. Wyróżnia się w tym zakresie
wiele stanów pośrednich, co ma duże
znaczenie praktyczne. Bodźce
termiczne mogą być zatem odczuwane
jako: gorące, ciepłe, letnie, obojętne,
chłodne i zimne. Przekroczenie
określonej granicy ciepła lub zimna
moze prowadzić do uszkodzenai tkanek
(oparzenia, odmrożenia).
Strefa komfortu cieplnego – zakres
temperatury, w którym nie odczuwa się ani
ciepła, ani zimna. Zależy ona od średniej
temperatury skóry.
Cieplny punkt obojętny skóry - odpowiada
temperaturze 33
o
C, mierzonej na tułowiu.
Wynika ze średniej temperatury ciała.
Skala odczuwania temperatury
wody przez człowieka:
Woda zimna 8 - 20
o
C
Woda chłodna 21 – 27
o
C
Woda letnia 28 - 33
o
C
Woda ciepła 34 - 37
o
C
Woda gorąca 38 - 42
o
C
Cechy wody:
temperatura
ciśnienie: statyczne,
dynamiczne, całkowite
spójność (siły Van der
Waalsa)
lepkość
wypór (prawo
Archimedesa)
Ciśnienie statyczne – zwane hydrostatycznym,
występuje w dowolnym punkcie wody stojącej,
nieruchomej i podlegającej przyciąganiu ziemskiemu.
Ciśnienie dynamiczne – zwane hydrodynamicznym,
odpowiada energii kinetycznej jednostki objetości
poruszającej się wody.
Prawo Archimedesa– na ciało zanutrzone w wodzie
działają siły wyporu zależne od objetości wypartej
przez to ciało wody. Wypór wykorzystywany jest jako
czynnik odciążający w kinezyterapii, ważne jest aby
ruchy były wykonywane wolno. Przy wykonywaniu
ruchów gwałtownych, szybkich stosowany jest jako
czynnik obciążający.
Siły Van Der Waalsa (spójność) – określane się jako siły
spójności, są efektem oddziaływania między
cząsteczkami wody.
Lepkość – polega na powstawaniu sił tarcia, czyli oporu
przeciw siłom wewnętrzynym.
Ważnym elementem decydującym o efekcie oddziaływania
jest również czas trwania zabiegów wodoleczniczych.
Znajduje to praktyczny wyraz w metodach dawkowania
zabiegów wodoleczniczych, uwzględniających powierzchnię
ciała oraz czas trwania zabiegu. Odczyn ustroju na bodźce
termiczne zaleźy też od: wieku, płci, stosunku powierzchni
ciala do objętości; dzieci, kobiety, osoby starsze są bardziej
wrażliwe na bodźce.
Osoby tęgie gorzej znoszą zabiegi cieplne – oddawanie ciepła
otoczeniu jest u nich utrudnione.
Osoby szczupłe gorzej znoszą zabiegi zimne – oddawanie
ciepła do otoczenia jest ułatwione.
Należy pamiętać, że:
od 3:00 do 15:00 występuje faza rozgrzewania – stosujemy
zabiegi zimne,
od 15:00 do 3:00 występuje faza ochładzania – stosujemy
zabiegi ciepłe.
- I
-II
-III
-IV
-V
- VI
30
o
C
24
o
C
18
o
C
12
o
C
6
o
C
0
o
C
-6
o
C
Chłodna
Zimna
Bardzo zimna
Nieprzyjemnie
zimna
Nie do zniesienia
Lodowato zimna
Krioterapia
Ciepła
Bardzo ciepła
Gorąca
Bardzo gorąca
Nieprzyjemnie gorąca
Nie do zniesienia
gorąca
Granica tolerancji
38
o
C
40
o
C
42
o
C
44
o
C
46
o
C
48
o
C
50
o
C
+ I
+ II
+ III
+ IV
+ V
+ VI
Skala odczuwania temperatury wody (wg Cordesa).
Temperatura subiektywnie obojętna 34
o
C.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych na
oddychanie
Kąpiel ciepła
Kąpiel zimna
•
ze wzrostem temp. wody,
zwiększa się 3-4 krotnie
wentyalcja minutowa płuc,
•
w kąpielach gorących wentylacja
płuc może się zmniejszyć w
stosunku do kąpieli ciepłych,
•
w następstwie hiperwentylacji,
zostaje usunięty nadmiar CO2 z
ogranizmu (zasadowica).
•
początkowa zwiększa się
wentylacja płuc, następnie oddech
staje się płytki i nieregularny,
•
wyraźne zwiększenie wentylacji
minutowej przy zwiększeniu
objetości oddechowej,
•
zwiększa sie ciśnienie
cząsteczkowe CO2 w powietrzu
pęcherzykowym (kwasica).
Wpływ zabiegów wodoleczniczych na przemianę materii
Zużycie tlenu przez organizm wzrasta w kąpielach o temp.
>38
o
C i <32
o
C. Związane jest to z przyspieszeniem procesów
przemiany materii, zgodnie z prawem van`t Hoffa (wzrost
temp. o 1
o
C zwiększa przemianę materii o 17%). W chłodnej i
zimnej kąpieli procesy przemiany materii, ulegaja
przyspieszeniu. W ciepłej kapieli o temp. nieznacznie
przewyszającej temp. ciała naczynia krwionośne rozszerzaja
sie wskutek czego następuje pobranie ciepła przez organizm.
W środowisku wodnym nie może zachodzić odparowanie
wody, więc pocenie nie spełnia termoregulacji. Jednak mimo
to równowaga cieplna zostaje zachowana dzieki niewielkiemu,
ale wystarczającemu zwolnieniu procesów przemiany materii.
W trwajacych dłużej cieplejszych kąpielach dochodzi do
zachwiania tej równowagi i następuje przegrzanie organizmu,
powodujące zwiększenie przemiany materii.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych na
przewód pokarmowy
W ciepłej kapieli, po poczatkowym nasileniu
wydzielania kwasnego soku żołądkowego i
pobudzeniu ruchów perystaltycznych jelit
następuje zahamowanie tych czynności.
Ciepłe kąpiele zmniejszaja łaknienie.
Natomiast zimne je pobudzają, zwiększajac
przy tym wydzielanie kwaśnego soku
żołądkowego i przyspieszając ruchy
robaczkowe jelit.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych
na czynność nerek
Na czynność nerek w kąpielach wpływa suma
działania cieplnego i hydrostatycznego. W
ciepłej kąpieli wydzielanie moczu zwiększa się,
a w gorącej zmniejsza. Krótkotrwałe zabiegi
zwiąkszaja przejściowo czynność wydzielniczą
nerek. Przy długotrwałym działaniu zimnego
bodźca w następstwie zweżenia naczyń
krwionośnych zmniejsza się wydzielanie
moczu, przy czym może pojawić się w nim
białko, a nawet krwinki czerwone.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych na
układ nerwowy
Krótkotrwałe kąpiele ciepłe działają
pobudzająco, dłuższe natomiast hamujaco na
OUN. Powodują zmniejszenie odczuwania
bólu, zmniejszają napięcie mięśniowe i
działają nasennie. Zimne kąpiele działają
pobudzajaco na OUN powodując poprawę
samopoczucia i zwiększają cheć do wysiłków
fizycznych. W przeciwieństwie do ciepłych,
zimne kąpiele zwiększają odczuwanie bólu i
wzmagają napięcie powierzchniowych grup
mięśniowych.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych na
gruczoły dokrewne
Kąpiele zimne
Kąpiele ciepłe
•
pobudzenie osi przysadkowo-
nadnerczowej -> zwiększenie
ilości noradrenaliny i adrenaliny
oraz glikokortykosteroidów,
•
wydzielanie TSH i tyroksyny,
•
zmniejszenie stężenia reniny w
osoczu,
•
zwiększenie uwalniania
histaminy.
•
zwiększenie stężenia reniny w
osoczu,
•
zwiększenie uwalniania
acetylocholiny i kwasu
adenylowego.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych
na układ krążenia
Krótkotrwałe zabiegi zimne powoduja
zblednięcie skóry spowodowane skurczem
naczyń (I faza), po krótkim czasie
zaczerwienienie wywołane rozszerzeniem
naczyń (II faza) - odczyn prawidłowy.
Bladość skóry lub jej zasinienie,
gęsia skórka, dreszcze,
przyspieszona akcja serca,
złe samopoczucie – nieprawidłowy
odczyn.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych
na układ krążenia
Ciepło powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych skóry,
naczyń włosowatych, żylnych. Dochodzi do otwarcia
nieczynnych naczyń włosowatych. W efekcie następuje
znaczne przekrwienie. Podczas kąpieli ciepłej w wyniku
przesunięcia krwi na obwód dochodzi do zwiększenia, a w
kąpieli zimnej do zmniejszenia tej objętości. Przyjmuje się,
że podwyższenie temp. ustroju o 1
o
C powoduje
przyspieszenie czynności serca o 18/min. Równocześnie
zwiększa się objętość wyrzutowa i pojemność minutowa
serca. W kapieli zimnnej w fazie II, czynność serca jest
zwolniona, zmniejsza się objetość wyrzutowa, spada także
prędkość przepływu krwi. Przyjęto, że ciśnienie krwi ulega
obniżeniu w fazie rozszerzenia naczyń, podwyższeniu zaś w
fazie ich zwężania.
Układ /
narząd
Krótkie zabiegi,
woda zimna
Zabiegi z wodą
ciepłą
Zabiegi z wodą
gorącą
Naczynia
krwionośne
powierzchowne
Czynność serca
Ciśnienie krwi
Krew
Układ oddechowy
Układ nerwowy
Skórcz naczyń
skórnych, następnie
ich rozszerzenie
Zwolniona
Podwyższona
Zabiegi ogólne:
zwiększenie liczby
krwinek czerwonych i
białych we krwi
obwodowych
Zabiegi miejscowe:
zwiększenie krwinek
białych w miejscu
zabiegu
Zwolnienie i
pogłębienie oddechu
Zwiększenie
pobudliwości
obwodowych nerwów
czuciowych i
ruchowych
Rozszerzenie naczyń
skóry i podskórnych
Przyspieszona
Obniżone
Zabiegi ogólne: bez
zmian
Zabiegi miejscowe:
zwiększenie liczby
krwinek białych w
miejscu zabiegu
Przyspieszenie i
spłycenie oddechu
Zmniejszenie
pobudliwości układu
nerwowego
Krótkotrwałe
zwężenie naczyń,
następnie ich
rozszerzenie
Przyspieszona
Obniżone
Zabiegi ogólne:
pozorne zwiększenie
liczby krwinek
czerwonych i białych
Zabiegi miejscowe:
zagęszczenie krwi
na skutek obfitego
pocenia się
Przyspieszenie i
pogłębienie oddechu
Zmniejszenie
pobudliwości
obwodowych
nerwów czuciowych
Układ
/narząd
Krótkie zabiegi,
woda zimna
Zabiegi z
wodą ciepłą
Zabiegi z
wodą gorącą
Nerki
Wzmożenie czynnosci
wydzielniczej
Wzmożenie
czynnosci
wydzielniczej
Może wystąpić
zmniejszenie
czynności
wydzielniczej
Wydzielnie
potu
Zmniejszone lub
zahamowane
Wzmożone
Silnie wzmożone
Gruczoły
przewodu
pokarmowego
Zwiększone wydzielanie
Zmniejszone
wydzielanie
Zmniejszone
wydzielanie
Mięśnie
szkieletowe
Wzmożone napięcie
Zmniejszone
napięcie
Znaczne
zmniejszenie
napięcia
Przemiana
materii
Wzmożenie w celu
wyrównania utraty
ciepła
Nieznaczne
wzmożenie
Wzmożenie
Najważniejsze zalecenia do zabiegów wodoleczniczych:
dokonanie oceny stanu gospodarki
cieplnej chorego, wrażliwość na bodźce
termiczne,
pacjent powiennien przed zabiegiem sie
wypróżnić,
stopniowe nasilanie termicznych i
mechanicznych bodźców,
w czasie zabiegu trzeba obserwować
chorego (usta, policzki),
kontrola tętna, jego przyspieszenie do
100/min jest przeciwwskazaniem,
po zabiegu ciepłym i gorącym, powinien
być krótki zabieg zimny, aby zapobiec
utracie ciepła,
W pomieszczeniu gdzie odbywa sie
zabieg ciepły powinno być 22 - 24
o
C, a
przy zimnym 25 - 27
o
C.