INSTALACJA OCZYSZCZANIA

WODY ZĘZOWEJ NA PRZYKŁADZIE

SEPARATORA BilgeMaster200

Jakub Stefański

Wody zęzowe

To mieszaniny:
• Wody morskiej
• Wody słodkiej
• Wody z układów chłodzenia
• Przecieków paliwa
• Oleju smarnego
Często zawierają one różne środki

powierzchniowo czynne stosowane przy myciu
urządzeń w maszynowni, środki antykorozyjne
dodawane do układów chłodzenia, różnego rodzaju
dodatkami do uzdatniania wody kotłowej oraz ścieki
z umywalni mieszczących się w pomieszczeniach
maszynowni.

[Rezolucja IMO MEPRC 107/49, konwencja Marpol 73/78 PRS 2005]

Instalacja zęzowa

jest często w starszych

rozwiązaniach powiązana
funkcjonalnie z balastową. Pompy i
ważniejsze urządzenia tych instalacji
oraz ich obsługa mieszczą się w
siłowni statku. Powiązane są one
funkcjonalnie z instalacjami
siłownianymi wody zaburtowej, a
niektóre są ich pompami awaryjnymi.
Pobierają też liczące się ilości
energii - przeważnie elektrycznej.

Zadaniem instalacji zęzowej jest

zapewnienie możliwości skutecznego
usuwania wody i ścieków z wszystkich
przedziałów wodoszczelnych statku.

Przepisy towarzystw klasyfikacyjnych

szczegółowo określają wydajności pomp,
ich liczbę, średnice rurociągów i
stosowaną armaturę instalacji
zęzowych, przede wszystkim zależnie od
wielkości statku. Wymagania przepisów,
zależnie od typu statku (jego
przeznaczenia) mogą nieco się różnić.

Niektóre wymagania przepisów i inne

uwagi odnośnie do instalacji zęzowej

·        Instalację zęzową muszą obsługiwać, co najmniej 2

pompy z tym, że jedna z nich może mieć także inne
przeznaczenie. Pompy te powinny być tłokowe.

·        Pompa o największej wydajności, niezależnie od jej

przeznaczenia, musi mieć możliwość awaryjnego
osuszania siłowni.

·        Prędkość przepływu zezy na wlocie do pompy musi

być nie mniejsza od 2 m/s.

·        Rozwiązanie rurociągów zęzowych powinno

umożliwiać osuszanie każdego z przedziałów statku,
łącznie z przedziałem siłowni przez każdą z pomp
zęzowych.

·        Armatura instalacji (zawory, kurki, skrzynki, osadniki

itp.) jest żeliwna, a gniazda i grzybki z brązu.

Odolejacze (separatory) to urządzenia do

usuwania z wód zęzowych zanieczyszczeń
olejowych w takim stopniu aby zaolejenie
wody usuwanej ze statku do morza (na
akwenach dozwolonych przepisami do
zrzutu) nie przekraczało 15 ppm.

Typowe odolejacze okrętowe

(wykorzystujące zwykle separację
grawitacyjną i koalescencyjną), w przypadku
występowania w wodach zęzowych oleju w
postaci emulsji, nie są w stanie oczyścić
tych wód do obowiązującego standardu 15
ppm zawartości oleju.

BilgeMaster200

Cechuje się wysoką efektywnością

procesu separacji 200 l/h przy
nieprzerwanej pracy 24/7. Zaletą
BilgeMaster200 jest połączenie
wirówki oraz filtra absorpcyjnego. W
przeciwieństwie do zwykłych
odolejaczy ten dzięki wirówce jest w
stanie oddzielić od wody
zanieczyszczenia takie jak oleje, brud
i inne ciecze. W rezultacie otrzymuje
się bardzo małą ilość emulsji, która
następnie jest oddzielana za pomocą
filtra absorpcyjnego z gwarancją
rocznej żywotności.

Główne

komponenty:

• Wirówka
• Popa zasilająca
• Filtr absorpcyjny
• Filtr wstępny
• Panel kontrolny
• Monitor ppm
• Zawory

trójdrożne