Wzrost gospodarczy
przyrost realnego PKB
czyli wzrost nominalny PKB skorygowano inflację (większa produkcja, a nie droższa)
wzrost
ekstensywny – będący konsekrują zwiększenia nakładów czynników produkcji (czyli ziem, pracy, kapitału)
intensywny – będący konsekwencją postępu technicznego (nowsze, wydatniejsze technologie, nowe systemy organizacji pracy) co zwiększa produktywność i wydajność czynników produkcji.
Wysoko rozwiniętej gospodarki rozwijają się średnio w tempie 2-%, Państwa rozwijające się, mające 10-20%
3 kraje – Chiny, Korea Południowa, Litwa, Irlandia w ostatnich latach rozwijały się najszybciej
Cykl koniunkturalny:
okresowe zmiany poziomu aktywności gospodarczej
aktywność ulega nasileniom i załamaniom
cykl to okres pomiędzy jednym a drugim załamaniem
może trwać od kilku miesięcy do kilku lat
fazy cyklu:
recesja – zrozumienie gospodarki
kryzys – dołek, kruczenie gospodarki
ożywienie – wzrost
BOOM, prosperity
Przyczyny wahań koniunkturalny:
nierównomierny (w czasie) wzrost czynników produkcji i ich produktywność
rozbieżność między tempem wzrostu popytu i podaży
teoria plam na słońcu - kulturę kontrolują, generują urodzaj co przekłada się na produkcje
teoria innowacji (pojawianie się innowacji techniczno- organizacyjnych) -wzmożone innowacje → wzmożone inwestycje → wzmożona produkcja → nadwyżka podaży → ograniczenie inwestycji → spadek produkcji... itd.
cykl polityczny
Rodzaje wahań koniunkturalnych
krótkie – 3,5
średnie 8-10 lat
długie – 50-60 lat
Długie cykle wiążą się z epokowymi innowacjami:
1 duża fala (1787 – 1842) – rewolucja przemysłowa – praca maszyn
2 fala (1843-1897) – kolej żelazna
3 fala (1898-1945) – elektryczność i wynalazki z dziedziny chemii
4 fala (1946- połowa lat 90 XX wieku) – rozwój budownictwa i motoryzacji
5 fala – obecnie – technologia informacyjna
Dzisiejsze cykle koniunkturalne
cykle po wojnie charakteryzują się:
niższymi amplitudami wahań
brakiem fazy BOOM
wydłużonym okresem ożywienia
efekt interwencjonizmu państwowego, dążącego do stabilizacji gospodarczej