Podstawy rachunkowości
Istota rachunkowości
System rachunkowości jest serią kolejnych
etapów polegających na analizie, zapisie,
pomiarze, sumowaniu, klasyfikowaniu,
raportowaniu i interpretowaniu zdarzeń
ekonomicznych i ich efektu na organizację
oraz przygotowaniu sprawozdań
finansowych.
Rachunkowość według ustawy o rachunkowości
Zgodnie z ustawą o rachunkowości, zakres przedmiotowy rachunkowości
finansowej obejmuje:
opis stosowanych zasad rachunkowości, na który składa się zakładowy
plan kont, wykaz prowadzonych ksiąg rachunkowych oraz dokumentację
systemu przetwarzania danych przy użyciu komputera i jej zmiany,
prowadzenie ksiąg rachunkowych, do których zalicza się dziennik, konta
księgi głównej, w której obowiązuje ujęcie każdej operacji zgodnie z
zasadą podwójnego zapisu, konta ksiąg pomocniczych służące
uszczegółowieniu i uzupełnieniu zapisów kont ksiąg pomocniczych,
okresowe ustalenie i sprawdzenie drogą inwentaryzacji rzeczywistego
stanu aktywów i pasywów,
wycenę aktywów i pasywów oraz ustalenie wyniku finansowego,
sporządzanie sprawozdań finansowych i innych, których dane wynikają z
ksiąg rachunkowych,
gromadzenie i przechowywanie opisu przyjętych zasad rachunkowości,
ksiąg rachunkowych, dokumentów inwentaryzacyjnych i sprawozdań
finansowych,
poddanie badaniu i ogłaszanie sprawozdań finansowych.
Rachunkowość finansowa
• System rachunkowości finansowej – „zewnętrznie
zorientowanej” - stanowi podstawę do badania i
weryfikacji przez biegłych rewidentów.
Udokumentowana rachunkowość finansowa ma
moc dowodową. Rachunkowość finansowa jest
ściśle regulowana przepisami prawnymi
obowiązującymi w danym kraju. W Polsce
regulacje te zawiera Ustawa o rachunkowości,
Krajowe Standardy Rachunkowości, Dyrektywy
Komisji Europejskiej, Międzynarodowe Standardy
Sprawozdawczości Finansowej i inne
Rachunkowość zarządcza
Rachunkowość zarządcza nie podlega
regulacjom prawnym, a jedynie
wewnętrznym, jej kształt zależy od
potrzeb kadry zarządzającej
przedsiębiorstwem.
Polityka rachunkowości wg UoR
• Ustawa o rachunkowości definiuje
przyjętą politykę rachunkowości jako
wybrane i stosowane przez
jednostkę rozwiązania dopuszczone
ustawą, w tym także określone w
MSR, zapewniające wymaganą
jakość sprawozdań finansowych
Polityka rachunkowości według MSR/MSSF
Zgodnie z Międzynarodowym
Standardem Rachunkowości nr 8
zasady (polityka) rachunkowości są to
konkretne prawidła, metody,
konwencje, reguły
i praktyki przyjęte przez jednostkę przy
sporządzaniu i prezentacji sprawozdań
finansowych.
Wymiary rachunkowości
Współcześnie wyróżnia się trzy
główne wymiary rachunkowości:
1) naukę,
2) praktykę,
3) politykę
Teoria rachunkowości
• Teoria rachunkowości to dziedzina
naukowa, która zajmuje się
badaniem i formułowaniem zasad
rachunkowości, dostarczając
polityce i praktyce gotowych
rozwiązań
Nauka rachunkowości
• Nauka rachunkowości to dziedzina
naukowa, to zasady i szczegółowe
rozwiązania, które to są
porządkowane i normowane przez
politykę rachunkowości
.
Polityka rachunkowości
• Sama polityka rachunkowości stara
się dopasować zasady
rachunkowości do wymagań i
oczekiwań użytkowników. Polityka
rachunkowości to zakres czynności
normalizujący, znajdujący się
pomiędzy nauką (teorią)
rachunkowości a praktyką
Polityka rachunkowości
• W gospodarce rynkowej polityka
rachunkowości jest ważnym narzędziem
zarządzania, dlatego też kierownik jednostki
w sposób indywidualny określa rozwiązania
przyjęte przez rachunkowość. Warunkiem
osiągnięcia postawionych przez firmę celów
jest umiejętne wykorzystanie instrumentów
polityki rachunkowości w celu ograniczenia
ryzyka i niepewności wywołanego dużą
zmiennością otoczenia
Zasięg polityki
rachunkowości
Polityka rachunkowości swym zasięgiem obejmuje w
szczególności:
- definicje kategorii finansowych,
- grupowanie kategorii ekonomicznych,
- zasady wyceny wstępnej,
- sposób ustalenia wyniku finansowego,
- zasady wyceny na dzień bilansowy,
- zasady ujmowania i prezentacji pozycji w sprawozdaniu
finansowym oraz w informacji dodatkowej.
Zasada jasnego i rzetelnego
obrazu
• Jednostki obowiązane są stosować
określone ustawą zasady rachunkowości,
rzetelnie i jasno przedstawiając sytuację
majątkową i finansową oraz wynik
finansowy
• Rzetelna i jasna prezentacja rzeczywistości
gospodarczej jednostki jest w ustawie
zasadą nadrzędną. Stanowi jednocześnie
podstawowy obowiązek kierownika
jednostki w zakresie rachunkowości
Zasada przewagi treści
nad formą
• Zdarzenia, w tym operacje gospodarcze,
ujmuje się w księgach rachunkowych i
wykazuje w sprawozdaniu finansowym
zgodnie z ich treścią ekonomiczną.
• W razie niezgodności między istotą
ekonomiczną transakcji i zdarzeń
gospodarczych (przede wszystkim ich
skutkami ekonomicznymi) a ich formą
prawną, ustawa (podobnie jak MSR) wyraźnie
przesądza o wyższości treści ekonomicznej.
Zasada istotności
Jednostka może w ramach przyjętych zasad
(polityki) rachunkowości stosować uproszczenia,
jeżeli nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu
na realizację obowiązku przedstawiania jasnego i
rzetelnego obrazu jednostki.
Ważne jest zatem dozwolone w ustawie
dokonywanie uproszczeń w ramach przyjętej
polityki rachunkowości, o ile nie wpłynie to
negatywnie na realizację podstawowego
obowiązku przedstawiania jasnego i rzetelnego
obrazu jednostki gospodarczej, tj. nie zmniejszy
rzetelności obrazu sytuacji finansowej i
majątkowej oraz wyniku finansowego jednostki.
Zasad ciągłości i kontynuacji
działania
ZASADA CIĄGŁOŚCI
Przyjęte zasady (politykę) rachunkowości
należy stosować w sposób ciągły, dokonując w
kolejnych latach obrotowych jednakowego
grupowania operacji gospodarczych, wyceny
aktywów i pasywów, w tym także
dokonywania odpisów amortyzacyjnych lub
umorzeniowych, ustalania wyniku
finansowego i sporządzania sprawozdań
finansowych tak, aby za kolejne lata
informacje z nich wynikające były
porównywalne.
Zasad ciągłości i kontynuacji
działania
• Wskazane w księgach rachunkowych
na dzień ich zamknięcia stany
aktywów i pasywów należy ująć w tej
samej wysokości, w otwartych na
następny rok obrotowy księgach
rachunkowych
Zasad ciągłości i kontynuacji
działania
• Użytkownicy sprawozdań
finansowych muszą mieć możliwość
porównania sprawozdań finansowych
tego samego przedsiębiorstwa za
kolejne okresy sprawozdawcze po to,
by zidentyfikować trendy zmian
pozycji finansowej i dokonań
finansowych.
Zasad ciągłości i kontynuacji
działania
• Warunkiem porównywalności
informacji za kolejne okresy
sprawozdawcze jest ciągłość
stosowanych zasad (polityki)
rachunkowości.
Zasad ciągłości i kontynuacji
działania
ZASADA KONTYNUACJI DZIAŁANIA
Przy stosowaniu przyjętych zasad
(polityki) rachunkowości przyjmuje
się założenie, że jednostka będzie
kontynuowała w dającej się
przewidzieć przyszłości działalność w
nie zmniejszonym istotnie zakresie,
bez postawienia jej w stan likwidacji
lub upadłości, chyba że jest to
niezgodne ze stanem faktycznym lub
prawnym
Zasada ciągłości i kontynuacji
działania
• Ustalając zdolność jednostki do
kontynuowania działalności kierownik
jednostki uwzględnia wszystkie
informacje dostępne na dzień
sporządzenia sprawozdania
finansowego, dotyczące dającej się
przewidzieć przyszłości, obejmującej
okres nie krótszy niż jeden rok od
dnia bilansowego.
Zasada memoriału i
współmierności
• ZASADA MEMORIAŁU
W księgach rachunkowych jednostki
należy ująć wszystkie osiągnięte,
przypadające na jej rzecz przychody i
obciążające ją koszty związane z tymi
przychodami dotyczące danego roku
obrotowego, niezależnie od terminu
ich zapłaty.
Zasada memoriału i
współmierności
• ZASADA WSPÓŁMIERNOŚCI
Dla zapewnienia współmierności
przychodów i związanych z nimi
kosztów do aktywów lub pasywów
danego kresu sprawozdawczego
zaliczane będą koszty lub przychody
dotyczące przyszłych okresów oraz
przypadające na ten okres
sprawozdawczy koszty, które jeszcze
nie zostały poniesione.
Zasada ostrożnej wyceny
• Poszczególne składniki aktywów i pasywów
wycenia się stosując rzeczywiście poniesione
na ich nabycie (wytworzenie) ceny (koszty), z
zachowaniem zasady ostrożności. W
szczególności należy w tym celu w wyniku
finansowym, bez względu na jego wysokość,
uwzględnić:
a) zmniejszenia wartości użytkowej lub
handlowej składników aktywów, w tym
również dokonywane w postaci odpisów
amortyzacyjnych lub umorzeniowych,
Zasada ostrożnej wyceny
b) wyłącznie niewątpliwe pozostałe
przychody operacyjne i zyski
nadzwyczajne,
c) wszystkie poniesione pozostałe
koszty operacyjne i straty
nadzwyczajne,
d) rezerwy na znane jednostce ryzyko,
grożące straty oraz skutki innych
zdarzeń.
Zasada ostrożnej wyceny
• Zdarzenia, o których mowa wyżej
należy uwzględnić także wtedy, gdy
zostaną one ujawnione między dniem
bilansowym a dniem, w którym
rzeczywiście następuje zamknięcie
ksiąg rachunkowych
Ogólne zasady prowadzenia
ksiąg rachunkowych
• Każdy podmiot w swej polityce
rachunkowości powinien określić rok
obrotowy oraz wchodzące w jego skład okresy
sprawozdawcze. Za rok obrotowy zgodnie z
art. 3 ust. 1 pkt 9 należy rozumieć rok
kalendarzowy lub inny okres trwający 12
kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych,
stosowany również do celów podatkowych.
Określenie roku obrotowego lub jego zmianę
określa statut lub umowa, na podstawie
której powstała jednostka gospodarcza.
Ogólne zasady prowadzenia
ksiąg rachunkowych
• Rok obrotowy dzieli się na krótsze
okresy sprawozdawcze, przez które
należy rozumieć okresy, za który
sporządza się sprawozdanie
finansowe przewidziane w ustawie
lub inne sprawozdanie finansowe
sporządzone na postawie ksiąg up.
deklaracje podatkowe. Za okresy
sprawozdawcze najczęściej
przyjmuje się rok, kwartał czy
również miesiąc.
Ogólne zasady prowadzenia
ksiąg rachunkowych
• Zgodnie z ustawą o rachunkowości
art. 11 ust. 1 księgi rachunkowe co
do zasady prowadzi się w siedzibie
jednostki, na terenie Polski.
Natomiast przez siedzibę osoby
prawnej należy rozumieć
miejscowość, w której ma siedzibę
organ zarządzający. Jeżeli siedziba
podmiotu i jej organu
zarządzającego jest różna, to księgi
rachunkowe prowadzi się w jej
siedzibie.
Ogólne zasady prowadzenia
ksiąg rachunkowych
W przypadku gdy księgi rachunkowe są prowadzone poza
siedzibą jednostki lub miejscem sprawowania zarządu,
kierownik jednostki jest obowiązany:
- powiadomić właściwy urząd skarbowy o miejscu prowadzenia
ksiąg rachunkowych w terminie 15 dni od dnia ich wydania,
- zapewnić dostępność ksiąg rachunkowych wraz z dowodami
księgowymi uprawnionym organom zewnętrznej kontroli lub
nadzoru w siedzibie jednostki lub w miejscu sprawowania
zarządu albo w innym miejscu za zgodą organu kontroli lub
nadzoru
Elementy składowe ksiąg
rachunkowych
Na
elementy
składowe
ksiąg
rachunkowych składa się:
-dziennik,
-księga główna,
-księgi pomocnicze,
-zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej,
-zestawienie sald kont księgi pomocniczej,
-wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).
Dziennik
• Dziennik to chronologiczny zapis
zdarzeń, jakie miały miejsce w
danym okresie sprawozdawczym.
Prawidłowo prowadzony dziennik,
bez znaczenia na technikę jego
prowadzenia powinien umożliwić
szybko i łatwo uzgodnić jego obroty
z obrotami zestawienia obrotów i
sald kont księgi głównej.
Księga główna
• Księga główna to podstawowa księga
rachunkowa lub inaczej konta
syntetyczne, funkcjonujące zgodnie z
zasadą podwójnego zapisu. Wykaz
kont księgi głównej ujęty jest w
planie kont, który za zadanie ma
usystematyzowanie i klasyfikację
ewidencji zdarzeń gospodarczych
Konta ksiąg
pomocniczych
• Konta ksiąg pomocniczych są
uzupełnieniem
i uszczegółowieniem kont księgi
głównej, są to tak zwane konta
analityczne, które funkcjonują
zgodnie z zasadą powtórzonego
zapisu.
Zestawienie obrotów i sald kont
księgi głównej
Zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej sporządza się
na koniec każdego okresu sprawozdawczego, ale nie rzadziej
niż na koniec miesiąca. Zestawienie powinno zawierać:
-nazwy kont i ich symbole,
-salda kont na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obroty za
okres sprawozdawczy i narastająco od początku roku
obrotowego oraz salda na koniec okresu sprawozdawczego,
-sumę sald na dzień otwarcia ksiąg rachunkowych, obrotów
oraz sald na koniec okresu sprawozdawczego.
Zestawienie sald kont księgi
pomocniczej
• Zestawienie sald kont księgi
pomocniczej sporządza się co
najmniej na dzień zamknięcia ksiąg
rachunkowych
Wykaz składników aktywów i
pasywów (inwentarz)
• Wykaz składników aktywów i pasywów
(inwentarz), potwierdzony poprzez ich
inwentaryzację, zobligowane są sporządzić
podmioty, które wcześniej nie prowadziły
ksiąg handlowych zgodnie z wymogami
ustawy o rachunkowości. Natomiast rolę
inwentarza w pozostałych podmiotach
spełnia zestawienie obrotów i sald kont
księgi głównej oraz zestawienie sald kont
sald księgi pomocniczej sporządzone na
dzień bilansowy jednostki.
Cele rachunkowości
1) odzwierciedlenie w formie pieniężnej zjawisk i procesów
gospodarczych, które przedstawiają stany i zmiany w sytuacji
majątkowej,
finansowej
oraz
osiąganych
wynikach
podmiotów gospodarczych,
2) dostarczenie prawdziwego i rzetelnego obrazu sytuacji
majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa,
3) przekazywanie informacji ekonomicznej pozwalającej na
formułowanie opinii i sądów oraz podejmowanie decyzji przez
użytkowników tych informacji,
4) dostarczanie informacji do zarządzania finansami, a w dalszej
kolejności do zarządzania przedsiębiorstwem jako całością .
Odbiorcy informacji pochodzących z
rachunkowości
Zewnętrzni
udziałowcy,
akcjonariusze i inni
inwestorzy
pracownicy
kredytodawcy
kontrahenci
agendy rządowe
społeczności lokalne
Wewnętrzni
zarządzający daną
jednostką
gospodarczą
Cechy rachunkowości
1. Wartościowa charakterystyka efektów
działalności gospodarczej
2. Stosowanie metody bilansowej i zasady
podwójnego zapisu
3. Obowiązek udokumentowania zapisów
4. Weryfikacja
zapisów
za
pomocą
inwentaryzacji
5. Przestrzeganie zasady ciągłości
Rachunkowość jako system
informacyjny
System rachunkowości został zaprojektowany w
ten sposób aby sprostać potrzebom
podejmujących decyzje, którzy wykorzystują
informacje finansowe.
Każde przedsiębiorstwo posiada własny system
rachunkowości.
Systemy te mogą być proste albo bardzo
kompleksowe, ale rzeczywista wartość systemu
odzwierciedlona jest w informacji, którą ten
system dostarcza.
Rachunkowość jako narzędzie
wspomagające podejmowanie decyzji
Informacja z systemu rachunkowości powinna być użyteczna dla
każdego, kto podejmuje decyzje mające wpływ na ekonomiczne
rezultaty przedsiębiorstwa.
1. Zarządzający chcą wiedzieć, czy nowy produkt będzie zyskowny.
2. Właściciele chcą wiedzieć, jaka jest skuteczność zarządu.
3. Inwestorzy chcą wiedzieć, czy firma jest dobrą inwestycją.
4. Kredytodawcy chcą wiedzieć, czy mogą przedłużyć termin
kredytowania, na jak długo i czy mogą zwiększyć kwotę kredytu.
5. Urząd skarbowy chce wiedzieć, czy dochód do opodatkowania jest
ustalony we właściwy sposób.
6. Ustawodawca chce wiedzieć, czy sprawozdania finansowe
sporządzone zostały zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Podział rachunkowości
Ze względu na rodzaj czynności rachunkowość
obejmuje:
ewidencję
kalkulację
sprawozdawczość
Ze względu na cel rozróżnia się rachunkowość:
finansową (podporządkowana jest przepisom
prawa – Ustawa o rachunkowości, czyli tzw.
Prawo bilansowe)
zarządczą (tworzona jest na wewnętrzne
potrzeby zarządu, nie regulowana żadnymi
przepisami prawa)
Podstawowym aktem prawnym regulującym
zasady prowadzenia rachunkowości w Polsce jest
ustawa o rachunkowości z dnia 29 września
1994 roku, która obowiązuje od 1995 roku (Dz. U.
z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.)
Ponadto, w sprawach nieuregulowanych polskim prawem
bilansowym stosuje się Krajowe Standardy
Rachunkowości (KSR), Międzynarodowe Standardy
Rachunkowości (MSR) oraz Międzynarodowe Standardy
Rachunkowości Finansowej (MSSF). Zastosowanie MSR i
MSSF umożliwia inwestorom i innym użytkownikom
dostęp do informacji, która jest porównywalna
w skali międzynarodowej.
Akty prawne
rachunkowości
Podmioty objęte ustawą o rachunkowości to
w szczególności
:
1) spółki handlowe
2) osoby fizyczne oraz spółki cywilne osób fizycznych, jeżeli ich
przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji
finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej
równowartość w walucie polskiej 1 200 000 EURO
3) jednostki organizacyjne działające na podstawie Prawa
bankowego, Prawa o publicznym obrocie papierami
wartościowymi i funduszach powierniczych, przepisów o
funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności
ubezpieczeniowej lub przepisów o organizacji i
funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez względu na
wielkość przychodów
4) państwowe i samorządowe jednostki budżetowe, ich
gospodarstwa pomocnicze, zakłady budżetowe, fundusze
celowe oraz jednostki samorządu terytorialnego i ich związki
5) zagraniczne osoby prawne i jednostki nie posiadające
osobowości prawnej
Elementy sprawozdania finansowego
1. Bilans
2. Rachunek zysków i strat
3. Rachunek przepływów pieniężnych
4. Zestawienie zmian w kapitale własnym
5. Informacja dodatkowa
48
Bilans
Dwustronne, usystematyzowane w mierniku pieniężnym
zestawienie posiadanych przez jednostkę środków
gospodarczych (składników majątku) oraz ich źródeł
finansowania,
sporządzone
w
określonej
formie
(regulowanej przez ustawę o rachunkowości) na ściśle
określony dzień, nazywany
momentem lub dniem bilansowym, którym zwykle
jest dzień kończący rok obrotowy.
AKTYWA
Kontrolowane przez jednostkę gospodarczą
zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej
wartości, uzyskane w wyniku przeszłych zdarzeń,
które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki
korzyści ekonomicznych.
Środki gospodarcze klasyfikuje się według
możliwości ich spieniężenia, upłynnienia ("zasada
wzrastającej płynności"), a w ramach tych grup
według postaci, w jakiej występują.
PASYWA
W myśl ustawy o rachunkowości stanowią
równowartość aktywów rozpatrywanych z punktu
widzenia prawa własności i konieczności zwrotu
oraz wyrażają źródła pochodzenia (finansowania)
majątku.
Źródła finansowania aktywów
(majątku) przedsiębiorstwa
Ruch okrężny majątku
obrotowego przedsiębiorstwa
produkcyjnego
Materiały
Produkcja w
toku
(niezakończon
a)
Wyroby
gotowe
Należności
Środki
pieniężne
Składowe części
rachunkowości
Źródło: Opracowanie własne na podstawie: A. Kuczyńska-Cesarz, Zasady rachunkowości, Difin, Warszawa
2005, s. 16.
56
Które są najbardziej istotne?
Cztery podstawowe
sprawozdania finansowe
Sprawozdanie z przepływów finansowych
Bilans (sprawozdanie z sytuacji majątkowej
i finansowej)
Zestawienie zmian w kapitale własnym
Rachunek zysków i strat
Dlaczego rachunek strat i zysków
oraz bilans są najbardziej
istotne?
Ponieważ informują o zyskowności
i wypłacalności przedsiębiorstwa
Rachunek zysków i strat dostarcza
informacji o zdolności do
generowania zysku (lub strat)
Bilans dostarcza informacji o
zdolności (albo zagrożenia brakiem
zdolności) przedsiębiorstwa do
regulowania zaciągniętych
zobowiązań
58
Napływ aktywów
ze sprzedaży
produktów lub
usług
Napływ aktywów
ze sprzedaży
produktów lub
usług
Model rachunku zysków i
strat
Wynik
finanso
wy
=
Przychody - Koszty
(zysk lub strata)
AKTYWA
A. Aktywa trwałe
I. Wartości niematerialne i
prawne
II. Rzeczowe aktywa trwałe
1. Środki trwałe
2. Środki trwałe w budowie
III. Należności długoterminowe
IV. Inwestycje długoterminowe
1. Wartości niematerialne i prawne
2. Nieruchomości
3. Długoterminowe aktywa
finansowe
B. Aktywa obrotowe
I. Zapasy
1. Materiały
2. Półprodukty i produkcja w toku
3. Produkty gotowe
4. Towary
II. Należności krótkoterminowe
III. Inwestycje krótkoterminowe
1. Krótkoterminowe aktywa
finansowe
2. Środki pieniężne
PASYWA
A. Kapitał (fundusz) własny
I. Kapitał (fundusz)
podstawowy
II. Kapitał (fundusz) rezerwowy
III. Kapitał (fundusz) zapasowy
IV. Zysk netto
V. Strata netto
B. Zobowiązania i rezerwy na
zobowiązania
I. Rezerwy na zobowiązania
II. Zobowiązania
długoterminowe
III. Zobowiązania
krótkoterminowe
Aktywa i pasywa ujmuje się w bilansie
wg następujących kryteriów
1) rosnącej płynności (aktywa) – kolejne pozycje aktywów
prezentowane są według zdolności zamiany danego
składnika majątkowego na gotówkę (wg zwiększającego
się stopnia płynności)
2) rosnącej wymagalności (pasywa) – kolejne pozycje
pasywów wykazywane są według zmniejszających się
terminów ich zwrotu do wierzycieli jednostki (kapitał
własny
jest
„wymagalny”
bezterminowo)
(wg
zwiększającego się stopnia pilności)
Bilans zawiera dane umożliwiające stwierdzenie
miedzy innymi
:
1) czy przedsiębiorstwo osiągnęło zysk, czy
poniosło stratę,
2) w jakim stosunku do kapitałów własnych
ukształtował się wynik finansowy,
3) czy przedsiębiorstwo było w stanie regulować
na bieżąco swoje zobowiązania,
4) jaka jest wartość majątku przedsiębiorstwa itp.
Zasada równowagi
bilansowej
aktywów = pasywów
czyli
Majątek (trwały i obrotowy) = Kapitał
(własny + obcy)
Rodzaje bilansów
• Bilans początkowy – sporządzany w momencie rozpoczęcia
działalności firmy, stanowi podstawę otwarcia jej ksiąg
• Bilans zamknięcia – sporządzany jest wraz z rachunkiem
zysków i strat na koniec każdego roku obrotowego
• Bilans otwarcia – bilans zamknięcia jest jednocześnie
bilansem otwarcia następnego roku obrotowego
• Bilans okresowy – sporządzany na potrzeby wewnętrzne
firmy przeważnie na koniec trzech pierwszych kwartałów
• Bilans likwidacyjny – sporządzany w przypadku ogłoszenia
upadłości firmy lub otwarcia postępowania likwidacyjnego
• Bilans publikacyjny – przeważnie w skróconej formie dla
prezentacji
w prasie lub w informatorach
Obszary różnic
Model kontynentalny
(kredytowo-podatkowy)
Model anglosaski
(rynku kapitałowego)
Kraje należące
do danej grupy
Francja, Belgia, Niemcy,
Grecja, Włochy, Hiszpania,
Szwajcaria, Japonia, także
Polska, Węgry, Czechy
Stany Zjednoczone, Wielka
Brytania, Australia, Kanada,
Irlandia, Nowa Zelandia,
Południowa Afryka, Holandia
Struktura
własności
Duże znaczenie
kredytodawców, małe
inwestorów prywatnych
Dominacja akcjonariuszy
indywidualnych, rozproszenie
kapitału
Orientacja
Stabilny rozwój,
bezpieczeństwo obrotu
gospodarczego , postawa
konserwatywna, unikanie
ryzyka
Otwarcie na rynek kapitałowy,
postawa otwarta na ryzyko, podejście
ekonomiczne
Unormowania
prawne
Zasady rachunkowości zawarte
w kodeksach,
ustawach, standardowych
planach kont i
zasadach ewidencji
Zasady rachunkowości zawarte
w standardach, nie ma wzorca
planów kont, zasad ewidencji czy
dokumentów księgowych
Cele
sprawozdań
Ochrona interesów wierzycieli
i inwestorów, potrzeby
informacyjne rządu
Dostarczanie informacji posiadaczom
akcji i rynkom giełdowym
System
fiskalny
Prawo bilansowe i podatkowe
ściśle ze sobą powiązane,
znacząca rola urzędów
skarbowych
Oddzielenie prawa podatkowego od
przepisów rachunkowości
Zakres
ujawnień
Dążenie do zmniejszania
zakresu ujawniania
Dążenie do zwiększania zakresu
ujawniania
Najważniejsze
zasady
rachunkowości
Zasada ostrożności, wycena
według kosztu historycznego
Rzetelna
prezentacja,
przewaga
treści nad formą, wycena według
wartości godziwej
Główne modele rachunkowości - różnice