ROK |
Nr zespółu |
Lp. |
Nazwisko |
Imię |
Sporządził/ła |
I |
1 |
1 |
Janik |
Przemysław |
Janik |
GRUPA |
2 |
Juszkiewicz |
Justyna |
Juszkiewicz |
|
2 |
3 |
|
|
|
|
Data: 28.04.2014 |
4 |
|
|
|
Ćwiczenie Nr 6
Temat ćwiczenia: Alkacymetria
Cel
ćwiczenia
Otrzymanie 0,1M roztworu kwasu solnego i
mianowanie go za pomocą węglanu sodowego. Oznaczanie wodorotlenku
sodu zmianowanym roztworem kwasu solnego.
Opis
wykonanych eksperymentów/metodyka badań
W celu
wykonania ćwiczenia używamy stężonego kwasu solnego (36%),
roztworu wodorotlenku sodu i węglanu sodowego. Eksperyment polegał
na początkowym otrzymaniu 0.1M roztworu HCl. W tym celu pod
dygestorium odmierzamy 8,51 cm3
stężonego kwasu solnego, a następnie wlewamy go do kolby miarowej
o pojemności 1 dm3
i uzupełniamy wodą destylowaną. Krokiem następnym było
zmianowanie otrzymanego roztworu kwasu solnego roztworem węglanu
sodowego. W celu sporządzenia 0,05M roztworu węglanu sodowego w
naczynku odważamy 1,3252 g soli, rozpuszczamy w niewielkiej ilości
wody, przenosimy do kolby miarowej o poj. 250 cm3
i uzupełniamy kolbę wodą destylowaną do kreski. Następnie
odmierzamy trzykrotnie 25 cm3
otrzymanego roztworu i umieszczono w trzech kolbach stożkowych
erlenmajerkach. Do każdej z nich wlewamy po 3 krople oranżu
metylowego.
Kolejno za pomocą biurety miareczkujemy roztworem
HCl aż do zmiany barwy z żółtej na czerwoną. Do zabarwienia
potrzebne było 25 cm3.
Ostatnią
częścią ćwiczenia było oznaczenie wodorotlenku sodu. W tym celu
do 3 kolb o poj. 100 cm3
wlewamy 5 cm3
NaOH i uzupełniamy wodą destylowaną o 20cm3
, zabarwiamy
każdy z osobna 3 kroplami fenoloftaleiny, a następnie
miareczkujemy kwasem solnym aż do odbarwienia się roztworu. Do
odbarwienia potrzeba było 55,5 cm3
HCl.
Ilość potrzebnego HCl do sporządzenia 0,1M roztworu:
Dane:
Vr=1dm3
Cm=0,1
Cp=36%
d=1,19g/cm3
1 mol _ 36,46 g
0,1 mol _ x
x=3,646g (Hcl)
1,19g _ 1 cm³
3,64 g _ y
y=3,064 cm³
3,064 cm³ _ 0,36
x cm³ _ 1,0
x= 3,064/0,36= 8,51 cm³
Ilość potrzebnego Na2CO3 do sporządzenia 0,05M roztworu:
Cm=0.05M
V=0,25dm3
Mna2CO3=106g
1 dm³ _ 10 cm³
0,25 dm³ _ 250 cm³
250 cm³= V1 Na2CO3
0,05 M= Cm1 Na2CO3
0,05 mola Na2CO3 _ 1 dm³
x _ 0,25 dm³
x=0,05 *0,25/1=0,01 dm³
Mna2CO3= 106 g/ mol
m=x * M= 1,3252 g
Wyniki
przeprowadzonych badań
Eksperyment 1:
Na2CO3
+ 2 HCl -> 2NaCl + H2O
+ CO2
I
próba – 27 cm3
HCl
II
próba – 13 cm3
HCl (wynik nie właściwy)
III próba – 23 cm3
HCl
Średnia
uzyskanych wyników to : 25 cm3
Obserwacje : zmiana barwy z żółtej na czerwoną.
Obliczenia:
1 mol Na2CO3 __ 2 mol HCl
0,0125 mol Na2CO3 __ x mol HCl
x= (0,0125 mol * 2 mol) /1mol = 0,0025 mol HCl
x= 0,0025 mol HCl
CmHCl= 0,0025 mola / 0,0250 cm3= 0,1 M
Tak otrzymany wynik stężenia średniego porównujemy z wynikiem teoretycznym:
Cmol HCl (T) ~ Cmol HCl (Śr)
0,1 mol/ dm3 = 0,1 mol/ dm3
Eksperyment
2:
NaOH + HCl -> NaCl + H2O
I
próba – 61 cm3
HCl
II próba – 83 cm3
HCl (przemiareczkowane)
III próba – 50 cm3
HCl
Średnia wyników to: 55,5 cm3
Obserwacje:
odbarwienie malinowego roztworu.
Obliczenie mNaOH
VHCl=55,5cm3
CmHCl=0,1
Cm=n/v
Cm*v=n
n= 0,1 mola* 0,0555dm3=5,55*10-3 mola
mNaOH= 40g/mol*0,00555 mola= 0,2220 g
Dyskusja
oraz wnioski:
W
wyniku przeprowadzonych eksperymentów udowodniono skuteczność
działania węglanu sodowego w mianowaniu roztworu kwasu solnego.
Dwie z trzech wykonanych próbek okazały się poprawnie wykonane,
jedna próba została źle wykonana. Zaobserwowano zmianę barwy
wskaźnika. Także kolejna część ćwiczenia zakończyła się
powodzeniem. Poprawnie oznaczono roztwór wodorotlenku sodu kwasem
solnym. Zaobserwowano odbarwienie roztworu.
Alkacymetria jest jednym z ważniejszych działów analizy miareczkowej, zwanej też analiza objętościową, w którym ustala się dokładne stężenie kwasów lub zasad poprzez miareczkowanie roztworów z użyciem odpowiednio zasad lub kwasów. W trakcie miareczkowania alkacymetrycznego zachodzi reakcja zobojętniania, która prowadzi do zmian pH mieszaniny. Zmiany te rejestruje się z użyciem chemicznych wskaźników pH lub pH-metrów.
Metody alkacymetryczne stosuje się powszechnie do oznaczania kwasów i zasad, zarówno organicznych jak i nieorganicznych. Metodę tę cechuje szybkość i prostota wykonania. Alkacymetria stanowi podstawę kontroli analitycznej produkcji kwasu siarkowego, azotowego, fosforowego, wodorotlenku sodu i innych produktów wielkoprzemysłowych. Wiele materiałów ze względu na późniejsze zastosowanie nie może zawierać kwaśnych składników. Oznaczanie ich metodami alkalimetrycznymi pozwala wydać opinię, czy dany produkt nadaje się do określonego zastosowania.