Czy ludzie są przygotowani na
przejście
na emeryturę?
Prezentację wykonała: Agnieszka Kierzkowska z Gr. 5
Czy ludzie są przygotowani na
przejście
na emeryturę?
Prezentację wykonała: Agnieszka Kierzkowska z Gr. 5
Starość jest kolejnym okresem życia człowieka, w
którym człowiek ma do wypełnienia wiele zadań min.
akceptacje własnego życia i wykorzystania energii na
nowe role i formy aktywności. Choć trudno jest się
czasami człowiekowi zaakceptować tę nową sytuacje.
Dla starzejącego się człowieka jest nie tyle krytyczny
sam moment przejścia na emeryturę, ile czas
bezpośrednio go poprzedzający. Ludzie stają się
wówczas podnieceni i zaniepokojeni trudnymi
skutkami wynikającymi z przerwania pracy. Nastąpić
bowiem może dramatyczna zmiana jakości stosunków
społecznych, wyrażająca się w zakończeniu kariery
zawodowej, zmianą sytuacji materialnej, ustaniu
dotychczasowych więzi koleżeńskich ze znajomymi z
pracy, rozregulowaniu rytmu życia wyznaczonego
czasem aktywności pracy zawodowej.
Starość jest kolejnym okresem życia człowieka, w
którym człowiek ma do wypełnienia wiele zadań min.
akceptacje własnego życia i wykorzystania energii na
nowe role i formy aktywności. Choć trudno jest się
czasami człowiekowi zaakceptować tę nową sytuacje.
Dla starzejącego się człowieka jest nie tyle krytyczny
sam moment przejścia na emeryturę, ile czas
bezpośrednio go poprzedzający. Ludzie stają się
wówczas podnieceni i zaniepokojeni trudnymi
skutkami wynikającymi z przerwania pracy. Nastąpić
bowiem może dramatyczna zmiana jakości stosunków
społecznych, wyrażająca się w zakończeniu kariery
zawodowej, zmianą sytuacji materialnej, ustaniu
dotychczasowych więzi koleżeńskich ze znajomymi z
pracy, rozregulowaniu rytmu życia wyznaczonego
czasem aktywności pracy zawodowej.
Fazy przechodzenia na emeryturę wed. R.
Atchley
- faza przedemerytalna ( cechuje ją wiele myśli i planów
na przyszłość)
- faza miesiąca miodowego ( towarzyszy jej euforia,
radość, regeneracja sił)
- rozczarowanie ( pojawiająca się rezygnacja,
niezadowolenie)
- reorientacji (zmiana kierunku, szukanie większej ilości
alternatyw do spędzania wolnego czasu)
- stabilizacji, przystosowania się
- faza końcowa (powodująca ostateczne przystosowanie
się do braku zajęcia lub powrót do
pracy).
Fazy przechodzenia na emeryturę wed. R.
Atchley
- faza przedemerytalna ( cechuje ją wiele myśli i planów
na przyszłość)
- faza miesiąca miodowego ( towarzyszy jej euforia,
radość, regeneracja sił)
- rozczarowanie ( pojawiająca się rezygnacja,
niezadowolenie)
- reorientacji (zmiana kierunku, szukanie większej ilości
alternatyw do spędzania wolnego czasu)
- stabilizacji, przystosowania się
- faza końcowa (powodująca ostateczne przystosowanie
się do braku zajęcia lub powrót do
pracy).
Samo przejście na emeryturę powoduje
zmianę statusu społecznego. W ślad za tym może
przyjść utrata autorytetu w rodzinie oraz środowisku.
Osoby mocno zaangażowane zawodowo mogą po
przejściu na emeryturę odnieść wrażenie utraty celów
życiowych, co w konsekwencji przyniesie ujemny bilans
poczucia satysfakcji życiowej lub wręcz odczucie
bezużyteczności. Pojawia się ocean czasu wolnego, który
wobec braku umiejętnego jego zagospodarowania bywa
przygnębiający, depresyjny. Człowiek czuje się
niepotrzebny, niedołężny. W konsekwencji nie
jednokrotnie człowiek po przejściu na emeryturę sam
izoluje się od reszty społeczeństwa.
Samo przejście na emeryturę powoduje
zmianę statusu społecznego. W ślad za tym może
przyjść utrata autorytetu w rodzinie oraz środowisku.
Osoby mocno zaangażowane zawodowo mogą po
przejściu na emeryturę odnieść wrażenie utraty celów
życiowych, co w konsekwencji przyniesie ujemny bilans
poczucia satysfakcji życiowej lub wręcz odczucie
bezużyteczności. Pojawia się ocean czasu wolnego, który
wobec braku umiejętnego jego zagospodarowania bywa
przygnębiający, depresyjny. Człowiek czuje się
niepotrzebny, niedołężny. W konsekwencji nie
jednokrotnie człowiek po przejściu na emeryturę sam
izoluje się od reszty społeczeństwa.
Jakość życia na emeryturze wyznaczona jest
wieloma powiązanymi ze sobą czynnikami
materialnymi, warunkami bytu, stanem zdrowia,
poczuciem użyteczności, akceptacją otoczenia -
stanowią one z reguły naturalną konsekwencję
wcześniejszego życie.
Są ludzie bardzo starzy, na których mówi się, że są
wiecznie młodzi. Zatem starość nie jest
jednakowa dla wszystkich. Każdy starzeje się
inaczej, przyjmując określoną postawę wobec
swojego życia i samego przejścia na emeryturę.
Wprawdzie jakość starości wyznaczona jest
wielorakimi społeczno - ekonomicznymi
uwarunkowaniami, to istotną rolę w jej
kształtowaniu odgrywa, indywidualizujący się
osobniczy, wcześniejszy styl życia, jego poziom,
nawyki, potrzeby, psychiczne i materialne
przygotowanie się do tego okresu życia. Przejście na
emeryturę łączy się ze zmianą trybu życia, większą
ilością czasu wolnego oraz z ułożeniem nowych
relacji z rodziną, przyjaciółmi, szerszym otoczeniem
społecznym..
Jakość życia na emeryturze wyznaczona jest
wieloma powiązanymi ze sobą czynnikami
materialnymi, warunkami bytu, stanem zdrowia,
poczuciem użyteczności, akceptacją otoczenia -
stanowią one z reguły naturalną konsekwencję
wcześniejszego życie.
Są ludzie bardzo starzy, na których mówi się, że są
wiecznie młodzi. Zatem starość nie jest
jednakowa dla wszystkich. Każdy starzeje się
inaczej, przyjmując określoną postawę wobec
swojego życia i samego przejścia na emeryturę.
Wprawdzie jakość starości wyznaczona jest
wielorakimi społeczno - ekonomicznymi
uwarunkowaniami, to istotną rolę w jej
kształtowaniu odgrywa, indywidualizujący się
osobniczy, wcześniejszy styl życia, jego poziom,
nawyki, potrzeby, psychiczne i materialne
przygotowanie się do tego okresu życia. Przejście na
emeryturę łączy się ze zmianą trybu życia, większą
ilością czasu wolnego oraz z ułożeniem nowych
relacji z rodziną, przyjaciółmi, szerszym otoczeniem
społecznym..
Uważam, że przejście na emeryturę nie jest łatwe
większość osób słysząc słowo „emeryt” ma w
oczach obraz - ktoś starego, samotnego,
poruszający się z trudem. Będąc na emeryturze
człowiek ma mniej pieniędzy i nie może sobie
pozwolić na dużo rzeczy musi żyć skromnie. Taki
obraz wydedukowała nam w pamięci telewizja,
ponieważ z najróżniejszych wariantach ilustruje
nim każdą informację o rentach, ubezpieczeniach,
ZUSie.
Emerytów z wnukami i rodziną, w kawiarni, przy
różnych sytuacjach i rozrywkach, którzy po
przejściu na emeryturę spełniają swoje marzenia
widzimy tylko w reklamach funduszy emerytalnych.
Uważam, że przejście na emeryturę nie jest łatwe
większość osób słysząc słowo „emeryt” ma w
oczach obraz - ktoś starego, samotnego,
poruszający się z trudem. Będąc na emeryturze
człowiek ma mniej pieniędzy i nie może sobie
pozwolić na dużo rzeczy musi żyć skromnie. Taki
obraz wydedukowała nam w pamięci telewizja,
ponieważ z najróżniejszych wariantach ilustruje
nim każdą informację o rentach, ubezpieczeniach,
ZUSie.
Emerytów z wnukami i rodziną, w kawiarni, przy
różnych sytuacjach i rozrywkach, którzy po
przejściu na emeryturę spełniają swoje marzenia
widzimy tylko w reklamach funduszy emerytalnych.
Czy jest Pani / Pan za możliwością podejmowania
dodatkowej pracy zarobkowej przez osoby pobierające
świadczenie emerytalne?
(proszę zaznaczyć jedną odpowiedź)
a) Tak
b) Raczej tak
c) Raczej nie
d) Nie
e) Trudno powiedzieć
Czy jest Pani / Pan za możliwością podejmowania
dodatkowej pracy zarobkowej przez osoby pobierające
świadczenie emerytalne?
(proszę zaznaczyć jedną odpowiedź)
a) Tak
b) Raczej tak
c) Raczej nie
d) Nie
e) Trudno powiedzieć
Czy jest Pani / Pan za możliwością
podejmowania dodatkowej pracy
zarobkowej przez osoby pobierające świadczenia
emerytalne?
Czy jest Pani / Pan za możliwością
podejmowania dodatkowej pracy
zarobkowej przez osoby pobierające świadczenia
emerytalne?
Tak
Raczej tak
Raczej nie
Nie
Trudno powiedzieć
0,00%
1,00%
2,00%
3,00%
4,00%
5,00%
6,00%
7,00%
8,00%
9,00%
Do 18 lat
Powyżej 18 - 30 lat
Powyżej 30 - 42 lat
Powyżej 42- 54 lat
Powyżej 54 lat
Za możliwością podejmowania pracy zarobkowej
przez emerytów opowiada się najwięcej osób z
grupy wiekowej: „powyżej 54 lat” - 8,2% kolejną
grupą jest” powyżej 42 – 54 lat” – 7,1%. „Raczej
nie” powinny pracować tę odpowiedz zaznaczały
osoby z grupy wiekowej „powyżej 30 - 42 lat” –
8,2%, a co ciekawe również osoby z grupy
„powyżej 54 lat” – 7,1% zaznaczały tę odpowiedz. Z
tym, że osoby na emeryturze „nie” powinny
pracować zgadzają się z grupy wiekowe: „powyżej
18 – 30 lat” – 6,1% i minimalną różnicą „powyżej 30
– 42 lat”. Natomiast z tym, że emeryci powinni
raczej pracować zgadza się co ciekawe również
grupa wiekowa „powyżej 18 – 30 lat”. Trudności z
odpowiedzią na te pytanie miała grupa „powyżej 18
– 30 lat” zaznaczyły 3,1%.
Za możliwością podejmowania pracy zarobkowej
przez emerytów opowiada się najwięcej osób z
grupy wiekowej: „powyżej 54 lat” - 8,2% kolejną
grupą jest” powyżej 42 – 54 lat” – 7,1%. „Raczej
nie” powinny pracować tę odpowiedz zaznaczały
osoby z grupy wiekowej „powyżej 30 - 42 lat” –
8,2%, a co ciekawe również osoby z grupy
„powyżej 54 lat” – 7,1% zaznaczały tę odpowiedz. Z
tym, że osoby na emeryturze „nie” powinny
pracować zgadzają się z grupy wiekowe: „powyżej
18 – 30 lat” – 6,1% i minimalną różnicą „powyżej 30
– 42 lat”. Natomiast z tym, że emeryci powinni
raczej pracować zgadza się co ciekawe również
grupa wiekowa „powyżej 18 – 30 lat”. Trudności z
odpowiedzią na te pytanie miała grupa „powyżej 18
– 30 lat” zaznaczyły 3,1%.
Opinia respondentów, którzy odpowiadali na moje
pytanie jest różna. Ale będąc młodym i mając
przed sobą jeszcze dużo lat pracy człowiek nie
myśli o emeryturze. Choć z upływem lat dochodzi
do wniosku, że życie na emeryturze nie jest wcale
takie różowe z wielu powodów i myśl o podjęciu
dodatkowej pracy zarobkowej mimo, że będzie
emerytem jest bliższa. Moim zdaniem to obrazuje,
jednak dużo osób ma obawy co do zbliżającej się
emerytury.
Opinia respondentów, którzy odpowiadali na moje
pytanie jest różna. Ale będąc młodym i mając
przed sobą jeszcze dużo lat pracy człowiek nie
myśli o emeryturze. Choć z upływem lat dochodzi
do wniosku, że życie na emeryturze nie jest wcale
takie różowe z wielu powodów i myśl o podjęciu
dodatkowej pracy zarobkowej mimo, że będzie
emerytem jest bliższa. Moim zdaniem to obrazuje,
jednak dużo osób ma obawy co do zbliżającej się
emerytury.
Po przejściu na emeryturę, tworzy się zatem nowy model
funkcjonowania człowieka związany z wycofywaniem się z
pewnych obszarów życia zawodowego, co umożliwia
podjęcie większej aktywności na polu rodzinnym, bądź w
innych dziedzinach życia. Mają możliwość rozwijania
swoich zainteresowań.
Mogą podróżować, oddawać
się lekturze prasy bądź literaturze, uprawiać ogródek,
podróżować, utrzymywać częstsze kontakty towarzyskie ze
znajomymi czy też pomagać dzieciom w prowadzeniu domu
i wychowywaniu wnuków.
Uważam, że przejście na emeryturę to kolejny etap życia.
Który nie musi być szary i ponury. Osoby starsze mając do
dyspozycji dużo czasu wolnego w miarę możliwości i
potrzeb, mogą być aktywne w sferze realizacji nie tylko
swoich potrzeb, lecz także mogą być pomocne innym.
Po przejściu na emeryturę, tworzy się zatem nowy model
funkcjonowania człowieka związany z wycofywaniem się z
pewnych obszarów życia zawodowego, co umożliwia
podjęcie większej aktywności na polu rodzinnym, bądź w
innych dziedzinach życia. Mają możliwość rozwijania
swoich zainteresowań.
Mogą podróżować, oddawać
się lekturze prasy bądź literaturze, uprawiać ogródek,
podróżować, utrzymywać częstsze kontakty towarzyskie ze
znajomymi czy też pomagać dzieciom w prowadzeniu domu
i wychowywaniu wnuków.
Uważam, że przejście na emeryturę to kolejny etap życia.
Który nie musi być szary i ponury. Osoby starsze mając do
dyspozycji dużo czasu wolnego w miarę możliwości i
potrzeb, mogą być aktywne w sferze realizacji nie tylko
swoich potrzeb, lecz także mogą być pomocne innym.
BIBLIOGRAFIA:
(badania własne wykonane przy pracy licencjackiej )
Mielczarek. A., Człowiek stary w Domu Pomocy Społecznej,
Toruń 2010
Stuart – Hamilton. I, Psychologia starzenia się, Poznań 2000
Wiatrowski. Z., Dorastanie i dorosłość i starość człowieka w
kontekście działalności i kariery zawodowej. Radom 2009.
BIBLIOGRAFIA:
(badania własne wykonane przy pracy licencjackiej )
Mielczarek. A., Człowiek stary w Domu Pomocy Społecznej,
Toruń 2010
Stuart – Hamilton. I, Psychologia starzenia się, Poznań 2000
Wiatrowski. Z., Dorastanie i dorosłość i starość człowieka w
kontekście działalności i kariery zawodowej. Radom 2009.
BARDZO DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ