Obciążenia obiektów budowlanych.
Obciążenia ruchome mostów
drogowych i kolejowych
Michał Próchniak
WIL PK 2013/2014
Obciążenia - oddziaływania
Jako oddziaływanie ujmuje się w
PN-EN 1990, jak i w innych Eurokodach,
wszystkie siły przyłożone do konstrukcji
(oddziaływanie bezpośrednie) oraz zbiór
wymuszonych odkształceń
spowodowanych np. zmianami
temperatury, wilgotności, różnicami
osiadań lub trzęsieniem ziemi
(oddziaływania pośrednie)
Obciążenia - klasyfikacja
Podział ze względu na sposób przyłożenia
obciążenia:
objętościowe,
powierzchniowe,
liniowe,
skupione.
Obciążenia - klasyfikacja
Podział ze względu na dynamikę
przyłożenia do konstrukcji:
statyczne,
dynamiczne.
Obciążenia - klasyfikacja
Podział ze względu na ich zmienność w
czasie:
stałe,
zmienne,
wyjątkowe,
geotechniczne,
sejsmiczne.
Obciążenia - klasyfikacja
Oddziaływania stałe (G):
Na przykład: ciężar własny konstrukcji,
umocowane urządzenie, ale także
oddziaływania pośrednie wywołane przez
skurcz i nierówne osiadanie.
Obciążenia - klasyfikacja
Oddziaływania zmienne (Q):
Na przykład: obciążenie użytkowe
stropów, oddziaływania wiatru lub
obciążenie śniegiem.
Obciążenia - klasyfikacja
Oddziaływania wyjątkowe (A):
Na przykład: wybuch lub uderzenie przez
pojazd.
Oddziaływanie geotechniczne:
Przekazywane na konstrukcję przez grunt,
wypełnienie gruntem lub wodę gruntową.
Obciążenia - klasyfikacja
Oddziaływania sejsmiczne (A
e
):
Wywołane ruchami gruntu w czasie
trzęsienia ziemi.
Wartość charakterystyczna
oddziaływania
Główną wartością reprezentatywną jest
wartość charakterystyczna F
k
oddziaływania, którą określa się jako:
wartość średnią,
wartość górną,
wartość dolną,
wartość nominalną,
wartość uzyskaną z norm.
Wartość charakterystyczna
oddziaływania stałego
Wartość charakterystyczną oddziaływania stałego
ustala się (wg PN-EN 1990) w zależności od jej
zmienności:
Mała zmienność G- można posługiwać się
pojedynczą wartością G
k
,
Duża zmienność G- należy posługiwać się
dwiema wartościami:
- wartością wyższą: G
k,sup
,
- wartością niższą: G
k,inf
.
Wartość charakterystyczna
oddziaływania zmiennego
Wartość charakterystyczną oddziaływania
zmiennego ustala się (wg PN-EN 1990)
jako wartość:
górną,
dolną,
nominalną.
Wartość obliczeniowa
oddziaływania
Wartość obliczeniowa F
d
oddziaływania jest
zdefiniowana jako wartość uzyskana w
wyniku pomnożenia wartości
reprezentatywnej F
rep
przez współczynnik
częściowy γ
f
.
Wartości współczynników γ
f
Wartość reprezentatywna
oddziaływania
Wartość reprezentatywna F
rep
oddziaływania
przyjmowana do sprawdzenia stanu
granicznego.
ψ = 1,00 lub ψ
0,
ψ
1,
ψ
2
Wartości współczynników Ψ
Obciążenia konstrukcji
Część 1
PN-EN 1991-1-1 Ciężar własny, ciężar materiałów składowanych,
obciążenia użytkowe.
PN-EN 1991-1-2 Oddziaływania na konstrukcje w warunkach
pożaru.
PN-EN 1991-1-3 Obciążenie śniegiem.
PN-EN 1991-1-4 Obciążenie wiatrem.
PN-EN 1991-1-5 Oddziaływania termiczne.
PN-EN 1991-1-6 Oddziaływania w czasie wykonywania konstrukcji.
PN-EN 1991-1-7 Oddziaływania wyjątkowe.
Część 2
PN-EN 1991-2 Obciążenia ruchome mostów.
Obciążenia ruchome mostów –
klasyfikacja oddziaływań
Obciążenia wywołane ruchem na mostach
drogowych, kładkach dla pieszych i
mostach kolejowych składają się z
oddziaływań zmiennych oraz oddziaływań
wyjątkowych w sytuacjach
obliczeniowych, przestawianych z użyciem
różnych modeli.
Obciążenia ruchome mostów –
klasyfikacja oddziaływań
Zalecane jest by w normalnych warunkach
stosowania (tzn. z wyłączeniem sytuacji
wyjątkowej) obciążenia ruchem i pieszymi
traktowano jako oddziaływania zmienne.
Podział jezdni na pasy umowne
Szerokość jezdni należy
mierzyć między
krawężnikami lub między
wewnętrznymi
krawędziami barier
ochronnych i nie
uwzględniać odległości
ani między stałymi
barierami ochronnymi
lub krawężnikami pasa
dzielącego, ani
szerokości tych barier.
Modele obciążeń pionowych
Obciążenia charakterystyczne mają na celu określenie
efektów ruchu drogowego związanych ze
sprawdzeniami SGN oraz w niektórych przypadkach
SGU. Modele obciążeń pionowych przedstawiają
następujące efekty ruchu:
•
Model Obciążenia 1 (LM1): Obciążenia skupione i
równomiernie rozłożone, które obejmują większość
skutków ruchu samochodów ciężarowych i lokalnych.
•
Model Obciążenia 2 (LM2): Nacisk pojedynczej osi
przyłożony do określonych powierzchni kontaktu opony
który obejmuje skutki dynamiczne normalnego ruchu.
Modele obciążeń pionowych
•
Model Obciążenia 3 (LM3): Zbiór zestawów nacisków osi
przedstawiający pojazdy specjalne.
•
Model Obciążenia 4 (LM4): Obciążenie tłumem.
Model obciążenia 1 (LM1)
Składa się z dwóch układów częściowych:
Dwuosiowych obciążeń skupionych, w których każda oś ma
następujące obciążenie:
Model obciążenia 1 (LM1)
Obciążeń równomiernie rozłożonych, dających następujący
nacisk na metr kwadratowy pasa umownego:
Model obciążenia 1 (LM1)
Model obciążenia 2 (LM2)
Składa się z obciążenia
pojedynczej osi β
Q
Q
ak,
gdzie Q
ak
równe 400 kN
wraz z nadwyżką
dynamiczną, którą
zaleca się ustawić w
dowolnym miejscu
jezdni. Jeżeli jest taka
potrzeba można
uwzględniać jedno koło
o nacisku β
Q
200 kN
Model obciążenia 3 (LM3)
Jeśli zachodzi potrzeba to zalecane jest określanie i
uwzględnianie modeli pojazdów specjalnych.
Model obciążenia 4 (LM4)
Obciążenie tłumem, jeśli występuje to należy
przedstawiać za pomocą obciążenia równomiernie
rozłożonego równego 5 kN/m
2
.
Siły hamowania i przyspieszania
Siły odśrodkowe i inne siły
poprzeczne
Modele obciążeń zmęczeniowych
Modele obciążeń zmęczeniowych
Modele obciążeń zmęczeniowych
ODDZIAŁYWANIA W WYJĄTKOWYCH
SYTUACJACH OBLICZENIOWYCH
Obciążenie filara uderzeniem
pojazdu
OBCIĄŻENIA PIONOWE- WARTOŚCI
CHARAKTERYSTYCZNE
Model obciążenia 71
Model obciążenia SW0/SW2
Model obciążenia
„pociągiem bez ładunku”
Dziękuję za uwagę