Emisja głosu, Dr Monika Jurewicz, Wykład 1, 06.10.2010
Choroby zawodowe nauczyciela:
problemy z głosem
Zasady poprawnej wymowy polskiej:
wymowa samogłosek
wymowa spółgłosek
Literatura:
J. Antosiewicz „ Jak
śpiewać piosenki” Warszawa 1976
K. Marek „ Choroby zawodowe” Warszawa 2001
G. Demelowa „Elementy Logopedii” Warszawa 1999
T. Gałkowski „Diagnoza i terapia zaburzeń mowy”, Lublin 1993
A. Pruszewicz „ Foniatria kliniczna” Warszawa 1992
T. Gałkowski „ Logopedia – pytania i odpowiedzi”, Opole 1999
J. Krassowski, Higiena głosu śpiewaczego, Gdańsk 1990
A. Łastik „ Poznaj swój głos” Warszawa 2002
B. Tarasiewicz „ Mówię i śpiewam świadomie” Kraków 2006
Jurewicz „ Emisja głosu”
Emisja głosu to proces jego wytwarzania i wyprowadzania na zewnątrz w mowie i w śpiewie.
Do czynności związanych z emisją głosu należą:
oddychanie
fonacja
rezonans
artykulacja
Emisja głosu to proces tworzenia i osadzania głosu w mowie i w śpiewie.
To skoordynowana czynność oddychania, fonacji, rezonansu i artykulacji.
To wydobywanie głosu przy udziale drgań strun głosowych, pracy mięśni wdechowo – wydechowych, artykulacji głosek i rezonansu przestrzeni rezonacyjnych klatki piersiowej, krtani, gardła, jamy ustnej i jam czaszki.
To właściwe kształtowanie, ustawianie, wydobywanie, emitowanie głosu mówionego lub śpiewanego.
To nauka wydobywania głosu polegająca na skoordynowanej pracy.
To sztuka oddziaływania na ucznia, na jego psychikę, wyobraźnię muzyczną, na wszystko, co jest związane z procesem wydobycia głosu.
Emisja głosu jest czynnością intelektualną i ruchową.
Tworzenie dźwięku nie polega tylko na mechanicznym działaniu poszczególnych narządów i mięśni.
Intelektualny charakter emisji głosu oznacza, że jest ona świadomą i celową czynnością uzależnioną od naszego układu nerwowego.
Układ nerwowy stanowi jej źródło i umożliwia świadomą koordynację pracy mięśni oraz ruchów wykonywanych w czasie tworzenia dźwięków.
Emisja głosu opiera się na pracy poszczególnych mięśni.
Ucząc się emisji głosu poznajemy i przyswajamy sobie nowe odruchy.