Katecheza 35

Rozpoczynamy Wielki Post

Cel:

Zapoznanie z nowym okresem w roku kościelnym; wzbudzanie w dziecku wdzięczności Panu Jezusowi za Jego miłość oraz zachęcenie do spełniania dobrych uczynków.

Pomoce:

Trochę popiołu na tacy, ilustracja przedstawiająca Pana Jezusa na pustyni; obrazki z bawiącymi się dziećmi, obrazki z koroną cierniową dla każdego dziecka; wiersz Popielec.

Wprowadzenie:

Recytacja jednej zwrotki wiersza „Popielec”

Dzień poważny, popielcowy.

Smutkiem, niby mgłą osnuty.

Kapłan sypie nam na głowy

popiół jako znak pokuty.

Rozmowa z dziećmi o Środzie Popielcowej

Ksiądz w kościele posypuje głowy ludzi popiołem. Na tacy znajduje się popiół – dzieci oglądają

• A czy ktoś wie, z czego bierze się popiół? - dzieci odpowiadają

Ksiądz w kościele wypowiada takie słowa: „Pamiętaj, że prochem jesteś i w proch się obrócisz ”. Te słowa nie powinny nas smucić, one mają ukrytą w sobie radość. I ty, i ja i wszyscy jesteśmy przed Bogiem jak odrobina popiołu, jak ziarenko prochu. Pan Bóg jest wielki, a ludzie wobec Niego mali. A przecież Dobry Bóg kocha nas tak bardzo, że Syna Swego nam dał, aby prowadził nas do nieba. Jezus bardzo cierpiał za całe nasze złe postępowanie; był pobity, opluty, wyśmiany.

Przyjął cierpienie, aby każdy z nas stanął przed Bogiem piękny, czysty. Jezus chce, byśmy byli dobrymi dziećmi. Daje nam szczególny czas, który nazywa się WIELKI POST.

Rozwinięcie:

Opowiem wam, dlaczego obchodzimy wielki Post. Pokazujemy rysunek przedstawiający Pana Jezusa na pustyni; rozmowa na temat obrazu.

-Kogo widzicie na obrazie?

-Co robi Pan Jezus?

-Z kim rozmawia Pan Jezus na modlitwie?

W czasie modlitwy przyszedł do Pana Jezusa szatan – niewidzialny zły duch. Zaczął namawiać Jezusa do złego. Jezus groźnie odpowiedział: „Idź precz szatanie!”. Pan Jezus zwyciężył szatana, bo modlił się i pościł, to znaczy nic nie jadł i nie pił przez 40 dni. Miał w sobie duchową siłę. Na pamiątkę pobytu Pana Jezusa na pustyni przeżywamy co roku Wielki Post. W tym czasie częściej patrzymy na Jezusa i z Nim chcemy stawać się dobrymi dziećmi.

Teraz obejrzymy dwa obrazki i powiemy, które dziecko podoba się Panu Jezusowi?, a które Go zasmuca?

1. Rysunek przedstawia dziewczynkę bawiącą się w kąciku zabawek w domu. Wokół panuje porządek, obok siedzi tato i czyta gazetę. Mama jest zajęta na drutach.

2. Rysunek przedstawia brata i siostrę. Braciszek popsuł zbudowany przez siostrzyczkę domek z klocków. Dziewczynka ociera łzy. Rozmowa na temat zachowania dzieci. Kierowanie rozmową tak, aby dzieci jednoznacznie określiły, że Panu Jezusowi przynoszą radość dzieci, które są posłuszne rodzicom, grzecznie się bawią i potrafią spełnić jakieś dobre uczynki.

- Jakie dobre uczynki mogą dzieci spełniać w Wielkim Poście?

• Jak mogą okazać Panu Jezusowi że Go kochają? - wypowiedzi dzieci.

Zastosowanie:

Każde dziecko wklei za pomocą rodziców do swojego zeszytu wyciętą koronę cierniową – znak wielkiej miłości Pana Jezusa do nas. Jeżeli dziecko zrobi dowolny dobry uczynek, to na kolcu narysuje serduszko. Będzie to wyraz wdzięczności Panu Jezusowi. Starajmy się spełnić jak najwięcej dobrych uczynków. Sam Pan Jezus będzie nam pomagał. Prośmy Go w serdecznej modlitwie: „Panie Jezu, wierzę, że post i ból nie do zniesienia przyjąłeś cicho, bo jesteś już taki, że kiedy kochasz, to się nie boisz. Pomóż i mnie, dziecku małemu spełniać to, co Ciebie ucieszy – dobre uczynki”.

Na zakończenie nauczymy się śpiewać krótką pieśń, którą w czasie Wielkiego Postu ludzie śpiewają w kościele Któryś cierpiał za nas rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.