Wielkie Religie świata
Każdy szuka swojej drogi…
Wszyscy chcemy prowadzić udane
życie i mieć poczucie, że obraliśmy
właściwą drogę. Jeśli inni twierdzą, że
mają receptę na satysfakcjonujące i
sensowne życie, to warto
przynajmniej to sprawdzić. Co na ten
temat mówią główne światowe
religie? Czy znajdziemy w nich coś, co
nada naszemu życiu większą wartość
i uczyni je bardziej stabilnym?
Hinduizm
Większość wyznawców tej religii czci jedną
Istotę, która jest doskonałą jednością
(Brahman), ale objawia się pod postacią
niezliczonej rzeszy bogów i bogiń. Różne
przejawy bóstwa wcielają się w rzeźby,
świątynie, guru, rzeki, zwierzęta itd.
Pozycja, jaką człowiek zajmuje w obecnym
życiu, zależy od jego zachowania w poprzednim
wcieleniu. Jeśli ktoś popełniał wcześniej złe
czyny, może się spodziewać trudnych
doświadczeń w obecnym życiu. Celem
egzystencji jest uwolnienie się od prawa karmy
Przerwać cykl karmy można na jeden z trzech sposobów.
Po pierwsze, można poświęcić się bez reszty dowolnemu
hinduskiemu bóstwu. Po drugie, można wzrastać w
poznaniu przez medytację nad Brahmanem (jednością),
aby uświadomić sobie, że tak naprawdę wszystkie
okoliczności doczesnego życia nie istnieją w
rzeczywistości. Po trzecie, można oddawać się
rozmaitym rytom i ceremoniom religijnym.
W hinduizmie człowiek może samodzielnie wybrać
własną drogę do duchowej doskonałości. Proponuje
również możliwe wyjaśnienie obecności zła i cierpienia
w świecie. Cierpienie, którego człowiek doświadcza --
niezależnie czy jest to choroba, głód czy nieszczęście --
postrzega się jako należną odpłatę za jego złe czyny,
zwykle popełnione w poprzednim wcieleniu. Ostatecznie
liczy się jedynie dusza, która pewnego dnia uwolni się z
cyklu ponownych narodzin i osiągnie ukojenie.
Buddyzm
Buddyści nie czczą Boga jako absolutu. Budda twierdził,
że roztrząsanie tej kwestii jest zbędne na drodze do
szczęścia. Osoby niezwiązane z tą religią często sądzą,
że buddyści czczą Buddę. Większość wyznawców tego
światopoglądu wierzy, że człowiek uczestniczy w
niekończącym się cyklu powtórnych narodzin, które
nieuchronnie wiążą się z cierpieniem. Buddysta dąży do
przerwania owego cyklu. Według wyznawców tej religii
przyczyną powtórnych narodzin są ludzkie
pożądliwości, awersje oraz złudzenia. Buddyści dążą
więc do oczyszczenia serca i wyzbycia się wszelkich
tęsknot związanych z pragnieniami zmysłowymi oraz
przywiązaniem do własnej osoby.
Wyznawcy buddyzmu przestrzegają
określonych zasad religijnych i oddają się
głębokim medytacjom. Medytacja w
buddyzmie nie jest modlitwą czy zwróceniem
się ku bogu, ale raczej formą samodyscypliny.
Przez praktykowanie medytacji osoba może
doświadczyć nirwany -- „zdmuchnięcia”
płomienia pożądania.
Buddyzm oferuje elementy charakterystyczne
dla większości światowych religii -- dyscyplinę,
wartości oraz zasady, którymi wyznawca
może kierować się w życiu.
Islam
Muzułmanie wierzą, że jest jeden, wszechmocny,
transcendentny Bóg, nieskończenie przewyższający
rodzaj ludzki -- Allach. Uważa się go za stwórcę świata i
źródło wszelkiego dobra i zła. Wszystko dzieje się z jego
woli. Jest surowym i potężnym sędzią, który okaże
miłosierdzie swoim wyznawcom w zależności od
spełnionych przez nich dobrych uczynków, a także od
stopnia poświecenia religijnego, którym się wykazywali.
Stosunki łączące wyznawcę z Allachem to relacja
między sługą i panem.
Choć muzułmanie uznają kilku proroków, za ostatniego i
najważniejszego uważa się Mahometa. Jego nauczanie i
styl życia winny być dla wyznawców Allacha
najwyższym autorytetem.
Muzułmanin musi przestrzegać pięciu obowiązków religijnych:
• powtarzanie wyznania wiary w Allacha i Mahometa,
• odmawianie określonych modlitw po arabsku pięć razy
dziennie,
• udzielanie wsparcia potrzebującym,
• post trwający przez jeden miesiąc w roku, kiedy to należy
powstrzymać się od jedzenia, picia, palenia i współżycia
seksualnego od wschodu do zachodu słońca,
• raz w życiu należy udać się na pielgrzymkę do sanktuarium w
Mekce.
Wierne wypełnianie tych praktyk jest dla muzułmanina
podstawą nadziei, że po śmierci trafi do raju, który jest
miejscem zmysłowej przyjemności. Islam zaspokaja
oczekiwania religijne wielu ludzi. Naucza, że istnieje jeden,
najwyższy Bóg, którego można czcić przez dobre uczynki oraz
ścisłe praktykowanie rytuałów religijnych. W zależności od
stopnia zaangażowania religijnego człowiek po śmierci jest
nagradzany albo ponosi karę.
Chrześcijaństwo
Chrześcijanie wierzą w kochającego Boga,
który objawił się ludziom i którego w tym życiu
można poznać osobiście. W kontakcie z
Jezusem Chrystusem człowiek nie skupia się na
wypełnianiu religijnych rytuałów ani spełnianiu
dobrych uczynków, ale cieszy się przyjaźnią z
Bogiem i wzrasta w coraz lepszym poznaniu
Go.
Chrześcijanie doświadczają radości i sensu w
życiu przez wiarę w Jezusa Chrystusa, a nie
tylko w Jego nauczanie.
Według chrześcijan Biblia jest Bożym poselstwem
przekazanym ludzkości w spisanej formie. Oprócz
historycznego zapisu życia Jezusa i cudów przez Niego
dokonanych Pismo Święte objawia także osobowość
Boga, ukazuje Jego miłość i prawdę oraz wskazuje, w jaki
sposób człowiek może nawiązać osobistą więź z Bogiem.
Niezależnie od okoliczności, jakie napotykają w swoim
życiu, chrześcijanie mogą z ufnością zwracać się do
mądrego, potężnego Boga, który rzeczywiście ich kocha.
Wyznawcy Chrystusa wierzą, że Bóg wysłuchuje modlitw
i że życie nabiera prawdziwego znaczenia, gdy jego
celem jest okazywanie Bogu szacunku i czci.
Czy jest jakaś różnica?
• Analizując główne systemy religijne i ich
zapatrywania na Boga, można zauważyć
niezwykłą rozbieżność poglądów:
• Wyznawcy hinduizmu uznają wiele bogów i
bogiń.
• Buddyści twierdzą, że nie ma żadnego boga.
• Muzułmanie wierzą w potężnego, ale
niepoznawalnego Boga.
• Chrześcijanie wierzą w kochającego i
przystępnego Boga.
Każda z głównych religii świata -- hinduizm, buddyzm,
islam oraz chrześcijaństwo -- jest na swój sposób
unikalna. Jednak tylko jedna z nich twierdzi, że
istnieje osobowy, kochający Bóg, którego można
poznać w tym życiu. Jezus Chrystus mówi o Bogu,
który zaprasza człowieka do przyjaźni ze sobą i który
jest dla człowieka pocieszycielem, doradcą i
potężnym, kochającym Ojcem.
W hinduizmie człowiek poszukujący wyzwolenia od
karmy jest zdany na samego siebie. W buddyzmie
jednostka dąży do tego, by uwolnić się od pragnienia.
W islamie rygorystyczne przestrzeganie przepisów
religijnych jest jedynym sposobem zapewnienia sobie
wstępu do raju po śmierci. Natomiast nauczanie
Jezusa wskazuje zupełnie inną drogę -- bliską przyjaźń
między człowiekiem a osobowym Bogiem, która ma
swoją kontynuację w przyszłym życiu.