FKwChNW wykład 16 (20.03.2013)

Aktywność ruchowa w chorobie nowotworowej

Aktywność fizyczna – każda praca wykonywana przez mm szkieletowe i która prowadzi do wydatku energetycznego powyżej poziomu spoczynkowego lub powyżej poziomu podtrzymania życia

Aktywność ruchowa to kluczowy składnik zdrowego stylu życia bez którego niemożliwa jest strategia zdrowia oraz jego podtrzymywania i pomnażanie

Aktywność fizyczna przeciwdziała:

• rozwojowi otyłości – normalizuje prawidłową wagę

• rozwojowi nadciśnienia tętniczego i cukrzycy

• zgonom z przyczyn sercowo-naczyniowych

• ograniczeniom ruchomości w stawach i zanikom mięśniowym

Aktywność fizyczna a rak jelita grubego:

• 50 badań epidemiologicznych jest poświęconych temu problemowi

• redukcja o 30-40% ryzyka zachorowania u osób systematycznie podejmujących wysiłek fizyczny

• systematyczna aktywność ruchowa to 30-60min o umiarkowanej intensywności – zmniejsza ryzyko zachorowania

• siedzący tryb życia i wysokie BMI predysponuje do zapadalności na raka jelita grubego

Aktywność ruchowa a rak piersi:

• około 60 doniesień z Ameryki Północnej, Europy, Azji i Australii

• redukcja ryzyka poprzez aktywność ruchową od 20-80% zarówno u kobiet przed i po menopauzie

• skuteczność aktywności ruchowej jako środka zapobiegawczego zależna od DMI

• systematyczny wysiłek powoduje: obniżenie poziomu hormonów, obniżenie poziomu insuliny, poprawę odpowiedzi immunologicznej, utrzymanie prawidłowej wagi ciała

Aktywność fizyczna a rak szyjki macicy

• przeprowadzonych 20 badań epidemiologicznych

• niezależnie od wieku zmniejszenie zachorowania przy podejmowaniu systematycznej aktywności ruchowej o 20-40%

• mechanizmy biologiczne wpływające na obniżenie ryzyka przy zwiększonej aktywności fizycznej: obniżenie masy ciała, zmiany w poziomi i metabolizmie estrogenu

• brak danych dotyczących powiązania wagi, zmniejszonej aktywności fizycznej a zwiększenia ryzyka zachorowalności

Aktywność fizyczna a rak prostaty:

• dotychczasowe doniesienia nie wykazują zależności pomiędzy podejmowaniem aktywności a zmniejszeniem ryzyka zachorowania

Wysiłek o umiarkowanej intensywności:

• trening prowadzony zgodnie z zasadą 30x30x130 (zasada Cendrowskiego

• intensywność wysiłku określaną przez ćwiczącego według zasady walk and talk

• intensywność na poziomi 50-70% maksymalnego tętna treningowego

• marsz z prędkością 4,8km/h

Czynnościowe następstwa w onkologii:

• zmniejszenie aktywności ruchowej o 11-50%

• zmniejszenie sprawności ruchowej o 50%

• zmniejszenie wydolności fizycznej 18ml/min/kg (2-4met)

• zmęczenie 40-100% chorych

Zasady ćwiczeń w onkologii

Ćwiczenia ruchowe – podstawa rehabilitacji medycznej w onkologii. Ćwiczenia są wskazane w każdej fazie choroby i metodzie leczenia:

• naturalne formy ruchu

• wszystkie rodzaje treningu

• intensywność umiarkowana

• czas trwania 20-30 min

• częstotliwość 3-5x/tydzień

Wpływ ćwiczeń fizycznych na chorych onkoligicznych:

• zwiększenie siły i sprawności mięśni o 32-52%

• zwiększenie wydolności o 17-20% do poziomu 8 met

• wydłużenie maksymalnego dystansu o 100%

• zmniejszenie HR podczas wysiłku submaksymalnego z 138 na 113 / min

• zmniejszenie stężenia mleczanów podczas wysiłku submaksymalnego z 2,6 do 1,3 mmol/litr

• poprawa czynności monocytów

• wzrost proporcji krążących granulocytów

• skrócenie czasu neutropenii i trombocytopenii

Mechanizmy protekcyjnego oddziaływania aktywności fizycznej:

• intensyfikacja immunologicznych mechanizmów hamujących powstawanie nowotworów (wzrost liczby i aktywności makrofagów, limfocytów nk)

• obniżenie stężenia insuliny

• obniżenie stymulatorów mitozy normalnych komórek i inhibitorów apoptozy

• szybszy czas pasażu jelitowego

• obniżenie syntezy i wyrzutu hormonów płciowych

• zmniejszenie wrażliwości tkanki na hormony płciowe

• zwiększenie syntezy globuliny wiążącej hormony płciowe (obniżenie stężenia wolnej i czynnej ich postaci)