Opracowanie wyników

1. Dane uzyskane z pomiarów oraz wstępne ich przetworzenie zgromadzono w tabeli 3

2. Do wyznaczenia tangensa kąta B prostej dla dwóch próbek wykorzystano metodę najmniejszych kwadratów oraz program OPRA. Wyniki zawarte są w tabelach 1 i 2.

3. Wyliczenie α_{m –} współczynnika dyfuzji wilgoci:

   Próbka	B
   1	3,0061890*10^-4[m/s^-1]	709,77785*10^-10[m^2/s]
   2	0,2724987*10^-4[m/s^-1]	5,83201*10^-10[m^2/s]

4. Wnioski:

   Współczynnik dyfuzji zaprawy cementowej jest 121,7 raza większy niż zaczynu.