Makroekonomia
Zagadnienia wstępne
Przepływy makroekonomiczne
Mikro- a Makroekonomiczny ogląd
gospodarki
Podobieństwa
• Obiekt badań
Gospodarka narodowa
• Przedmiot badań
Zachowania ludzi implikowane rzadkością
Różnice
• Inny cel badań (podstawowe pytanie)
• Inny aparat pojęciowy i instrumentarium
badawcze
Mikroekonomia
Makroekonomia
KRYTERIUM 1: WEDŁUG SPOSOBU POSTRZEGANIA UCZESTNIKÓW PROCESU RYNKOWEGO
Bada przesłanki decyzji gospodarczych, które
są podejmowane przez pojedynczych
uczestników rynku kierujących się właściwymi
sobie interesami ekonomicznymi.
Bada procesy globalne, w których uczestniczą
duże grupy podmiotów obrotu rynkowego zwane
agregatami. Takie tworzą np. gospodarstwa
domowe, przedsiębiorstwa, państwo. Badane
procesy decydują o ogólnej wysokości
makroekonomicznych kategorii takich jak:
inwestycje, konsumpcja, oszczędności,
przeciętny poziom cen, wzrost gospodarczy,
poziom zatrudnienia, itd.
KRYTERIUM 2: WEDŁUG SPOSOBU ZDEFINIOWANIA PODSTAWOWYCH KATEGORII OPISUJĄCYCH
RYNEK
Podstawowa struktura rynkowa – to rynek
jednego dobra. Odpowiednio definiowany jest
– popyt na jeden produkt, podaż jednego
produktu, cena.
Rynek dóbr postrzegany jest jako całość.
Odpowiednio stosowane są pojęcia
zagregowanego popytu, zagregowanej podaży
oraz przeciętnego poziomu cen.
KRYTERIUM 3: WEDŁUG SPOSOBU ZDEFINIOWANIA RÓWNOWAGI OGÓLNEJ
Punkt wyjścia to ustalenie ceny równowagi na
rynku danego dobra. Stan równowagi ogólnej
jest określany jako jednoczesne
zrównoważenie rynków wszystkich dóbr.
Punkt wyjścia – to ustalenie równowagi na
zagregowanym rynku dóbr , na rynku pieniężnym
i rynku pracy. Odpowiednio ustalany jest
przeciętny poziom cen, przy którym gospodarka
zostanie zrównoważona, przeciętna stopa
procentowa oraz przeciętna płaca realna.
Stan niezrównoważenia gospodarki może także
wynikać z nieodpowiedniej wysokości dochodu
(Keynes).
Warunek równowagi ogólnej – to jednoczesne
zrównoważenie tych trzech rynków.
Różnice pomiędzy mikro- i makroekonomicznym oglądem
gospodarki
Pł
r
P
g
Rynek dóbr i
usług
Rynek
pieniężny
Rynek
pracy
Y
L
F(I)
F(I)
Y=F
A
(Q)
Y=F
A
(Q)
Polityka
fiskalna
Polityka
pieniężna
Polityka rynku
pracy
ZAGRANICA
Rynek
walutowy
Eksport-
Import
Przepływy kapitału
finansowego
Polityka
walutowa
Polityka handlu
zagranicznego
Przepływy zasobu
pracy
Równowaga
bilansu
płatniczego
(wzrost lub
spadek rezerw
walutowych)
Stan bilansu
płatniczego
Podstawowe związki makroekonomiczne w gospodarce otwartej
Agregatowy model gospodarki narodowej
Agregat gospodarstw domowych
S
c
S
c
S
c
S
c
Oszczędności agregatowe
gospodarstw domowych „S”
Wydatki agregatu gospodarstw
domowych na konsumpcję „C”
Agregat przedsiębiorstw
Pp
Pp
Pp
Pp
Dobra inwestycyjne „I”
Dobra konsumpcyjne „C”
Dochody agregatu gospodarstw
domowych „Y” = PKB
Usługi czynników produkcji
dostarczone do przedsiębiorstw
Produkcja finalna
„PF”
PF = C + I = PKB
Model pierwszy
PRZEDSIĘBIORSTWA
GOSPODARSTWA
DOMOWE
Y=100
Gospodarstwa domowe dostarczają usług
czynników wytwórczych
Przedsiębiorstwa płacą za usługi
dostarczonych czynników wytwórczych
Gospodarstwa domowe płaca za
dostarczone dobra konsumpcyjne
Przedsiębiorstwa dostarczają dobra
konsumpcyjne – wartość tych dóbr 100jp.
Rynkowa wartość
usług dostarczonych
czynników
wytwórczych przez
gospodarstwa
domowe
Y=100
Rynkowa wartość
wytworzonych dóbr
przez dostarczone
czynniki wytwórczych
C=100
Zasada ekwiwalentności:
Wartość wytworzonych dóbr przez przedsiębiorstwa jest równa zawsze
wartości usług użytych czynników wytwórczych (dostarczonych przez
gospodarstwa domowe).
PRZEDSIĘBIORSTWA
GOSPODARSTWA
DOMOWE
Y=100 jp.
Gospodarstwa domowe dostarczają usług
czynników wytwórczych
Przedsiębiorstwa płacą za usługi
dostarczonych czynników wytwórczych
Gospodarstwa domowe płaca za
dostarczone dobra konsumpcyjne – 80 jp.
Przedsiębiorstwa dostarczają dobra
konsumpcyjne – wartość tych dóbr 80jp.
Rynkowa wartość
usług dostarczonych
czynników
wytwórczych przez
gospodarstwa
domowe
Y=100 jp.
Rynkowa wartość
wytworzonych dóbr
konsumpcyjnych
przez dostarczone
czynniki wytwórczych
C=80j p.
S=20 jp.
Rynkowa wartość
wytworzonych dóbr
inwestycyjnych przez
dostarczone czynniki
wytwórcze
I=20j p.
I=20 jp.
Kanały transmitujące
oszczędności w
dyspozycję
przedsiębiorstw
Model drugi
Model trzeci
PRZEDSIĘBIORSTWA
GOSPODARSTWA
DOMOWE
S=20 jp.
I=20 jp.
PAŃSTWO
C=80 jp.
C+I+G-Te=80+20+20-10=110 jp.
G=20 jp.
Te=10 jp.
110 jp.
Yr=Y-Td+B=110-20+10=100
B=10 jp.
Td=20 jp.
Yr=100 jp.
Y=110 jp.
Ruch okrężny z uwzględnieniem roli państwa
Tożsamość dochodowo- wydatkowa: rozwinięcie
Wartość produkcji
finalnej
=
Wartość usług użytych
czynników produkcji
Podstawowy warunek równowagi ogólnej w gospodarce
(wielkości planowane - ex ante)
II. Z modelu ruchu okrężnego wynika:
Wydatki na produkcję
finalną
=
Dochodom gospodarstw
domowych za
dostarczone czynniki
produkcji
C + I
70 + 30
=
C + S
70 + 30
III. Oszczędności jako nie wydana na konsumpcję część dochodów
gospodarstw domowych finansują inwestycje restytucyjne (Ir) i inwestycje
netto w gospodarce (In) i występują w różnych formach:
S
30
=
Ir + In
15 + 15
Tożsamość dochodowo- wydatkowa: rozwinięcie
formy oszczędności gospodarstw domowych w ujęciu makro
(zatrzymane w przedsiębiorstwach i w gospodarstwach domowych)
-odpisy amortyzacyjne (Am),
-zyski zatrzymane (Zn)
-bezpośrednie oszczędności gospodarstw domowych (Ogos.dom.)
S
30
=
Am + Zn + Ogos.dom.
15 + 10 + 5
IV. Ogólny warunek równowagi (państwo nie jest
aktywne):
C+I
C + Ir + In
70 +15 + 15
=
=
=
C+S
C + Am + Zn + Ogos.dom.
70 + 15 + 10 + 5
Tożsamość dochodowo- wydatkowa: rozwinięcie
V. Uwzględnienie państwa:
Wydatki państwa (G)
na dobra finalne
(konsumpcyjne Cg i
inwestycyjne Ig)
- wydatki
nietransferowe
=
Dochodom budżetu
minus wydatki
transferowe (B)
a. finansowanie
G
=
Td + Te – B = Tn
Gdzie Tn – podatki netto
b. zakup
Cg + Ig
=
Td + Te - B
Podstawowy warunek równowagi w gospodarce zamkniętej
Ogólna postać
C + I + G
=
C + S + Tn
Cgos.dom+Cg + Ipp.+
Ig
=
Cgos.dom.+S+Tn
Tożsamość dochodowo- wydatkowa: rozwinięcie
C+I+G+(Ex-Im)
=
C+S+Tn
Uwzględnienie przepływów międzynarodowych
Rachunek sald:
(Ex-Im)
=
(S – I) + (Tn – G)
Przykład 1
Załóżmy, że:
S= 20 mld zł; I=20 mld zł; C=70 mld zł; Tn=10 mld zł; G=10 mld zł.
Państwo zwiększyło deficyt budżetowy od 0 do 5 mld zł, finansując ten wzrost
zadłużeniem krajowym. Jak wpłynęło to na rachunek sald?
Tn – G↑ = I ↓ – S
10 – 10 = 20 – 20
10 – 15 = 15 – 20
Tożsamość dochodowo- wydatkowa: rozwinięcie
Przykład 2
Te same dane co poprzednio, Ex = 8 mld zł, Im = 8 mld zł.
Państwo zwiększyło deficyt budżetowy o 5 mld zł, finansując go wzrostem
zadłużenia zagranicznego.
(Ex-Im)
=
(S – I) + (Tn – G)
(8 - 8)
=
(20 – 20) + (10 – 10)
(8 - 13)
=
(20 – 20) + (10 – 15)