Morphological variabilyty of oaks (Quercus

robur L, Quercus petraea (Matt) Liebl, Quercus

pubescens Willd) in northeastern France

JL Dupouey, V Badeau

Wstęp

• Badano zmiany między- i

wewnątrzgatunkowe oraz ich związki
ekologiczne.

• Wyniki dotyczą zróżnicowania

morfologicznego na poziomie
międzygatunkowym.

• Jaka jest struktura zmienności morfologicznej

tych 3 gatunków? Co to jest stopień izolacji
dla każdego gatunku? Jakie są najlepsze
dyskryminujące cechy morfologiczne?

Cel badań

Określenie aktualnego stanu
morfologicznego Q. robur, Q. petraea
oraz Q. pubescens w skali lokalnej.

Materiały i metody

• Pobrano z 8 lasów w Loraine Plain 80 próbek w celu

uwzględnienia różnorodności dębów na tym
obszarze.

• Standardowe zagajniki zostały odrzucone.
• Zbierano z drzew po 20 liści, owoce (w tym szypułki,

miseczki i całe żołędzie) i pędy roku bieżącego.

• W celu zminimalizowania pozycyjnego

zróżnicowania drzew, liście zbierano z zewnętrznej
części korony, zazwyczaj od strony południowej.

• Losowo wybrano 10 liści z 20 do pomiarów.

Wyeliminowano uszkodzone.

• 80 zmiennych zostało zmierzonych lub

obliczonych.

• Zmienne dotyczyły wielu aspektów

liści i owoców: wielkość, ogół, kształt,
kolor, „włochatość” na różnych
częściach liści lub owoców, kształt
detali tj. uszka u podstawy blaszki.

• Zróżnicowanie owoców traktowano

jako cechy dodatkowe.

Wyniki

Grupa Q. robur jest
całkowicie oddzielona od Q.
pubescens, a tylko kilka
osobników morfologicznie
pośrednich występuje
między Q. robur i
Q.petraea(3,5% całkowitej
liczby drzew).
Z drugiej strony Q. petraea
i Q. pubescens tworzą
pewną ciągłość. Występuje
miedzy nimi duża liczba
mieszańców. W związku z
tym Q.petraea i Q.
pubescens wykazują
znacznie większą
zmienność
wewnątrzgatunkową niż Q.
robur, który wydaje się być
bardziej jednorodny.

Dyskusja i wnioski

• Wyniki otrzymane w wyniku przeprowadzonych

badań różnią się od wcześniejszych publikacji (1965
-1983), gdzie stwierdzono, że istnieje szeroka
hybrydyzacja między Q. robur i Q. petraea.

• Stopień hybrydyzacji różni się w różnych częściach

obszaru występowania gatunków. Hybrydyzacja nie
jest korzystniejsza w wewnętrznej części obszaru,
ale na jego obwodzie.

• Częstotliwość występowania mieszańców miedzy Q.

pubescens i Q petraea badał w Dagestanie (Rosja)
Semerikov (1988), który nawet stwierdził ze takie
hybrydy stanowią unikalny kompleks gatunków.

• Brak izolacji może tłumaczyć większą

zmienność obserwowaną u Q. petraea w
porównaniu do Q. robur.

• Zmienne wykorzystywane w poprzednich

badaniach taksonomicznych nie stanowiły
żadnego wyróżnika. Najlepsze cechy w tym
badaniu to omszenie.

• Istnieje potrzeba standaryzacji metod

statystycznych do analizy zmienności
morfologicznej .