Wpływ preparatów hormonalnych na przemiany metaboliczne in vivo

background image

Wpływ preparatów

hormonalnych na

przemiany metaboliczne

in vivo

Krzysztof Blaska
Anna Błaszkiewicz
Małgorzata Brzezina
Gr 1B

background image

Podwzgórze

background image

Pegwisomant

Analog ludzkiego hormonu wzrostu zmodyfikowany tak, aby
działał jak

antagonista

receptora hormonu wzrostu.

Wysoce wybiórczy dla receptora hormonu wzrostu, nie reaguje
krzyżowo z receptorami dla innych cytokin, w tym z
receptorem dla prolaktyny.

Zahamowanie działania hormonu wzrostu prowadzi do
zmniejszenia stężenia

insulinopodobnego czynnika wzrostu I

(IGF-I) w surowicy, jak również innych powstających w wyniku
stymulacji hormonalnej białek, takich jak

wolne IGF-I

, wrażliwa

na działanie kwasu

podjednostka IGF-I

(ALS) i

białko wiążące

insulinopodobny czynnik wzrostu 3

(IGFBP-3).

Somavert

background image

Lanreotyd

Syntetyczny

analog somatostatyny

, oktapeptyd.

Wykazuje duże powinowactwo do obwodowych receptorów
somatostatyny (przysadkowych i trzustkowych) i znacznie
mniejsze do receptorów ośrodkowych.

Hamuje wydzielanie hormonu wzrostu, prolaktyny oraz
m.in. wydzielanie insuliny, glukagonu, hormonów
trawiennych.

W wyniku hamowania syntezy hormonu tyreotropowego
(TSH) normalizuje czynność tarczycy u pacjentów z
gruczolakami wydzielającymi hormon tyreotropowy.

Zmniejsza stymulowane prostaglandyną E

1

wydzielanie

wody, sodu, potasu i chlorków do światła jelita czczego

Lanreotyd działa silniej i dłużej niż somatostatyna.

Działa też antyproliferacyjnie.

Somatuline

background image

Somatostatyna

Naturalny hormon wyizolowany początkowo z podwzgórza, a
następnie zidentyfikowany w komórkach D trzustki, błonie
śluzowej żołądka oraz w licznych komórkach przewodu
pokarmowego.

Do celów leczniczych stosowana jest somatostatyna uzyskana
syntetycznie.

Jest inhibitorem hormonu wzrostu (somatotropiny).

Hamuje:

wydzielanie TSH,

powoduje zahamowanie odpowiedzi LH na stymulacyjne działanie GnRH

wydzielanie peptydów żołądkowo-jelitowo-trzustkowych: gastryny, sekretyny,
wazoaktywnego peptydu jelitowego (VIP), glukagonu i insuliny, a także pepsyny i
kwasu solnego w żołądku oraz enzymów trzustkowych.

Zmniejsza przepływ krezkowy i wrotny.

Somatostatin

background image

Oktreotyd

Cykliczny oktapeptyd, pochodna somatostatyny o podobnych właściwościach
farmakologicznych, ale o dłuższym czasie działania.

Hamuje

patologiczne uwalnianie hormonu wzrostu (GH) oraz serotoniny i peptydów
uwalnianych przez wewnątrzwydzielniczy układ żołądkowo-jelitowo-trzustkowy (GEP

uwalnianie GH stymulowane argininą, wysiłkiem fizycznym i hipoglikemią wywołaną
podaniem insuliny;

poposiłkowe uwalnianie insuliny, glukagonu, gastryny i innych peptydów
wytwarzanych przez wewnątrzwydzielniczy układ GEP oraz uwalnianie insuliny i
glukagonu stymulowane przez argininę;

uwalnianie hormonu tyreotropowego stymulowanego przez hormon uwalniający
tyreotropinę.

U chorych na akromegalię powoduje zmniejszenie stężenia hormonu wzrostu
i/lub IGF-1 (somatomedyny C), zmniejszając nasilenie objawów chorobowych,
takich jak bóle głowy, nadmierne pocenie się, parestezje, zmęczenie, bóle
kości i stawów, zespół cieśni nadgarstka. W przypadku akromegalii
spowodowanej gruczolakiem przysadki wydzielającym GH lek może
powodować zmniejszenie objętości guza.

background image

W rakowiaku stosowanie oktreotydu może łagodzić zaburzenia naczynioruchowe
(zaczerwienienie skóry twarzy i górnej części ciała) oraz biegunki, które
spowodowane są nadmiernym wydzielaniem hormonów, zwłaszcza serotoniny.

Przy guzach VIPoma prowadzi do zmniejszenia stężenia wazoaktywnego hormonu
jelitowego, zmniejsza nasilenie biegunek, pomaga uzyskać równowagę
elektrolitową, a u niektórych pacjentów powoduje spowolnienie, zatrzymanie
wzrostu lub zmniejszenie rozmiarów guza (zwłaszcza w przypadku przerzutów do
wątroby).

Powoduje zmniejszenie nasilenia zmian skórnych (nekrolityczny rumień
wędrujący) i złagodzenie biegunki.

Stosowany w monoterapii lub leczeniu skojarzonym zespołu Zollingera i Ellisona
powoduje zmniejszenie nadmiernego wydzielania soku żołądkowego oraz
złagodzenie biegunek i zaburzeń naczynioruchowych, a niekiedy zmniejszenie
stężenia gastryny w osoczu.

W przypadku guza insulinoma lek zmniejsza, często krótkotrwale, stężenie
insuliny we krwi.

Pojedyncze dawki powodują zmniejszenie wytwarzania żółci i hamują motorykę
pęcherzyka żółciowego.

Sandostatin

Oktreotyd

background image

Desmopresyna

Syntetycznym analog naturalnego hormonu wazopresyny, którą
cechuje silniejsze i dłuższe działanie antydiuretyczne oraz
znacznie słabsze działanie kurczące na błonę mięśniową naczyń
krwionośnych i macicy (w dawkach terapeutycznych nie wykazuje
takiego działania).

Działanie antydiuretyczne odbywa się przez regulację resorpcji
zwrotnej wody w kanalikach nerkowych.

Wykazuje wpływ na hemostazę:

zwiększa stężenie krążącego we krwi czynnika VIII i czynnika von Willebranda (2-4
razy), uwalniając je ze śródbłonka naczyń,

powoduje zwiększenie aktywności tkankowego aktywatora plazminogenu w
osoczu,

nasila procesy fibrynolizy.

Minirin

background image

Przysadka

background image

Rekombinowany ludzki hormon wzrostu (GH/STH).

Działa na przemianę materii bezpośrednio bądź za pośrednictwem
wytwarzanych w wątrobie somatomedyn.

Bezpośrednie efekty działania somatropiny:

uwalnianie kwasów tłuszczowych,

zwiększenie transportu aminokwasów przez błony komórkowe,

zmniejszenie zużycia glukozy przez mięśnie

zwiększenie syntezy glukozy z aminokwasów w wątrobie.

Somatomedyny stymulują rozmnażanie komórek, syntezę DNA i RNA oraz
białek.

W chrząstkach nasadowych kości zwiększają wcielanie aminokwasów i
siarczanów, co prowadzi do wydłużania kości.

Przyspiesza także ziarninowanie i gojenie ran.

Powoduje wzrost kości, rozmnażanie i wzrost komórek, całych narządów,
odgrywa rolę w procesach regeneracyjnych, w metabolizmie tłuszczów,
białek i węglowodanów, gospodarce mineralnej.

Genotropin, Norditropin, Omnitropie

Somatotropina

background image

Gonadotropina menopauzalna uzyskiwana w wyniku
ekstrakcji hormonów z moczu kobiet w okresie przekwitania.

Wykazuje zarówno aktywność folitropową, jak i luteotropową.

W organizmie kobiet

folitropina (FSH) kontroluje rozwój, dojrzewanie pęcherzyka jajnikowego i
wydzielanie estrogenów;

lutropina (LH) powoduje owulację, tworzenie ciałka żółtego w jajnikach
oraz kontroluje wytwarzanie estrogenów i progesteronu.

U mężczyzn:

FSH pobudza spermatogenezę w jądrach,

LH - pobudza komórki śródmiąższowe jąder (Leydiga) - stymuluje
wydzielanie androgenów.

Menogon, Menopur, Merional

Menotropina

background image

Tarczyca

background image

Kalcytonina jest hormonem polipeptydowym wytwarzanym przez komórki C
gruczołu tarczowego.

Wraz z parathormonem i kalcytriolem reguluje gospodarkę wapniowo-
fosforanową (zmniejsza stężenie wapnia w surowicy), wpływając głównie na
metabolizm kości;

Wykazuje bezpośredni wpływ:

na nerki - zmniejsza wchłanianie zwrotne wapnia, fosforu i sodu w kanalikach nerkowych

przewód pokarmowy - zmniejsza wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego.

Mechanizm działania kalcytoniny na tkankę kostną polega na hamowaniu
resorpcji kości poprzez zmniejszenie liczby i aktywności osteoklastów
(komórek kościogubnych).

Początkowo kalcytonina pobudza również tworzenie kości poprzez aktywację
osteoblastów (komórek kościotwórczych), ale jest to efekt krótkotrwały.

Wykazuje również działanie przeciwbólowe, najprawdopodobniej poprzez
uwalnianie endorfin w OUN.

Długotrwałe podawanie kalcytoniny indukuje powstanie przeciwciał, które
mogą osłabić lub znieść efekt jej działania.

Calcitonin Jelfa, Miacalcic

 

Kalcytonina

background image

Cynkalcet

Lek kalcymimetyczny bezpośrednio zmniejszający stężenie
parathormonu (PTH) poprzez zwiększenie wrażliwości
receptora wapniowego na wapń pozakomórkowy.

Spadek stężenia PTH powoduje obniżenie stężenia wapnia
w surowicy przez zmniejszenie :

resorpcji Ca z jelita

wchłaniania Ca z żołądka

uwalniania Ca z kości, przez zahamowanie aktywności osteoklastów

Mimpara

background image

Niezbędny składnik potrzebny do syntezy w organizmie
hormonów tarczycy oraz prawidłowego funkcjonowania
gruczołu tarczowego.

U osób dorosłych dobowe zapotrzebowanie na jod wynosi
150-300 µg.

W przewodzie pokarmowym jodki wchłaniają się na całej
długości jelit, ale przede wszystkim w jelicie cienkim, skąd
w ciągu 2 h rozprowadzane są w przestrzeni
pozakomórkowej.

Niedobór jodu jest przyczyną wola endemicznego,
niekiedy wrodzonego upośledzenia rozwoju umysłowego.

Jodid, Vitreolent, Jodthyrox

Jodek potasu

background image

Tiamazol

Pochodna tioimidazolu, wykazująca silne i długotrwałe
działanie przeciwtarczycowe, polegające na hamowaniu
utleniania jodków do jodu i blokowaniu jodowania
tyreoglobuliny.

Ponadto hamuje syntezę monojodotyrozyny (MIT) i
dijodotyrozyny (DIT) oraz sprzęganie MIT i DIT do
trijodotyroniny i włączanie DIT do tyroksyny.

Hamując syntezę i wydzielanie hormonów tarczycy, powoduje
zwiększenie wydzielania TSH, a w konsekwencji powiększenie
objętości gruczołu tarczowego. Działa ok. 10 razy silniej niż
propylotiouracyl.

Thyrozol, Metizol

background image

Propylotiouracyl

Pochodna tiomocznika, wykazuje działanie
przeciwtarczycowe.

Poprzez hamowanie wbudowywania się jodu w reszty
tyrozolowe tyreoglobuliny i zapobieganie łączeniu się
jodowanych tyrozyn w jodotyroniny hamuje syntezę T

3

i T

4

.

Hamuje także przekształcanie T

4

i T

3

.

Thyrosan

background image

Zawierający jod lewoskrętny syntetyczny analog naturalnej tyroksyny.

Wykazuje działanie podobne do hormonów tarczycy, wpływając na:

zwiększenie podstawowej przemiany materii (BMR), syntezę i wykorzystanie związków
wysokoenergetycznych, przyspieszenie procesów spalania, zwiększenie komórkowego
zużycia tlenu i temperatury ciała; przyspiesza metabolizm tłuszczów, białek i
węglowodanów;

parametry biochemiczne osocza: zmniejszenie stężenia cholesterolu, fosfolipidów i
triglicerydów, zwiększenie stężenia glukozy i wolnych kwasów tłuszczowych (FFA);

przyspieszenie podziałów komórkowych, wzrostu, różnicowania i dojrzewania
komórek.

Zwiększenie aktywności układu adrenergicznego:

serce

- silne działanie

chronotropowe i inotropowe dodatnie, zwiększenie pojemności minutowej i
dynamiki krążenia, wzrost zużycia tlenu przez serce;

układ naczyniowy

-

rozszerzenie naczyń skóry, zwiększenie objętości krwi krążącej;

nerki

-

zwiększenie przesączania kłębuszkowego i diurezy, przy zmniejszonym
wydalaniu substancji mineralnych: sodu, potasu, wapnia i fosforanów;

OUN

– działanie pobudzające

Eltroxin, Euthyrox, Letrox, Jodthyrox, Novothyral

Lewotyroksyna

background image

Przytarczyce

background image

Parakalcytol

Syntetyczny analog wit. D, jego działanie
jest związane ze zmniejszaniem stężenia
parathormonu (PTH).

Zemplar

background image

Kora nadnerczy

background image

Syntetyczny, trudno rozpuszczalny w wodzie glikokortykosteroid o
silnym działaniu przeciwzapalnym (podobnym do deksametazonu).

Pozbawiony działania mineralokortykosteroidowego.

Hamuje rozwój procesu zapalnego, wykazuje działanie
immunosupresyjne i przeciwuczuleniowe.

Działanie przeciwzapalne jest wynikiem zmniejszonej adhezji
leukocytów i makrofagów do śródbłonka, hamowania fagocytozy i
uwalniania enzymów lizosomalnych.

Betametazon hamuje syntezę i uwalnianie

cytokin IL-1, IL-2, IL-3, IL-

6, TNF-α, INF-γ, GM-CSF

.

Hamuje zależne od IgE wydzielanie histaminy i leukotrienów.

Poprzez blokowanie fosfolipazy A

2

hamuje syntezę leukotrienów i

prostaglandyn, mediatorów procesu zapalnego.

Zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych oraz obrzęki.

Celestone, Diprophos, Beloderm, Diprolene, Kuterid

Betametazon

background image

Główny kortykosteroid kory nadnerczy otrzymywany syntetycznie.

W stężeniu fizjologicznym

zapewnia równowagę metaboliczną gospodarki białkowo-

węglowodanowej, zwiększa wytwarzanie glikogenu i rozpad białek w wątrobie, a także
powoduje mobilizację tłuszczów i zwiększenie stężenia wolnych kwasów tłuszczowych w
osoczu.

Wykazuje niewielką aktywność mineralokortykosteroidową: zatrzymuje w organizmie sód i
chlor, zwiększa wydalanie wapnia, potasu i fosforu z moczem.

Przejściowo hamuje podwzgórze i przysadkę.

W większych stężeniach

wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne i

przeciwświądowe.

Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces fagocytozy
i rozpad lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów, blokuje zależne od IgE
wydzielanie histaminy i leukotrienów.

Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin:

interferonu-γ, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6, TNF-α, GM-

CSF

.

Hamując aktywność fosfolipazy A

2

 poprzez lipokortynę, nie dopuszcza do uwalniania kwasu

arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy mediatorów zapalenia (leukotrienów i
prostaglandyn).

Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk.

Hamuje procesy immunologiczne i wytwarzanie przeciwciał.

Corhydron, Hydrocortizonum

Hydrokotyzon

background image

Silnie działający syntetyczny fluorowany kortykosteroid.

Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciwświądowe,
przeciwobrzękowe i mineralokortykotropowe.

Fludrokortyzon hamuje syntezę i uwalnianie cytokin

IL 1, 2, 3, 6, TNF-α, INF-γ,

GM-CSF.

Hamuje zależne od IgE wydzielanie histaminy i leukotrienów. Poprzez blokowanie
fosfolipazy A2 powoduje zahamowanie syntezy leukotrienów i prostaglandyn,
mediatorów procesu zapalnego.

Zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych, zmniejsza obrzęk.

Wykazuje silne działanie mineralokortykotropowe - działa ok. 100 razy silniej niż
hydrokortyzon.

Działając na kanalik dystalny nefronu, fludrokortyzon zwiększa zwrotne
wchłanianie sodu, retencję wody, wydalanie jonów potasu i jonów wodorowych.

Podwyższa ciśnienie tętnicze przez zwiększenie objętości płynu
pozakomórkowego i zatrzymywanie sodu w organizmie

Zmniejsza proliferację

kolagenu

.

Cortinef

Fludrokortyzon

background image

Glikokortykosteroid syntetyczny o silnym i długotrwałym działaniu przeciwzapalnym i
immunosupresyjnym.

W porównaniu z prednizolonem wykazuje silniejsze działanie przeciwzapalne,
natomiast w mniejszym stopniu wpływa na zatrzymanie sodu i wody w organizmie.

Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces
fagocytozy i rozpad lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów,
blokuje zależne od IgE wydzielanie histaminy i leukotrienów.

Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin:

interferonu γ, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6,

TNF-α, GM-CSF.

Hamując aktywność fosfolipazy A

2

 poprzez lipokortynę, nie dopuszcza do uwalniania

kwasu arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy mediatorów zapalenia
(leukotrienów i prostaglandyn).

Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk.

Działa głównie wewnątrzkomórkowo

Glikokortykosteroidy nasilają katabolizm białek i glukoneogenezę. Powodują ponadto
lipolizę, głównie w obrębie kończyn, a w obrębie klatki piersiowej, szyi i głowy -
lipogenezę.

Depo –Medrol, Meprelon, Metypred, Medrol, Solu - Medrol

Metyloprednizolon

background image

Syntetyczny glikokortykosteroid, fluorowana pochodna prednizonu o długotrwałym i
silnym działaniu przeciwzapalnym, przeciwalergicznym, immunosupresyjnym.

Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces
fagocytozy i rozpad lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów,
blokuje zależne od IgE wydzielanie histaminy i leukotrienów.

Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin:

interferonu γ, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6,

TNF-α, GM-CSF.

Hamując aktywność fosfolipazy A

2

 poprzez lipokortynę, nie dopuszcza do uwalniania

kwasu arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy mediatorów zapalenia
(leukotrienów i prostaglandyn).

Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk.

Wpływa na gospodarkę węglowodanową, białkową (zwiększa katabolizm, stężenie
glukozy, mocznika i kwasu moczowego we krwi), nasila lipolizę i wpływa na
redystrybucję tłuszczu w ustroju.

Zmniejsza wchłanianie

wapnia

z przewodu pokarmowego oraz zwiększa wydalanie z

moczem jonów wapnia. Nasila resorpcję i upośledza tworzenie kości. krwi.

Dexaven, Pabi -Dexametazon

Deksametazon

background image

Syntetyczny glikokortykosteroid pochodna kortyzonu, wykazujący działanie przeciwzapalne,
immunosupresyjne i hamujące reakcje alergiczne.

Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces fagocytozy i
rozpad lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów, blokuje zależne od IgE
wydzielanie histaminy i leukotrienów.

Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin

: interferonu γ, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6, TNF-α, GM-CSF

.

Hamując aktywność fosfolipazy A

2

 poprzez lipokortynę, nie dopuszcza do uwalniania kwasu

arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy mediatorów zapalenia (leukotrienów i
prostaglandyn).

Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk.

Nasila działanie egzo- i endogennych katecholamin.

Poprzez sprzężenie zwrotne ujemne blokuje wydzielanie ACTH (może prowadzić do rozwoju
niedoczynności kory nadnerczy).

Wpływ na gospodarkę węglowodanową przejawia się w postaci zwiększenia glikemii, zmniejszenia
zużycia glukozy i zwiększenia zawartości glikogenu w wątrobie.

Wykazuje wpływ na gospodarkę białkową (nasila katabolizm i wtórnie zwiększa ilość kwasu
moczowego i azotu w moczu), na gospodarkę tłuszczową (nasila lipolizę, zwiększa uwalnianie
kwasów tłuszczowych z tkanki tłuszczowej, wpływa na gospodarkę wodno-elektrolitową, nasila
resorpcję i upośledza tworzenie tkanki kostnej, zmniejsza wchłanianie

jonów wapnia

z przewodu

pokarmowego i nasila kalciurię

Encortolon, Prednisolonum, Mecortolon N, Alpicort, Fenicort

Prednizolon

background image

Syntetyczna pochodna kortyzonu, wykazująca działanie przeciwzapalne,
przeciwalergiczne dłuższe i ok. 3,5 razy silniejsze niż kortyzon, natomiast słabsze
działanie mineralotropowe.

Zmniejsza gromadzenie się leukocytów i ich adhezję do śródbłonka, hamuje proces
fagocytozy i rozpad lizosomów, zmniejsza liczbę limfocytów, eozynofili, monocytów,
blokuje zależne od IgE wydzielanie histaminy i leukotrienów.

Hamuje syntezę i uwalnianie cytokin:

interferonu γ, interleukin IL-1, IL-2, IL-3, IL-6,

TNF-α, GM-CSF

. Hamując aktywność fosfolipazy A

2

 poprzez lipokortynę, nie

dopuszcza do uwalniania kwasu arachidonowego, a w konsekwencji do syntezy
mediatorów zapalenia (leukotrienów i prostaglandyn).

Hamuje przepuszczalność naczyń kapilarnych, zmniejsza obrzęk.

Wpływa antyanabolicznie na przemianę białkową, nasila glukoneogenezę, hamuje
odczyny łącznotkankowe, nieznacznie zatrzymuje sód i wodę w organizmie, zwiększa
wydalanie potasu.

Hamuje wchłanianie

wapnia

z przewodu pokarmowego.

Hamuje czynność podwzgórza i przysadki.

Encorton

Prednizon

background image

Dziękujemy za uwagę!


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wpływ hormonow na procesy metaboliczne w kościach, 2013
Wpływ zaburzeń hormonalnych na wygląd zewnętrzny, KOSMETOLOGIA (coś co lubię - oderwanie od politolo
WPŁYW ZABURZEŃ HORMONALNYCH NA WYGLĄD ZEWNĘTRZNY, Szkoła PSWIS, Anatomia, Hormony
Wpływ gospodarki hormonalnej na zachowanie człowieka
koło Hormonalna regulacja przemian metabolicznych
WPŁYW HORMONÓW NA WYGLĄD I SKÓRĘ CZŁOWIEKA, Kosmetyka - referaty RÓŻNE
Wpływ hormonów na skórę, Kosmetyka (Technik usług kosmetycznych), Anatomia-dermatologia, Anatomia de
WPŁYW HORMONÓW NA RÓŻNICOWANIE SIĘ ORGANÓW
Wpływ preparatów i zabiegów chemicznych na skórę i włosy, fryzjerstwo
Wpływ hormonów na skórę, szkoła, anatomia
Fitohormony i wpływ hormonów na skórę
rosiek, wentylacja i pożary, Wpływ rodzaju pracy na intensywność przemiany materii
WPŁYW HORMONÓW NA WYGLĄD I SKÓRĘ CZŁOWIEKA, Kosmetyka - referaty RÓŻNE
(12) Wpływ elektrowni i kopalni węgla brunatnego na przemiany w Bełchatowie (A Felchner i T Małoleps
M Biniaś Szkopek Wpływ polityki ruskiej ksiazat piastowskich na przemiany dokumentu w Polsce doby d
Wplyw doustnych hormonalnych srodkow antykoncepcyjnych na organizm kobiety
Wpływ promieniowania jonizującego na materiał biologiczny

więcej podobnych podstron