Teza, że agresja seksualna jest wytworem właściwości struktury społecznej, które mogą być odmienne w różnych społeczeństwach, znajduje wsparcie w danych międzykulturowych na temat społeczeństw, charakteryzujących się dużo rzadszym w porównaniu z krajami zachodnimi, a nawet zupełnym brakiem występowania takich form agresji. Na przykład Sanday (1981) przeprowadziła badania etnograficzne 95 społeczeństw plemiennych, z których blisko połowę (47%) uznała za "wolne od gwałtu", to znaczy wykazujące zerową lub minimalną powszechność agresji seksualnej. Natomiast 18% zaklasyfikowała jako "skłonne do gwałtu" - o wysokiej powszechności agresji seksualnej. W pozostałych społeczeństwach występowały doniesienia o gwałtach, lecz niedostępna była informacja o ich częstotliwości. W społeczeństwach skłonnych do gwałtu agresja seksualna spełniała funkcje ceremonialne (na przykład jako część rytuału inicjacyjnego młodych mężczyzn) i/lub funkcjonowała jako środek dominacji nad kobietami i ich karania. W społeczeństwach wolnych od gwałtu stwierdzono niski poziom agresji w ogóle i wysokie wartościowanie wkładu kobiet w reprodukcję i ciągłość społeczności. Z analiz międzykulturowych, takich jak dokonana przez Sanday (1981), wynika, że agresja seksualna nie jest zjawiskiem izolowanym, lecz trzeba ją rozpatrywać w kontekście ogólnych wzorców interakcji między płciami w danym społeczeństwie (zob. też Rozee, 1993). Z tym poglądem zgodne jest założenie, źe zachowania seksualne są regulowane w znacznej mierze przez skrypty poznawcze, kształtowane pod wpływem norm i wartości uznawanych w danym społeczeństwie. "Skrypty seksualne" dostarczają wspólnej kulturowo ramy poznawczej do ewaluacji, planowania i wykonywania zachowania seksualnego (Krahe, 2000b). Gwałt jest spostrzegany jako wariant zachowania seksualnego należący do normalnego skryptu seksualnego, opartego na założeniu o męskiej inicjatywie i żeńskiej receptywności: "Relacje seksualne zbudowane są na podstawie nierówności płciowych i zapisane w skryptach dla aktorów, ich role są z góry zdefiniowane jako podrzędna i nadrzędna, a zatem niosą ze sobą egzekwowanie władzy, która może się przejawiać w samym akcie seksualnym. [...] Gwałt jest. więc po prostu skrajną manifestacją naszych kulturowo akceptowanych wzorców relacji kobieta - mężczyzna" (Jackson, 1978, s. 37; zob. też Herman, 1984). Kluczowym elementem skryptu seksualnego usprawiedliwiającego agresywne taktyki są stereotypowe przekonania na temat ofiar, sprawców i okoliczności gwałtu, niemające podstaw w rzeczywistości. Przykładem takich "mitów gwałtu" są przekonania, że kobiety skrycie pragną zostać zgwałcone, że gwałty zdarzają się tylko między osobami obcymi, że nie można zgwałcić kobiety, jeśli stawia ona autentyczny opór (Burt, 1980; Ward, 1995). Dają one pożywkę atmosferze podejrzliwości i wrogości wobec ofiar przemocy seksualnej. Stwierdza się systematycznie niekorzystny wpływ tej atmosfery na percepcję społeczną ofiar gwałtu. Na przykład im silniejsza jest akceptacja mitów gwałtu, tym niższe prawdopodobieństwo określenia wymuszonego kontaktu seksualnego mianem gwałtu, a wyższe - przypisania winy