Formaty plików

video

Dawidowicz Paweł

AVI (ang. Audio Video Interleave)

AVI (ang. Audio Video Interleave) to kontener danych

audiowizualnych. Został wprowadzony w roku 1992 przez firmę
Microsoft .
Format AVI jest specjalną odmianą formatu RIFF. Od formatu RIFF
zapożyczono sposób zapisywania danych poprzez ich podział na
części.
Zapisywanie danych umożliwia proces zwany kodowaniem, zaś
odczyt - dekodowanie. Technologia RIFF wykorzystana w formacie
AVI daje możliwość kodowania danych nieskompresowanych lub
poddanych kompresji. Najczęściej stosowane w nim formaty
kompresji obrazu to Xvid, DivX, Intel Real Time Video, Indeo,
Cinepak, MJPEG,

MPEG-1

MPEG-1 jest standardem kompresji dźwięku i ruchomych

obrazów zaproponowanym przez MPEG. Format wideo MPEG-1
używany jest na Video CD. Jakość obrazu przy zwykłej
przepustowości VCD jest w przybliżeniu porównywalna do tej
znanych z kaset VHS. MPEG-1 Audio Layer 3 jest pełną nazwą
popularnego formatu kompresji dźwięku, MP3.

Obraz ma rozdzielczość 352x288 pikseli i FPS 25 klatek na

sekundę dla PAL, oraz 352x240 pikseli i FPS 30 dla NTSC

MPEG-2

MPEG-2 - grupa standardów stratnej kompresji ruchomych obrazów
i dźwięku zatwierdzona przez MPEG Od roku 1995 jest
zatwierdzonym standardem ISO/IEC nr 13818.
MPEG-2 jest standardem ogólnego kodowania ruchomych obrazów i
związanych z nimi informacji audio. Format ten opisuje połączenie
metod stratnej kompresji wideo i stratnej kompresji danych audio,
które umożliwiają przesyłanie sygnału audio-wideo w telewizji
cyfrowej oraz zapis na nośnikach danych (w szczególności
optycznych jak DVD i Blu-ray, czy taśmowych jak DV). MPEG-2 jest
szeroko stosowany jako format cyfrowych sygnałów telewizyjnych,
które są transmitowane przez TV satelitarną, naziemną oraz
kablową. Określa on także format filmów i innych programów, które
są dystrybuowane na DVD i podobnych nośnikach danych. MPEG-2
powstał z powodu braków i niedociągnięć standardu MPEG-1.

MPEG-4

MPEG4 – oznaczenie grupy standardów kodowania audio i wideo wraz
z pokrewnymi technologiami.

Główne zastosowania MPEG-4 to media strumieniowe w sieci Web,

dystrybucja CD, wideokonferencje i telewizja.
MPEG-4 przejął wiele elementów standardów MPEG-1, MPEG-2 i
pokrewnych, dodając nowe możliwości, takie jak (rozszerzona)
obsługa VRML dla renderowania 3D, zorientowane obiektowo pliki
złożone (zawierające obiekty audio, wideo i VRML), obsługa
technologii DRM (zdefiniowanych jako zewnętrzne standardy)

Standard MPEG-4 w różnych wariantach stosowany jest także w

plikach WMA i WMV systemu Windows Media, w oprogramowaniu
multimedialnym Apple QuickTime, formacie Nero Digital, lansowanym
przez producenta znanego programu do nagrywania płyt CD/DVD
Nero Burning ROM, w plikach wideo zapisywanych przez niektóre
telefony komórkowe z wbudowanymi kamerami wideo oraz DivX/XviD.

Video Compact Disc
(VCD)

Video Compact Disc (VCD) to format zapisu cyfrowego strumienia
audio-wideo na płycie kompaktowej. Format ten jest poprzednikiem
DVD.

Płyta VCD nagrywana jest na zwykłej płycie CD w przynajmniej

dwóch sesjach. Na pierwszej sesji znajdują się dane sterujące,
informacje służące do korekcji błędów i czasem inne pliki (np.
trailery, zdjęcia reklamowe itp.). Na drugiej sesji umieszcza się
właściwe pliki filmu. Może to być jeden lub więcej plików.

Super Video Compact Disc
(SVCD)

Super Video Compact Disc (SVCD) jest standardem nagrywania
płyt bardzo podobnym do VCD, ale o wiele nowszym. Główną różnicą
między tymi jest jakość obrazu.
Na standardowej płycie (74/80 min) w standardzie SVCD można
zmieścić od 35 do 60 minut nagrania w dobrej jakości, do 2 ścieżek
audio (stereo) oraz 4 zestawów napisów do wyboru.

Płyty odtwarzane są na większości odtwarzaczy DVD oraz

oczywiście w komputerach osobistych wyposażonych w CD-ROM bądź
DVD-ROM, za pomocą odpowiedniego dekodera. W standardzie SVCD
można także używać menu oraz rozdziałów, podobnych do tych
używanych na DVD.

Digital Video Disc

Nazwa DVD powstała jako skrótowiec nieoficjalnej nazwy Digital
Video Disc.

W zamyśle twórców format DVD powstał do cyfrowego zapisu

materiałów wideo, jednak rosnące zapotrzebowanie przemysłu
komputerowego na nośniki o większej pojemności sprawiło, że DVD
stał się formatem uniwersalnym. Dzięki wiązce światła lasera o
krótszej długości fali możliwe stało się umieszczenie na płytach tej
samej wielkości co CD większej ilości gęściej upakowanych ścieżek.

DivX

DivX – stratna metoda kompresji obrazu filmowego, w nowszych
wersjach zgodna z MPEG-4 część 2, pozwalającą zapisać na zwykłej
płycie kompaktowej filmy o długości ok. 90 min i jakości niewiele
ustępującej DVD-Video.

Pierwotnie pod nazwą "DivX ;-)" występowała nielegalnie

udostępniona, zmodyfikowana wersja kodeka MPEG 4 autorstwa
Microsoftu. Dokonał tego francuski haker Jérôme Rota. Autorzy DivX-
a postanowili jednak stworzyć własną implementację kodeka MPEG-
4. W ten sposób powstał Project Mayo, z którego następnie
wykształcił się obecny, komercyjny DivX oraz otwarty XviD.

Windows Media Video (WMV)
Windows Media Audio (WMA)

Windows Media Video - format kompresji filmów stworzony przez
Microsoft.
Windows Media Audio (WMA) - format kompresji dźwięku
stworzony przez Microsoft. W zamierzeniach producenta ma
konkurować z formatem MP3.

RealMedia

Format RealMedia — stworzony przez firmę RealNetworks na
potrzeby Internetu, przeznaczony głównie do strumieniowej
transmisji danych audio i wideo. W skład pakietu, oprócz formatu
RealAudio wchodzi format RealVideo. Zapis danych odbywa się za
pomocą metody CBR (o stałej przepływowości). Pliki w tym formacie
charakteryzują się bardzo małym rozmiarem, mają rozszerzenie *.rm.
Rozszerzona wersja formatu RealMedia umożliwia zapis danych także
metodą VBR (o zmiennej przepływowości). Pliki mają wówczas
rozszerzenie *rmyb. Dużą zaletą tego formatu jest dobra jakość przy
małym rozmiarze. Do dekodowania plików należy zainstalować pakiet
Real Alternatiye.

Flash Video (FLV)

Format Flash Video (FLV) — opracowany przez Adobe format
plików multimedialnych powszechnie wykorzystywany do
publikowania materiałów wideo w serwisach internetowych, np.
YouTube. Do odtwarzania plików FLV standardowo służy odtwarzacz
multimedialny Adobe Flash Player, często dostępny jako wtyczka do
przeglądarek internetowych, np. Internet Explorer, FireFox, Opera.
Ogromną zaletą formatu Flash Video jest kompatybilność z różnymi
systemami operacyjnymi oraz możliwość odtwarzania plików za
pomocą innych niż domyślny odtwarzaczy. Zawartość Flash Video
może być także zapisywana w plikach SWE Pliki mają rozszerzenie
*fIy

3GP

Format 3GP — mówiąc o formatach plików cyfrowego wideo nie
sposób pominąć wykorzystywanego głównie w telefonii komórkowej
multimedialnego formatu 3GP. Jest to uproszczona wersja formatu
MP4. Strumień wideo jest zapisywany w formacie MP4 lub H.263,
strumień audio — w formacie AMR-NB lub AAC-LC. W pliku jest
zapisywana również informacja o wielkości obrazu i przepustowości.
Aby otworzyć plik w formacie 3GP, na komputerze wystarczy
zainstalować odtwarzacz multimedialny Quick Tirne wyposażony w
specjalną wtyczkę. Pliki w innych formatach można konwertować na
format 3GP i odwrotnie.