Formy ochrony
przyrody w Polsce
Mateusz Łukomski
Mateusz Kalina
kl. 3 et
Zadaniem władz każdego państwa jest objęcie
ochroną prawną najcenniejszych elementów
środowiska naturalnego.
Formy ochrony przyrody w Polsce dostosowane
do regulacji UE ustala Ustawa z 16 kwietnia
2004 r. „O ochronie przyrody” z późniejszymi
zmianami.
W rozumieniu tejże ustawy ochrona
przyrody polega na
zachowaniu zrównoważonym użytkowaniu
oraz odnawianiu zasobów, tworów i
składników przyrody, tj:
dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów;
roślin, zwierząt i grzybów objętych ochroną gatunkową;
zwierząt prowadzących wędrowny tryb życia;
siedlisk przyrodniczych;
siedlisk zagrożonych wyginięciem, rzadkich i chronionych
gatunków roślin, zwierząt i grzybów;
tworów przyrody żywej i nieożywionej oraz kopalnych szczątków
roślin i zwierząt;
krajobrazu;
zieleni w miastach i wsiach;
zadrzewień.
Główne cele ochrony przyrody
utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów;
zachowanie różnorodności biologicznej;
zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego;
zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i
grzybów, wraz z ich siedliskami, przez ich utrzymywanie lub
przywracanie do właściwego stanu ochrony;
ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach
oraz zadrzewień;
utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony
siedlisk przyrodniczych, a także pozostałych zasobów, tworów i
składników przyrody;
kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody
przez edukację, informowanie i promocję w dziedzinie ochrony
przyrody.
Prawne formy ochrony
przyrody w Polsce
parki narodowe;
rezerwaty przyrody;
parki krajobrazowe;
obszary chronionego krajobrazu;
obszary Natura 2000;
pomniki przyrody;
stanowiska dokumentacyjne;
użytki ekologiczne;
zespoły przyrodniczo-
krajobrazowe;
ochrona gatunkowa roślin,
zwierząt i grzybów.
Parki narodowe
W strategii ochrony przyrody w Polsce na najwyższym szczeblu
drabiny stoją parki narodowe.
Obecnie mamy 23 parki narodowe, które zajmują 3145 km
2
czyli ok.
1% powierzchni kraju.
Głównym zadaniem parków narodowych jest ochrona szczególnie
ważnych, naturalnych lub zbliżonych do naturalnych ekosystemów,
wyjątkowych ze względów naukowych, dydaktycznych, społecznych
i kulturowych.
Istotnym kryterium jest także wielkość, bo aby dany obszar mógł
zostać parkiem narodowym musi mieć powierzchnię co najmniej
1000 ha.
Na terenie parku ochronie podlega cała przyroda, a wokół parku
utworzona jest otulina, zabezpieczająca jego obszar przed
szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych.
Zadaniem pośrednim parku są funkcje dydaktyczne i wychowawcze.
Lokalizacja parków narodowych
W parku narodowym . . .
Wybierając się do Parku Narodowego musimy pamiętać, że
obowiązują nas pewne zasady.
Nie możemy poruszać się po szlakach innych, niż wyznaczone.
Jeżeli wybieramy się wycieczką, „czy większą grupą”
powinniśmy zwiedzać park pod kierunkiem wykwalifikowanych
przewodników.
Zabronione jest zakłócanie ciszy, zaśmiecanie i
zanieczyszczanie wód, zrywanie roślin, niszczenie drzew,
niszczenie skał, łowienie ryb, palenie ognisk a także
wprowadzanie psów.
Warto pamiętać, że pracownicy parku jak i członkowie Straży
Ochrony Przyrody mogą nas legitymować i ukarać grzywną w
postaci mandatu.
Rezerwaty
Nie wszystkie ważne przyrodniczo miejsca w kraju daje
się objąć statusem parków narodowych ze względu na
zbyt mały obszar.
Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w
stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy,
ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska
roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i
składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się
szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi,
kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Na terenie rezerwatu chroniona jest cała przyroda lub jej
wybrane składniki.
W rezerwatach ścisłych ochrona polega na całkowitym
wykluczeniu ingerencji człowieka.
Rodzaje rezerwatów
leśny
wodny
stepowy
słonoroślowy
faunistyczny
florystyczny
torfowiskowy
przyrody nieożywionej
krajobrazowy
Parki krajobrazowe
Parki Krajobrazowe to twory terytorialne o zadaniach
podobnych do parku narodowego i rezerwatu z tą jednak
różnicą, że na ich terenie prowadzić można działalność
gospodarczą i rolniczą, a ochronie podlegają tutaj
zarówno walory przyrodnicze jak i krajobraz kulturowy.
Obecnie parki krajobrazowe stanowią około 8%
powierzchni Polski.
Na terenie parku krajobrazowego mogą znajdować się wyróżnione obszary
(np. rezerwaty przyrody, użytki ekologiczne) lub inne obiekty (np. pomniki
przyrody) objęte ściślejszą formą ochrony.
Obszar parku jest dostępny dla odwiedzających w znacznie większej części
niż w przypadku parków narodowych, jednak i tu obowiązują indywidualne
przepisy i warunki udostępniania części parku dla potrzeb turystyki.
Należy przestrzegać następujących zakazów:
zakaz umyślnego zabijania dziko występujących zwierząt, z wyjątkiem
amatorskiego połowu ryb,
zakaz niszczenia nor zwierząt, legowisk, innych schronień i miejsc rozrodu
oraz tarlisk i złożonej ikry,
zakaz likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych
i nadwodnych,
zakaz używania łodzi motorowych i innego sprzętu motorowego na
otwartych zbiornikach wodnych,
zakaz organizowania rajdów motorowych i samochodowych.
Obszary chronionego krajobrazu
Obszary chronionego krajobrazu obejmują większe
powierzchnie odznaczające się mało zniekształconym
środowiskiem, o zachowanej równowadze ekologicznej i
wysokich walorach krajobrazu naturalnego.
Obejmują często doliny rzek, kompleksy leśne spełniając
rolę korytarzy ekologicznych między obszarami
chronionymi - tworząc w ten sposób system obszarów
chronionych.
Ochrona przyrody poprzez formy ochrony przyrody winna
uwzględniać wzajemne oddziaływanie obszarów objętych
ochroną, umożliwiając zachowanie bioróżnorodności
biologicznej.
Ochrona gatunkowa
Ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów ma na celu
zapewnienie przetrwania i właściwego stanu ochrony dziko
występujących roślin, zwierząt i grzybów oraz ich siedlisk,
gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych
na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych
ochroną na podstawie umów międzynarodowych, a także
zachowanie różnorodności gatunkowej i genetycznej.
Organem nadającym status prawny ochrony gatunkowej jest
Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i
Leśnictwa w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i
Gospodarki Żywnościowej.
Decyzje dotyczące ochrony gatunkowej mogą być podjęte
także w drodze rozporządzenia wojewody.
Ochrona gatunkowa zwierząt
W odniesieniu do objętych ochroną gatunkową zwierząt zabrania
się:
1) zabijania, preparowania, płoszenia, odłowu i przetrzymywania w
niewoli,
2) umyślnego niszczenia ich gniazd, nor, legowisk i żeremi,
3) niszczenia jaj, osobników młodocianych i innych form rozwojowych
(szczególnie kijanek, larw, poczwarek i piskląt),
4) fotografowania i filmowania w okresie rozrodu i wychowu młodych w
ich ostojach i miejscach rozrodu,.
5) wszelkich form handlu żywymi lub martwymi osobnikami,
6) wwożenia lub wywożenia poza granice kraju.
Błotniak stawowy
Orzeł bielik
Rybołów
Łabędź krzykliwy
Ochrona gatunkowa roślin
W stosunku do roślin znajdujących się pod ochroną ścisłą
(całkowitą) obowiązuje zakaz:
umyślnego niszczenia, zrywania, ścinania oraz
pozyskiwania z naturalnych miejsc występowania,
handlu, przenoszenia i wywożenia za granicę zarówno w
stanie świeżym, jak i suszonym,
W przypadku roślin objętych ochroną częściową możliwe
jest ich pozyskanie w określonych ilościach i miejscach,
m.in. dla celów leczniczych i gospodarczych.
Konwalia majowa
Cis pospolity
Mikołajek
nadmorski
Pomniki przyrody
Za pomniki przyrody można uznać pojedyncze twory
przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupienia
o szczególnej wartości naukowej, kulturowej,
historyczno-pamiątkowej czy krajobrazowej oraz
odznaczające się indywidualnymi cechami,
wyróżniającymi je wśród innych tworów.
Pomniki przyrody są ważnym elementem składowym
krajobrazu; podnoszą jego piękno, zwiększają różnorodność,
często związane są z wydarzeniami historycznymi, lokalnymi
podaniami lub wybitną postacią historyczną.
Głównymi kryteriami uznania za pomnik przyrody są:
sędziwy wiek, niespotykane kształty, okazałe rozmiary
drzew, krzewów lub ich grup (głównie gatunków rodzimych,
rzadziej obcych), wielkość głazów narzutowych, rzadkość
zjawiska lub gatunku.
Użytki ekologiczne
Są to zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów, mających
znaczenie dla zachowania unikatowych zasobów i typów środowisk :
naturalne zbiorniki wodne,
śródpolne i śródleśne "oczka wodne",
kępy drzew i krzewów,
bagna, torfowiska,
obszary nie użytkowanej roślinności,
wydmy,
starorzecza,
wychodnie skalne,
skarpy,
kamieńce,
siedliska przyrodnicze oraz stanowiska rzadkich lub chronionych
gatunków roślin, zwierząt i grzybów, ich ostoje oraz miejsca
rozmnażania lub miejsca sezonowego przebywania."
Zespoły przyrodniczo - krajobrazowe
Są to obszary wyznaczone w celu ochrony wyjątkowych
cennych fragmentów krajobrazu naturalnego
i kulturowego dla zachowania ich wartości
estetycznych.
Natura 2000
Wraz z akcesją Polski do Unii Europejskiej, pojawiła się
nowa forma ochrony przyrody Europejska Sieć Natura
2000.
W jej skład wchodzą dwa typy obszarów:
1. obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO)
2. specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO)
System obszarów chronionych Natura 2000 działa
równolegle z siecią obszarów chronionych i wzmacnia
prawne reżimy ochronne zgodnie z ustawodawstwem
Unii Europejskiej.
Rezerwaty biosfery
Rezerwaty biosfery to obszary chronione o znaczeniu
międzynarodowym.
Rezerwaty biosfery, to obszary unikatowe w skali świata, zawierające
niepowtarzalne walory geologiczne, rzeźby terenu, flory lub fauny itp.,
wpisane na listę przez Międzynarodową Radę Koordynacyjną Programu
UNESCO MaB
Lista Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO
Białowieski Park Narodowy,
Babiogórski Park Narodowy,
Słowiński Park Narodowy,
Rezerwat Jezioro Łuknajno,
Tatrzański Park Narodowy,
Karkonoski Park Narodowy,
Bieszczadzki Park Narodowy (Karpaty Wschodnie),
Kampinoski Park Narodowy,
Poleski Park Narodowy (Polesie Zachodnie).
TATRZAŃSKI REZERWAT BIOSFERY
Obszary chronione o znaczeniu
międzynarodowym
W ramach Konwencji Ramsarskiej, ochronie podlegają
następujące tereny wodno-błotne:
Rezerwat Jezioro Łuknajno,
Rezerwat Jezioro Karaś,
Rezerwat Jezioro Siedmiu Wysp,
Rezerwat Świdwie,
Rezerwat Słońsk,
Biebrzański Park Narodowy,
Rezerwat Stawy Milickie,
Słowiński Park Narodowy.
Może 4 na koniec rokuu?
POZDRAWIAMY!!