INDYWIDUALIZACJA

FARMAKOTERAPII

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

CZYNNIKI POWODUJĄCE RÓŻNICE W

DZIAŁANIU LEKÓW



STOPIEŃ USZKODZENIA NARZĄDÓW



CZYNNIKI GENETYCZNE



WIEK



INTERAKCJE LEKOWE



PŁEĆ



MASA CIAŁA



CZAS PODANIA W CIĄGU DOBY



CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA WCHŁANIANIA LEKÓW



pH TREŚCI POKARMOWEJ



CZYNNOŚĆ MOTORYCZNA PRZEWODU POKARMOWEGO



POWIERZCHNIA WCHŁANIANIA LEKÓW



UNACZYNNIENIE MIEJSC WCHŁANIANIA



ZAWARTOŚĆ INNYCH SUBSTANCJI WARUNKUJĄCYCH WCHŁANIANIE

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA DYSTRYBUCJI



OBJĘTOŚĆ WYRZUTOWA SERCA



LOKALNY PRZEPŁYW KRWI PRZEZ TKANKI



STOPIEŃ WIĄZANIA LEKÓW Z BIAŁKAMI



RÓWNOWAGA KWASOWO-ZASADOWA USTROJU



WŁAŚCIWOŚC FIZYKOCHEMICZNE SUBSTANCJI LECZNICZEJ

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA METABOLIZMU LEKÓW

- Z

ABURZENIA PRZEPŁYWU WĄTROBOWEGO

- UPOŚLEDZENIA ZDOLNOŚC HEPATOCYTÓW DO

WYCHWYTU LEKÓW

- ILOŚCIOWE I JAKOŚCIOWE ZMIANY BIAŁEK OSOCZA

KLIRENS WĄTROBOWY

objętość krwi przepływająca przez wątrobę i

oczyszczonej całkowicie z danej substancji w jednostce

czasu

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

Metoda CHILDA – PUGHA



Stężenie bilirubiny całkowitej w surowicy



Stężenie albumin w surowicy



Czas protrombinowy



Wodobrzusze



Encefalopatia wątrobowa

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA METABOLIZMU LEKÓW



NIEWYDOLNOŚĆ NEREK



NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIA



NADCZYNNOŚĆ/NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY



GORĄCZKA

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

ZABURZENIA WYDALANIA LEKÓW

KLIRENS KREATYNINY (wg.Cockrofta i Gaulta)

Dla mężczyzn

CL

kr

=

Dla kobiet

CL

kr

=

(140-wiek) x masa ciała (kg)

72xS

kr

O,85 x (140-wiek) x masa ciała

(kg)

72 x S

kr

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

ZABURZENIA KINETYKI W STANACH

PATOLOGICZNYCH

DAWKOWANIE W NIEWYDOLNOŚCI NEREK



ZMNIEJSZENIE DAWEK LEKÓW



WYDŁUŻENIE ODSTĘPÓW DAWKOWANIA MIĘDZY
KOLEJNYMI PODANIAMI



ZMNIEJSZENIE DAWEK LEKÓW I WYDŁUŻENIE
ODSTĘPÓW DAWKOWANIA MIĘDZY KOLEJNYMI
PODANIAMI

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

45 – 60 r.ż starzejący się człowiek
61 – 75 r.ż. starszy człowiek
76 – 90 r.ż. stary człowiek
>90 r.ż. bardzo stary człowiek

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI

FARMAKOKINETYCZNYCH

WCHŁANIANIE



Alkalizacja soku żołądkowego



Zwolniona perystaltyka przewodu pokarmowego



Zmniejszony przepływ krwi przez przewód
pokarmowy



Zmniejszona powierzchnia wchłaniania

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

DYSTRYBUCJA



Zmniejszenie ogólnej masy tkanek



Zanik tkanki mięśniowej



Rozrost tkanki tłuszczowej



Zmniejszenie objętości wody całkowitej



Zmniejszenie pojemności wyrzutowej serca



Upośledzenie perfuzji narządowej



Zmniejszenie albumin

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM

DAWKOWANIE LEKÓW U PACJENTÓW > 65 r.ż.



65 – 75 r.ż. zmniejszenie dawki o 10%



75-85 r.ż. zmniejszenie dawki o 20%



>85 r.ż. zmniejszenie dawki o 30%



D = Ds

CL

CLs

INDYWIDUALIZACJA FARMAKOTERAPII

FARMAKOTERAPIA W WIEKU PODESZŁYM



Stosować możliwie jak najmniejszą liczbę leków, unikać
polifarmakoterapii



Rozpoczynać leczenie od możliwie najmniejszych
skutecznych dawek



Unikać leków o małym współczynniku terapeutycznym



Unikać leków o wątpliwym działaniu



Nie przedłużać leczenia bez wyraźnej potrzeby



Wybierać postać leku o łatwym sposobie dawkowania



Zalecać łatwe, proste schematy dawkowania



Monitorować leczenie